อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17/2 วันที่ 4 มิ.ย. 57
“ใช่ ส้มตำมันแพ้ฉัน แต่ความเป็นผู้หญิงฉันแพ้มัน มันเป็นของจริง ส่วนฉันมันแค่ของเลียนแบบ”“คุณแค้นสถาพร ก็เลยฆ่าสถาพรซะ ถึงอย่างนั้นตำรวจก็ยังมาสงสัยคุณว่าคุณวางยาเขา”
ซูซี่พยักหน้า
“ใช่ มันตลกมาก ถ้าตำรวจสืบไขคดีได้ว่าฉันเอาไฟซ็อตเขาตาย ยังจะดีซะกว่ามาหาว่าฉันวางยาเขา”
“แล้วเรื่องมรดก ทำไมสถาพรยกร้านนี้ให้คุณ” โจถามต่อทันที
“พี่ชายฉันไปให้คุณพจน์ช่วยทำมรดกปลอม งานถนัดของเขาเลย”
“ถ้าอย่างนั้น ก่อนที่คุณจะกลับ ฉันมีเรื่องขอร้องคุณเรื่องนึงสิ โจ”
“ว่ามา ถ้าทำได้”
“คุณเป็นคนดี เป็นผู้มีพระคุณของฉัน ก่อนที่ฉันจะฆ่าตัวตาย ฉันอยากตำส้มตำให้คุณกิน ฉันอยากให้คุณกินส้มตำฝีมือฉัน คุณเบี้ยวฉันมาหลายครั้ง ครั้งนี้คงเป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว อยู่กินเถอะนะ ฉันขอร้อง”
จากนั้นซูซี่ก็ยกส้มตำ ที่ตำอย่างสุดฝีมือมาให้โจกับวนิษา แล้วนั่งลงร่วมโต๊ะกับทั้งคู่
“คุณวนิษา เผ็ดหน่อยนะคะ แต่รับรองอร่อยค่ะ”
“ฉันทานเผ็ดได้ค่ะ”
ซูซี่นั่งดูโจกับวนิษาตักส้มตำเข้าปาก
“สมแล้วที่เป็นส้มตำเหรียญทอง สุดยอดจริงๆครับ”
“อร่อยมากค่ะ เรียกได้ว่าเป็นส้มตำที่อร่อยที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยกินมาเลย”
ซูซี่ยิ้มปลื้ม น้ำตาคลอ
“เอาล่ะ ฉันได้ทำสิ่งที่อยากทำแล้ว ต่อไปฉันก็จะไปตามทางของฉันล่ะนะ ถ้าพวกคุณมีน้ำใจก็
จัดงานศพให้ฉันด้วยนะ ไม่ต้องหรูหราอะไร ขอแค่มีพระสวดแค่นั้นฉันก็พอใจแล้ว”
โจหุบยิ้มทันที สีหน้าดูเคร่งเครียด
“ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก”
“มันยุ่งยากเกินไปใช่มั้ย ฉันเข้าใจ”
โจส่ายหน้า “ไม่ใช่อย่างนั้น ผมปล่อยให้คุณฆ่าตัวตายไม่ได้ ผมก็เลย”
ซูซี่มองหน้าโจ ทันใดนั้นรถตำรวจวิ่งมาจอดหน้าร้าน ซูซี่ลุกจะวิ่งหนี แต่โจคว้ามือไว้ทัน
“ปล่อยฉันนะ”
“ไม่”
ซูซี่ใช้มืออีกข้างหยิบส้อมบนโต๊ะจะแทงเข้าที่คอตัวเอง
“อย่า”
วนิษาร้องเสียงหลง พลางเอากระเป๋าถือของเธอไปบังที่คอซูซี่ได้ทัน ส้อมปักจึ้กเข้าไปในกระเป๋า
วนิษาช่วยโจจับมือซูซี่อีกข้างไว้ ตำรวจเข้ามาพอดี
“โจ คุณเรียกตำรวจ คุณทำแบบนี้ทำไม คุณทำแบบนี้ทำไม”
