อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 21/3 วันที่ 19 เม.ย. 57

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 21/3 วันที่ 19 เม.ย. 57

เกนหลงใจอ่อนยอมให้กุมมือโดยไม่อิดออด
“นับจากนี้ไปคุณจะต้องเปิดตัวเอง เปิดใจ และเปิดปากบอกเกนทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องสำคัญกับ
ชีวิตคุณ ที่สำคัญห้ามโกหก เกนไม่แน่ใจว่าความรักที่มี มันจะมากพอที่จะให้อภัยทุกครั้งที่จับได้หรือเปล่า เกนขอแค่นี้.

ทำได้หรือเปล่าคะ ?”
เขมชาติพยักหน้ายอมรับ “ ได้ครับ ผมจะต้องทำให้ได้ เพื่อคุณเกน”
เขมชาติรับปากอย่างมั่นเหมาะ เพราะคิดว่าจะทำให้ได้จริงๆ เกนหลงมองหน้าเขมชาติเห็นแววตาที่
มุ่งมั่นก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น

“ส่วนเรื่องเตรียมงานหมั้น นอกจากคุณสุแล้ว เกนขอเพิ่มผู้ช่วยอีกสองคนนะคะ”
เขมชาติขมวดคิ้ว “ ใคร ?”
เกนหลงไม่ตอบ แต่มีแววเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่ในแววตา ทำให้รู้ว่าไม่ได้เชื่อในสิ่งที่เขมชาติพูดทั้งหมด

