อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 25/6 วันที่ 25 เม.ย. 57
เอื้อพูดด้วยน้ำเสียงแบบเข้มขรึม พลางเดินนำเขมชาติออกไปก่อน เขมชาติมองตามอย่างงงๆ แต่ก็เดินตามไปแต่โดยดี ชื่นหน้าหันขวับมาทางนภาต่างคนต่างมองหน้ากัน“ดูท่าทางคุณเอื้อหน้าเครียดมากเลยนะคะ คุณท่านคิดว่าเรื่องอะไรคะ”
นภาตอบไม่ได้ แต่ครุ่นคิด ด้วยความอยากรู้ว่าเกิดเรื่องอะไร
“อยากรู้ก็ต้องไปแอบฟัง”
ในขณะที่เอื้อเดินออกมายืนรออยู่ก่อนแล้วที่มุมหนึ่งของสวน ภายในใจก็คิดเรียงลำดับสิ่งที่จะพูดว่าจะเริ่มต้นพูดยังไงดี เขมชาติเดินตามออกมายืนอยู่ไกล้ ด้วยท่าทางที่อิดโรย และเครียด
“ผมรู้ว่าตอนนี้หนูเล็กอยู่ที่ไหน ?”
เขมชาติตาโต ดีใจพลางรีบเข้ามาถามต่อ
“วดีอยู่ที่ไหนครับ แล้วเป็นยังไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า คุณเอื้อบอกผมได้มั้ยว่าเขาอยู่ที่ไหน ผมจะ
ไปหาเขาเดี๋ยวนี้เลย”
“ผมยังไม่บอก” เขมชาติชะงักอึ้ง “ จนกว่าคุณจะบอกความจริงอะไรบางอย่าง”
“ผมบอกความจริงไปหมดแล้ว”
“คิดว่ายังไม่หมด คิดดูให้ดีๆ มีอะไรอีกที่คุณยังไม่ได้บอก”
เอื้อทำหน้าขรึม มองหน้าเขมชาติอย่างคาดคั้น เขมชาติคิดๆ แล้วก็นึกถึงเรื่องที่สวิส
“ที่เหลือก็เป็นเรื่องส่วนตัวของผมกับวดี เรื่องส่วนตัวที่ผมไม่ควรพูด”
เอื้ออดใจหาย อดเศร้าลึกๆไม่ได้
“คุณพูดแค่นี้ ผมก็รู้แล้วว่ามันหมายถึงเรื่องอะไร”
เขมชาติอึกอักหนักใจเข้าไปอีกไม่รู้จะพูดอย่างไร
“เอ่อ คือ”
เอื้อพูดสวนกลับออกมาเลย
“ไม่ต้องอธิบาย หรือแก้ตัวอะไร ให้เสียเวลา อายุขนาดนี้แล้ว คุยกันตรงๆเลยแล้วกัน ตอนนี้หนูเล็กพักอยู่ที่บ้านพักอากาศของคุณชนะ”
“อ้าวแล้ว วันก่อนคุณชนะบอกว่าไม่รู้เรื่อง”
“หนูเล็กเขาขอร้องคุณชนะไม่ให้พูด”
เขมชาติทำหน้าเศร้า “เขาคงจะไม่อยากให้ผมรู้”
เขมชาติถอนใจ เสียใจที่โดนสุริยงรังเกียจ เอื้อมองด้วยความเห็นใจ พลางพูดต่อ
“คุณชนะเล่าให้ผมฟังอีกว่า ตอนนี้หนูเล็กมีอาการแปลกๆ”
“ครับ เขาไม่สบายมาสักพักแล้ว อารมณ์ก็เหวี่ยงๆ หงุดหงิด ฉุนเฉียว ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มา
ก่อน”
เอื้อตัดสินใจที่จะบอก
“คุณชนะบอกว่ามันเป็นอาการของคนกำลังท้อง”
คุณเอื้อพูดว่าอะไรนะครับ?” เขมชาติถึงกับช็อก “อาการอะไรนะครับ?”
เอื้อย้ำ “เป็นอาการของคนท้อง”
“ท้อง วดีท้อง “
นภากับชื่น ที่แอบฟังอยู่ นภาถึงกับเข่าอ่อน ช็อกเหมือนจะเป็นลม จนชื่นต้องรีบประคองตัวไว้ แล้วรีบพานภาออกไปพักก่อน
“วดีท้องจริงๆเหรอครับ จริงๆเหรอครับคุณเอื้อ”เขมชาติถาม?ย้ำๆ
เขมชาติทั้งช็อก ทั้งดีใจจนบอกไม่ถูก
“จริงหรือไม่ คุณต้องไปหาคำตอบเอาเอง”
“ได้ครับ ได้ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้” เขมชาติรับคำอย่างกระตือรือล้น พลางนึกขึ้นได้ “ถ้าวดีท้องจริงๆ
ผมต้องทำยังไงบ้าง ? ตอนวดีตั้งท้องไก่ ไข่ เขามีอาการเป็นยังไง ? ผมจะได้รับมือได้ถูก”
เอื้อชะงักกึก “ตั้งท้องไก่ ไข่ ? นี่คุณไม่รู้จริงๆเหรอ?”
