อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 25/2 วันที่ 24 เม.ย. 57
หนุ่มหุ่นล่ำใส่เสื้อกล้ามกางเกงฟิตเปะ ดูแล้วเซ็กซี่มาก พลางเดินยิ้มมาหาเกนหลงด้วยอาการเขินๆ อายๆ เกนหลงยิ้มตอบ หนุ่มหุ่นล่ำรีบออกตัวก่อน“ถ้าผมเต้นผิด ขอโทษด้วยนะครับ พอดีเพิ่งมาครั้งแรก”
เกนหลง ยิ้มตอบ “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันก็ครั้งแรกเหมือนกัน”
หนุ่มหุ่นล่ำกับเกนหลงยิ้มแย้มส่งกันไปมาอย่างน่ารักให้กัน เอื้อเริ่มเหล่ๆ ในใจเริ่มรู้สึกว่ามันแปลกๆ
ครูสอนเต้นหันมาบอกกับทุกคนในคลาส
ทุกคนในห้องทำตาม หนุ่มหุ่นล่ำกับเกนหลง หันหน้าเข้าคู่จับมือตั้งท่าเตรียมพร้อม ในขณะที่เอื้อปรายตามองตลอดเวลา
“ท่าเบื้องต้นของแทงโก้ การยืนต้องย่อเข่าเล็กน้อยตลอดเวลาที่เต้น หน้าขาของฝ่ายชายจะต้องติดกับ
หน้าขาของฝ่ายหญิง และฝ่ายชายจะเป็นฝ่ายดันเพื่อนำทิศทางในการเต้น”
แต่ละคู่ทำตามย่อตัว ใช้หน้าขาแนบดันเข้ากับหน้าขาของผู้หญิง เอื้อเห็นแล้ว รีบหันขวับมาที่คู่ของเกนหลง
หนุ่มหุ่นล่ำและเกนหลงยืนห่างๆย่อขาแบบ เขินๆ ยังไม่กล้าใกล้ชิดกันมาก จนครูเห็นแล้วต้องเดินเข้ามาหา
“คู่นั้น ชิดๆกันอีก” พลางจับขาเข้าหากัน “ชิดแบบนี้ เวลาฝ่ายชายดันขาคุณจะได้รู้เสต็ป ชิดๆกันหน่อยชิดอีก ขา..หน้าขาน่ะ ต้องให้ติดให้ ชิดกันอีก”
ถึงตรงนี้ เอื้อที่ยืนมองดูอยู่ ถึงกับทนไม่ได้ พลางโพล่งขึ้นมา
“ขอเรียนด้วยคนครับ”
เกินหลงหันมา เอื้อตอบเขินๆ
“คือก็เห็นน่าสนุกดี ก็เลยอยากเรียนด้วย”
ครูสอนรีบบอก
“ได้ เรียนก่อนค่อยจ่ายเงินทีหลังก็ได้ งั้นคุณ 2 คนมาด้วยกันก็เต้นคู่กัน” จากนั้นก็หันมาทางหนุ่มหุ่น
ล่ำ “ส่วนคุณมาคู่กับครู”
แล้วครูสอนเต้น ก็ฉกหนุ่มหุ่นล่ำไป เกนหลงมองขำๆ..แล้วหันมาทางพี่เอื้อ
“ไหวแน่นะคะ? “แววตาท้าทาย เอื้อรีบตอบ
“เดี๋ยวก็รู้” พลางจับมือเกนหลงดึงมาโอบอย่างเร่าร้อน พร้อมกับทำหน้ากรุ้มกริ่ม เกนหลงหัวเราะ
อารมณ์ดีกับท่าทางกรุ้มกริ่มของเอื้อที่ไม่เคยเห็น
ครูสอนเต้นที่จับคู่กับหนุ่มหุ่นแบบแนบชิด หันมากำกับท่าทุกคนต่อ
“ทุกคนต้องแนบชิดแบบนี้ แล้วก็เริ่มตามครู Slow…Slow…Quick…Quick…Slow…”
จากนั้นก็เต้นนำไป ทุกคนเต้นตาม
เอื้อกับเกนหลง เต้นรำเข้าขากันได้อย่างดี ถึงเอื้อจะดูเงอะงะไปบ้างแต่ก็ตั้งใจเต็มที่ เกนหลงแอบมองเอื้อแล้วก็ยิ้ม
เป็นอีกหนึ่งบรรยากาศที่ไม่เคยเห็น และอีกหนึ่งสิ่งที่เอื้อไม่เคยทำ แต่ได้ทำกับเกนหลงอย่างมีความสุ
