อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 23/4 วันที่ 21 เม.ย. 57
“พี่เอื้อพูดถูก เราต้องยอมรับความจริง เกนไม่อยากเป็นคนที่หนีปัญหา เกนจะกลับกับพี่เอื้อค่ะ”เอื้อยิ้ม “เยี่ยม งั้นเกนรอพี่แป๊บนึงนะ เดี๋ยวพี่ไปเก็บกระเป๋าแล้วเรากลับกันเลย”
เอื้อเดินไป เกนหลงลงนั่งแทนที่ เอื้อเดินห่างออกมา พลันนึกได้รีบเดินกลับไปที่โต๊ะจะเก็บหนังสือพิมพ์แต่ต้องชะงัก เมื่อเห็นเกนหลงกำลังอ่านข่าวนั้นอยู่
“เกน”
เกนหลงเงยหน้ามองเอื้อ เจ็บแต่พยายามจะปลง
“มันเป็นความจริงที่เกนต้องยอมรับให้ได้ใช่ไหมคะ”
“ไหวไหม?” เอื้อถามด้วยความเป็นห่วง
“แค่นี้น้อยไปสำหรับ คนที่คิดบวก” ทำท่าเครื่องหมายคำพูดล้อเลียนคืนเอื้อ “จนเกินไป
อย่างเกน”
เสียงอาเจียนของสุริยงดังออกมาจากห้องน้ำ ฮันนี่เดินมาหยุดที่หน้าประตู พลางตะโกนเรียกด้วยความเป็นห่วง
“น้าสุคะ น้าสุ ฮันนี่เรียกคุณพ่อมาช่วยน้าสุแล้วนะคะ”
ในขณะที่ชนะกำลังเดินเข้ามา สีหน้าเป็นห่วงพอกัน สุริยงเดินออกมาจากห้องน้ำ ท่าทางอ่อนเพลีย
“คุณสุยังไม่หายเหรอครับ อาเจียนมา 2 วันแล้ว ผมว่าไปหาหมอเถอะครับ”
สุริยงฝืนยิ้ม
“ไม่เป็นไรค่ะสุไม่เป็นอะไรมาก”
หากพูดได้แค่นั้น สุริยงก็คลื่นไส้ แล้ววิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำอีก ชนะกับฮันนี่มองหน้ากันห่วงมาก และเมื่อสุริยงเดินออกมาในสภาพที่อ่อนเพลีย จนแทบจะล้มเพราะหมดแรง ชนะจำต้องรีบเข้ามาประคองไปที่เตียง
“คุณสุครับ ถ้าคุณไม่ไปหาหมอก็ต้องมีคนดูแลนะครับ คุณสุไปพักที่บ้านผมมั้ยครับ อย่างน้อยก็มีผม
มีฮันนี่ แล้วยังมีแม่บ้านตลอด 24 ชั่วโมง”
สุริยงรีบปฎิเสธอย่างสุภาพ
“อย่าเลยค่ะ พักอีกซักวันก็น่าจะดีขึ้น สุคงจะเครียดเกินไป”
“บางทีอาจเป็นเพราะย้ายชีวิตมาต่างถิ่นแบบกะทันหัน เอาเป็นว่าเรื่องงานผมจะดูให้เอง คุณกลับไป
พักที่บ้านที่กรุงเทพดีกว่า อยู่กับครอบครัว กับลูกๆ สักพักดีขึ้นค่อยกลับมา”
สุริยงมองหน้าชนะ
“แต่สุเพิ่งเริ่มงานไม่กี่วันเองนะคะ พักไปแบบนั้นจะน่าเกลียด”
“ถ้าคุณยังทำงานทั้งที่ยังมีอาการแบบนี้มันส่งผลกระทบ ต่อทั้งพนักงาน ลูกค้า ไม่มีประโยชน์หรอก
ครับ พักให้หายแล้วกลับมาทำงานด้วยความพร้อมนะครับ พรุ่งนี้ผมต้องเข้ากรุงเทพฯ ผมจะแวะไปส่งคุณสุที่บ้านนะ
ครับ”
“แต่ว่า” สุริยงอึกอัก
ชนะ รีบพูดอย่างหนักแน่น “ คุณสุ พักเถอะครับ ผมอนุญาตไม่ต้องเกรงใจ ผมเป็นห่วงสุขภาพคุณ
มากกว่าโรงแรมของผมนะครับ”
“เอ่อ”
ฮันนี่รีบยกมือสนับสนุน
“เชื่อคุณพ่อเถอะค่ะ คุณพ่อห่วงน้าสุจริงๆ นะคะ เมื่อกี๊คุณพ่อพูดดีมากเลยค่ะ อันนี้ฮันนี่ไม่ได้สอนนะ
คะ คุณพ่อพูดจากใจเลยค่ะ”
สุริยงกับชนะขำเบาๆ เอ็นดูในความช่างความฉอเลาะของฮันนี่
