อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 15/3 วันที่ 2 มิ.ย. 57
“ทำไมน้อยจัง อ่านดีหรือเปล่า อั๊วว่าสามสิบสามเม็ดดีกว่ามั้ง จะได้ปึ๋งปั๋งๆทั้งคืน”“นั่นน่ะสิครับ ยิ่งคุณหว่าหวาดูเป็นผู้หญิงสุขภาพดี แข็งแรงแบบนั้น ถ้าตั่วเฮียกินน้อยไป อาจจะกลายเป็นไม่พอ ยาลูกกลอนแบบนี้เป็นสมุนไพรผมว่าคงไม่มีอันตรายอะไรหรอก เกินดีกว่าขาด”
“ใช่ๆๆ ลื้อพูดถูก ถ้าบ่มิไก๊ขึ้นมา อายหว่าหวาตายชัก”
พูดจบ เสี่ยสมชาย ก็คว้าขวดยามาเทใสมือ
“ว่าแต่เยอะไปรึเปล่าครับ ตั่วเฮีย”
“ก็ลื้อบอกเองเกินดีกว่าขาด เอ้า ลื้อเอาไปวางไว้มุมห้องนั่นแหละ เผื่อต้องกินเพิ่มกลางดึก”
ปฐมนำขวดยาเก็บใส่กล่อง แล้วนำไปวางไว้ที่มุมห้อง
“หว่าหวา ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป หว่าหวาจะเป็นคนในครอบครัวของเฮีย เฮียจะดูแลหว่าหวาอย่างดีที่สุด เฮียจะเป็นสามีที่ดีของหว่าหวา ขอเฮียจูบหว่าหวาให้ชื่นใจหน่อยนะ”
วนิษาพยักหน้า เสี่ยสมชายถอดผ้าคลุมหน้าออก ท่าทางตื่นเต้นมาก
“หว่าหวาของเฮียสวยเหลือเกิน”
เสี่ยสมชายยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าวนิษา พลันก็ทำหน้าเหยเก ยกมือกุมหน้าอก
“เฮีย”
เสี่ยสมชายล้มลงพื้น วนิษาร้องกรี๊ด ปฐมพังประตูเข้ามาทันที รีบวิ่งเข้าไปหาเสี่ยสมชาย
“ตั่วเฮียๆ”
เสี่ยสมชายพูดเสียงแผ่วเบาข้างหูปฐม
“เรื่องนี้ลื้อห้ามบอกใครนะ”
แล้วเสี่ยสมชายก็สิ้นใจตาย
ปฐมถอนหายใจ พลางทำหน้าเศร้า
“ถ้าวันนั้นผมไม่พูดอย่างนั้น ถ้าผมบอกให้ตั่วเฮียกินแค่สามเม็ด ตั่วเฮียคงไม่ตาย คุณเคยถามผมว่าทำไมผมจงรักภักดีต่อตั่วเจ๊ คำตอบคือผมรู้สึกผิดที่ฆ่าตั่วเฮีย ผมต้องชดใช้ความผิดของผมด้วยการจงรักภักดีต่อเมียของตั่วเฮีย”
“ตั่วเจ๊ไม่รู้เรื่องนี้?”
