@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 21 วันที่ 6 มิ.ย. 57

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 21 วันที่ 6 มิ.ย. 57

เจ้าของร้านเงี่ยหูอย่างอยากรู้อยากเห็นอยู่หน้าห้องลอง
"ฮาโหล! ฮาโหล้!! เป็นไงกันมั่งแล้วคะ ใส่พอดีมั้ยคะ" เจ้าของร้านทำหน้าย่น "ให้พี่เข้าไปได้รึยังคะ?”
ทั้งสองสะดุ้ง
นารถนรินทร์ตะโกนตอบ "เอวหลวมไปนิดนึงอ่ะค่ะ"

"งั้นพี่ขอดูนิดนึงนะคะ"
นารถนรินทร์เสียงหลง "เดี๋ยวค่ะ อย่าเพิ่งเข้ามา"
นารถนรินทร์กับปานตะวันช่วยกันจัดแจงให้นารถนรินร์นั่งบนเข็นเพราะไม่อยากให้เจ้าของร้านเห็นว่านารถนรินทร์ลุกยืนและเดินเองได้แล้ว ทั้งสองขำๆ กัน
นารถนรินทร์ตะโกน "เข้ามาได้แล้วค่ะ"


เจ้าของร้านรีบเข้ามา "ว้าย!! สวยที่สุดเลยค่ะคุณนารถ นี่ขนาดนั่งนะคะเนี่ย มาค่ะ ขอพี่ดูหน่อย เอวหลวมแค่ไหนคะ?”
เจ้าของร้านก้มๆ เงยๆ เลยชนกับปานตะวัน
"พี่ตะวันรอนารถข้างนอกดีกว่าค่ะ" นารถนรินทร์บอก
"แต่เดี๋ยวน้องนารถ..” ปานตะวันเป็นห่วง
"นารถโอเค.ค่ะ ไปรอข้างนอกเถอะค่ะ"
ปานตะวันยิ้มให้ ก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้เจ้าของร้านมองดูชุดนารถนรินทร์
นาคินทร์นั่งรออย่างเซ็งๆ ก่อนจะหันมองไปมองมาอย่างเบื่อๆ สุดท้ายเขาก็ชะงักกึกเมื่อเห็นปานตะวันเดินมาท่ามกลางชุดวิวาห์สวยงาม ปานตะวันเองก็มองชุดวิวาห์ไปมาอย่างเพลิดเพลิน นาคินทร์เผลอจ้องมองหน้าปานตะวันที่สวยมากโดยที่ปานตะวันไม่รู้ตัว อาร์ตเดินผ่านมาที่หน้าร้าน เขาเห็นปานตะวันอยู่ในร้านก็ชะงักกึก
"ตะวัน!!”
อาร์ตรีบวิ่งมาเกาะกระจกร้าน
อาร์ตตะโกน "ตะวัน!!!
ปานตะวันอึ้ง "พี่อาร์ต?”
นาคินทร์หายเพลินเป็นปลิดทิ้ง อาร์ตทำมือชี้ๆ ประมาณบอกให้รออย่าไปไหน อาร์ตรีบวิ่งเข้าไปในร้าน ปานตะวันหันขวับไปเห็นนาคินทร์ยืนจ้องอยู่ด้วยสายตาหึงหวง ยังไม่ทันจะพูดอะไร อาร์ตก็วิ่งเข้าในร้าน
อาร์ตดีใจมาก "ตะวัน!!”
อาร์ตวิ่งโผจะมาหาปานตะวันที่ยืนงงอยู่ แต่ก่อนจะถึงตัวปานตะวันนาคินทร์ก็เข้ามาฉกปานตะวันมาซบอกไว้แน่น
ปานตะวันตกใจ "คุณ...”
อาร์ตไม่พอใจ "ปล่อย!! ปล่อยตะวันเดี่ยวนี้!!”
"กลับไปหาเมียคุณดีกว่า"
อาร์ตพูดกับปานตะวัน "ตะวัน..ตะวันใจร้ายไม่ยอมรับสายพี่เลย พี่คิดถึงตะวันมากรู้มั้ย เรากลับมาดีกันเถอะนะ พี่อย่ากับมิลค์แล้ว"