เขมชาติย้อนถาม
“ไม่รู้จริงๆครับ ผมจะไปรู้อาการคนท้องได้ยังไง ยังไม่เคยมีคนใกล้ตัวตั้งท้องเลย”
“ไม่ใช่ คุณไม่รู้จริงๆเหรอว่า หนูเล็กไม่ใช่แม่แท้ๆของไก่ไข่”
เขมชาติช็อกซ้ำสองงงหนักเข้าไปใหญ่ “ไม่ใช่แม่ของไก่ ไข่ แล้ว....”
เอื้อรีบอธิบาต่อ
“คุณพ่อผมมีภรรยา 3 คน คนแรกคือคุณแม่ผม คนที่สองคือแม่ของไก่กับไข่ ที่เสียชีวิตหลังจากคลอด
ได้ไม่นาน และคนที่สามก็คือหนูเล็ก คุณพ่อแต่งงานกับหนูเล็กเพราะต้องการให้มาดูแลไก่กับไข่ ท่านกับหนูเล็กไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ทั้งสองคนแยกห้องกันนอนตั้งแต่วันแรกที่จดทะเบียน จนวันสุดท้ายที่คุณพ่อเสียชีวิต”
เขมชาติอึ้ง “ ยะ..แยกห้องกันนอน”
“ใช่ คุณพ่อผมแต่งงานกับหนูเล็กเพราะต้องการหาคนที่ไว้ใจได้มาดูแลเรื่องมรดกที่ท่านมอบให้ไก่ ไข่
หลังจากที่ท่านเสียชีวิตไปแล้ว และหนูเล็กคือคนที่ท่านไว้ใจที่สุด”
เขมชาติเข่าแทบทรุด อึ้งกับความเข้าใจผิดที่มีมาตลอด
“ผม ไม่เคยรู้เลยมาก่อนเลย ทุกอย่างที่ผมกับวดี ผมทำเพราะความเข้าใจผิดเหรอเนี่ย”
เขมชาติรู้สึกผิดอย่างมาก ที่ได้เคยทำไม่ดีกับวดีมาตลด เอื้อมองด้วยความเห็นใจ
เขมชาติรีบขับรถมุ่งหน้าไปรีสอร์ทบ้านพักที่ต่างจังหวัดของชนะด้วยความเคร่งเครียด และครุ่นคิดกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน พลางนึกคำพูดทิ้งท้ายของเอื้อที่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ผมส่งรายละเอียดทางไปบ้านพักคุณชนะไปให้แล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับความพยายามของคุณเอง ที่จะทำให้หนูเล็กยอมไปหาหมอ และยอมรับความจริงได้หรือเปล่าครั้งต่อไปผมคงช่วยอะไรคุณไม่ได้ “
เขมชาติพยักหน้ารับแต่โดยดี ทั้งลุ้น ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งหวาดหวั่น บอกไม่ถูกว่าอารมณ์ไหน. เอื้อมองให้กำลังใจ และ แอบทำใจอยู่ในที
ทันใดนั้นโทรศัพท์ดังขึ้น เขมชาติกดรับ
“สวัสดีครับ”
อีกด้านหนึ่ง อาทิตย์คุยโทรศัพท์ เสียงเข้มๆ
“ผมทราบเรื่องระหว่างคุณกับหนูเล็กแล้ว และผมก็ทราบว่าคุณกำลังจะเดินทางไป
หาหนูเล็ก เพื่อพาเขาไปหาหมอ”
ด้านหลังของอาทิตย์คือนภา ที่นั่งไม่ห่างออกไป ในขณะที่ชื่นนั่งพัดให้อยู่ข้างๆ
เขมชาติอึ้ง อึกๆอักๆ
“ผม ผมต้องกราบขอโทษคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะครับ กับสิ่งที่ผมทำกับวดี”
อาทิตย์หนักใจ แต่ก็เข้าใจ
“เอาเถอะ เรื่องก็แล้วมาแล้ว จริงๆ เราเองก็แอบสังเกตอาการของหนูเล็กมาได้สักพักแล้ว ก็สงสัย
กันอยู่ว่าอาการเหมือนคนท้อง “
วิบูลย์ชะงักกึก รีบหลบวูบแอบฟัง
“ท้อง !?”