ปฐมส่ายหน้า
“คุณใจดำมาก คุณปล่อยให้ตั่วเจ๊เป็นทุกข์ รู้สึกผิดมาตลอดเวลา ว่าตัวเธอเป็นต้นเหตุการตายของตั่วเฮีย จนเกือบจะไปบวชอยู่แล้ว”
“ผมก็พยายามทำลายงานบวชนั่นเหมือนกัน เพียงแต่ทำไม่สำเร็จ ผมรับปากตั่วเฮียแล้วว่าจะไม่บอกใคร ตั่วเฮียคงละอายใจที่ตายเพราะยาโด๊ปนั่น เขาต้องการปกป้องศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของเขา”
“ทำไมคุณก็เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง” โจถามอย่างแปลกใจ
“เพราะคุณช่วยชีวิตผม”
วนิษา โจ และปฐม เดินเข้ามาในโรงพยาบาล วนิษาดูเคร่งเครียดมาก
“พวกคุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร บุกบ้านเสี่ยเพ้งโดยไม่บอกกล่าวฉันซักคำ”
โจรีบอธิบาย
“มันไม่เกี่ยวกับเรื่องแย่งเขตปกครองนี่ครับ ผมทำไปเพื่อหาหลักฐานการตายของตั่วเฮีย”
“จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม แต่คุณกับคุณปฐมเป็นคนของฉัน เป็นความรับผิดชอบของฉัน หวังว่าเสี่ยเพ้งจะเข้าใจเรื่องนี้ และคุยกันดีๆได้ ไม่อย่างนั้นสองแก๊งได้ตีกันเละแน่”
จากนั้นทั้งสามคน ก็เข้ามาในห้องพักของเสี่ยเพ้ง ที่นอนมีผ้าพันแผลเต็มตัว มีน้ำเกลือ มีหน้ากากเครื่องช่วยหายใจครอบหน้าอยู่ พร้อมสายวัดชีพจรนู่นนี่นั่น เมียเสี่ยเพ้งกับตี๋อ้วน ก็อยู่ในห้องด้วย
เสี่ยเพ้งที่ขยับได้แค่ลูกตา เพ่งมองวนิษา ที่ยกมือไหว้เมียของตัวเอง ในชณะที่โจรีบหลบตา แล้ววางกระเช้าไว้ที่โต๊ะเยี่ยมแล้วเลี่ยงๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปนอกห้อง
“สวัสดีค่ะ ฉันวนิษาค่ะ”
“ฉันรู้จักเธอดี สวัสดี”
“เสี่ยเพ้งเป็นไงบ้างคะ”
“หมอบอกว่ายังบอกอะไรไม่ได้”
วนิษารับดอกไม้จากปฐมส่งให้เมียเสี่ยเพ้ง
“เรื่องที่เกิดขึ้น ฉันไม่รู้ก็จริงแต่คนของฉันมีส่วนผิด ถือเป็นความรับผิดชอบของฉัน คุณต้องการให้ฉันรับผิดชอบยังไงก็บอกมาได้ค่ะ”
เมียเสี่ยเพ้งส่ายหัว “ไม่จำเป็น คนของเธอไม่ได้เป็นคนทำให้เกิดฟ้าผ่า”
“แต่ว่าเขา”
“เฮียเพ้งบอกฉันกับลูกก่อนจะหมดสติว่าไม่ต้องโทษใคร ไม่ต้องแก้แค้น นี่เป็นเรื่องธรรมดาของวงการนี้ ทำใจรับให้ได้”
วนิษายิ้มให้เมียเสี่ยเพ้ง แล้วพูดอย่างจริงใจ
“ถึงเราจะมีเรื่องขัดแย้งกัน แต่ฉันก็ไม่อยากให้เสี่ยเพ้งเป็นแบบนี้ ขอให้หายดีเร็วๆนะคะ ด้วยความจริงใจค่ะ”
โจนั่งรอวนิษาอยู่หน้าห้อง จู่ๆก็รู้สึกขนลุกซู๋ พอหันกลับไป ก็เห็นตี๋อ้วนยืนอยู่กลางทาง พลางเดินจ้องหน้าเขาด้วยความอาฆาตแค้น โจถอนใจ คุกเข่าลงข้างหนึ่ง ให้อยู่ระดับเดียวกันกับตี๋อ้วน
“ผมขอโทษด้วยนะครับ”
“ผมไม่รับคำขอโทษ คุณจำไว้ ผมโตขึ้นเมื่อไหร่ ผมจะแก้แค้น”
โจฝืนยิ้ม พูดอะไรไม่ออก วนิษากับปฐมเดินออกมาพอดี
“ผมไม่ปล่อยคุณไว้แน่”
ตี๋อ้วนเดินเข้าไปในห้อง โจหลับตานิ่ง ปฐมรีบพูดเชิงปลอบใจ
“ไม่ต้องกลัวหรอก ยังอีกนานกว่าเขาจะโตมาแก้แค้นคุณ”
“ไม่ได้กลัวเขาครับ แต่สงสาร หวังว่าจะมีใครสักคนเปลี่ยนความคิดเขาได้นะ”
