อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 17 วันที่ 2 มิ.ย. 57
ปาริฉัตรงง ขอร่วมวงด้วย “นี่เป็นอะไรกันคะเนี่ย?? อะไรจะน่ากลัวขนาดนั้นคะ”“นะ..นะ..น่ากลัวมั๊ย..หนู..ฉะ..ฉะ..ฉัตรก็ดูเอาเองเถอะจ้ะ”
จามจุรียื่นนสพ.ให้ ปาริฉัตรรับมาดู..ตึ่ง!!!อึ้งๆๆๆ กับภาพสกู๊ปใหญ่งานประมูลเครื่องเพชรเมื่อคืนนี้ พาดหัว “บิ๊ก KTK-นาคินทร์ ไกรตระกูล” ทุ่ม 60 ล้านประมูลเครื่องเพชร “รักอมตะ”!!! พร้อมภาพใหญ่เป้ง ‘นาคินทร์’ เต้นรำกับ ‘กนกรัตน์’ ปาริฉัตรช็อค
“ท่านประธาน..กนกรัตน์“
มอลลี่และลูกกอล์ฟตะโกนพร้อมกันลั่น “ใช่!!”
จามจุรี มอลลี่และลูกกอล์ฟ ตกใจเสียงกันเอง ร้องกรี๊ดโดดกอดกันกลม ตัวสั่นราวกับอุปาทานหมู่
ปาริฉัตรส่ายหน้า ไม่อยากจะเชื่อ “ไม่จริง!!เป็นไปไม่ได้!!ไม่จริง!!!”
ห้องพักผ่อนบ้านไกรตระกูล ทวยเทพกับสาวิตรีเพิ่งอ่านข่าวหน้าสตรีจบ หันมองหน้ากันอย่างเหลือเชื่อ “เหลือเชื่อ..แม่ไม่อยากจะเชื่อเลย..มันไม่น่าเป็นไปได้”
สีหน้านารถนรินทร์กังวล “แต่มันก็เป็นไปแล้วจริงๆค่ะ นารถ..สงสารพี่ตะวันที่สุดเลย”
“แต่คิดอีกที...ก็น่าดีใจแทนคุณคินนะคะ ได้เจอคนหน้าเหมือนคุณกนกอย่างกะฝาแฝด”
“แค่คนหน้าเหมือน ไม่ได้แปลว่าทุกอย่างจะเหมือนกันซะหน่อย”
สาวิตรีและใบตองอึ้ง
“ว่าแต่หนูตะวันเห็นข่าวนี้หรือยังเนี่ย”
ใบตองรวบหนังสือพิมพ์ “น่าจะยังนะคะ งั้นจะรีบเอาไปให้ดูนะคะ”
สาวิตรีรีบคว้าทั้งตัวทั้งหนังสือพิมพ์ไว้เลย ดึงนสพ. มาตีเพียะ “ยัยใบต๊องงงง!!! นี่แน่ะ!! เอาไปซ่อนก่อน!! อย่าเพิ่งให้เห็น”
ปานตะวันเดินมาพอดี พร้อมซุป “ซุปร้อนๆค่ะ น้องนารถ”
“แฮ่...ไม่ทันแล้วค่ะ”
ปานตะวันยิ้มๆ “มีอะไรรึเปล่าคะ?”
ทุกคนมีพิรุธมาก ตอบพร้อมกันเชียว “ไม่มีๆๆ”
หนังสือพิมพ์ในมือใบตองดันหล่นลงพื้น ปานตะวันก้มเก็บได้ก่อนที่ใบตองจะตะครุบทัน ปานตะวันเห็นรูปนาคินทร์ และกนกรัตน์ ก็ตะลึงอึ้ง “คุณ”
“กนกรัตน์”
ปานตะวันหันขวับ ทุกคนหันขวับ
“พี่คิน..แม่อยากจะถาม”
“ทุกคนคงจะเห็นข่าวกันหมดแล้ว..ก็ดีครับ”
ปานตะวันยังงุนงง
“ผมก็ตั้งใจจะบอกทุกคนอยู่พอดี”
“เดี๋ยวนะจ๊ะพี่คิน..คือแม่.”
“ผมคงต้องรบกวนคุณแม่ ช่วยทำอาหารต้อนรับแขกคนพิเศษของผม”
“พี่คินคะ..นารถว่า”
“ผมจะเชิญคุณกนกรัตน์มาทานข้าวที่บ้านกับพวกเรา คืนนี้”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์กอด หอมแม่ “ทุ่มครึ่ง..ขอบคุณนะครับแม่” พูดจบนาคินทร์ก็เดินออก แวะมองหน้าปานตะวันแว่บนึง แล้วออกไป ทุกคนพูดไม่ออก สีหน้าปานตะวัน ชอกช้ำ
ภาพกนกรัตน์ในนสพ. อยู่ในมือปาริฉัตร ปาริฉัตรมองภาพนั้นอยู่
"เป็นไปได้ยังไง!! ไม่จริง!! เป็นไปไม่ได้!”