ซูซี่เห็นตำรวจก็มือเท้าอ่อน หมดแรง โจกับวนิษาปล่อยซูซี่ ตำรวจรีบเข้ามาประคองไว้
“ฉันไม่อยากเข้าคุกอีกแล้ว ฉันกลัว”
ซูซี่ร้องไห้โฮ
“โจ ไปเยี่ยมฉันด้วยนะ”
“ผมจะไปเยี่ยมคุณ ผมสัญญา”
เมื่อตำรวจพาตัวซูซี่ออกไป วนิษาก็หันมาพูดกับโจ
“ท่าทางเขากลัวมากเลยนะคะ ในคุกคงมีแต่เรื่องโหดร้ายสำหรับเขา”
“ถ้ากลัวติดคุก ก็ไม่ควรฆ่าคน”
โจกับวนิษามองตามไประตำรวจที่แล่นออกไป พลางหันกลับมามองที่จานส้มตำบนโต๊ะ
“คดีคุณชายแจ้ก็เคลียร์แล้วสินะ”
วนิษาหันมาบอกกับโจ เมื่อทั้งคู่เดินมาที่รถที่จอดอยู่ริมถนน
“ยังครับ ยังมีจุดที่ผมไม่เคลียร์”
“คุณหญิงจุ๋ม? ถ้าคุณหญิงจุ๋มร่วมมือด้วยล่ะ คุณจะทำยังไง”
“ก็คงต้องแจ้งตำรวจจับ”
“ฉันหวังว่าเขาจะบริสุทธิ์นะ ฉันสงสารหม่อมแม่ ท่านเสียคุณชายแจ้ไปแล้ว”
โจยิ้มกวนๆ
“ผมก็อยากให้เป็นอย่างนั้น ถ้าคุณหญิงจุ๋มเป็นผู้บริสุทธิ์จริง ผมจะได้วางบิลงวดสุดท้ายแบบสบายใจหน่อย”
ม.ร. ว. จันทร์ธิดา เดินออกมาจากลิฟต์คอนโด ขณะที่โจที่นั่งรออยู่ที่ล็อบบี้ โจยกมือไหว้
“สวัสดีครับ”
“สวัสดี”
แต่แล้วก็ถึงกับอึ้งไป เมื่อเพิ่งเห็นว่าวนิษามาด้วย
“วนิษา”...
วนิษายกมือไหว้ แต่คุณหญิงจุ๋มทำเฉย
“เธอพาเขามาด้วยทำไม”
โจไม่ตอบ แต่กลับย้อนถาม “คุณพจน์อยู่ไหมครับ”
“ไม่อยู่” พลางเห็นสีหน้าโจ ที่ดูเคร่งเครียด “มีอะไรเหรอ”
“ผมว่าขึ้นไปคุยบนห้องคุณดีกว่าครับ”
คุณหญิงจุ๋ม มองทั้งคู่อย่างชั่งใจครู่หนึ่ง
เมื่อเข้ามาภายในห้อง โจก็เริ่มเล่าเรื่องคดี ม.ร. ว. จันทร์กระจ่างให้ฟัง
“เป็นอันว่าตอนนี้ผมไขคดีของคุณชายแจ้กับเสี่ยป๊อกได้แล้ว”
คุณหญิงจุ๋ม แค่นหัวเราะ
“เรื่องเสี่ยป๊อกฉันรับได้ ไม่แปลกใจด้วย เพราะใครบางคนมันยั่วเก่งจนเสี่ยป๊อกถึงต้องหายาโด๊ปมากินแบบนั้นน่ะ แต่เรื่องชายแจ้นี่บอกตรงๆว่าเว่อร์มาก ฉันไม่เชื่อหรอก ยิ่งบอกว่าสามีฉันเป็นคนทำ ยิ่งบ้าบอกันเข้าไปใหญ่”
โจรีบอธิบ่าย “แต่คุณพจน์มีเหตุจูงใจที่จะทำแบบนั้นนะครับ”
“ฉันไม่เชื่อ คุณพจน์ไม่ใช่คนแบบนั้นแน่ๆ”
“ถ้าคุณหญิงจุ๋มไม่เชื่อผม แล้วคุณหญิงมาจ้างผมทำไม”
คุณหญิงจุ๋ม มองสายตาที่โจกับวนิษามองเธอ
“นี่อย่าบอกนะ ว่าพวกเธอก็สงสัยฉันด้วยเหมือนกัน”
วนิษายิ้มให้ “พวกเราให้เกียรติคุณ ถึงมาคุยกับคุณตรงๆ”
