อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 26/6 วันที่ 26 เม.ย. 57
ในวินาทีนั้นเอง สุริยงเริ่มตระหนักถึงอันตรายที่จะมาถึงลูก จึงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว“ถ้าฉันไปหาหมอ และหมอบอกว่าไม่ท้อง คุณจะออกไปจากชีวิตฉันหรือเปล่า”
เขมชาติชะงักกึก ค่อยๆคลายกอด และมองหน้าสุริยง
“ ถ้าคุณยอม พรุ่งนี้ฉันจะไปหาหมอ ถ้าฉันไม่ท้อง อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
เขมชาติอึ้งไป สุริยงรอคำตอบ
ทางด้านอาทิตย์ เมื่อรับโทรศัพท์จากเขมชาติ ก็รีบถามย้ำ
“แน่ใจนะ ว่าทำได้”
ถ้าครั้งนี้ผิดคำพูดอีก คงมองหน้ากันไม่ติดไปตลอดชีวิต แต่ผมก็ยังมั่นใจนะครับ ว่าวดีกำลังตั้งท้องอยู่แน่ๆ”
อาทิตย์พยักหน้ารับรู้
“อืม ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ถือว่าเป็นข่าวดี พรุ่งนี้ตรวจ แล้วรู้ผลยังไงก็รีบบอกพ่อกับแม่ด้วยนะ”
นภา ที่เดินเข้ามาพอดี รีบถามด้วยความเป็นห่วง
“หนูเล็กยอมแล้วเหรอพ่อ?”
อาทิตย์พยักหน้า นภายิ้ม ในขณะเดียวกันชื่นก็เดินมารายงาน
“คุณเกนหลงมารับแล้วค่ะ คุณไก่ คุณไข่คะ คุณเกนหลงมารับไปงานปาร์ตี้แล้วค่ะ”
ไก่ กับไข่ตะโกนเสียงดังมาจากชั้นบน
“ เย้! พี่เกนมาแล้ว”
จากนั้นก็รีบวิ่งลงมาทันที อาทิตย์พูดกับเขมชาติต่อ
“พ่อต้องออกไปข้างนอกแล้ว อย่าลืมหล่ะ พรุ่งนี้รู้ผลต้องรีบโทร.มาบอกนะ ถ้าเป็นข่าวดี พ่อจะได้
เตรียมจัดห้องไว้รับหลาน”
เขมชาติยิ้ม
“ครับผมก็หวังว่า พรุ่งนี้จะเป็นข่าวดี สวัสดีครับ”
เขมชาติวางสายไปด้วยความหวัง ทางด้านอาทิตย์ เมื่อวางสายก็ยิ้ม แล้วหันมาพูดกับนภา
“เฮ่อวันนี้มีแต่ข่าวดี หนูเล็กยอมไปตรวจสักที คุณอัมพิกาก็ยอมรับไก่ ไข่ แล้วยังมีน้ำใจชวนเราไป
งานวันเกิดคุณเอื้ออีก พ่อว่าท่านเจ้าสัวต้องมีส่วนช่วย ทำให้เรื่องดีๆ พวกนี้เกิดขึ้นแน่ๆ”
อาทิตย์พูดยิ้มๆ แล้วก็หันไปมองรูปเจ้าสัวที่แขวนไว้บนผนัง
ในขณะเดียวกันที่บ้านรัตนชาติ คนรับใช้รีบวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นเต้น
“มาแล้วค่ะ คุณเอื้อมาแล้วค่ะ กำลังลงจากรถค่ะ”
เกนหลง อัมพิกา ไก่ ไข่ นภา อาทิตย์ และเด็กรับใช้อีกสองสามคน ยืนออรออยู่ที่ทางออกไปสวน ทุก
คนมีหมวกปาร์ตี้ และอุปกรณ์ปาร์ตี้อยู่ในมือ
เกนหลงยิ้มรับ อัมพิการีบสั่งคนใช้คนเดิม
“เธอไปบอกคุณเอื้อว่าวันนี้ฉันจะทานข้าวในสวน ให้คุณเอื้อมาที่สวนได้เลย”
“ค่ะ”
คนใช้เดินออกไป อัมพิกายิ้มพอใจ เกนหลงตื่นเต้น หันมาถาม
“ทุกคนพร้อมนะคะ” เมื่อทุกคนตอบว่าพร้อม เกนหลง ที่ถือเค้กอยู่ในมือ รีบบอก
“รีบไปกันเลยค่ะ”
อัมพิกา จูงไก่ ไข่
“ไก่ ไข่ รีบไปเร็ว ตื่นเต้นๆ เดี๋ยวๆเกนจุดเทียนก่อนแล้วตามออกมานะ”
นภา อาทิตย์ มองแล้วก็ยิ้ม แล้วก็หันมามองหน้ากันอย่างมีความสุข แล้วก็รีบเดินตามไป