คำพูดนี้ทำให้อึ้งกันไปทั้งตะวันทั้งนาคินทร์
"หย่า?? พี่อาร์ตทำอย่างนั้นทำไม?” ปานตะวันถาม
"พี่รักตะวันไง เพราะพี่รักตะวันคนเดียว" อาร์ตบอก
ปานตะวันอึ้ง "พี่อาร์ต?”
นาคินทร์หึง
"เรากลับมารักกันใหม่นะตะวัน กลับมารักกันเหมือนเมื่อก่อน" อาร์ตบอก
ปานตะวันอึ้งแล้วเหลือบมองนาคินทร์ที่มองปานตะวันนิ่งอยู่
"พี่อาร์ต....ไม่เหมือนแล้วค่ะ" ปานตะวันหลบตา "มันมีทางเหมือนเดิมได้อีกต่อไปแล้ว"
"ทำไมล่ะตะวัน? ทำไม?” อาร์ตถาม
ปานตะวันพูดไม่ออก
อาร์ตเสียงดังลั่น "ทำไมล่ะตะวัน”
"เพราะตะวันเป็นแฟนผม" นาคินทร์พูด
ปานตะวันหันขวับไปมองนาคินทร์
นาคินทร์กอดปานตะวันแน่น "เรากำลังจะแต่งงานกัน"
ปานตะวันตาโต
"อะไรนะ?? ไม่จริง!! ไม่จริงใช่มั้ยตะวัน??”
"เอ่อ.." ปานตะวันยังงงเหมือนกัน
"ไม่จริงแล้วจะมาที่นี่ทำไมล่ะครับ"
อาร์ตอึ้ง เขาหมดแรงจนถึงกับทรุด ปานตะวันมองอาร์ตอึ้งๆ เพราะสงสารจนพูดไม่ออก บอกไม่ถูก เธอหันไปมองนาคินทร์ นาคินทร์เชิดแถมกอดแน่นขึ้นอีก
‘แตงโม’ เดินผ่านมาหน้าร้านทันเห็นช็อตเด็ด เธอรีบควักมือถือมากดแชะทันที

กนกรัตน์เดินเชิดมาแล้วก็ชะงักเมื่อเห็นมิลค์เดินตรงมา กนกรัตน์เซ็งแล้วหลบวืด มิลค์ไม่ทันเห็น ปาริฉัตรเดินมาเห็นมิลค์เดินอยู่ชั้นล่างของอีกฝั่งก็ชะงักตาโต ด้วยความดีใจ เธอรีบชะโงกแล้วตะโกนเรียก
"พี่มิลค์!! พี่มิลค์ !!”
มิลค์ไม่ได้ยินเพราะใส่หูฟังเพลง แต่กนกรัตน์ที่แอบอยู่ถึงกับขนหัวลุกที่ได้รู้ว่าปาริฉัตรรู้จักกับมิลค์ด้วย กนกรัตน์มองมิลค์ที มองปาริฉัตรทีว่าจะเอายังไงดี
ปาริฉัตรพยายามเรียกและโบกมือหยอยๆ แต่มิลค์ยังไม่เห็น สุดท้ายปาริฉัตรก็ตัดสินใจวิ่งเพื่อจะมาหามิลค์
กนกรัตน์มองเห็นปาริฉัตรวิ่งมาแล้วลงบันไดเลื่อน ในขณะที่มิลค์เดินชิวๆ จนปาริฉัตรใกล้จะเจอมิลค์แล้ว สุดท้ายมิลค์ถูกฉกวืดหายไปทันที มิลค์ร้องว้าย ปาริฉัตรวิ่งมาตรงจุดที่มิลค์หายไปแล้วยืนหอบแฮ่กๆ
"อะไรวะ? ตะกี้เห็นอยู่ตรงนี้แหมบๆ" ปาริฉัตรหอบ "โห่ย..เหนื่อย! หายไปไหนแล้วอะพี่มิลค์"
ปาริฉัตรเจ็บใจ

