อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 23/5 วันที่ 9 มิ.ย. 57
“ยัยนารถกดดันพี่ตะวันเค้ารึเปล่า? อีกไม่กี่วันจะถึงงานแต่งงานแล้ว” สาวิตรีพูดกับปานตะวัน “ถึงแม้ยัยนารถจะยังลุกขึ้นเดินไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ อย่าซีเรียส” กับนารถนรินทร์ “เชื่อแม่นะ เก๋ดีออกค่ะลูก สบายด้วย เจ้าสาวนั่งตลอดงาน ไม่เมื่อย ตอนคุณแม่แต่งงานกับคุณพ่อนะ โอโห! เมื่อยขาแทบหลุด”นารถนรินทร์กับปานตะวันแอบเหลือบมองกันแบบมีเลศนัยก่อนจะขำกันกิ๊กๆ
“เอ้า! อย่ามาขำ แม่พูดจริง”
นารถนรินทร์พูดกับปานตะวันแล้วแอบมองกันอีกทีพร้อมทั้งยิ้มให้กัน ปานตะวันยิ้มๆ แต่อยู่ๆ ก็แอบจ๋อย เมื่อคิดถึงวันที่จะต้องจากนาคินทร์
จามจุรี มอลลี่ และลูกกอล์ฟที่อยู่ในชุดดำเดินเม้าท์กันเข้ามาโดยไม่เห็นเจ้านาย
“ร๊อนร้อนอ่ะ..เสร็จงานเผาศพเลขาฉัตรแล้ว เราน่าจะกลับไปอาบน้ำที่บ้านกันเลยนะคะไม่น่าจะต้องกลับเข้ามาทำงาน จริงมั๊ยไอ้ลูกกอล์ฟ” มอลลี่บ่น
มอลลี่ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาใกล้ๆ นาคินทร์ โดยไม่เห็นนาคินทร์
“จริง!! ร้อนด้วย สกปรกด้วยอ่ะ เชื้อโรคทั้งนั้น” ลูกกอล์ฟบอก
“อยากอาบก็เข้าไปขออนุมัติท่านประธานฯ กันเองสิยะ ในห้องนู้นน่ะ” จามจุรีทำหน้าบุ้ยใบ้ไปทางห้องนาคินทร์
“โอ่ย! ไม่เอาหรอก” มอลลี่บอก “ใครจะกล้า? จริงมั้ยลูกกอล์ฟ?”
“จริง!! เจ๊มอลน่ะเค้ากล้าคิด แต่ไม่กล้าทำอยู่แล้ว” ลูกกอล์ฟบอก
“อีนี่!!” มอลลี่ตีหัวดังเพียะ
“โอ๊ย!!”
“แหม..ท่านประธานใจดีจะตาย ไม่เห็นจะต้องกลัวขนาดนั้น”
“รู้!! ไอ้เรื่องใจดีนี่รู้!! หนูไม่เคยกลัวค่ะ พูดเลย” มอลลี่ทำเสียงแอบเม้าท์ “แต่ไอ้ที่หนูกลัวน่ะ” มอลลี่ทำเป็นมองซ้ายมองขวา
นาคินทร์ฟัง
จามจุรีเร่ง “กลัวอะไร?”
“ก็กลัวตายน่ะซิคะ!” มอลลี่บอก
จามจุรีกับลูกกอล์ฟเสียงดังลั่น “กลัวตาย?”
นาคินทร์อึ้ง
มอลลี่รีบตะปบปากทันที “เบ๊า!!! เดี๋ยวท่านประธานได้ยิ้นนนน คืองี้..ไม่สังเกตุกันเลยเหรอว่าท่านประธานเนี่ย..ดวงกินผู้หญิง!”
จามจุรีกับลูกกอล์ฟเสียงดังลั่น “ดวงกินผู้หญิง!”