เกนหลงจุดเทียนจนครบแล้วยิ้มพอใจ รีบยกเค้กเดินตามออกไป กำลังจะอ้าปากพูดว่าเซอร์ไพรส์ แต่กลับมีเสียงสวนดังขึ้นจาก เอื้อ อัมพิกา นภา อาทิตย์ ไก่ และไข่
“เซอร์ไพรส์”
จากนั้นทุกคนก็ดึงกระดาษกันอย่างสนุกสนาน
เกนหลงงง เหวอ มองทุกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความงุนงง โดยเฉพาะเอื้อที่ยืนอยู่ตรงกลาง พร้อม
ช่อดอกไม้ในมือ เดินมาส่งให้เกนหลง
“นี่มันอะไรกันคะเนี่ย”
อัมพิกา ไก่ ไข่ นภา อาทิตย์ หัวเราะคิกคัก ที่เห็นเกนหลงเหวอ
อัมพิกามาแย่งเค้กไปจากมือเกนหลง
“แผนของเอื้อ ไปเคลียร์กันเองนะ”
เกนหลงหันไปทางเอื้อ “พี่เอื้อ”
เอื้อหันไปพยักหน้าให้นักดนตรี ดนตรีขึ้น ไฟหรี่ลง
คู่แฝดจูงมือเกนหลงให้เดินไปที่หน้าเวที ที่มีเก้าอี้เตรียมไว้ให้.เกนหลงนั่งอยู่กลางสนามเล็กๆ หน้า
จอ..ดนตรีเริ่ม พร้อมกับภาพบนจอ เป็นภาพที่เอื้อแอบถ่ายเกนหลง เกนหลงอึ้ง
เอื้อเริ่มร้องเพลง เกนหลงนั่งมองภาพด้วยความตื้นตัน เป็นมุมสวยๆ ที่เอื้อถ่ายเก็บไว้ ทั้งแบบรู้ตัว
และไม่รู้ตัว
เพลงจบ พร้อมกับภาพสุดท้าย ตอนเกนหลงถ่ายคู่กับเอื้อ แล้วก็ขึ้นตัวหนังสือว่า “ขอบคุณ”
เกนหลงน้ำตาซึม ปรบมือให้ด้วยความตื้นตัน นภา อาทิตย์ ไก่ ไข่ อัมพิกา ก็ปรบมือด้วยความ
สนุกสนาน
เกนหลงรับเค้กจากคนรับใช้มายื่นให้เอื้อ พลางหันมาหาคู่แฝด
“ไก่ ไข่ ครับ ถึงคิวแล้วครับ หนึ่ง สอง ซ่ำ”
ไก่ ไข่ร้องเพลง Happy birthday to you ในจังหวะฮาร์ดคอร์อย่างเมามัน เล่นเอาทุกคนขำกลิ้ง
“อธิษฐานเลยค่ะ”
เอื้อหลับตาแล้วก็เป่าเค้ก พอเอื้อหลับตาปุ๊บ เกนหลงเปลี่ยนมาถือเค้กมือเดียว และใช้นิ้วอีกมือปาด
เค้กจะป้ายหน้าเอื้อ ทันใดนั้นเอื้อหรี่ตาอย่างรู้ทันแล้วก็คว้ามือไว้ และหันข้อมือเกนหลงไปป้ายหน้าตัวเอง
เกนหลงร้องลั่น “พี่เอื้อ”
เอื้อเป่าเค้ก แล้วก็ลืมตา “ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว”
คนอื่นพากันหัวเราะ ที่เกนหลงโดนเค้กป้ายหน้าตัวเอง
“งั้นก็ทั้งก้อนเลยแล้วกัน” เกนหลงไม่ยอมแพ้ ตั้งท่าจะปาเค้กใส่เอื้อ ไก่กับไข่ ร้องลั่น
“ไก่ ไข่ จะกิน”
เอื้อหัวเราะร่วม “เอ้ย เล่นงี้เลยเหรอ”
เกนหลงวิ่งตาม
“พี่เอื้ออย่าหนีนะ”
ไก่ กับไข่คว้าขาเกนหลงไว้
“พี่เอื้อหนีไป ไก่ ไข่จะกินเค้ก”
เกนหลงหันมามองคู่แฝดที่เกาะขาตัวเองอยู่ แล้วก็เอาเค้กมาป้ายหน้าทั้งคู่
“นี่แน่ะ จะปล่อยมั้ย”
“ไม่”
จังหวะนั้นเองเอื้อมาฉกเค้กไปจากมือเกนหลง
“อ้าว พี่เอื้อเอาเค้กคืนมา”
ไก่ กับไข่ มองหน้ากัน แล้วตะโกนเสียงดัง “เย้” ก่อนจะปล่อยเกนหลง แล้วก็วิ่งตามเอื้อไปกินเค้ก
“เกนไม่ยอมง่ายๆหรอก หยุดนะทั้งสามคนเลย”
จากนั้นเกนหลงก็วิ่งไล่จับเอื้อ ไก่ ไข่ ก็วิ่งตามเค้ก เอื้อก็วิ่งหลบไป หลบมา เป็นที่สนุกเฮฮา
“ไก่ ไข่ จับพี่เกนไว้เร็ว” เอื้อตะโกนสั่ง เกนหลงไม่ยอมแพ้