อาทิตย์พูดต่อ
“แล้วอยู่ๆมาหนีไปแบบนี้ พวกเราก็ยิ่งเป็นห่วง”
เขมชาติรีบตอบ
“คุณพ่อไม่ต้องห่วง ผมจะรีบพาวดีไปหาหมอให้เร็วที่สุด ถ้าเขาท้องจริง ผมจะรีบพาตัวเขากลับเข้า
กรุงเทพทันที”
อาทิตย์หนักใจ
“ก็อาจจะยากหน่อยนะ แต่ก็ขอให้ทำได้สำเร็จ มีอะไรให้พ่อกับแม่ช่วยก็บอก และที่สำคัญ ถ้าพาหนู
เล็กไปหาหมอแล้ว ผลเป็นยังไงรีบบอกทางเราด้วยนะ”
อาทิตย์อดตื่นเต้นไม่ได้ เขมชาติรีบตอบด้วยความตื่นเต้นไม่แพ้กัน
“ครับ ผมจะรีบบอกข่าวทันที ผมขอย้ำอีกครั้ง ผมจะรับผิดชอบกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ขอบคุณ
คุณพ่อ และคุณแม่มากนะครับที่เข้าใจ”
“พ่อเข้าใจ พ่อก็หวังว่าหนูเล็กก็จะเข้าใจเหมือนกัน แค่นี้นะ มีอะไรก็รีบส่งข่าวมา”
อาทิตย์วางสายไป แล้วก็หันมามองหน้านภา ต่างคนต่างถอนใจ ไม่รู้ว่าจะ ดีใจ ตกใจ หวงลูก หรือ
อย่างไรดี
ในขณะที่วิบูลย์ที่แอบฟังอยู่ ก็ตาวาวด้วยความตื่นเต้น
“คุณสุท้อง”
“คุณสุเนี่ยนะ”
เกนหลงเองยังแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เมื่อ่ได้ฟังข้อมูลจากปากของเอื้อ พลางถามต่อด้วยความเป็นห่วง
“แล้วตอนนี้พี่เอื้อ เป็นยังไงบ้างคะ ?”
เอื้อแกล้งตอบแบบติดตลก
“พี่ก็สบายดี ไม่ได้เป็นอะไร พี่ไม่ใช่พ่อเด็กในท้องนะ จะได้แพ้ท้องแทน”
“พูดแบบนี้แสดงว่า อารมณ์ดีแล้ว หรือว่าทำเป็นขำกลบเกลื่อนคะ?”
“ก็ ไม่รู้เหมือนกัน”
“อ้าว” เกนหลงเริ่มงง เอื้อรีบอธิบาย
“พี่ไม่รู้จริงๆ คือมันก็หน่วงๆ ช็อกๆ พี่กับหนูเล็กเราผูกพันกันเหมือนคนในครอบครัว มันมากกว่า
ความรักแบบหนุ่มสาว และหนูเล็กเองก็ไม่เคยพูดสักคำว่ารู้สึกยังไงกับพี่ เราสองคนเหมือนเดินอยู่บนเส้นขนาน ตั้งแต่
วันแรกที่เจอกัน จนถึงวันนี้ หนูเล็กจะรักษาระยะห่างไว้ได้อย่างสม่ำเสมอ จนพี่เองก็เริ่มทำใจ มันคงไม่มีวันเป็นอะไร
ไปได้มากกว่านี้”
เอื้อพูดด้วยความเข้าใจ เกนหลงฟังแล้วก็เบาใจ
“และวันนี้มีเขมชาติเข้ามา พี่ถึงได้รู้ว่า ช่องว่างที่หนูเล็กเว้นไว้ในชีวิต ก็เพื่อเขา พี่ก็ได้แต่เอาใจช่วย
ให้เขมชาติกับหนูเล็กปรับความเข้าใจกันให้ได้”
“ถ้าเขาเข้าใจกันแล้ว พี่เอื้อไม่เสียใจเหรอคะ?” เกนหลงย้อนถาม
เอื้อส่ายหน้า
“ไม่ พี่ไม่เสียใจพี่จะดีใจ และมีความสุขมากกว่า ที่ได้เห็นหนูเล็กมีความสุข”
เกนหลงมองเอื้อด้วยความชื่นชม
“แล้วพี่เอื้อคิดว่า เขมจะทำให้คุณสุมีความสุขได้หรือเปล่าคะ ?”
เกนหลงถามตรงๆ เอื้อนิ่งคิด
เขมชาติขับรถแล่นเข้ามาจอด ที่หน้าบ้านพักตากอากาศของชนะ พลางรีบวิ่งลงจากรถ และวิ่งมาที่บ้านอย่างรวดเร็ว พลางตบประตูเรียก
“วดี วดี วดี อยู่หรือเปล่า ? วดี ?”
เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ เขมชาติเริ่มร้อนใจ วิ่งหารอบๆบริเวณก็เงียบ ว่างเปล่า
“ไม่มีคนอยู่ รถก็ไม่อยู่ หรือว่าจะหนีไปแล้ว วดี “
เขมชาติใจหาย เศร้าวูบขึ้นมา ก่อนที่จะทรุดตัวลงนั่ง หมดแรง
ในขณะที่สุริยงขับรถแล่นมาจอดที่หน้าบ้านพัก พลางชะงักกึกเมื่อเห็นรถเขมชาติ
“เขมชาติ”
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 25/6 วันที่ 25 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3