@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17/3 วันที่ 4 มิ.ย. 57

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17/3 วันที่ 4 มิ.ย. 57

“ผมว่าเขาคงฉุกใจคิดเรื่องคุณพจน์ไม่มากก็น้อย เพียงแต่ยังไม่ยอมรับความจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มาบอกเธอคือคุณ”
“แปลว่าฉันไม่ควรมาใช่ไหม”

“ครับ แต่ผมก็ไม่กล้ามาคนเดียว ถ้าเกิดเขาอยู่กันสองคนผัวเมียแล้วรู้เห็นเป็นใจกัน เขาอาจจะร่วมมือกันฆ่าผมก็ได้ เลยต้องชวนคุณมาเป็นไม้กันหมา”
วนิษามองค้อนโจ “ขอบใจย่ะ”


“คุณวนิครับ ถ้าเกิดว่า..”
โจกำลังจะพูดอะไรต่อ พลันประตูลิฟต์เปิดออก ม.ร. ว. จันทร์ธิดา เดินคุยมือถือด้วย แต่ระยะไกลมาก โจเพ่งมองริมฝีปากเขม็ง
“คุณพจน์ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน อย่าเพิ่งเข้ามาที่คอนโด ฉันจะออกไปหาคุณเอง”
คุณหญิงจุ๋ม ตรงไปทางที่ออกอาคารจอดรถ โจรีบสะกิดวนิษา
“คุณหญิงจุ๋มกำลังจะไปหาคุณพจน์”
“คุณรู้ได้ไง อย่าบอกนะว่าได้ยินน่ะ” วนิษาอดแปลกใจไม่ได้
“ผมอ่านริมฝีปากได้ครับ”
“หา แล้วที่ผ่านมาเคยแอบอ่านปากฉันบ้างมั้ยเนี่ย”

โจ พยักหน้า “เคยครับ ไว้เล่าให้ฟังวันหลังละกัน รีบไปเถอะครับ”
รถของ ม.ร.ว.จันทร์ธิดา ขับไปตามถนน รถโจตามไปห่างๆ แต่ก็คลาดกันในที่สุด

“รถคุณหญิงจุ๋มหายไปแล้ว”
โจหน้าเครียด “ครับ เราคลาดกับเขาแล้ว”
“จะเอาไงต่อคะ”
“กลับไปตั้งหลักที่บ้านผมก่อนดีกว่า”

ขณะที่พจน์ ภาคย์ และธงธง ยังนั่งคุยกันอยู่ที่คาราโฮเกะ หน้าตาเคร่งเครียด
“ตกลง เอาตามที่คุยกันนี่นะ”
ภาคย์ยังดูลังเล ขณะที่ธงธงดูนิ่งๆ พจน์ตบไหล่ภาคย์
“ถ้าแกอยากรวยก็เอากับฉัน แต่ถ้าขี้ขลาด กลัวนู่นกลัวนี่ก็ไม่ต้อง อยู่จนๆของแกต่อไป จะเอาไงว่ามาเลย”
ภาคย์ทำใจครู่หนึ่ง ก่อนที่จะพยักหน้า “ผมเอาด้วยครับ”
“ดี เราร่วมหัวจมท้ายด้วยกัน เสี่ยงด้วยกัน รวยด้วยกัน”
พจน์ยื่นมืออออกไป ภาคย์กับธงธงยื่นมือมาจับด้วย
“ไปได้แล้ว เดี๋ยวเมียฉันมาเห็นเข้า ออกประตูหลังนะ”
“ครับพี่”
ภาคย์เดินออกไปทางด้านหลัง พจน์หันมาทางธงธง
“เตรียมตัว”
ธงธงรับคำ แล้วลุกเดินหายไป พจน์นั่งอยู่คนเดียวหยิบมือถือ มาเปิดรูปถ่ายในเครื่องดู เป็นภาพคู่ของระหว่างเขากับ มรว. จันทร์ธิดา กำลังกอดกันหวานแหวว พจน์ถอนใจเบาๆ
“วันนี้เป็นวันตายของเธอแล้วสินะที่รัก”
พจน์เงียบไป แล้วยิ้มหยัน “นังหน้าโง่เอ๊ย”