นาคินทร์อึ้ง
มอลลี่รีบตะปบปาก “บอกให้เบ๊า!!! เดี๋ยวได้โดนไล่ออกกันหมดเนี่ย”
จามจุรีขึ้นเลย “ฉันสิจะไล่เธอออกก่อนเลยแม่สมรศรี กล้าดียังไงมากล่าวหาท่านประธานของฉันดวงกินผู้หญิง ฉันเห็นของฉัน ฉันรักของฉันมาตั้งแต่ท่านประธานเป็นเด็กวิ่งเล่นอยู่แถวนี้” จามจุรีชี้หน้า “เธอนั่นแหละ..ยัยผีปอบชอบกินผู้ชาย”
“ว๊าย! แรว้ง” ลูกกอล์ฟว่า
“นี่ไง!! ฟังยังไม่จบ!! ฟังให้จบก่อนสิคะคุณเจเจ มอลลี่ไม่ได้กล่าวหานะคะ มอลลี่ว่าตามสถิติและการวิเคราะห์”
“ยังไง?” ลูกกอล์ฤถาม
“เอ่า!! ฟัง!! ก็ไม่สังเกตุกันมั่งเหรอคะว่าผู้หญิงคนไหนที่ใกล้ชิดท่านประธานต้องมีอันเป็นไป!!” มอลลี่บอก
จามจุรีกับลูกกอล์ฟอึ้ง นาคินทร์ก็อึ้ง
“คนแรก..ก็คุณกนกวลีเมียท่านประธาน แต่งงานกันยังไม่ทันข้ามคืนก็รถคว่ำตายโหง!”
จามจุรีกับลูกกอล์ฟอึ้ง นาคินทร์ก็อึ้ง
“คนที่สอง..สดๆ เลย ก็เลขาฯ ฉัตร..คนนี้อยากเป็นเมียท่านประธาน อุตส่าห์ทำงานสู้ตายถวายชีวิต สุดท้ายก็โดดตึกตาย ตายโหงไปอีกคน”
จามจุรีตบอก “คุณพระช่วย!!” ลูกกอล์ฟก็ตกใจ “จริงว่ะ”
“เห็นมั้ยคะ มอลลี่ไม่ได้พูดชุ่ยๆ ไม่ได้กล่าวหา ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ มอลลี่รู้แต่ว่า แม้ท่านประธานจะทั้งหล่อทั้งรวยขนาดไหน แต่มอลลี่ก็ขออยู่ห่างๆ ไว้ก่อน คือ..ไม่อยากตายโหงตั้งแต่อายุน้อยๆ แล้วก็ยังสวยๆ อยู่น่ะค่ะ”
จามจุรีมองหน้ากับลูกกอล์ฟแล้วก็กลืนน้ำลายเอื้อก นาคินทร์อึ้ง
มอลลี่มองไปที่โต๊ะปาริฉัตรและประตูห้องทำงานของนาคินทร์ “มอลลี่ว่าตอนนี้เรารีบไปให้ห่างๆ จากรัศมีสะพรึงแถวๆ นี้ก่อนดีกว่าค่ะ เพราะว่าน่าสะพรึงมากกกกทั้งจากผีและคน”
ทุกคนเอออวยลุกขึ้นเดินออกแล้วก็เบรคเอี้ยดเพราะเพิ่งเห็นว่านาคินทร์ก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย
มอลลี่ จามจุรี และลูกกอล์ฟก็ช็อค “ท่านประธ้าน!”
ทั้งสามทรุดฮวบลงกับพื้นพนมมือไหว้แต้เพราะกลัวชะตาขาด
นาคินทร์ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อนแล้วก็นั่งนึก เสียงมอลลี่พูดประกอบภาพเต้นรำงานแต่งกนกวลี อุบัติเหตุของกนกวลี และร่างที่ลอยละลิ่วลงมาที่พื้นของปาริฉัตร “ผู้หญิงคนไหนที่ใกล้ชิดกับท่านประธานต้องมีอันเป็นไป คุณกนกวลีเมียท่านประธานก็รถคว่ำตายโหง เลขาฉัตรก็โดดตึกตายโหงไปอีกคน”
นาคินทร์แอบรู้สึกเศร้าใจว่าหรือมันจะจริงอย่างที่มอลลี่พูด
ประตูร้านเปิดผัวะ กนกรัตน์ก้าวเข้ามาอย่างไฮโซ โจอี้หันขวับมามอง
โจอี้ตกใจโอเว่อร์ “คุณเคท? คุณเคท กนกรัตน์ ไฮโซสาวชื่อดังให้เกียรติมาถึงร้านพี่โจอี้” โจอี้ปรี่มาอย่างสตอเบอรี่สุดๆ “สวัสดีค่า..ถือเป็นเกียรติสูงสุดของร้านพี่โจอี้เลยค่าาคุณเคทขา มีอะไรให้ พี่โจอี้รับใช้ค่ะ”
กนกรัตน์พึงพอใจ แต่ก็เชิดมากจึงพูดเสียงเฉียบ “เคทอยากได้ชุดไปงานแต่งงาน”
“จัดให้เลยค่ะ” โจอี้ว่า
“จัดให้เฉยๆ ไม่ได้ค่ะ” กนกรัตน์บอก
โจอี้ชะงัก
กนกรัตน์เสียงเข้ม “ต้องจัดให้สวยกว่าเจ้าสาว”
โจอี้อึ้ง “คะ?”
