อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 14/4 วันที่ 11 เม.ย. 57
“ฮันนี่เค้าพูดเล่นน่ะครับ คุณสุแต่งตัวตามสบายเถอะครับ แต่งยังไงคุณสุก็ดูดีอยู่แล้ว”ฮันนี่ปรบมือเลย ไก่ กับไข่ ปรบมือตาม
“โดนค่ะคุณพ่อ ฮันนี่กดไลค์ให้เลยค่ะ”
สุริยง ชนะ และเกนหลง หัวเราะขำในความแก่แดดของฮันนี่ มีเพียงเขมชาติที่ปรายตามอง อย่างขัดใจ
ที่เห็นทุกคนมีความสุข
สุริยงหันมาพูดกับชนะ
“สุฝากเด็กๆด้วยนะคะ”
ชนะพยักหน้ารับ จากนั้นสุริยงก็เดินออกไป
“เดี๋ยวเกนไปดูสั่งอาหารให้ทีมงานก่อนนะคะ” เกนหลงยิ้มแล้วก็เดินไปนั่งที่โต๊ะไม่ห่างออกไป ใน
ขณะเดียวกัน เขมชาติมองตามสุริยง นัยน์ตาเหมือนมีแผนการอะไรบางอย่าง
เกนหลงนั่งที่โซฟายาว มีพนักงานคอยจดรายการอาหาร
“จัดเซ็ตนี้ เซ็ตนี้ แล้วก็เซ็ตนี้...ส่วนเครื่องดื่มก็ open bar ฟรีทั้งคืนเลยนะ”
เขมชาตินั่งลงข้างๆ แล้วหันมาบอกกับเกนหลง
“ คุณเกนครับ คือ พอดีผมลืมมือถือไว้ที่ห้อง ผมขอขึ้นไปหยิบก่อนนะครับ เผื่อคุณสมคิดจะโทร.มา
รายงานเรื่องผ้าชุดใหม่”
เกนหลงรับคำ อย่างไม่ติดใจสงสัยอะไรเลย “ค่ะ”
เขมชาติลุกขึ้นเดินออกไป แววตามีเลศนัย ไม่ทันสังเกตเห็นคีย์การ์ด ที่หล่นออกจากกระเป๋า ตกอยู่บน
โซฟา
สุริยงเดินมาตามลำพัง แล้วจู่ๆก็ได้ยินเสียงฝีเท้ากระชั้นชิดเข้ามา
เขมชาติเดินมาจนตามทันสุริยง แล้วก็พูดเสียงดัง ด้วยเจตนาดูถูก
“ดีใจด้วยนะ ที่หาเหยื่อรายใหม่เพิ่มมาได้อีกหนึ่งคน”
สุริยงชะงัก หยุดเดิน พลางหันมาประจัญหน้ากับเขมชาติ ที่เดินเข้ามา ด้วยหน้าตา ที่ตั้งใจหาเรื่อง
เต็มที่
“เวลาผ่านไปไม่กี่ปี ฝีมือ “จับผู้ชาย” พัฒนาไปมาก น่ายกย่องจริงๆ ใช้เวลาแค่ไม่ถึงหนึ่งวัน ทั้งพ่อ
หม้าย ทั้งลูกสาวถึงกับหลงหัวปักหัวปำ”
สุริยงยิ้มรับ แล้วสวนกลับนิ่มๆ
“ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ”
จากนั้นก็หันหลังอย่างไม่สนใจ ทว่าเขมชาติรีบพุ่งเข้ามาจับแขนไว้
“ เดี๋ยว ผมยังพูดไม่จบ”
สุริยงเซตามแรงกระชาก “โอ๊ย”
“คิดว่าที่ผมเดินตามมา เพราะอยากจะชมคุณแค่นั้นเหรอ?”