โดยไม่รู้ตัว
สุริยงยืนมองสวน ที่เต็มไปด้วยกระถาดอกฟอร์เก็ตมีน๊อตปลูกไว้อย่างสวยงาม ด้วยความไม่พอใจพลางหันไปถามกับชื่น ที่ยืนยิ้มยู่ด้านหลัง เพราะคิดในใจว่าสุริยงต้องประทับใจแน่ๆ
“ใครเป็นคนปลูก”
ชื่นรีบบอก “ คุณเขมชาติค่ะ มีคุณวิบูลย์ แล้วก็คุณสมคิดมาช่วยด้วยนะคะ ทำกันตั้งแต่บ่าย เพิ่งจะ
เสร็จเมื่อตอน”
ชื่นยังพูดมั่นจบ สุริยงก็สวนขึ้นมา “ถอนทิ้งให้หมด”
“แต่” ชื่นอิดออด
“ถ้าชื่นไม่ทำ หนูเล็กจะถอนเอง”
พลางตั้งท่าจะพุ่งไปเลย ชื่นรีบห้าม
“ทำค่ะทำ เดี๋ยวชื่นรีบถอนให้เลยค่ะ”
“แล้วก็บอกเขาด้วยว่า ถ้าอยากจะปลูกใหม่ก็ปลูกไป หนูเล็กก็จะถอนมันทิ้งอีก”
“ค่ะ” ชื่นรับคำเสียงอ่อยๆ
พูดจบ สุริยงก็เดินเข้าไปในบ้าน ชื่นหน้าเสีย
“นี่เห็นแค่ดอกไม้ ยังปรี๊ดขนาดนี้ ถ้าเห็นของในบ้าน มีหวัง”
ในบ้านสุริยงเต็มไปด้วยดอกฟอร์เก็ตมีน็อตอยู่แทบทุกมุม ตามผนังก็เป็นกรอบรูปสุริยงในอิริยาบถ
ต่างๆ ตอนอยู่สวิส สุริยงยืนมองอยู่กลางบ้าน หน้านิ่ง จนเดาอารมณ์ไม่ออก
นภารีบบอก
“เขมชาติ เขาบอกว่าเป็นรูปที่เขาแอบถ่ายไว้ตอนอยู่สวิสกับหนูเล็ก แม่ว่า มันสวยมากเลยนะลูก”
สุริยงไม่ตอบ แต่เดินตรงไปที่กรอบรูป แล้วก็ดึงออกอย่างไม่ปรานี แล้วก็ปาลงที่พื้น
นภา ร้องตกใจ “ว้าย หนูเล็ก”
- สุริยงไล่เก็บกรอบรูปทีละอันแล้วก็โยนสุมรวมกันไว้ รวมทั้งดอกไม้ที่อยู่ในแจกันถูกโยนมารวมกัน
“หนูเล็ก จะเอาไปทิ้งเหรอลูก น่าเสียดาย”
“ไม่ค่ะ หนูเล็กไม่ทิ้ง แต่จะหนูเล็กจะเผามันให้หมดเลย”
นภา กับอาทิตย์ถึงกับผงะ
จากนั้นสรรพสิ่งที่เขมชาติเอามาตกแต่งบ้าน ก็ถูกเผาอย่างไม่ปราณี สุริยงมองด้วยความพอใจ นภา
กับอาทิตย์ ยืนมองอยู่ห่างๆ ในขณะที่ชื่นวิ่งมางงๆ
“คุณท่านคะ ชื่นได้กลิ่นไหม้ๆ ใครเผาอะไร ว้ายคุณหนูเล็กนี่เอง...เผาอะไรคะเนี่ย ? หรือว่า”
สุริยงหันขวับมา
“ คุณพ่อคุณแม่บอกเขาด้วยนะคะ ถ้ายังจะเอาของพวกนี้มาไว้ในบ้านอีก หนูเล็กก็จะเผาอีก แต่ทาง
ที่ดี ถ้าคุณพ่อคุณแม่ยังเห็นหนูเล็กเป็นลูก จะต้องไม่ปล่อยให้เขาเข้ามาในบ้าน ไม่ยอมให้เขาเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิต
หนูเล็กอีก ถ้าคุณพ่อคุณแม่อยู่ข้างเขา ก็เท่ากับไม่รักหนูเล็ก”
สุริยงตัดพ้อ ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ แล้วก็เดินเสียใจเข้าบ้านไปทันที
นภากับอาทิตย์หน้าเสีย อึกๆอักๆ พูดไม่ออก ชื่นมองตามด้วยความงุนงง
“อาการแบบนี้ มันเหมือนใครสักคน เหมือนใครน้า?”