สุริยงกำลังเอาของออกจากกระเป๋าเดินทางใบเล็ก เอื้อ ที่นั่งอยู่ด้วย รีบถามด้วยความแปลกใจ
“หนูเล็กจะรับจัดงานหมั้นให้เขมชาติ กับเกนจริงๆเหรอ ?”
“จริงค่ะ คุณชนะ เจ้านายหนูเล็กเขาก็อนุญาตแล้ว”
“เรื่องเจ้านายใหม่จะอนุญาตหรือไม่ มันไม่ใช่ประเด็น แต่คุณแน่ใจนะว่า อยากทำ”
สุริยงเงยหน้าจากกระเป๋า
“อยากทำสิคะ ถ้าไม่อยาก หนูเล็กคงไม่กลับมา”
“แน่ใจนะว่าไม่ได้มาเพราะโดนเขมชาติบังคับ หรือ “หลอก” มา”
เอื้อย้อนถาม ทำเอาสุริยงถึงกับชะงักกึก พลางยิ้มกลบเกลื่อน
“เขาหลอกหนูเล็กไม่ได้หรอกค่ะ และก็บังคับไม่ได้เหมือนกัน คุณเอื้อไม่ต้องห่วงนะคะ ที่หนูเล็กมา
เพราะเห็นแก่คุณเกน ไม่ใช่เขมชาติ “
สุริยงพูดถึงเขมชาติด้วยน้ำเสียงเจือความแค้น จนเอื้อจับพิรุธได้ มือถือเอื้อดังขึ้น เอื้อหยิบมาดูเป็นชื่อ
เกนหลง
“ว่าไง..ตอนนี้พี่อยู่บ้านคุณผู้ช่วยจัดงานหมั้นของเรา กำลังพูดถึงอยู่พอดี”
เสียงเกนหลงพูดกลับมาทางปลายสาย “แสดงว่าเกนตายยาก..และนอกจากตายยากแล้ว เกนยังมี
เรื่องสร้างความลำบากให้พี่เอื้ออีกด้วยค่ะ”
“จะใช้พี่ทำอะไรอีก ว่ามา”
เอื้อยิ้มรับคำสั่งแต่โดยดี
ในขณะที่เกนหลงพูดด้วยความมั่นใจ
“เกนชวนพี่เอื้อ และ คุณชนะมาช่วยคุณสุเตรียมงานหมั้น และทั้งสองคนก็น่ารักมาก รับปากช่วย
เกนในทันที รับรองว่างานนี้ต้องสนุกแน่ๆค่ะ”
เกนหลงมองสุริยง เอื้อกับชนะยิ้มรับ และหันมามองสุริยงทั้งคู่ ในขณะที่เขมชาติมองด้วยความหมั่นไส้
ชนะรีบพูด
“ฮันนี่กำชับว่า ผมจะต้องช่วยงานคุณสุอย่างดีที่สุด มีอะไรให้ผมทำ คุณสุสั่งมาได้เลยนะครับ”
เขมชาติชักสีหน้า แต่ไม่พ้นสายจาของเอื้อ ในขณะที่สุริยงยิ้มรับ
“ต้องให้คุณเกนเป็นคนสั่งมากกว่าค่ะ สุเองก็รับคำสั่งคุณเกนมาอีกที”
เขมชาติเบ้หน้าหมั่นไส้ เอื้อขมวดคิ้วสงสัยว่าเขมชาติเป็นอะไร ส่วน เกนหลง สุริยง และชนะไม่ทัน
สังเกต
“เกนเองก็สั่งไม่ถูกหรอกค่ะ เอาเป็นว่า เราก็เตรียมงานไปพร้อมๆกันเลยแล้วกันนะคะ เริ่มจากสถานที่
เดี๋ยวเกนจะพาไปดูบริเวณที่จะจัดงาน เผื่อคุณชนะกับคุณสุจะมีไอเดียว่าควรจะจัดยังไงดี เชิญทางนี้ค่ะ”
เกนหลงเดินนำไป สุริยงกับชนะลุกตาม เขมชาติกำลังจะลุก ทว่าเอื้อดักคอไว้
“เกนครับ เรื่องสถานที่พี่ว่าให้คุณชนะกับหนูเล็กช่วยดูก็น่าจะพอ พี่ขอคุยกับคุณเขมเรื่องการจัดขบวน
ขันหมากอยู่ที่นี่ก็แล้วกัน”
เขมชาติชะงัก ส่วนเกนหลงยิ้มรับ โดยไม่เอะใจ)
“ได้ค่ะ” พลางหันมาบอกกับสุริยง และชนะ “เชิญค่ะ”
เกนหลงเดินนำสุริยงและชนะออกไป เหลือเขมชาติกับเอื้อ นั่งประจัญหน้ากันสองต่อสอง
เอื้อไม่รอช้า รีบเปิดฉากทันที
“ดีใจด้วยนะ ที่เกนเชื่อคุณอีกครั้ง”
เขมชาติรู้สึกทะแม่งๆแต่ยังยิ้มๆรับเหมือนปกติ
“ ก็มันเป็นความจริง ไม่เห็นแปลกที่คุณเกนจะเชื่อ”
“คุณรู้เหรอว่าผมหมายถึงเรื่องอะไร ?” เอื้อย้อนถาม
“ก็ทุกเรื่อง ระหว่างผมกับคุณเกน เราไม่มีอะไรปิดบังกัน”
“รวมทั้งเรื่องระหว่างคุณกับหนูเล็กที่สวิสด้วยหรือเปล่า ?”
เอื้อพยายามโยนหินถามทาง ได้ผล... เขมชาติถึงกับสะอึก ไม่แน่ใจว่าเอื้อรู้แค่ไหน กระนั้นก็ยังฝืนทำ
ไม่รู้ไม่ชี้
“เรื่องนั้นผมเคลียร์กับคุณเกนไปเรียบร้อยแล้ว คุณจะต้องการอะไรอีก ?”
เขมชาติแสร้งทำเสียงเข้ม เพื่อเบี่ยงประเด็น
“ผมว่าคุณอย่ามาหาเรื่องผมดีกว่า คุณเป็นคนบอกให้ผมเลิกยุ่งกับ “แม่เลี้ยง” คุณ ตอนนี้ผม
กำลังจะหมั้นกับเกน คุณก็น่าจะพอใจ”
เอื้อสวนกลับ “แต่คุณยังไม่เลิกยุ่งกับหนูเล็ก”
เขมชาติไม่ยอมแพ้
“ผมไม่เลิกยุ่ง เพราะผมไม่เคยยุ่งกับเขาตั้งแต่แรก คุณกำลังหาเรื่องใส่ร้ายผม “