“หวังว่าคุณคงไม่โกรธคุณปฐม ที่เขาปิดเรื่องการตายของตั่วเฮียเป็นความลับ”
โจบอกกับวนิษา เมื่อทั้งคู่นั่งคุยกันอยู่ในห้องทำงานของวนิษา
“ไม่โกรธหรอก ฉันเข้าใจดี ฉันยกย่องเขาด้วยซ้ำที่ปิดเรื่องนี้ไว้ และฉันก็จะปิดเรื่องนี้เป็นความลับต่อไป ฉันไม่อยากให้เรื่องนี้มีผลกระทบต่อคนอื่น”
โจเข้าใจความหมายดี ว่าวนิษาว่าหมายถึงปลายฝน
“ผมเข้าใจครับ ผมจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับเช่นกัน”
วนิษายิ้มขอบคุณ “แต่ฉันก็ยังมีเรื่องคาใจอยู่นะโจ”
“คุณพิสูจน์ได้แล้วว่าที่ตั่วเฮียตายไม่ใช่เพราะดวงกินผัวของฉัน แต่คุณพิสูจน์ได้ด้วยการใช้ดวง
ตัวซวยของคุณจัดการกับเสี่ยเพ้ง มันขัดแย้งกันในตัวเองนะโจ ตกลงดวงอาถรรพ์มันมีจริงหรือไม่มี”
โจถอนหายใจ
“ผมก็สับสนมาก แต่ผมไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้เพราะมันยังไม่จบ ยังเหลือเรื่องของคุณชายแจ้
กับคุณกริชอีก ไว้เคลียร์สองคดีนี้ให้เสร็จก่อน ผมถึงจะมาคิดเรื่องที่คุณพูดอย่างจริงจัง”
“ขอบคุณคุณมากนะ”
โจมองหน้าวนิษา ด้วยสายตาลึกซึ้ง “คุณก็รู้ว่าผมทำเพื่ออะไร”
“ฉันรู้ ฉันถึงขอบคุณ ขอบคุณจากหัวใจของฉัน”
โจจับมือวนิษาบีบเบาๆ
เมื่อโจกลับมาบ้าน ก็เห็นป๋องนั่งอยู่
“เป็นไงบ้างพี่ ไม่ฟกช้ำเขียวเท่าไหร่นี่หว่า”
โจพยักหน้า “เออ รอดตายแบบฉิวเฉียดเลย”
“แล้วได้เรื่องไหมครับ”
“คุ้ม ฉันรู้แล้วว่าใครฆ่าเสี่ยป๊อก”
ป๋องพยายามจะบอก แต่ไม่ทัน
“ใครฆ่าพ่อหนูคะ”
ปลายฝนโผล่หน้าออกมาถาม โจตกใจ ร้องลั่น แต่ปลายฝนไม่สนใจ จ้องหน้าโจเขม็ง
“พี่รู้ว่าใครฆ่าพ่อหนู บอกมา”
โจพยายามทำใจดีสู้เสือ
“ทำไมเธออยู่นี่ ไม่ได้ไปเกาะเสม็ดเหรอ”
“ปลายฝนเปลี่ยนใจ ไม่ไปแล้ว” ป๋องรีบอธิบาย
“อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะแก”
“ก็ ทำนองนั้นแหละครับ”
“งั้นแกก็ไปส่งเขาที่คอนโดแล้วกัน ขับรถดีๆนะ ไปอาบน้ำดีกว่าเหนียวตัวจัง”
โจทำเนียนเดินออกไปเฉยๆ แต่ปลายฝนไม่หลงกล วิ่งมาขวางหน้า
“ใครฆ่าพ่อหนู”
จากนั้นโจก็ออกมานั่งคุยกับปลายฝนที่หน้าบ้าน
“เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ ความจริงฉันก็ไม่อยากให้เธอรู้หรอกนะ แต่ในเมื่อเธอได้ยินแล้ว
ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง”
“ขอบคุณนะค่ะ ที่บอกความจริงให้รู้ ว่าพ่อหนูตายเพราะบ้ากาม เลยโด๊ปยาเข้าไปจนหัวใจวาย”
“ปลายฝน เธอต้องเข้าใจซะใหม่นะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับบ้ากงบ้ากามอะไรทั้งนั้น นี่เป็นเรื่องธรรมชาติของคน ฉันคิดว่าเธอน่าจะโตพอที่จะเข้าใจแล้วนะ”
ปลายฝน ส่ายหน้า
“ไม่ค่ะ คุณไม่ต้องเบี่ยงประเด็น ความจริงคือ พ่อหนูบ้ากาม แล้วคนที่ทำให้พ่อหนูเป็นแบบนี้
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 15/3 วันที่ 2 มิ.ย. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