ปาริฉัตรขยำๆ ฉีกๆ ทิ้งลงถังขยะ ประกายเดือนเดินมาเห็นก็ชะงักแล้วเบะปากทำไม่สนก่อนจะเข้าห้องน้ำ
"ตกกระป๋อง"
ประกายเดือนชะงัก "ใคร? เธออ่ะเหรอ?" ประกายเดือนยักไหล่ "ตกประป๋องตั้งนานแล้วนี่ เพิ่งจะรู้ตัวเหรอ"
ปาริฉัตร กระชากตัวมาทันที "แกนี่แหละ!" ปาริฉัตรยิ้มสะใจ "คราวนี้ตกกระป๋องแน่! ท่านประธานเค้ามีผู้หญิงคนใหม่แล้วย่ะ..รู้ไว้ด้วย!!”
ประกายเดือนอึ้ง "อะไรนะ?”
"เจียมกะลาหัวไว้ด้วย นังกระจอก!!” ปาริฉัตรว่า
ปาริฉัตรผลักประกายเดือนแล้วเดินออกไป ประกายเดือนยังอึ้งๆ
“..ตะวัน..? แย่แล้ว...”
นารถนรินทร์จับมือให้กำลังใจปานตะวัน
"อย่าคิดมากนะคะพี่ตะวัน ก็แค่คนหน้าเหมือน ไม่ได้แปลว่าพี่คินจะต้องชอบผู้หญิงคนนั้นหรอกนะคะ"
ปานตะวันฝืนยิ้ม "คุณคินจะชอบใครก็ไม่เกี่ยวกับพี่นี่คะ"
"เกี่ยวสิคะพี่ตะวัน นารถเป็นน้องสาวพี่คิน ทำไมจะไม่รู้ใจพี่ชาย ที่สำคัญ นารถว่านารถก็พอจะรู้ใจพี่ตะวันด้วยเหมือนกันน้า"
ปานตะวันพูดเสียงขื่นๆ "น้องนารถเคยได้ยินมั้ยคะ..จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง"
"ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะใช่..แต่คงไม่ใช่สำหรับพี่คินกับพี่ตะวันของนารถหรอกค่ะ"
ปานตะวันไม่อยากจะเถียงเพราะรู้ซึ้งอยู่เต็มอก
"เรามาทำกายภาพกันดีกว่าค่ะ" ปานตะวันฝืนใจยิ้ม "ขยันอีกนิด อีกไม่นานน้องนารถก็จะเดินให้คุณวิทย์เห็นในงานแต่งงานได้แล้ว พี่อยากให้วันนั้นมาถึงให้เร็วที่สุด"
กนกรัตน์ทำหน้าตกใจนิดๆ
"ตายจริง!! มันจะไม่เร็วเกินไปเหรอคะ เราเพิ่งพบกันได้ไม่นาน คุณนาคินทร์ก็จะชวนเคทไปทานข้าวที่บ้านคุณแล้วเหรอคะ?”
นาคินทร์พูดลอยๆ เหมือนพูดกับตัวเอง "นานแล้วครับ เราพบกันนานแล้ว"
"คุณนาคินทร์ว่าไรนะคะ?” กนกรัตน์ถาม
นาคินทร์รู้สึกตัว "เอ่อ..คือ..ถึงแม้เราจะเพิ่งพบกันแต่ผมกลับรู้สึกเหมือนกับว่าเราเคยพบกันมานานแล้วน่ะครับ"
กนกรัตน์ยิ้มสดใส "โห..ขนาดนั้นเลยเหรอคะ?" กนกรัตน์ส่ายหน้า "เราจะเคยพบกันเมื่อไหร่คะในเมื่อ เคทไปอยู่อเมริกานานมาก แล้วก็เพิ่งจะบินกลับมาร่วมงานการกุศลครั้งนี้เนี่ยค่ะ"
นาคินทร์กังวล "แล้วคุณเคทจะต้องกลับไปอเมริกาอีกมั้ยครับ?”
กนกรัตน์ขำ "ต้องกลับสิคะ คุณพ่อคุณแม่เคทอยู่ที่นู่น ทำธุรกิจที่นู่น เคทคงจะอยู่ที่นี่ไม่นานหรอกค่ะ"
นาคินทร์อึ้งแล้วก็ใจหายไปทันที
บ๋อยยกน้ำชามาเสิร์ฟกนกรัตน์ และกาแฟของนาคินทร์
กนกรัตน์พูดกับบ๋อย "ขอน้ำผึ้ง.กับ..มะนาวด้วยนะคะ"
นาคินทร์ชะงักกับน้ำผึ้งมะนาว!!