ม.ร.ว. จันทร์ธิดา เดินมาที่หน้าร้านคาราโอเกะ แล้วกดกริ่งหน้าร้าน สักครู่พจน์เปิดประตูออกมา มองไปทางถนนอย่างระมัดระวัง
“มีใครตามมารึเปล่า”
คุณหญิงจุ๋มตกใจ รีบหันมองซ้ายขวา
“เออ ใช่ ฉันก็ลืมสังเกต คงไม่มีมั้ง”
“เข้ามาเร็วๆเข้าคุณ”
พจน์รีบเปิดประตูให้ภรรยาเข้าไป แล้วปิดประตู

“ก็ประมาณนี้แหละที่โจเขาเล่าให้ฉันฟัง”
คุณหญิงจุ๋ม เล่าเรื่องทั้งหมดให้สามีฟัง
“แล้วเธอว่าไง”
“ฉันบอกโจว่าฉันไม่เชื่อเขา ฉันเป็นเมียคุณฉันรู้จักคุณดี”
พจน์จับมือภรรยา แล้วปั้นหน้ายิ้มปลื้มใจ
“ขอบคุณมากที่รัก ขอบคุณที่เชื่อใจผม”
คุณหญิงจุ๋ม ดึงมือกลับ แล้วส่ายหน้า
“นั่นคือสิ่งที่ฉันพูดกับโจ แต่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิด”
“หมายความว่ายังไง”
คุณหญิงจุ๋ม มองหน้าสามี “หลายอย่างมันเข้าเค้ากับเรื่องที่โจเล่ามา”
“คุณพูดอะไรของคุณ” พจน์แกล้งทำหน้าไม่รู้เรื่อง
“อย่างแรกก็เรื่องรองเท้า ยัยแป๋วเจ้าของร้านเวดดิ้งเพื่อนฉันโทรมาบอกว่า คุณเป็นคนไปขอให้เขาเปลี่ยนแบบรองเท้าทั้งของเจ้าบ่าวเจ้าสาว ที่แป๋วมันโทรมาปรึกษาเพราะมันคิดว่ารองเท้าน่าเกลียดมาก เรื่องเค้กอีกคุณก็อาสาเป็นคนจัดหามาทั้งๆที่โรงแรมก็มี สองเรื่องนี้คุณจะอธิบายว่าไง”
“ความหวังดีน่ะสิ”
“หวังดียังไง” คุณหญิงจุ๋มย้อนถาม
“นี่เหรอคนรักกันเขาพูดกัน คุณไม่เชื่อใจผมแล้วเหรอ”
“ฉันรักคุณ แต่คุณต้องอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันมั่นใจว่าคุณไม่ใช่คนที่ฆ่าน้องชายฉัน”
“ผมเนี่ยนะจะฆ่าคุณชายแจ้ ผมเป็นคนยังไงคุณก็รู้”
พจน์แกล้งปั้นหน้าใสซื่อพลางเดินมาหา คุณหญิงจุ๋มถอยกรูด

“อย่าเข้ามานะคุณพจน์”
ธงธงโผล่ออกมาจากเงามืด ย่องเข้ามาหา ม.ร. ว. จันทร์ธิดา อย่างเชื่องช้า มั่นคง และแผ่วเบา พจน์หยุดกับที่ ชูมือแสดงความบริสุทธิ์ใจ

“นี่คุณกลัวผมเหรอ ผมสามีคุณนะ”
“ถ้าคุณอธิบายเรื่องรองเท้ากับเค้กไม่ได้ แปลว่าคุณเป็นคนฆ่าน้องฉัน ต่อให้คุณเป็นผัวฉัน ฉันก็จะแจ้งความจับคุณ”
พจน์ยิ้มเยือกเย็น
“นึกแล้วว่าคุณต้องพูดแบบนี้ งั้นก็เจอกันชาติหน้าก็แล้วกันนะที่รัก”
ขาดคำธงธงก็ตวัดเชือกในมือคล้องคอ คุณหญิงจุ๋ม สะดุ้งสุดตัว จะร้องก็ร้องไม่ออก พยายามแกะเชือกอกจากคอ แต่ยิ่งดิ้นเชือกยิ่งรัดแน่น ที่สุด มรว. จันทร์ธิดา ก็หมดสติ ธงธงปล่อยมือจากเชือก ร่างของ ม.ร.ว. จันทร์ธิดา ร่วงไปที่พื้น
“เอาไงต่อครับ”
“เดี๋ยวแกเอาทั้งศพทั้งรถไปเผาหรือจะไปทิ้งที่บึงไหนสักบึง จัดการดีๆ อย่าให้ศพลอยขึ้นมาได้ล่ะ”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ เรื่องเล็ก”