สุริยงมองชนะด้วยความเกรงใจ แต่ก็รู้ว่าอาการตัวเองไม่ไหวจริง ๆได้แต่นิ่งอย่างยอมรับ
เกนหลงเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกับเอื้อ คนรับใช้ช่วยถือกระเป๋าตามเข้ามา และเมื่อเจอคุณพจน์ สองคนพ่อ-ลูก ก็โผเข้ากอดกันด้วยความคิดถึง
“สวัสดีค่ะ คุณพ่อ”
คุณพจน์มองเอื้อ แล้วยิ้มชมเชย “ เก่งมาก ที่พากลับมาได้”
เอื้อยิ้มตอบ “คนที่เก่งคือคนนี้ครับ” พลางชี้ไปที่เกนหลง
คุณพจน์หันมาพูกับกับเกนหลง “ เข้มแข็งแล้วนะ”
“เกนขอโทษนะคะที่ทำให้ครอบครัวเราต้องเสียหาย”
“ลูกไม่ได้ทำความเสียหายอะไรเลย ตรงกันข้ามลูกสร้างความภูมิใจให้กับพ่อ พ่อภูมิใจในความเด็ดเดี่ยวของลูก ส่วนเรื่องความคิดของคนอื่นช่างมันเถอะลูก ไม่นานก็ผ่านไป ทุกข์ ถ้าทำให้ไม่มีสุขแล้วจะเก็บไว้ทำไม จริงไหม”
เกนหลงยิ้มรับ “ค่ะ”
เอื้อมองเกนหลงด้วยความชื่นชม แล้วก็พาลนึกถึงผู้หญิงอีกคนที่อยู่ในชะตากรรมเดียวกัน นั่นก็คือ
สุริยง
“เฮ่อ เรียบร้อยไปหนึ่งแล้ว ตอนนี้ก็เหลืออีกหนึ่ง”
คุณพจน์กับเกนหลงหันมามองด้วยความสงสัย “อีกหนึ่งคืออะไร?”
“หนูเล็กไม่มีอะไรต้องเคลียร์ค่ะ “
สุริยงตอบเอื้อนิ่งๆ ในขณะที่ทั่งคู่นั่งคุยกันอยู่ตามลำพังในสวนหน้าบ้านสุริยง
“ความลับไม่มีในโลกนะหนูเล็ก ตอนนี้ทุกคนรู้ความจริงหมดแล้ว เรื่องอดีตระหว่างคุณกับเขมชาติ ทั้ง
ผม ทั้งเกนหลงรู้หมดแล้ว คุณจะเก็บมันไปถึงไหน”
สุริยงชะงักนิดๆ แต่ยังคุมอารมณ์อยู่
“หนูเล็กไม่คิดจะเก็บ เพียงแค่ไม่อยากพูดถึง มันไม่มีประโยชน์”
“ทำไมจะไม่มี” เอื้อย้อน “ ถ้าพูดออกมาบ้าง เกนหลงอาจจะไม่ต้องหมั้นกับเขมชาติ เหตุการณ์อาจจะ
ไม่เลวร้ายแบบนี้ จริงที่พูดไปไม่มีประโยชน์ แต่เก็บไว้ บางทีมันก็เป็นโทษมากกว่า”
สุริยงหันมา เสียงเข้มขึ้น
“แล้วจะให้หนูเล็กพูดว่าอะไร? คุณเกนคะ ฉันกับแฟนคุณ เคยเป็นแฟนเก่ากันตอนอยู่มหาวิทยาลัย
แต่ฉันต้องไปแต่งงานกับเพื่อใช้หนี้ให้ครอบครัว ฉันไม่คิดจะแย่งเขาคืนมา แค่ต้องการแจ้งให้ทราบ ถ้าพูดแล้ว มันจะทำ
ให้อะไรๆดีขึ้นจริงๆเหรอคะ?”
เอื้อสะอึก ก็จริงตามที่สุริยงพูด และในที่สุดก็ตัดสินใจถามตรงๆ
“ถ้าหนูเล็กไม่ต้องการได้เขมชาติกลับคืนมา แล้วกลับมาหาเขาทำไม?”
“จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม มันเป็นความบังเอิญ บริษัทจัดหางานเป็นคนติดต่อมา ในตอนนั้นมันเป็นงาน
เดียวที่มี และเงินเดือนก็สูงพอที่จะดูแลคนทั้งบ้านได้ หนูเล็กคิดว่าเขาจะลืมเรื่องในอดีต และเราน่าจะเป็นเพื่อนร่วมงาน
กันได้”
เอื้อสวน “แต่เขาไม่ลืม”
“หนูเล็กก็พยายามจะลาออก คุณเอื้อก็รู้ แต่มันไม่ง่าย มันมีอะไรซับซ้อนมากกว่านั้น”
สุริยงเสียงเครียด เข้มขึ้น เมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เอื้อถามตรงๆ อีกครั้ง
“หนูเล็ก ยังรักเขมชาติหรือเปล่า?”