ชื่นเริ่มคุ้นอย่างแรง
สุริยงเดินเข้ามาในบ้าน พลันสายตาเหลือบไปเห็นกล่องรูปเก่าที่เขมชาติเอามาเมื่อเช้า ยังชื้นๆนิดๆ ที่
หน้ากล่องมีข้อความของเขมชาติติดไว้
“วันนี้ผมกลับไม่ได้แปลว่าจะยอมแพ้ พรุ่งนี้ผมจะมาหาแต่เช้า ผมขอยืนยัน เรื่องของเรามันยังไม่จบ
และผมไม่ยอมให้มันจบแบบนี้เด็ดขาด “
สุริยงขบกรามแน่น
นภากับอาทิตย์ยืนมองสรรพสิ่งของเขมชาติ ที่มอดไหม้เกือบหมด ด้วยความเป็นห่วง และสงสัย
ในขณะที่ชื่นยังยืนคิดด้วยความคาใจ
“ยัยหนูเล็กอาการเหมือนคนผีเข้านะคุณ แปลกขึ้นทุกวัน คุณว่าเราควรจะพาลูกไปหาหมอดีมั้ย?
หรือไปหาพระ รดน้ำมนต์”
ทันใดนั้นชื่นก็โพล่งขึ้นมา
“นึกออกแล้วค่ะ ว่าคุณหนูเล็กมีอาการเหมือนใคร?”
นภากับอาทิตย์หันมา
“อาการแบบนี้ ใช่เลยค่ะ อาการเหมือนน้องสะใภ้ชื่นเลยค่ะ”
อาทิตย์ รีบถาม “น้องสะใภ้ แล้วเขาป่วยเป็นอะไร?”
ชื่นตอบอย่างไม่ทันคิด
“เขาไม่ได้ป่วย แต่เขา “ท้อง” ค่ะ”
นภา กับอาทิตย์อึ้ง
“บ้า แล้วมันจะเหมือนกันได้ยังไง” นภายังข้องใจ
ชื่นพูดต่อ “ไม่บ้านะคะ จริงๆ น้องสะใภ้อาการแบบนี้เลยค่ะ แพ้ท้องอยู่แป๊บนึง พอหายแพ้ก็อารมณ์
นี้เลย หมอบอกว่า มันเป็นเพราะฮอร์โมนคนท้อง ไม่ได้เป็นกันทุกคน แต่บางคนที่เป็นจะเป็นหนักเลยค่ะ”
ในขณะที่สุริยงยืนอึ้งอยู่ในบ้าน มือเย็นเฉียบบบบ ใจเต้นระส่ำ
“สอง สาม อาทิตย์แรกจะคลื่นไส้ อาเจียน พะอืดพะอม กินอะไรไม่ค่อยได้ พอสักพักก็จะเริ่มกินเก่ง
กินไม่หยุด อารมณ์ฉุนเฉียว หงุดหงิดง่าย อารมณ์ร้าย แล้วก็น้อยอกน้อยใจ ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ จากเป็นคน
เงียบๆ ก็โวยวาย ด่าน้องชายชื่นสารพัด จะเป็นอยู่สักเดือนสองเดือนนี่ถ้าคุณหนูเล็กมีแฟน ชื่นฟันธงได้เลยว่าท้อง
แน่ๆ”
สุริยงตกใจ ทั้งอึ้ง และเครียด กล่องที่ถืออยู่ในมือร่วงลงพื้น นภา อาทิตย์ ชื่น รีบหันไปที่ต้นเสียง แล้ว
รีบวิ่งเข้าไปดูในบ้าน หากเห็นแต่ของที่หล่นอยู่ที่พื้น ทว่าสุริยงหายไปแล้ว นภาเก็บของขึ้นมาด้วยความแปลกใจ
“หล่นลงมาได้ไง?”
นภามองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นใคร
สุริยงรีบเดินพรวดเข้ามาในห้อง ปิดประตู แล้วยืนอึ้งอยู่หลังประตู คำพูดของชื่นดังก้องในใจ
“ท้อง?”
สุริยงเครียดใจสั่น ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้
เขมชาติยืนดอกไม้ถูกถอนจนหมด และซากของที่โดนเผา ด้วยใบหน้าสลด ก่อนที่จะหยิบซากของมาดูกระทั่งเสียงนภาดังขึ้น
“เราขอถามตรงๆเลยนะที่คุณกำลังพยายามทำอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่แค่ต้องการขอโทษหนูเล็กใช่มั้ย ?”
เขมชาติหันมา เห็นหน้าตาของทั้งนภา และอาทิตย์จริงจังมาก จึงต้องยอมพยักหน้ารับ
“ครับ ผมยอมรับ ผมยังรักวดี รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน และรักจนถึงทุกวันนี้”
เขมชาติพูดเสียงเศร้า นภา กับอาทิตย์ ตั้งใจฟัง ในขณะเดียวกันไก่กับไข่ ที่แอบฟังอยู่ที่ริมหน้าต่าง
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 25/2 วันที่ 24 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3