อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนอวสาน(2) วันที่ 28 เม.ย. 57
“แต่ออกมาให้เห็นหน้าเห็นตาหน่อยก็ยังดีนะ ไม่ใช่มาทำเป็นโสนน้อยเรือนงาม แอบมาทำความสะอาด ปัดกวาดเช็ดถูตอนที่เจ้าของบ้านไม่รู้ตัว”เอื้อหัวเราะชอบอกชอบใจ
“แต่อย่างน้อยที่สุดโสนน้อยเรือนงามก็ไม่คิดทำร้ายใครนะครับ ทำให้เพราะความรัก ผมก็คิดว่าโอเคนะ”
สุริยงแย้ง “มันก็โอเคอยู่หรอกค่ะ แต่ถ้าเป็นคนที่หนูเล็กไม่อยากเห็นหน้าต่อให้ต้องมาดูแลดีซีกแค่ไหน หนูเล็กก็จะไล่กลับไป”
เอื้อสะดุ้งชะงักนิดนึง แต่ก็คงยังทำเป็นใจดีสู้เสือ
เอื้อยิ้มเจ้าเล่ห์ ในจังหวะเดียวกับที่ผู้ชายที่อยู่ในชุดพนักงานออร์กาไนเซอร์เดินมาบอกเอื้อ
“คุณเกนมาแล้วครับ”
เอื้อพยักหน้ารับรู้ และถือโอกาสตัดบทจบการสนทนา
“เกนมาแล้ว แค่นี้ก่อนนะหนูเล็ก โชคดีครับ บาย”
สุริยงรีบเรียกไว้แต่ไม่ทัน
“เดี๋ยวค่ะคุณเอื้อ คุณเอื้อ” แต่เอื้อวางสายไปเรียบร้อยแล้ว สุริยงวางตามไปหงุดหงิดนิดๆ “คุณเอื้อทำตัวน่าสงสัยไม่น่าวางใจ”
สุริยงคิดสังหรณ์ใจว่า คนที่เอื้อส่งมาจะนั้นต้องเป็น “คนคนนั้น”
ที่พนักงานที่เดินเตรียมงานอยู่ เดินออกไปหลบไปอยู่หลังกันหมด เอื้อแตะกระเป๋าสูทสำรวจของข้าง
ในว่าอยู่ดีแล้วก็ยิ้มพอใจ เกนหลงเดินเข้ามาถึงพอดี
“เกนพร้อมแล้วค่ะ ทีมงานบอกว่าเตรียมงานไว้เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้นักข่าวทยอยมาบางส่วนแล้ว
เรารีบออกไปต้อนรับกันเถอะค่ะ”
“เดี๋ยวครับ ยังไปไม่ได้ตอนนี้ คือ ก่อนไป พี่มีหนึ่งคำถามนึงอยากจะถาม”
เกนหลงทำหน้างง ” ค่ะ”
“เกนจำได้มั้ยว่า คุณยายน้อยเคยให้เกนยืมเครื่องทองโบราณมาใส่กับชุดไทย”
“จำได้สิคะ เกนจะลืมได้ยังไง เรื่องสำคัญขนาดนี้”
เอื้อยิ้มเข้าทาง
“เกนคงไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว เครื่องทองชุดนั้น มันขาดสิ่งหนึ่งไป เป็นสิ่งสำคัญมาก วันนั้นคุณยายไม่ได้ให้มา
แต่วันนี้ท่านมอบให้พี่ และให้พี่มามอบให้กับผู้หญิงที่คู่ควร”
เอื้อหยิบกล่องแหวนออกมาจากกระเป๋า และเมื่อเปิดออก ก็เห็นแหวนเพชรของเก่าโบราณ ที่ดูเลอค่ามาก
เกนหลงเห็นแล้วอึ้งๆ
“แหวนวงนี้ เป็นแหวนประจำตระกูลของเรา คุณตาสวมให้คุณยายในวันแต่งงาน และคุณแม่ก็สวม
สลับกับแหวนแต่งงานที่คุณพ่อให้ คุณแม่มอบให้คุณยายน้อยก่อนท่านจะเสีย ให้ท่านเก็บไว้ให้พี่ จนกว่าพี่จะได้เจอ
ผู้หญิงที่พี่อยากแต่งงานด้วย”
เกนหลงอึ้ง เอื้อพูดแบบตรงๆ ซื่อๆ
“และวันนี้ พี่ก็ได้เจอแล้ว มันอาจจะเป็นการขอแต่งงานที่เรียบๆ ง่ายๆ ตรงๆ ซื่อๆ ไม่มีการวางแผน
