อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 25/3 วันที่ 10 มิ.ย. 57
ทุกคนอึ้งไป ทันใดนั้นใบตองก็เสียงแหลมนำมาเลย“ยู้ฮู!!อยู่นี่กันเอง!! แฮ่กๆ..คุณผู้หญิงให้มาเชิญไปถ่ายรูปค่ะ อ่อ..รูปครอบครัวค่ะ เชิญค่ะ”
ทุกคนมองหน้ากัน ปานตะวันถอนใจ
ตากล้องกำลังให้สัญญาณทุกคน
“พร้อมนะครับ ทุกท่านยิ้มแย้มสดใสร่าเริงนะครับ”
สองครอบครัวร่วมเฟรมกันครบ แต่ปานตะวันอยู่ห่างจากนาคินทร์มาก
ทุกคนอื้ออึงเพราะงงว่าทำไม? อะไร?
นารถนรินทร์มอง “พี่ตะวันคะ..” นารถนรินทร์ตั้งใจพูดแดกดันกนกรัตน์ “อยู่ผิดที่หรือเปล่าค่ะ”
กนกรัตน์ที่ยืนเคียงข้างนาคินทร์ถึงกับอึ้งและโกรธ
นารถนรินทร์ดึงปานตะวันมายืนข้างตัวเองโดยยืนติดนาคินทร์เลย “นี่ค่ะ!! ต้องอยู่ตรงนี้ค่ะ ถึงจะถูกต้องและคู่ควร”
ปานตะวันอึกๆ อักๆ นาคินทร์ยังเก็ก คนอื่นๆ อมยิ้ม ยกเว้นกนกรัตน์ที่ยืนกลืนเลือดอยู่คนเดียว
นาคินทร์เอือม “จะถ่ายได้รึยัง..ยัยนารถ?”
นารถนรินทร์ตาใสทำไม่รู้ไม่ชี้ “ได้ค่ะ..พร้อมค่ะ..ทุกคน.แฮปปี้ค่ะ” นารถนรินทร์ตะโกนนำ “แฮปปี้”
“แฮปปี้” ทุกคนยกเว้นนาคินทร์ ปานตะวัน และกนกรัตน์พูดพร้อมกัน
ตากล้องกดชัตเตอร์บันทึกภาพหมู่มวล
ปานตะวันที่อยู่ในชุดนอนยืนมองชุดเพื่อนเจ้าสาวที่แขวนอยู่บนไม้แขวน ส่วนเสื้อถืออยู่ในมือ
ภาพตอนที่เธอจับมือนาคินทร์ในงานแต่งนารถนรินทร์ย้อนกลับมา
ปานตะวันค่อยๆ วางชุดลงบนเตียงนอนอย่างเบามือแล้วถอนใจ
นาคินทร์นั่งมองมือตัวเองอยู่
ภาพตอนที่เขาจับมือปานตะวันในงานแต่งนารถนรินทร์ย้อนกลับมา
นาคินทร์ถอนหายใจเฮือกก่อนจะค่อยๆ กำมือแน่นแล้วลุกขึ้นหันไปปะทะกับปานตะวันที่ยืนมองอยู่ ทั้งสองมองหน้ากัน
“มีอะไร?” นาคินทร์ถาม
“ฉันมีธุระจะพูดกับคุณค่ะ” ปานตะวันบอก
นาคินทร์รู้ว่าน่าจะเป็นเรื่องอะไร แต่เขาก็ทำนิ่งๆ เพื่อกลบเกลื่อน
ปานตะวันเดินเข้ามาจ้องตา “เงื่อนไขในสัญญาระหว่างเรา ฉันจะต้องดูแลคุณนารถเป็นเวลา 1 ปี โดยที่ไม่ลาออกก่อน อายุสัญญา ซึ่งตอนนี้..เหลืออีกเพียง 7 วัน..ก็จะครบกำหนดแล้ว”
นาคินทร์แอบวูบ
ปานตะวันกลืนความรู้สึกแล้วก็แอบพูดเสียงสั่น “ส่วนเงื่อนไขพิเศษที่ถ้าฉันสามารถช่วยให้คุณนารถกลับมาเดินได้เป็นปกติ คุณจะยกคอนโดฯที่ยัยเดือนอยู่ทุกวันนี้ให้เป็นของฉัน”
นาคินทร์สวนขึ้นมาแบบพาลๆ “เหลืออีกตั้ง 7 วัน จะรีบทวงไปไหน”
ปานตะวันพูดเรียบๆ “เปล่าค่ะ..ฉันเพียงแต่อยากจะบอกว่าคอนโดฯ ที่คุณจะยกให้ฉัน..ฉันจะไม่รับ”
นาคินทร์อึ้ง “อะไรนะ?”