กนกรัตน์เชิด “และที่สำคัญ ต้องจัดให้สวยกว่าเพื่อนเจ้าสาวที่ชื่อ ปานตะวันด้วย”
โจอี้เหวอ
กนกรัตน์หันมาจิกยิ้ม “ยินดีจะรับใช้มั๊ยคะ..พี่โจอี้?”
โจอี้ยังอึ้งอยู่ กนกรัตน์จิกตาใส่
ซุปร้อนๆ วางลงตรงหน้ากนกรัตน์ที่ยิ้มแจ่มใส แต่เอะใจมองนาคินทร์ที่นั่งเหม่อ
กนกรัตน์ถอนใจ “เฮ้อ! หมู่นี้พี่คินเป็นอะไรก็ไม่รู้ ดูไม่ค่อยอยากมาทานข้าวกับเคทเลย”
นาคินทร์ฝืนยิ้ม “ขอโทษนะครับ เพิ่งผ่านงานศพของคุณฉัตรไป ก็เลยยุ่งๆ หน่อย”
กนกรัตน์แอบชะงักนิดนึงเรื่องปาริฉัตรก่อนจะเนียน “โถ..งั้น พี่คินก็ต้องรีแล็กซ์นะคะ ทานอาหารอร่อยๆ ไปเที่ยวพักผ่อนบ้าง” กนกรัตน์นึกได้ “เราไปทะเลกันมั๊ยคะ? มัลดีฟส์ โบราโบราแซงค์โทเปร ก็ได้ ฮื้มม์..น่าสนุกจังเลย”
นาคินทร์ส่ายหน้าแล้วยิ้มน้อยๆ “คงยังไปไหนไม่ได้ล่ะครับ เดี๋ยวก็ถึงงานแต่งยัยนารถแล้ว”
กนกรัตน์แอบเคืองก่อนจะรีบพูดหวาน “จริงด้วยสิคะ!” กนกรัตน์ทำเป็นแหย่ “งานแต่งน้องนารถแล้ว” กนกรัตน์ยิ้มหวาน “ต่อด้วยงานแต่งพี่คินอีกใช่มั้ยคะ?”
กนกรัตน์จ้องนาคินทร์ตาแป๋วรอคำตอบ??
นาคินทร์ชะงักทันทีแล้วรีบเฉไฉอย่างเนียนๆ “ซุปเย็นหมดแล้ว เดี๋ยวไม่อร่อยนะครับ” นาคินทร์ก้มหน้าทานซุป
กนกรัตน์กร่อยตั้งแต่ยังไม่กินซุปจึงแอบค้อนขวับ นาคินทร์ยังเหม่อ
ปานตะวันอาเจียนอยู่ อัครินทร์รีบเข้ามาช่วยลูบหลังโดยถือถังขยะให้
“ใจเย็นครับใจเย็น”
ปานตะวันค่อยยังชั่ว “ขอบคุณมากค่ะคุณอัค”
“ยังไงครับเนี่ย? ไม่แพ้มาตั้งนาน อยู่ๆ ทำไมแพ้ขึ้นมาได้”
“อืม..2-3วันมานี่ ตะวันอาจจะนอนน้อยน่ะค่ะ นอนไม่ค่อยหลับ” ปานตะวันบอก
“นั่นไง!! หลานผมเลยเล่นงานคุณแม่ซะเลย” อัครินทร์พูดกับท้องของปานตะวัน “ดีมากลูก ถ้าแม่เค้าดื้อ ไม่ยอมนอน ก็อาละวาดแม่เค้าเลยนะลูก”
ปานตะวันยิ้มขำ “คุณอัค...”
