อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 24/2 วันที่ 22 เม.ย. 57
ให้ฉันเซ็นแล้วไปวางไว้ที่โต๊ะทำงาน ฉันจะอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วจะไปเซ็นให้ละกัน แล้วเตรียมรายงานสถานการณ์ในบริษัทช่วงที่ฉันไม่ได้เข้าให้ฉันฟังด้วย เล่าอย่างละเอียดเลยนะ เดี๋ยวฉันมา”
“คะ ครับ ได้ครับ ได้เลยครับ เดี๋ยวผมรีบจักการให้เลยครับ”
เขมชาติพยักหน้าว่ารับรู้ แล้วก็เดินไปอาบน้ำอย่างสบายใจ วิบูลย์ทำหน้าทำตาอึ้งเหวออยู่
“คุณ คุณเขมกลับมาทำงานได้แล้ว เย้ๆ คุณเขมกลับมาทำงานได้แล้วเว้ย”
วิบูลย์โห่ร้องด้วยความดีอกดีใจ
โกนหนวดโกนเครา ล้างหน้าล้างตา และจัดแต่งทรงผมจนเรียบร้อย
จากสภาพโทรมจนดูไม่ได้ ก็ค่อยๆ กลับมาเป็นเขมชาติที่หล่อเหลา และสมาร์ทคนเดิม เขมชาติมองตัวเองในกระจกด้วยความพอใจ แล้วก็นึกถึงคำพูดของเกนหลง
“คนที่คุณควรจะขอบคุณ คือ คุณสมคิด เกนมาวันนี้เพราะคุณสมคิดขอร้อง”
เขมชาตินึกถึงสมคิด ว่าแล้วก็รีบออกมายกโทรศัพท์ โทร.หาสมคิดทันที
“คุณเขม คุณเขมฟื้นแล้วใช่มั้ยครับ”
สมคิดรีบรับโทรศัพท์ด้วยความตื่นเต้น เขมชาติ ยิ้มขำๆ
“ผมไม่ได้สลบ หมดสติสักหน่อย โอเค อาจจะขาดสติไปบ้าง แต่ก็ครับ ผมได้สติแล้ว ผมขอโทษ
ที่ทำให้ต้องเป็นห่วง แล้วก็ขอบคุณมากนะ ผมไม่รู้ว่าคุณไปพูดอะไรกับคุณเกน เธอถึงได้หายโกรธ และยอมเป็นเพื่อนกับผม
เธอบอกว่าเพราะคุณ”
สมคิดถึงกับน้ำตาซึมยิ้มไม่รู้ตัว เสียงของเขมชาติยังคงดังออกมาทางปลายสาย
“ขอบคุณที่ดูแลกันมาตลอด”
สมคิดพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เพื่อให้คุณเขมกลับมาเป็นเหมือนเดิม ผมยอมทำได้ทุกอย่างเลยครับ”
เขมชาติซึ้งใจ “ขอบคุณมาก”
สมคิดรีบสรุป “คุณเขมกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ดีแล้วครับ เพราะนอกจากเรื่องงาน ยังมีอีกเรื่องที่ผม
คิดว่าถึงเวลาที่คุณจะต้องจัดการให้เรียบร้อยซะที”
เขมชาติคิดถึงสุริยงขึ้นมาทันที คำพูดของเกนหลงแว่วเข้ามา
“ และอีกคนที่คุณควรจะรีบไปขอบคุณก็คือ คุณสุ ทำให้เกนไม่เกลียดคุณ และยังเป็นเพื่อนกับคุณได้
สองคนนี้คือคนที่สมควรจะได้รับการขอบคุณ ไม่ใช่เกน”
เขมชาติรู้สึกคิดถึงสุริยงขึ้นมาทันที
สุริยงถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
“คุณอัมพิกาเชิญหนูเล็กไปพบเหรอคะ?”
สุริยงนั่งอยู่ภายในห้องรับแขก โดยมีนภากับอาทิตย์นั่งอยู่ด้วย อาทิตยบ์รีบบอก
“ใช่ ทนายธีระศักดิ์เพิ่งโทรศัพย์.มาบอกเมื่อกี๊”
นภารีบถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“แล้วเราไปไหวหรือเปล่า ?”
สุริยง นิ่งคิดซักครู่ ก่อนตอบ
“ไหวค่ะ วันนี้อาการรู้สึกว่าดีขึ้นมากแล้ว ไม่เวียนหัว เมื่อเช้าก็กินข้าวได้ปกติ แล้วพ่อกับแม่ทราบมั้ยคะว่า
คุณอัมเรียกหนูเล็กไปคุยเรื่องอะไร ?”