“ฉันถือว่ามันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะต้องดูแลคุณนารถอย่างดีที่สุด โดยไม่จำเป็นต้องมีเงื่อนไขพิเศษอื่นๆ อีก”
นาคินทร์อึ้งเพราะไม่อยากจะเชื่อหู ก่อนจะหาเรื่องอีก “ตกลงคุณต้องการอะไรกันแน่? ไม่เอาคอนโด งั้นอยากได้อะไร แค่นั้นมันน้อยไปใช่มั้ย”
ปานตะวันแอบน้อยใจ “ฉันก็แค่อยากจะบอกคุณล่วงหน้าว่าอีก 7 วันฉันก็จะไปจากที่นี่”
นาคินทร์อึ้ง
“ไปอย่างไม่ต้องการเรียกร้องอะไร ไปอย่างไม่มีพันธะผูกพันใดๆ ทั้งสิ้น” ปานตะวันบอก
นาคินทร์อึ้งแล้วก็แอบใจหายวูบ แต่ก็พยายามเก็บไว้
“ฉันหมดธุระแล้วค่ะ” ปานตะวันบอก
นาคินทร์ไม่มองหน้าปานตะวัน
ปานตะวันยืนมองหน้านาคินทร์เหมือนจะจดจำเขาไว้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วเดินออกไป
นาคินทร์เรียกไว้ “เดี๋ยว!”
ปานตะวันชะงักแล้วหันมา นาคินทร์หันมามองตา ทั้งสองมองกันไปมองกันมาแต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร ปานตะวันรอให้นาคินทร์พูด นาคินทร์หัวใจสับสนจนพูดไม่ออก ปานตะวันเอ่ยขึ้นอย่างเข้มแข็ง
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว...ฉันไปก่อนนะคะ”
ปานตะวันเดินจากไป ทิ้งให้นาคินทร์มองตามอย่างอาลัยอาวรณ์
กนกรัตน์ที่อยู่ในชุดงานแต่งกำลังนั่งกึ่มอยู่
เธอนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต ตอนที่แพรวพรรณรายพูดกับปานตะวันเรื่องลูกในท้อง ตอนที่นารถนรินทร์พูด “ต้องอยู่ตรงนี้ค่ะถึงจะถูกต้องและคู่ควร” ตอนที่นาคินทร์จับมือปานตะวันบนเวทีที่งานแต่ง
กนกรัตน์ขว้างแก้วเปรี้ยง บ๋อยตกใจจึงมองอย่างหวาดๆ
บ๋อยเดินเข้ามา “คุณผู้หญิงเป็นอะไรรึเปล่าครับ?”
กนกรัตน์แว๊ดลั่น “เป็น!! เป็นสิ ฉันแค้น ฉันเกลียดมัน!! ฉันเกลียดมัน!”
กนกรัตน์ทำหน้าตาน่ากลัวมาก
นัครินทร์ที่คุยกับประกายเดือนอยู่บนเตียงตกใจมาก
“ห๊า?? อะไรนะฮะ คุณพยาบาลจะให้คุณลาออกจากงาน จะคืนคอนโดฯ นี้ให้พี่คิน?? บ้า!! บ้าไปแล้วฮะ!! พี่สาวคุณบ้าไปแล้วฮะ”
ประกายเดือนเถียงทั้งที่หน้าจ๋อย “นี่!! อย่ามาว่าพี่สาวฉันนะ”
“ไม่ว่าไม่ได้แล้วฮะ!! คนดีๆ ที่ไหนเค้าจะทำอย่างนี้กันล่ะฮะ” นัครินทร์
ประกายเดือนอึ้งไป เธอนั่งกอดเข่าเพราะพูดไม่ออก
“ไม่ยอม!! ผมไม่ยอม!! ทำอย่างนี้ก็เท่ากับจะพรากคุณไปจากผมนี่ฮะ…ใจร้าย!! พี่สาวคุณใจร้าย”
นัครินทร์ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ประกายเดือนเห็นแล้วใจแป้วแล้วก็รู้เลยว่านัครินทร์รักประกายเดือนจริงๆ ประกายเดือนค่อยๆ กอดนัครินทร์ นัครินทร์รีบรวบตัวประกายเดือนไว้แน่น
นัครินทร์ใจเสียสุดๆ เหมือนเด็กน้อยผู้บริสุทธิ์ “ผมไม่ให้คุณไปไหนนะฮะ ผมไม่ยอมให้คุณไปไหนทั้งนั้น อยากจะลาออกก็ลาไป อยากจะคืนคอนโดก็คืนไป แต่คุณต้องอยู่กับผม คุณเป็นเมียผมอย่างถูกต้องตามกฏหมายแล้วนะฮะ”
นัครินทร์จ้องหน้าประกายเดือน น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆ หยด
ประกายเดือนตกใจมากจนถึงกับอึ้ง “..คุณนัค..”
นัครินทร์ยังจ้องประกายเดือนอยู่ด้วยสายตาอ้อนวอนอย่างจริงใจ
“..อย่าทิ้งผมไปนะฮะ..”