“ว่าแต่..ทำไมนอนไม่หลับครับ? พี่คินรึเปล่า?”
นาคินทร์เดินผ่านมาแล้วก็ชะงักฟัง
“เปล่าหรอกค่ะ ผู้ชายคนนั้นไม่มีค่าพอจะทำให้ฉันเสียเวลาหรอกค่ะ”
นาคินทร์อึ้ง
อัครินทร์ถอนใจ “อดทนอีกนิดนะครับ”
“แน่นอนค่ะ..ฉันอดทนมาได้ตั้งนาน ทำไมฉันจะอดทนอีกไม่ได้ อีกไม่นาน..ฉันก็จะได้หลุดพ้นจากสัญญาแค้นบ้าๆ ของเค้าแล้ว คุณอัคไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ”
อัครินทร์เห็นใจ นาคินทร์ทั้งน้อยใจ ทั้งโกรธ
ปานตะวันเดินเข้าห้องมาเปิดประตู นาคินทร์คว้าตัวไว้แล้วถามหน้าใกล้จนจมูกแทบจะชนกัน
“แน่ใจเหรอว่าจะหลุดพ้นไปจากผมได้?”
ปานตะวันรู้ว่าเขาแอบได้ยิน “แน่!!” ปานตะวันสะบัด “ปล่อย!”
นาคินทร์กอดแน่น “ผู้ชายคนนี้ไม่มีค่าพอให้คุณเสียเวลางั้นเหรอ” นาคินทร์ยิ้มเยาะ “ได้จากผมไป เยอะแล้ว ก็พูดได้สิ”
ปานตะวันอารมณ์ขึ้น “ฉันก็เสียให้คุณไปเยอะพอกันล่ะคุณนาคินทร์”
นาคินทร์ส่ายหน้า “ไม่พอหรอก ที่คุณเสียให้ผม ผมว่ามันเทียบกันไม่ได้เลยกับที่ผมจ่ายให้คุณไป”
ปานตะวันโกรธ “คุณนาคินทร์!! ปล่อยฉัน!! ออกไป เดี๋ยวนี้!!! ฉันเกลียด...”
นาคินทร์จูบปากตะวันหมับโดยปานตะวันยังไม่ทันได้พูดจบ นาคินทร์จูบจริงจัง เนิ่นนาน แล้วนาคินทร์ก็ค่อยๆ ผละออกมองหน้าปานตะวัน
นาคินทร์มองปานตะวันด้วยสายตาที่ปานตะวันก็ยากที่จะเข้าใจ เขาพูดเสียงเรียบๆ “ผมก็ไม่อยากให้คุณ รักผมหรอก..ปานตะวัน”
ปานตะวันมองอย่างอึ้งๆ งงๆ นาคินทร์มองปานตะวันแล้วค่อยๆ เดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้ปานตะวันมองตามอย่างงงๆ
นาคินทร์เดินช้าๆ มาตามทางที่มีแสงงดงามสาดส่อง
เสียงมอลลี่ดังขึ้นในหัวของเขา “ผู้หญิงคนไหนที่ใกล้ชิดกับท่านประธานต้องมีอันเป็นไป / คุณกนกวลีเมียท่านประธานก็รถคว่ำตายโหง / เลขาฯฉัตรก็โดดตึกตายโหงไปอีกคน”
เสียงนาคินทร์ดังในหัวตัวเอง “ผมก็ไม่อยากให้คุณรักผมหรอก..ปานตะวัน”
‘โอ๋’ ที่พันผ้าก๊อซไว้เต็มหน้าค่อยๆ ถูกเอาผ้าก๊อซออกจนเห็นว่า ‘โอ๋’ กลับมาสวยได้ 80% จากเดิม ทุกคนลุ้นจนแทบจะลืมหายใจ เธอกรี๊ดกร๊าดกอดแม่ยกใหญ่
แม่ดีใจจนน้ำตาไหล “ลูกโอ๋..ลูกโอ๋ของแม่สวยมากเลยลูก”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 23/5 วันที่ 9 มิ.ย. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57 ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