ภาพตอนที่นาคินทร์ตักน้ำผึ้งแล้วเอามะนาวฝานใส่ถ้วยชาให้กนกวลีย้อนกลับมา
"หืมม์..รู้ใจกนกขนาดนี้..รักตายเลย" กนกวลีบอก
นาคินทร์ขำ "รักมากก็ได้ครับ ทำไมต้องรักตายด้วย"
"ก็รักตายไงคะ..กนกจะรักพี่คินจนตาย"
เหตุการณ์ปัจจุบัน นาคินทร์สะดุ้งเพราะเสียงกนกรัตน์เรียก
"คุณนาคินทร์คะ"
"ครับ"
กนกรัตน์ยิ้ม "ใจลอยคิดถึงอะไรอยู่คะ เดี๋ยวกาแฟเย็นหมดนะคะ"
"เอ่อ..ครับๆ"
นาคินทร์ยกกาแฟขึ้นจิบ สายตาของเขามองกนกรัตน์ที่กำลังตักน้ำผึ้งแล้วเอามะนาวฝานใส่ถ้วยชาแล้วก็จิบ พร้อมกับยิ้มชื่นใจ ยิ่งมองนาคินทร์ก็ยิ่งคิดถึงกนกวลี
นาคินทร์ตัดสินใจเอื้อมมือไปจับมือกนกรัตน์ "อย่าไปได้มั้ยครับ?”
กนกรัตน์งง "คะ?”
นาคินทร์มองอย่างจริงใจ "อย่าเพิ่งไป..อย่าทิ้งผมไปอีก"
กนกรัตน์มองอึ้งๆ ก่อนที่ในแววตาจะแอบมีแววสมหวังดั่งใจขึ้นมาแวบนึง
ประกายเดือนหันขวับพูดโทรศัพท์กับปานตะวันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"ใคร? ตะวัน มันเป็นใคร?”
ปานตะวันถอนใจ "เดือน..ไม่ใช่เรื่องของเรา"
"ใช่สิทำไมจะไม่ใช่!! ท่านประธานตามจีบตะวันมาตั้งนาน ท่านประธานชอบตะวันมากรักเลยดีกว่า พูดให้ชัด"
ปานตะวันสวนเสียงเข้ม "เดือน! อย่าพูดคำนี้!! มันไม่ใช่"
"ทำไมจะไม่ใช่? ผู้ชายคนนึงทำทุกสิ่งอย่างเพื่อผู้หญิงคนนี้ ทำไมจะไม่ใช่?” ประกายเดือนว่า
ปานตะวันพูดทันที "ไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้ โอเค.มั้ยเดือน แค่นี้นะ..พี่ไม่ว่าง"
ปานตะวันวางหูพรึ่บ
ประกายเดือนอึ้ง "อะไรอ่ะ?" ประกายเดือนงง "ใช่สิ!! ไม่ใช่เพื่อผู้หญิงคนนี้แล้วจะผู้หญิงคนไหน? ไม่จริงอ่ะ"
ปานตะวันทรุดนั่งอย่างอดเจ็บปวดใจกับสิ่งที่นาคินทร์ทำไม่ได้
อัครินทร์ทำหน้างงก่อนจะพูดเสียงดังลั่น
"คุณแม่ว่าไงนะครับ? พี่คินจะพาผู้หญิงมาทานข้าวกับเรา?”
ทุกคนทำหน้ามึนๆ ยกเว้นนัครินทร์
"อ้าว! ไอ้หมอ!! ทำไมต้องตกใจเว่อร์ แค่พี่คินเค้าจะพาผู้หญิงมากินข้าวกะพวกเราแค่นี้ ถ้าพาผู้ชายมาค่อยตกใจสิเว้ย" นัครินทร์หันไปถามทุกคน "จริงมั้ยฮะ? จริงมั้ย?”
ทุกคนนิ่งอึ้งและไม่มีใครเห็นด้วยกับนัครินทร์เลยซักคน
"อ้าว..ไงเนี่ย?" นัครินทร์จิ้มผลไม้กินแก้เก้อ
อัครินทร์ลุกพรวด
"ลูกหมอจะไปไหน?” สาวิตรีถาม
"จะไปหาคุณตะวันครับ"
ทันใดนั้น ใบตองก็วิ่งหน้าตาเลิ่กลั่กเข้ามา
"มะ..มะ..มะ..มา..แล้วค่ะ..มาแล้ว"
"ใครมา!! ใบตอง!”
"คะ..คะ..คุณคิน กับ..คะ..คะ..คุณ..” ใบตองละลักละล่ำ
เสียงนาคินทร์ดังขึ้น "กนกรัตน์ครับ"
ทุกคนหันขวับไปมองก็อึ้งตะลึงช็อคที่เห็นนาคินทร์ยืนเคียงคู่กับกนกรัตน์
นาคินทร์พูดกับกนกรัตน์ "ครอบครัวของผมครับ…กนก"
กนกรัตน์พนมมือไหว้ "สวัสดีค่ะ"
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 17 วันที่ 2 มิ.ย. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