สุริยงสะอึก จุก แล้วก็ตัดสินใจเชิดหน้าตอบ
“เรื่องระหว่างเรามันจบไปแล้ว และไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม สิ่งที่เขาทำมันเกินกว่าที่จะให้อภัย
หนูเล็กไม่มีคำว่า รักให้ผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว”
“เขมชาติทำอะไรเลวร้ายมากนักเหรอ หนูเล็กถึงให้อภัยเขาไม่ได้”
สุริยงหันมตอบหน้านิ่ง
“คุณเอื้อเชื่อเถอะค่ะ เรื่องบางเรื่อง ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงมันจริงๆ มันเป็นได้ก็แค่เรื่องหนึ่งในอดีตที่
เราไม่อยากจะจดจำ”
จากนั้นก็ย้ำอย่างหนักแน่น
“การที่เขมชาติไม่ได้แต่งงานกับคุณเกนหลง ไม่ได้แปลว่าหนูเล็กกับเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ถ้า
คุณเอื้ออยากให้หนูเล็กเคลียร์ เรื่องนี้เคลียร์ที่สุดแล้วค่ะ”
เอื้อได้แต่ยืนอึ้ง ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แต่แล้วจู่ๆ สุริยง ก็เกิดเวียนหัว วูบขึ้นมาเฉยๆ
“ถ้าคุณเอื้อไม่มีอะไรแล้ว หนูเล็กขอตัวก่อนนะคะ”
สุริยงหันจะเดินเข้าบ้าน แต่แล้วก็กลับวูบ เอื้อต้องรีบเข้ามาช่วย
“หนูเล็ก เป็นอะไรหรือเปล่า”
“ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ” พลางพยายายันตัวขึ้น “ไม่เป็นอะไรมากขอบคุณที่แวะมานะคะ”
สุริยงเดินเลี่ยงเข้าบ้านไปเลย เอื้อมองตามไป ในใจนึกสงสัยแต่ไม่มากนัก แปลกใจกับคำตอบที่
ได้รับมากกว่า
สุริยงฝืนทำเข้มแข็ง เดินเข้าบ้าน แต่พอแน่ใจว่าพ้นสายตาเอื้อก็ทรุดลงนั่ง หน้ามืดๆ เวียนหัว จะ
อาเจียนอีกครั้ง
พลางคิดถึงสิ่งที่เอื้อบอกแล้วก็แอบกลุ้มใจ รู้สึกผิดที่รู้ว่าเกนหลงรู้เรื่องแล้ว สุริยงเครียดหน้าซีดๆ
อาการยิ่งทรุดหนักกว่าเดิม
สมคิดและวิบูลย์ยืนอยู่หน้าห้องนอนของเขมชาติ ทั้งคู่มองหน้ากัน ต่างก็ตัดสวินใจว่าจะต้องคุยกันเด็ดขาดได้วันนี้วิบูลย์เคาะประตูห้องเขมชาติ
“คุณเขมครับ คุณเขม”
เสียงเขมชาติ ดังออกมาจากในห้อง ”หนวกหู”
วิบูลย์สะดุ้งแต่จำเป็นต้องพูดต่อ
“คุณเขมครับ โปรเจ็กต์ที่สวิสฯ ทางโน้นต้องการความคืบหน้าครับ”
ทว่าเขมชาติยังเงียบ สมคิดรีบ่ชวยพูดเสริม
“คุณเขม งานครั้งนี้เราเซ็นสัญญากับทางโน้น มันมีเดตไลน์ ถ้าเราช้า ค่าปรับมันไม่น้อยเลยนะครับ”
เขมชาติตะโกนออกมาจากในห้อง “ พวกคุณจัดการไปเลย”
สมคิดรีบอธิบาย “แต่มีรายละเอียดบางอย่างที่เราต้องการการตัดสินใจของคุณ”
“คุณสมคิด ผมให้คุณตัดสินใจทุกอย่างแทนผม ถ้ายังมีปัญหา ผมจะแต่งตั้งให้คุณขึ้นมาบริหารแทนผม “
สมคิดอึกอัก “แต่”
ทันใดนั้นเขมชาติเปิดประตูออกมา
“ผมจะโอนบริษัท โอนหุ้นทั้งหมดให้กับคุณ จบมั้ย?”
สมคิดตะลึง
“คุณเขม คุณสร้างบริษัทนี้มาด้วยความยากลำบากแค่ไหน คุณจำได้ไหม คุณจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างง่ายๆ แบบนี้น่ะเหรอครับ”
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 23/4 วันที่ 21 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3