“เธอเงียบไปเลย” คุณหญิงจุ๋มหันมาตะคอกใส่วนิษา “ตอนนี้ฉันชักสงสัยแล้วว่าเธอหว่านเสน่ห์ใส่นายโจอีท่าไหน นายโจถึงได้หน้ามืดตามัว เห็นผิดเป็นถูก แทนที่จะหาทางจับเธอเข้าคุก ดันมาสงสัยคุณพจน์”
“เราไม่ได้ใช้อารมณ์สรุปว่าจะสงสัยหรือไม่สงสัยใคร ทุกอย่างเราใช้เหตุผลค่ะ”
“ฉันไม่สนเหตุผลของพวกเธอ ฉันเป็นภรรยาของคุณพจน์มาหลายปี ฉันรู้ดีว่าเขาเป็นคนยังไง ขาไม่ใช่ฆาตกร โดยเฉพาะกับคุณชายแจ้ ไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาด”
“แต่ว่า”
โจจับมือวนิษา เตือนให้เงียบไว้
“ค่อยๆพูดกันก่อนดีกว่าครับ คุณหญิงอาจจะยังตั้งหลักไม่ทัน”
คุณหญิงจุ๋ม หัวเราะ
“นี่ต่อหน้าฉันยังถึงขั้นจับมือถือแขนกันสนิทสนมเลยนะ ตอนอยู่กันสองต่อสองมันจะไปถึงขั้นไหนกันเนี่ย”
วนิษาโกรธจนพูดไม่ออก
“ไหนบอกว่าจะสรุปคดีให้ได้ในสามวัน แต่ถ้าสรุปมั่วๆแบบนี้ล่ะก็ พอเหอะ เงินค่าจ้างฉันไม่เอาคืนก็ได้ ถือว่าฉันตาต่ำเองที่หลงผิดมาจ้างเธอ”
“คุณหญิงจุ๋มครับ ผมว่า” .
“พอแล้ว ตอนนี้ฉันเลิกจ้างเธอแล้ว เชิญออกไปได้ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียก รปภ.”
โจลุกขึ้นยืน แล้วเดินที่ไปที่หน้าประตูพร้อมกับวนิษา แต่ไม่วายหันกลับมาบอก
“ผมจะยังไม่เลิกทำคดีนี้ให้คุณ”
โจเดินออกไป วนิษาเดินตามออกไป คุณหญิงจุ๋ม ตามมาปิดประตู แต่ก่อนที่ประตูจะปิด
วนิษายื่นมือมาดันประตูไว้
“ มีอะไรอีก”
“ถ้าฉันเป็นคุณหญิง ฉันจะระวังคุณพจน์ไว้ให้มาก”
“ออกไป”
วนิษาปล่อยมือ ม.ร. ว. จันทร์ธิดา ปิดประตูกระแทกปัง ท่าทางหงุดหงิด
โจกับวนิษาลงมานั่งที่งล็อบบี้คอนโด พลางเอาหนังสือพิมพ์กางบังหน้า ขณะที่คอยมองไปที่ลิฟต์ตลอดเวลา
“คุณคิดว่าคุณหญิงจุ๋มรู้เรื่องการตายของคุณชายแจ้มั้ย”
“ผมไม่แน่ใจ ถ้าถามตอนนี้ผมว่าเขาไม่รู้เรื่อง แต่เขากำลังปิดบังอะไรบางอย่างอยู่”
“เรื่องคุณพจน์น่ะเหรอ”
โจ พยักหน้า
“ผมว่าเขาคงฉุกใจคิดเรื่องคุณพจน์ไม่มากก็น้อย เพียงแต่ยังไม่ยอมรับความจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มาบอกเธอคือคุณ”
“แปลว่าฉันไม่ควรมาใช่ไหม”
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17/2 วันที่ 4 มิ.ย. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