อะไรมาก แต่มันมาจากความรู้สึกจริงๆ ของพี่”
จบประโยค เอื้อก็คุกเข่าต่อหน้าเกนหลง
“พี่ขอเป็นคนดูแลเกนตลอดไป แต่งงานกันนะครับ”
เกนหลงน้ำตาร่วง พยักหน้า ”ค่ะ”
ทันทีที่ได้ยินเสียงค่ะ เสียงเฮร้อง ดนตรี นกหวีด และ มากมายดังประสานกันขึ้นมา เกนหลงตกใจ
ม่านที่ปิดไว้ ร่วงลงพื้น ทั้งดนตรี พนักงานที่มารอยินดี แขกร่วมงาน นักข่าว ยืนอยู่เต็มฮอลล์เล็กๆ
หลังม่าน ทุกคนไชโยด้วยความดีใจ ทั้งคุณพจน์ อัมพิกา ไก่ ไข่ รวมถึงยายน้อย ชนะ และฮันนี่
เกนหลงมองทุกคนอย่าวอึ้งๆ งงๆ
“นี่มัน อะไรกันคะเนี่ย คุณพ่อ”
คุณพจน์ขยิบตาให้ แล้วก็หันไปเต้นกับ เกนหลงหัวเราะชอบใจ ในขณะที่นักข่าวรัวภาพไม่ยั้ง
“นี่เหรอคะ ขอแต่งงานแบบเรียบๆ ซื่อๆ วางแผนขอแต่งงานซ้อนงานเปิดตัวโรงแรมใหม่ คิดแบบนัก
ธนาคารใช่มั้ยคะ ?”
เอื้อ หัวเราะ “ก็นิดนึง”
“นี่ถ้าเกนปฎิเสธไม่หน้าแตกเหรอคะ?”
“งั้นต้องรีบสวมแหวนก่อนเปลี่ยนใจ”
จากนั้นเอื้อก็บรรจงสวมแหวนให้เกนหลงอย่างอ่อนโยน พลางสวมด้วยความรัก เกนหลงกอดตอบ
น้ำตาซึม จากนั้นทั้งคู่ก็หันมาทางแขกที่มาร่วมงาน และนักข่าวที่รุมล้อมถ่ายรูป คุณพจน์ อัมพิกา ยิ้มด้วยความ
พอใจ
ในขณะเดียวกัน สุริยงเดินมาตามทาง ท่ามกลางบรรยากาศอันสวยงามของสวิส เหมือนกำลังจะมุ่ง
หน้าไปที่ใดที่หนึ่ง เขมชาติค่อยๆเดินตามมาอย่างระมัดระวังไม่ให้เห็น
“จะไปไหนของเขา”
สุริยงยังเดินไปอย่างมีจุดมุ่งหมาย เขมชาติเดินตามมาอย่างระมัดระวัง
สุริยงเดินมาสักพักก็เริ่มรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่ข้างหลัง ก็เลยหยุดเดิน เขมชาติชะงักตาม. หันซ้าย
หันขวา ไม่มีที่กำบัง จากนั้นก็รีบดึงฮู้ดขึ้นมาปิดหน้า
สุริยงจะหัน..แต่ไม่หัน แล้วก็เดินต่อ เขมชาติเป่าปากโล่งใจ รีบเดินตามไป ทันใดนั้นสุริยงก็หยุดเดิน
หันขวับกลับมา เขมชาติหันหลังกลับทันที ชนเข้ากับคนที่เดินตามหลัง ถุงผลไม้ ในมือหล่นกระจายโครม
“Sorry sorry”
เขมชาติได้ทีรีบก้มช่วยเก็บของ ไม่ให้สุริยงเห็นหน้า สุริยงเขม่นตามอง แต่ไม่เห็นหน้า และเห็นว่า
เก็บของใกล้จะหมดแล้วเลยไม่เข้าไปช่วย หันหลังและเดินต่อไป
เขมชาติเก็บของเสร็จรีบส่งถุงให้
“so sorry ….Have a good day”
จากนั้นก็รีบเดินตามสุริยงไปทันที แต่ไม่เห็นแล้ว เขมชาติรีบวิ่งไปด้วยความร้อนใจ
เขมชาติวิ่งตามหาสุริยงด้วยความเป็นห่วง วิ่งมาสักพักก็ไม่เห็น เขมชาติหยุดวิ่งพัก หอบ
“หายไปไหนนะ”
เขมชาติวิ่งต่อไป ทันใดนั้นสุริยงก็เดินออกมาจากร้านขายขนมปัง เขมชาติตกใจรีบหาที่กำบัง เกือบไม่ทัน สุริยงชะงักหันมาทางเขมชาติแต่ไม่เห็นใคร จึงเดินถือถุงอาหารแล้วเดินไป