“สิ่งที่คุณทำต่างหากที่ให้ร้ายตัวคุณเอง คุณหลอกพี่สาวและน้องสาวผมได้ คุณหลอกเกน หลอก
หนูเล็กได้ แต่คุณหลอกผมไม่ได้ ที่สวิสผมไม่เชื่อว่าทุกอย่างมันจะโปร่งใส สวยงาม ผมรู้ว่าคุณทำบางอย่างลับหลัง
เกนหลง”
เขมชาติ โดยจี้ใจดำ แต่ฝืนทำเป็นหัวเราะออกมา
“ฮึๆๆๆ นี่ตกลง..คุณกำลังห่วง หึง หวง ใครกันแน่ แม่เลี้ยงของคุณ หรือ ว่าที่คู่หมั้นของผม”
เขมชาติสวนกลับ ทำเอาเอื้อถึงกับอึ้งไป

เกนหลงพาสุริยง และชนะเดินมาถึงบริเวณที่ตั้งใจจะจัดงาน
“เกนจะจัดงานตรงนี้ค่ะตรงโน้นว่าจะเป็นซุ้มดอกไม้ เออ เกนลืมหนังสือที่จะให้ดูแบบดอกไม้ เดี๋ยวเกน
เดินไปหยิบมาก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวสุไปหยิบให้ก็ได้ค่ะ” สุริยงอาสา
“ไม่เป็นไรค่ะๆ คุณสุอยู่ปรึกษากับคุณชนะที่นี่เถอะค่ะ เกนรีบไปรีบมา”
พูดจบ เกนหลงก็เดินย้อนกลับไปที่ห้องเดิม

เมื่อเห็นเอื้ออึ้ง เขมชาติได้ที รีบรุกต่อ
“ก่อนหน้านี้คุณพูดแต่ให้ผมอยู่ห่างๆ แม่เลี้ยงคุณ ตอนนี้ผมขอบอกให้คุณอยู่ห่างๆว่าที่คู่หมั้นผมบ้าง
จะได้หรือเปล่า?”
เอื้อชะงัก พลางจ้องหน้าเขมชาติ อารมณ์เริ่มขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เขมชาติก็พูดกลบเกลื่อน
ความผิดของตัวเองไปเรื่อย ยิ่งพูดยิ่งคุมตัวเองไม่อยู่ ด้วยความกลัวจะโดนจับได้ว่ารู้สึกดีกับสุริยง เลยต้องพูดให้
เธอดูแย่ไว้ก่อน
”เงียบ ไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่ทำแบบนั้น เพราะผมใจกว้างพอ คุณเองก็ควรจะใจกว้างเหมือนกัน
โดยเฉพาะเรื่องแม่เลี้ยงคุณ ไม่ต้องห่วง ผมไม่ยุ่งกับเขาแน่ ผมไม่ชอบของมีตำหนิ ผ่านทั้งการมีสามี มีลูกมาแล้ว ให้
ฟรีๆ ผมยังคิดหนัก”
เอื้อสุดจะทน เลยซัดหมัดเข้าที่แสกหน้าเขมชาติอย่างแรง จนเขมชาติเซล้มลงไปกองกับพื้น
“นี่คุณมาชกผมทำไมเนี่ย?”
“อย่ามาดูถูกหนูเล็ก คุณไม่รู้จักเธอดีพอ คุณไม่รู้ทั้งเรื่องสามีและลูกของเธอ ไม่รู้ ก็อย่าพูดมาก เธอมี
ค่ามากกว่าที่คุณคิด”
ทั้งน้ำเสียง และแววตาของเอื้อ เต็มไปด้วยความโกรธ ครางนี้เขมชาติเป็นฝ่ายอึ้งแทน เอื้อพูดต่อ
“ผมขอย้ำอีกครั้งคนที่คุณควรจะสนใจมากที่สุดในตอนนี้คือเกนหลง และคนที่คุณควรจะอยู่ห่างที่สุด
คือสุริยง โตๆ กันแล้ว ตรรกะง่ายๆแบบนี้ควรจะรู้ได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องให้ใครมาบอก”
เขมชาติสะอึก ในขณะที่เกนหลงเดินเข้มาพอดี เห็นเขมชาติทรุดอยู่ที่พื้นก็ตกใจ
“เขม เป็นอะไรคะ”
เขมชาติรีบหันหน้าหนี ไม่ให้เกนหลงเห็นรอยโดนต่อย แล้วยันตัวลุก
“มะ ไม่มีอะไร”
เอื้อช่วยกลบเกลื่อน
“พอดีคุณเขมเขาสะดุดเก้าอี้ล้มน่ะ ไม่มีอะไรมาก เกนจะมาหยิบหนังสือนี่ใช่มั้ย”
เอื้อหยิบหนังสือให้เกนหลงอย่างรู้ทัน
“เดี๋ยวถือไปให้ พี่คุยเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวไปช่วยดูเรื่องสถานที่ ไป”
เกนหลงมองเขมชาติเป็นห่วง แต่ก็ต้องเดินตามไปด้วยแรงจูงของเอื้อ เขมชาติยันตัวลุกขึ้นจับแผลที่
โดนชกด้วยความเจ็บ