“ปล่อย” สุริยงเสียงเสียงเข้ม พลางพยายามจะบิดมือออก
“ทีกับผม พูดเสียงแข็ง ทำไมไม่ออดอ้อน คะ ขา เหมือนตอนคุยกับผู้ชายคนอื่น หรือว่า ผมยังรวยไม่
พอ ต่อมมารยามันถึงไม่ทำงาน”
เขมชาติพูดด้วยความโมโห สุริยงแทบกรี๊ด ทั้งเจ็บ ทั้งโกรธ
เมื่อเลือกรายการอาการได้ครบถ้วนแล้ว เกนหลง ก็ปิดเมนู แล้วยื่นส่งให้พนักงาน
“รีบจัดอาหารออกมาเลยนะ”
“ค่ะ” พนักงานรับคำก่อนที่จะเดินออกไป
เกนหลงวางมือลงที่โซฟาข้างๆบังเอิญมือไปกระทบกับคีย์การ์ดที่วางอยู่ เกนหลงหยิบมาดูเบอร์ห้อง
“ของเขมนี่”
สุริยงสะบัดตัวหลุดออกมาอย่างแรง
“ถ้าจะมาพูดเพื่อความสะใจ หรือต้องการให้ฉันเสียใจ ขอบอกเลยว่า มันไม่ได้ผล คำพูดของคุณ มัน
ทำอะไรฉันไม่ได้ อยากจะพล่ามอะไร ก็พล่ามไปคนเดียว ฉันไม่อยากฟัง”
เขมชาติ อารมณ์ขึ้น
“เมื่อตอนกลางวันผมไม่อยากเห็นคุณออดอ้อนผู้ชายคนอื่น ผมยังต้องทนเห็น ตอนนี้คุณไม่อยากฟัง
ก็ต้องฟัง”
ในที่สุดเขมชาติ ก็หลุดพูดความรู้สึกออกมา สุริยงถึงกับอึ้ง จากนั้นต่างคนต่างนิ่งไปหนึ่งอึดใจ จน
สุริยงตัดใจเบือนหน้าหนี
“คุณสั่งฉันไม่ได้”
เขมชาติ พูดขึ้นด้วยเสียงเจ็บปวด
“คุณไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมผมถึงไม่อยากเห็นคุณออดอ้อนผู้ชายคนอื่น”
สุริยง ชะงักหน้าเชิด “ คุณจะอยากเห็นหรือไม่อยากเห็น มันก็เรื่องของคุณ ฉันไม่อยากรู้”
เขมชาติอึ้ง เหมือนโดนควักหัวใจออกไปอีกครั้ง
“ในสายตาคุณ ผมไม่มีค่าขนาดนั้นเลยเหรอ ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะหันมาสนใจ มาอยากรู้ความรู้สึก
ของผมบ้าง ผมต้องทำยังไง วดี?”
เขมชาติคาดคั้นด้วยความโกรธ สุริยงกัดฟัน พยายามทำใจแข็ง ไม่สนใจ
ในขณะเดียวกัน เกนหลง ก็กำลังเดินไปที่ห้องเขมชาติในมือถือคีย์การ์ด ระหว่างทาง ก็กวาดสายตาไปด้วย กลัวจะสวนกัน
“ผมถามว่าต้องทำยังไง?”
เขมชาติยังไม่หยุดคาดคั้น
สุริยงตอบเสียงเย็นชา
“ไม่ต้องทำอะไร เพราะฉัน ไม่มีวันสนใจคุณ”
เขมชาติกัดฟันกรอด
“เพราะผมเป็นผู้ชายคนเดียวที่ตาสว่าง มองเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงอย่างคุณใช่มั้ย คุณถึงกลัวไม่อยาก
อยู่ใกล้ผม เพราะผมรู้ว่าความจริง คุณไม่ได้เป็นผู้หญิงแสนดีอย่างที่คนอื่นคิด คุณก็เป็นแค่ผู้หญิงเห็นแก่ได้ที่
ยอมแต่งงานเพื่อเงิน”
สุริยงสุดทน กำมือแน่น กัดฟันกรอด พลางเชิดหน้า ตอบกลับไปอย่างไม่แคร์
“ฉันไม่เคยกลัว และคุณก็ไม่เคยรู้สักนิด ว่าธาตุแท้ของฉันเป็นยังไง ผู้ชายที่ยึดติดอยู่กับอดีต ตัดสินคน
อื่นจากมุมมองที่คับแคบของตัวเอง ฉันไม่เคยอยากอยู่ใกล้ ยิ่งอยู่ไกลเท่าไหร่ได้ยิ่งดี”
“คุณพูดอีกทีสิ คุณอยากไปไกลๆจากผมจริงๆเหรอวดี”
“ใช่” สุริยงย้ำ “ฉันอยากไปให้ไกล ไกลที่สุด ไกลจากสายตา ไกลจากความคิด ไม่ต้องเจอ ไม่ต้อง
ได้ยิน ไม่ต้องเห็นกันตลอดชีวิตได้ยิ่งดี”
สุริยงพูดระบายออกมาแบบสุดอารมณ์ ทั้งแววตาทั้งน้ำเสียงบ่งบอกว่าไม่อยากอยู่ใกล้จริงๆ
“ผมไม่เชื่อ”