ประกายเดือนใจหายวาบ เธอโน้มคอนัครินทร์มาซบไหล่ตัวเองแล้วกอดนัครินทร์ไว้แน่น ทั้งสองกอดกันแน่น นัครินทร์ค่อยๆ ผละออกมาจ้องหน้าประกายเดือน
“..ผมอยู่ไม่ได้จริงๆ”
ประกายเดือนอึ้ง
“ผมรักคุณที่สุด”
ประกายเดือนซาบซึ้งอย่างสุดหัวใจ ทั้งสองค่อยๆ เอาหน้าเข้าไปใกล้กัน จากนั้นก็ปล่อยให้หัวใจทำงานไปตามปรารถนา
ทุกคนกำลังนั่งรับประทานอาหารเช้ากันที่นอกบ้านในบรรยากาศชื่นมื่น
“วันนี้เปลี่ยนบรรยากาศมาทานเบรคฟาสท์กันนอกบ้าน ต้อนรับลูกวิทย์ลูกเขยคนเดียวของไกรตระกูล แล้วแม่ก็ถือโอกาสขอบคุณเพื่อนเจ้าสาวด้วยเลยนะจ๊ะหนูตะวัน หนูเดือน หนูหมอพิ้งค์” สาวิตรีบอก
วิทย์ยกมือไหว้ “ขอบพระคุณครับคุณแม่”
ปานตะวัน ประกายเดือน และแพรวพรรณรายพูด “ขอบคุณค่ะคุณแม่”
“ไม่ว่ากันนะ พ่อขอให้แต่งเข้า บ้านเรามีลูกสาวคนเดียว พ่อไม่อยากให้ออกไปอยู่ข้างนอก” ทวยเทพบอก
“ผมทราบดี แล้วก็ยินดีครับคุณพ่อ” วิทย์ยิ้ม
“แหม..นี่ขนาดมีสมาชิกใหม่เพิ่มมาแค่คนเดียวยังครึกครื้นขนาดนี้ นี่ถ้ามีสะใภ้เพิ่มมาอีก 3 คงสนุกน่าดูเลยนะคะ” ใบตองว่า
“จริงด้วยสิ แหม..ยัยใบตองพูดดีแฮะ..วันนี้” สาวิตรีสนับสนุน
นารถนรินทร์เหลือบมองปานตะวัน “พี่ตะวันว่าจะสนุกมั้ยคะ?”
ปานตะวันสะดุ้ง “..เอ่อ..”
นาคินทร์นั่งนิ่ง
“เออจริงสิ..เรื่องที่นารถกับพี่วิทย์จะไปฮันนีมูนกัน เรา 2 คนคิดดูแล้ว เราไม่อยากไปกัน 2 คนอ่ะค่ะ”
สาวิตรีตาโต “อ้าว..ทำไมล่ะ?! ไปฮันนีมูน ไม่ไปกัน 2 คน แล้วมันจะดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันยังไงล่ะคะลูก?”
“นั่นสิคะ..ติดคอตาย” ใบตองว่า
“ไปกัน 2 คน ไปเมื่อไหร่ก็ไปได้ แต่นารถกับพี่วิทย์อยากชวนทุกคนไปด้วยอ่ะค่ะ ไปกันหมดบ้านเลย บ้านเราไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันมานานแล้วนะคะ” นารถนรินทร์บอก
สาวิตรีกับทวยเทพมองหน้ากัน
“เออ..ก็จริงอยู่นะ” สาวิตรีเห็นด้วย
“จริงที่สุดค่ะ..จริงฝุดฝุด!! ไอเดียคุณนารถเริ่ดมั่กๆ ค่ะ” ใบตองประจบด้วยการกอดขา “ใบตองได้ไปด้วยใช่มั้ยคะ”
นารถนรินทร์ขำ “แหม... ใช่สิคะ จะขาดพี่ใบตองได้ไง?” นารถนรินทร์พูดกับนาคินทร์ “พี่คิน, พี่ตะวัน ไปยุโรปด้วยกันนะคะ”
นาคินทร์กับปานตะวันชะงักอึ้ง
“โอเค!! งั้นนารถจะจัดการเลย เดี๋ยวเตรียมขอวีซ่า...”
ปานตะวันสวนขึ้นทันที “น้องนารถคะ”
นารถนรินทร์ชะงัก “คะ? มีอะไรคะพี่ตะวัน”
ปานตะวันอ้ำอึ้ง นาคินทร์นิ่งฟัง
“คือ..ตะวันมีเรื่องจะเรียนคุณท่านน่ะค่ะ”
นาคินทร์นิ่ง ทุกคนรอฟัง
“ตะวัน..จะลาออกค่ะ” ปานตะวันบอก
ทุกคนตกใจสุดๆ ร้อง หา อะไรนะ? ยกเว้นนาคินทร์ นัครินทร์ที่นั่งนิ่งมาตลอด อัครินทร์ที่ถอนหายใจเฮือก
นารถนรินทร์น้ำตารื้น “พี่ตะวัน? พี่ตะวันพูดอะไรคะ?”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 25/3 วันที่ 10 มิ.ย. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