ทันทีที่จูงเกนหลงพ้นออกมาอีกมุมหนึ่ง เอื้อก็ตัดสินใจหันมาถามตรงๆ ..
“เกนถามจริงเถอะ ที่เราชวนพี่กับคุณชนะมาช่วยงานหนูเล็ก เพราะอยากจะลองใจเขมชาติใช่หรือ
เปล่า ?”
เกนหลงหันขวับมามองหน้าเอื้อ นึกไม่ถึงว่าเอื้อจะรู้
“เกนอยากดูปฎิกริยาของเขมชาติ. อยากรู้ว่าเขาจะหึงหนูเล็กหรือเปล่าใช่มั้ย?”
เกนหลงหน้าเสีย เอื้อรอคำตอบ ในที่สุดเกนหลงก็ยอมสารภาพ
“เกนไม่รู้จะทำยังไง เขมเหมือนผู้ร้ายปากแข็ง ทำยังไงเขาก็ไม่ยอมรับ และเกนก็ไม่อยากทำตัวเป็นเด็กๆ ที่ใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาจากสิ่งที่เราคิดไปเอง เกนขอโทษนะคะ ที่ใช้พี่เอื้อเป็นเครื่องมือ”
เอื้อยิ้มอย่างจริงใจ
“พี่ไม่โกรธ ตรงกันข้าม พี่เป็นห่วงแน่ใจนะว่าเราจะรับได้กับทุกคำตอบ ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งที่แย่ที่สุด”
เกนหลง พูดอย่างหนักแน่น
“ถ้าเป็นความจริง เกนต้องรับมันให้ได้ ขอให้เกน ได้รู้ ได้เห็นกับตาตัวเอง แต่ถ้าเกนไม่เห็นอะไร และ
มันไม่มีอะไรระหว่างสองคนนั้น..เกนก็พร้อมที่จะเริ่มใช้ชีวิตครอบครัวกับเขมชาติอย่างไม่มีข้อกังขา”
เอื้อมองเกนหลง แล้วก็ชื่นชมในความหนักแน่น พลางยื่นมือไปจับไหล่ของเธอ พร้อมส่งยิ้มให้กำลังใจ

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 21/3 วันที่ 19 เม.ย. 57

ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตี
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3