เขมชาติพูดจบก็พุ่งตัวเข้ามาและเอามือจับใบหน้าสุริยงล็อคไว้ ก่อนจะจูบลงที่ริมฝีปากอย่าง
หนักหน่วงด้วยความแค้น ความโกรธ และความรัก ระคนกัน
สุริยงตกใจพยายามดันตัวออก หากขมชาติยิ่งขยี้ริมฝีปากรุนแรงขึ้น สุริยงรวบรวมแรงแล้วดันตัว
เขมชาติหลุดออกมาจนได้ ก่อนที่จะฟาดมือลงบนใบหน้าของเขมชาติเต็มแรง
สุริยงเช็ดริมฝีปาก น้ำตาร่วง กัดฟันกรอด ด่าออกมาด้วยความรังเกียจ
“ต่ำที่สุด”
พลางหันหลัง แล้วรีบเดินหนี เขมชาติที่เพิ่งได้สติ รีบเรียก
“วดี วดี เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป” วิ่งมาดักหน้าสุริยงจนได้ “ผมขอโทษ ผมแค่อยากพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้
รังเกียจผมอย่างที่คุณพูด ผมแค่”
สุริยง ผงะถอย หน้าแดงก่ำ ด้วยความโกรธ
“หยุด อย่าเข้ามา แล้วก็ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”
“ผมขอโทษ คุณยกโทษให้ผมนะ ถ้าคุณไม่ยกโทษให้ ผมจะไม่ยอมไปไหน จะยืนอยู่อย่างนี้จนกว่าคุณ
จะยอมยกโทษให้ผม”
“ฉันไม่มีวันยกโทษให้คุณ”
สุริยงประกาศกร้าว
“วดี ผม”
สุริยงทั้งโกรธ ทั้งสับสน ทั้งหวั่นไหวปะปนกันไปหมด และเมื่อมองไปข้างหน้าก็ต้องอึ้ง เมื่อ
เห็นเกนหลงกำลังเดินมา
“คุณเกน”
เขมชาติเย็นวาบไปถึงปลายเท้า เมื่อได้ยินสุริยงพูดชื่อของเกนหลง
ชนะเดินออกมาชะเง้อมองที่หน้าห้องจัดเลี้ยง ฮันนี่ก็เดินตามพ่อออกมา
“คุณพ่อ ใจเย็นๆค่ะ ผู้หญิงแต่งตัวช้า แสดงว่าผู้หญิงให้ความสำคัญมากนะคะ”
ชนะหันมายิ้ม
“ทฤษฎีแปลกๆนะลูก”
“ทฤษฎีของฮันนี่เองค่ะ ไม่เชื่อคอยดูนะคะ น้าสุจะต้องสวยมากๆเลยค่ะ”
ชนะจับหัวฮันนี่โยกเบาๆ “ดูท่าทางจะชอบน้าสุมากๆเลยนะเราเนี่ย เชียร์พ่อจริงๆ”
ฮันนี่หัวเราะชอบใจ ชนะยิ้มๆ แล้วก็หันมามองหน้าร้าน ตั้งหน้าตั้งตารอสุริยง
สุริยงรีบยกมือป้ายน้ำตาออก ในขณะที่เขมชาติพยายามปรับอารมณ์ หัวใจเต้นถี่ ไม่รู้ว่าเกนหลงเห็น
อะไรไปบ้างรึเปล่า
“มีอะไรกันรึเปล่าคะ?”
เขมชาติ กับสุริยงอึกอัก ไม่กล้าตอบ เกนหลงสังเกตเห็นรอยน้ำตาบนแก้มของสุริยง
“คุณสุ ร้องไห้เหรอคะ?”
สุริยงอึ้ง รีบเช็ดน้ำตามากกว่าเดิม
“มันเรื่องอะไรกันคะ เขม เกิดอะไรขึ้น?”
เกนหลงหันมาคาดคั้นกับเขมชาติ สุริยงหลบตา ไม่กล้ามองเกนหลงตรงๆ
“ตอนแรกผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมแค่เดินผ่านมา แล้วก็ได้ยินเสียงคนร้องไห้ พอเดินมาดู ถึงได้เห็น
สุริยงเขานั่งร้องไห้อยู่ พอผมมาถาม เขาถึงได้บอกว่า เขาไม่ลืมอดีต”
สุริยงหันขวับมาทางเขมชาติ ที่พูดต่ออย่างสะใจ
“เขาคิดถึงสามีน่ะครับ”
สุริยงขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจเจตนาของเขมชาติ
“เขาบอกว่าวันนี้ถ่ายรูปครอบครัวทั้งวัน เลยทำให้คิดถึง เจ้าสัวสามีเก่า”
เกนหลงมองสุริยง สายตาพยายามค้นหาความจริง สุริยงไม่กล้าสบตาเกนหลง
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 14/4 วันที่ 11 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3