มิลค์เชิดหน้า อย่างหยิ่งๆ และไว้ฟอร์ม
"มันคืออะไร?” มิลค์ถาม
กนกรัตน์นั่งหน้างอนเพื่อนอยู่
"วันก่อนยังเหวี่ยงใส่ฉันอยู่เลย วันนี้ทำไมหวานใส่ตกลงว่า..มันคืออะไรห๊ะ..อีเคท? เอ๊ย!!ไม่ใช่สิ..ต้อง ‘คุณเคท’ สิ..ใช่มั้ย"
กนกรัตน์เสียงหวาน "แหม!! มิลค์ก้อ..ขอโทษน้าาา..วันก่อนมัน...มัน..เอาล่ะ..ฉันยอมรับผิดทุกอย่างจะให้ขอโทษยังไงก็ยอมนะ"
มิลค์แว้ด "ตกลงแกนี่มันยังไงห๊ะ" มิลค์ชะงัก เสียง Line ดัง มิลค์กดดูแล้วก็แทบช็อค "พี่อาร์ต!”
กนกรัตน์ทำหน้าเซ็ง
มิลค์โกรธจนตัวสั่น เธอมองกนกรัตน์ "อีเคท! ดูซิ!! นี่ใคร?” เธอกระแทกรูปใส่หน้าให้กนกรัตน์ดูเต็มๆ
กนกรัตน์เห็นภาพนาคินทร์กอดปานตะวันแน่นก็ช็อคยิ่งกว่ามิลค์
มิลค์กัดฟัน "ฉันกับแกคงต้องมาจับมือกัน อย่างด่วนแล้วล่ะอีเคท!!”
มิลค์แค้นสุดขีด กนกรัตน์เจ็บแค้นแบบร้ายลึก
ปานตะวันกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่หน้าห้องนอน นาคินทร์พรวดพราดไล่ตามมาจะถึง ปานตะวันรีบเปลี่ยนใจจะไม่เข้าห้องนอนเพราะกลัวนาคินทร์ตามเข้ามา เลยจะวิ่งหนีไปอีกทางนาคินทร์รู้ทันก็ล็อคตัวทันที
"จะหนีไปไหน?”
"ปล่อยนะ!!ไม่ได้หนี!!” ปานตะวันว่า
นาคินทร์พูดเยาะๆ "หนีไม่รอดหรอก!!”
พูดจบนาคินทร์ก็กระชากปานตะวันเข้าห้องนอนทันที

นาคินทร์ดันปานตะวันจนหลังพิงประตูก่อนจะเอาหน้ามาใกล้จนแทบจะชน
"เสน่ห์แรงจริงนะ?”
ปานตะวันไม่พอใจ เธอได้แต่เชิดหน้าแล้วเบือนหน้าไปไม่อยากคุยด้วย
"ไม่คิดจะขอบคุณผมซักคำหรอ?”
ปานตะวันมองหน้า "ขอบคุณ? เรื่องอะไร?”
นาคินทร์ยิ้มเยาะ "ก็วันนี้ผมอุตส่าห์จัดการไล่กุ๊ยพี่อาร์ตของคุณไปได้…คุณยังไม่ขอบคุณผมซักคำ?”
ปานตะวันมอง "ขอบคุณ??คุณต่างหากที่ต้องขอโทษฉัน…คุณนาคินทร์!!”
นาคินทร์งง "ขอโทษ?”
ปานตะวันยิ้มยวน "ใช่!! พี่อาร์ตของฉันอุตส่าห์อย่าเมียเพื่อจะกลับมาง้อขอคืนดีกับฉัน แต่คุณดันมาไล่เค้าแถมยังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉันอีก" ปานตะวันจ้องหน้า "คุณต้องขอโทษฉัน"
นาคินทร์อึ้ง "อะไรนะ?”
ปานตะวันยิงต่อแบบกระแดะสุดฤทธิ์ "ฉันกะจะเล่นตัวอีกซักนิด ให้พี่อาร์ตง้ออีกหน่อย เผื่อจะอัพราคาค่าหายงอนได้อีกซัก 10ล้าน 20 ล้าน" ปานตะวันถอนใจ "เฮ้อ!!" ปานตะวันส่ายหน้า "คุณทำแผนฉันพังหมด"
นาคินทร์พรวดมาจูบปากตะวันแน่นแทนการสั่งให้หยุดพูด ปานตะวันตาโตตกใจ นาคินทร์จูบแรงเพราะ
โกรธและน้อยใจก่อนจะค่อยๆ นุ่มนวลเพราะความรักที่ซ่อนอยู่ข้างในลึกๆ สักพักนาคินทร์ก็ค่อยๆ ผละออกมา ทั้งสองจ้องหน้ากัน ตะวันเองก็รู้สึกแปลกๆ หมดฤทธิ์ไปเหมือนกันได้แต่อึ้งและอิน
"อยากให้ขอโทษอีกเมื่อไหร่ก็บอก" นาคินทร์บอก
ปานตะวันยิ่งอึ้งและงง
นาคินทร์มองอย่างโกรธและน้อยใจนิดๆ เขาเดินออกจากห้องไปทันที ปานตะวันมองตามอย่างอึ้งๆ แล้วปิดประตู ก่อนจะหันกลับมาเอามือจับปากตัวเองอย่างงงๆ