โจกับวนิษา กลับมานั่งดูดีวีดีงานแต่งงานของวนิษากับกริช
“งานแต่งของคุณกับคุณกริชคืนนั้น คุณรู้สึกมีอะไรผิดสังเกตหรือผิดปกติบ้างหรือเปล่า”
วนิษาดูวีดีโอไปด้วย นึกตามไปด้วย
“ไม่มีอะไรนี่คะ ทุกอย่างปกติเรียบร้อยดี คุณล่ะ เห็นอะไรผิดปกติบ้างไหม”
โจ ส่ายหน้า “ไม่ วันนั้นผมกับป๋องตรวจดูทุกอย่าง ถ้ามีใครคิดจะฆ่าคุณกริช มันคงไม่โง่ใช้วิธีเดียวกับฆ่าคุณชายแจ้แน่ๆ”
“หมอบอกว่าคุณกริชตายเพราะอาการแพ้รุนแรง ความจริงเรื่องการแพ้นี่เป็นความลับของคุณกริช”
“เขาแพ้ถั่วลิสง”
วนิษาแปลกใจ “คุณรู้”
โจพยักหน้า
“คุณกริชเคยบอกฉัน แต่เขาบอกว่าเป็นความลับที่ไม่มีคนอื่นรู้”
“ผมรู้ตั้งนานแล้ว และถ้าผมรู้ คนอื่นก็รู้ได้เหมือนกัน สำหรับคนที่มีอาการแพ้แบบนี้ แค่ถั่วลิสง
เพียงนิดเดียวก็ฆ่าเขาได้ หลายปีก่อนเคยมีข่าวผู้หญิงที่แพ้ถั่วตายเพราะจูบกับแฟนของเธอที่เพิ่งกินถั่วมา”
“คุณกริชรู้ตัวดีค่ะ เขาระวังเรื่องการกินมาก”
“แล้วเขาไปกินอะไรที่มีส่วนผสมของถั่วตอนไหน”
ดีวีดีเล่นถึงตอนกริชจูบแก้มวนิษา สักพักก็ล้มลง โจกดหยุดภาพ
“คุณพจน์รู้จักกับคุณกริชไหมครับ”
วนิษาส่ายหน้า “ไม่ค่ะ”
“แต่วันนั้นเขาก็มาร่วมงานด้วย”
“อาจจะตามมากับหม่อมแม่ก็ได้”
“แต่เขาไม่ใช่คนมารยาทดีขนาดนั้น การมาของเขาต้องมีจุดประสงค์อื่น”
โจนั่งหลับตาทบทวน เหตุการณ์ในคืนนั้นทั้งหมด
“วันนั้นผมว่า ผมเห็นคุณพจน์ทำอะไรสักอย่างที่ไม่ปกติอยู่”
โจย้อนนึกถึงตอนที่เขาเดินผ่าน เห็นพจน์กำลังให้อะไรกับมือผู้หญิงคนหนึ่ง โจหยิบอัลบั้มรูปถ่ายงานแต่งงานของวนิษากับกริชออกมาค้นดูแต่ละใบอย่างรวดเร็ว แล้วก็สะดุดตารูปใบหนึ่ง พลางหยิบออกมา
“ผู้หญิงคนนี้ใคร”
โจชี้ที่ด้านหลังรูปที่วนิษาถ่ายกับแขกร่วมงาน เห็นกะเทยนางหนึ่งเดินผ่านกล้องไปพอดี
“อ๋อ ช่างแต่งหน้าค่ะ เขาแต่งหน้าให้ฉันในคืนนั้น”
“ช่างแต่งหน้า”
โจใช้เวลาเสี้ยววินาทีในหัว ประกอบเรื่องราวทั้งหมดได้ ก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17/3 วันที่ 4 มิ.ย. 57

ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพล
ละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