เขมชาติที่หลบอยู่ที่หลังถังขยะ ค่อยๆโผล่ออกมาอย่างโล่งอก จากนั้นก็ทิ้งระยะสักพักแล้วค่อยเดินตามไปอย่างเงียบๆ ระมัดระวังสุดๆ
สุริยงเดินมาหยุดที่มุมสวยชองสวิส หาที่นั่ง มองวิวด้านหน้าอย่างสบายอารมณ์แล้วก็หยิบอาหารออกมากินอย่างมีความสุข เขมชาติแอบมองอยู่ไม่ไกล
“เที่ยง สงสัยจะเบื่อกินข้าวในบ้าน”
สุริยเดินกลับเข้ามาในชาโตว์ ด้วยความอ่อนอย่างเพลีย แล้วก็ชะงัก มองไปรอบๆบ้าน เห็นดอกไม้
ผลไม้ และกระดาษแผ่นหนึ่งวางไว้บนโต๊ะ
“เบอร์โทรศัพท์โรงพยาบาล และรายชื่อหมอเด็ก”
สุริยงขมวดคิ้ว แล้วก็คิด
“มันจะมากเกินไปแล้ว”
พลางคิดแผนบางอย่างขึ้นมาได้
ภายในชาโตว์ของเจ้าสัวชลิต สุริยงนอนหลับอยู่ที่โซฟาด้านล่าง มีหนังสือวางแนบอกอยู่
นาฬิกาบอกเวลาตีสามกว่าๆ พลันก็มีกุกกักดังมาจากประตูด้านหน้า และเขมชาติก็เดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง ในมือถือช่อดอกไม้ และอาหาร เดินมาอย่างสบายอารมณ์ แต่พอหันมาเห็นสุริยงนอนอยู่ก็ชะงักกึก
สุริยงยังนอนอยู่ เขมชาติต้องค่อยๆ ย่องเอาของมาวาง แล้วก็ย่องมาดูสุริยงอย่างแผ่วเบา เห็นว่า
นอนไม่ห่มผ้า ก็มองซ้ายมองขวาไปหยิบผ้ามาห่มให้ เก็บหนังสือออกจากอก
เขมชาติมองแล้วก็ยิ้มด้วยความรัก อยากจะจูบเหลือเกิน แต่จำต้องตัดใจหันไปทำภารกิจต่อ
ในขณะที่สุริยงนอนนิ่ง
เขมชาติทำทุกอย่างดังเช่นทุกครั้ง จนกระทั่งหยิบช่อดอกไม้เตรียมไปจัด แล้วก็ต้องช็อกสุดขีด
เพราะสุริยงยืนจังก้าอยู่กลางห้อง
“วดี”
“คุณจริงๆด้วย ฉันบอกแล้วไง อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
เขมชาติรีบวางถาด แต่ดอกไม้ยังถืออยู่
“ผมรู้ว่าคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ตั้งแต่มา ผมเลยไม่ปรากฎตัว ไม่มาให้คุณเห็นหน้า นี่ถ้าคุณไม่ทำ
เป็นแกล้งหลับ แล้วตื่นมาจับผิดคุณก็ไม่ต้องเห็นหน้าผม”
สุริยงเลิกคิ้ว
“จะบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉันหรือไง?”
เขมชาติรีบบอก
“เปล่าๆ ผมไม่ได้บอกว่าคุณผิด โอเคๆ ผมผิดเอง ที่ทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้คุณออกไปจากชีวิตผม ผม
ผิดเองที่เลิกคิดถึงคุณไม่ได้ และผมก็ผิดเอง ที่อยากอยู่ใกล้ๆเพื่อดูแลคุณตลอดเวลา มันเป็นความผิดของผมเอง”
เขมชาติพูดด้วยความจริงใจ สุริยงฟัง แล้วเชิดหน้าใส่
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนอวสาน(2) วันที่ 28 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3