นาคินทร์นั่งน้อยใจอยู่คนเดียว
เขานึกถึงอดีตวันหวานของตัวเองกับปานตะวัน นาคินทร์มีแววตาแอบมีความสุข
แต่เมื่อนึกถึงตนที่ปานตะวันซบอัครินทร์ ปานตะวันกับเล็ก
นึกถึงตอนที่ปานตะวันบอก “ใช่!!พี่อาร์ตของฉันอุตส่าห์อย่าเมียเพื่อจะกลับมาง้อขอคืนดีกับฉัน แต่คุณดันมาไล่เค้าแถมยังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉันอีก /เฮ้อ!" ปานตะวันส่ายหน้า "คุณทำแผนฉันพังหมด…นาคินทร์พรวดจูบปากตะวันแน่น"
นาคินทร์อึ้งแล้วก็สะบัดหน้าเพราะไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

กนกรัตน์อยู่ในชุดนอน เธอพยายามโทร.หานาคินทร์แต่ก็ติดต่อไม่ได้เพราะนาคินทร์ปิดเครื่อง กนกรัตน์โมโหจึงเหวี่ยงโทรศัพท์ทิ้งก่อนจะหงุดหงิด สักพักเธอก็หยิบโทรศัพท์มากดดู IG ของตัวเองซึ่งเป็นภาพคู่กับนาคินทร์แบบหวานชื่น เธอแอบโกรธแต่พออ่าน Comment ก็อารมณ์ดีขึ้น
"เหมาะสมกันที่สุด/คู่สร้างคู่สม/Sweet /หวานใส่ไฮโซ" กนกรัตน์ยิ้มมากขึ้น "คู่แท้ที่สุด" กนกรัตน์ชะงักเมื่อเห็น Comment ของ ‘แตงโม’ ซึ่งมีรูปใช้ชื่อ MOMO เขียนว่า ลืมกำพืด ลืมหน้าเก่า ไว้จะเอาหน้าเก่าไว้
เตือนความจำให้!!
กนกรัตน์หน้าจ๋อย ปากสั่น เธออ่านพึมพำ "ลืมกำพืด ลืมหน้าเก่าไว้จะเอาหน้าเก่ามาเตือนความจำให้" กนกรัตน์โกรธตาวาวแล้วกัดฟันแน่น "อีโม!”

แตงโมเดินเซออกมาจากผับกับแก๊งค์เพื่อนไฮโซ ทุกคนร่ำลากัน แตงโมขึ้นรถสตาร์ทแต่ก็ไม่ติด เธองงๆ ด่าแล้วก็ลงจากรถ ใครคนนึง ยืนซุ่มมองแตงโมจากอีกมุมนึง
"ทุเรศ!! เป็นไรวะสตาร์ทไม่คิด"
แตงโมเดินเซๆ มามองหาเพื่อน
"อีพวกบ้า!! หายตัวเร็วอย่างกะนินจา ไม่อยู่ช่วยกันเลยเว้ย" แตงโมโมโหเตะล้อรถตัวเองแล้วก็เจ็บข้อเท้าเอง "โอ้ย" แตงโมทรุดลงนั่งกุมข้อเท้าเพราะเจ็บมาก "โอ้ย! เจ็บๆ"

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 21 วันที่ 6 มิ.ย. 57

ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shayna
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57 ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