“ไก่ ไข่ วิ่งไปเอาเค้กกับพี่เอื้อสิ เดี๋ยวพี่เอื้อแอบหม่ำคนเดียวนะ”
ไก่ ไข่มองหน้ากัน แล้วก็หันมาทางเกนหลง “ไม่เชื่อ จับพี่เกน” จากนั้นก็วิ่งไล่จับเกนหลงต่อ
อัมพิกา นภา อาทิตย์ หัวเราะกันครื้นเครง อัมพิกาได้หัวเราะแล้วก็สบายใจ ถอนหายใจเบาๆ ก่อน
จะหันมาทางนภาและอาทิตย์
“ปล่อยเด็กๆเล่นกันไป เราเข้าไปทานอาหารกันดีกว่า ฉันสั่งอาหารมาจากโรงแรม ลองชิมดู เผื่อ
คราวหน้าจะได้ทำให้ฉันทาน”
นภายิ้มรับ “ค่ะ”
อัมพิกาเดินนำเข้าไป อาทิตย์หันมาจับมือนภา พลางยิ้มให้กัน
เสียงหัวเราะของไก่ ไข่ เกนหลงและเอื้อ ยังคงดังครึกครื้น
หลังความสนุกสนานของงานปาร์ตี้จบลง ไก่กับไข่ ที่วิ่งเล่นกันจนเพลีย ก็นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
ของอัมพิกา อัมพิกาห่มผ้า แล้วก็เดินออกไป เห็นนภากับอาทิตย์ยืนรออยู่หน้าห้อง ก็รีบเดินมาหา
“หลับกันสนิททั้งสองคน คืนนี้ก็ให้นอนนี่ก็แล้วกัน พรุ่งนี้วันหยุด ถ้าตื่นแล้วฉันจะให้คนไปส่ง”
นภากับอาทิตย์รับคำ อัมพิกามองทั้งคู่ แล้วก็พูดอย่างจริงใจ
“ฉันยังไม่ได้ขอบคุณเธอสองคนอย่างเป็นทางการเลย ขอบคุณมากนะ ที่พยายามจะดูแลฉัน แล้วก็
ขอบคุณมากที่ดูแลไก่กับไข่อย่างดี เด็กสองคนนี้ทั้งกริยา มารยาท การพูดจา การเข้าสังคม ใช้ได้ ไม่มีอะไรขวางหู
ขวางตา ที่สำคัญผลการเรียนก็ค่อนข้างดี”
นภากับอาทิตย์แปลกใจ
“คุณทราบได้ยังไงคะ?”
“ฉันส่งคนไปหาข้อมูลของเด็กทั้งสองคนมาหมดแล้ว พฤติกรรมเวลาที่อยู่โรงเรียน ความสัมพันธ์กับ
เพื่อนๆ และครู ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดี ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ที่ฉันดูก็เพราะอยากจะช่วยวางแผนเรื่องการศึกษา โตขึ้น ไก่
กับ ไข่จะได้มาช่วยเอื้อดูแลธนาคารในฐานะทายาทของรัตนชาติ”
นภากับอาทิตย์ตกใจ คาดไม่ถึงว่าอัมพิกาจะเมตตาขนาดนี้
“ในเมื่อคุณพ่อตัดสินใจยกหุ้นให้ไก่ กับไข่ ฉันก็ต้องเคารพการตัดสินใจของท่าน ฉันยอมแล้ว บอก
ให้สุริยงมาหาฉัน มาจัดการเรื่องมรดกของไก่กับไข่ให้ถูกต้องโดยเร็วที่สุด”
“ครับๆ ได้ครับ”
นภากับอาทิตย์จับมือกัน แล้วยิ้มให้กันอย่างโล่งอก อัมพิกาหันไปมองรูปเจ้าสัวแล้วก็ยิ้ม มี
ความสุข
ทางด้านเกนหลงกับเอื้อ ก็นั่งคุยกันอยู่ในสวนหน้าบ้าน เกนหลงหันไปหยิบของตัวเองส่งให้เอื้อ
“สุขสันต์วันเกิดค่ะ นี่ถ้าเกนรู้ว่าพี่เอื้อรู้แล้วว่าเป็นอะไร คงไม่เสียเวลาห่อ”
“เอาน่าไม่มีเค้กเหลือให้ปาหน้าพี่แล้ว เลิกงอนนะ นะ”
เกนหลงแกล้งค้อน “โอเคๆ หายงอนก็ได้”
“เปิดนะ ตื่นเต้นจัง เป็นอะไรน้าไม่รู้เลย”
เอื้อแกะห่อกระดาษออกมา เห็นจานเซรามิคแฮนด์เมด ที่วาดลายได้อย่างเก๋ไก๋ เอื้อมองอย่างชื่นชม
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 26/6 วันที่ 26 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3