นภากับอาทิตย์ส่ายหน้าพร้อมกัน สุริยงขมวดคิ้ว คิดด้วยความแปลกใจ
ในขณะที่เขมชาติ เดินมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าบ้านของสุริยง ลังเลพลางคิดอย่างชั่งใจว่าจะเข้าไปดี หรือว่าจะไม่เข้าไปดี เดินหน้า แล้วก็ถอยหลังกลับมาที่รถ แล้วก็รวบรวมกำลังใจอีกทีหันกลับไปที่ประตู ก่อนที่จะตัดสินใจกดออด
สุริยงอื้มมือมาเปิดประตูห้องพักของอัมพิกาที่โรงพยาบาล ก่อนที่จะสาวเท้าก้าวเข้ามา พลางยกมือสวัสดีอัมพิกาที่ยืนอยู่ที่ริมหน้าต่าง
“สวัสดีค่ะ “
แม้ว่าจะยังอยู่ในชุดของคนป่วย แต่อาการของอัมพิกาก็ดูดีขึ้นมากแล้ว
“ทนายธีระศักดิ์บอกว่าคุณต้องการพบดิฉัน”
อัมพิกายังคงหน้าเชิด วางท่าอยู่เหมือนเดิม
“เรื่องโอนหุ้น ทำไมเธอถึงยังไม่ยอมเซ็นเอกสาร อย่าบอกว่าเป็นห่วงฉันเพราะฉันไม่เชื่อ”
“ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันก็ไม่มีเหตุผลอื่นที่จะตอบอีก เพราะมันเป็นเหตุผลเดียวที่ดิฉันมี”
อัมพิกาชะงัก แต่ยังทำใจแข็งอยู่
“แต่ก่อนหน้านี้เธอดิ้นรนทุกอย่างเพื่อจะเอาหุ้น แล้วจะให้ฉันเชื่อได้ยังไงว่าเธอจะเป็นห่วงฉัน
มากกว่าอยากได้หุ้น”
สุริยงพูดแบบนิ่งๆ
“ดิฉันไม่อยากได้หุ้น แต่ดิฉันต้องการทำตามคำสั่งของเจ้าสัวให้เรียบร้อย ถ้าท่านสั่งไม่ให้แตะกับ
สมบัติของครอบครัวรัตนชาติฉันก็จะทำ แต่ท่านสั่งให้ดิฉันดูแลไก่กับไข่ และมรดกของเด็กทั้ง 2 คน ดิฉันก็ต้องทำตาม
ให้สำเร็จ”
“ทำไม เธอถึงจะต้องมาจริงจังอะไรกับคำสั่งของพ่อฉันนักหนา”
“เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณที่ท่านเจ้าสัวช่วยเหลือครอบครัวของเราไว้ บุญคุณที่ทดแทนเท่าไหร่ก็ไม่หมด ถ้าท่าน
สั่งให้ฉันไปตาย ฉันก็พร้อม”
สุริยงตอบอย่างจริงใจ อัมพิกาเห็นความจริงใจตอนสุริยงพูดถึงคุณพ่อ แล้วก็ถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย
“ที่ดิฉันชะลอการเซ็นรับหุ้นเพราะดิฉันมั่นใจว่าท่านเจ้าสัว “รักลูกทุกคน” ไม่ใช่แค่ ไก่ ไข่”
อัมพิกาถึงกับสะอึก เพราะโดนจี้ใจดำอย่างแรง
“ถ้าท่านยังคงมีชีวิตอยู่ ท่านก็คงสั่งให้ทำในสิ่งที่ฉันทำ สำหรับท่านเจ้าสัว ชีวิตของลูกทุกคนมี
ความสำคัญเท่ากันหมด”
“พอ หยุดพูดได้แล้ว”
อัมพิกาโพล่งออกมาน้ำตาซึมด้วยความอ่อนไหว พยายามใช้ความก้าวร้าวเข้มแข็งปิดบังความอ่อนแอไว้
“ออกไป” สุริยงยืนงง อัมพิกาพูดย้ำ “ฉันบอกว่า ให้ออกไป”
สุริยงแปลกใจแต่ก็ยอมเดินออกไปแต่โดยดี แต่เมื่อนึกขึ้นได้ ก็รีบหันมาพูดต่อ
“เอ่อ คุณพ่อ คุณแม่ทำอาหารมาให้คุณ แต่ถ้าคุณไม่รับ ทิ้งมันไปได้นะคะ แต่คุณห้ามพวกเราดูแล
คุณไม่ได้ สวัสดีค่ะ”
สุริยงยกมือไหว้แล้วเดินออกไป อัมพิกาอึ้ง เหมือนกำแพงแห่งทิฐิถูกกระเทาะหลุดล่อนจนเริ่มมีช่องว่าง
เมื่อสุริยงเดินออกไป พยาบาลก็เข็นอาหารสวนเข้ามา เป็นอาหารอย่างดี ที่จัดไว้อย่างสวยงาม คล้อย
หลังที่พยาบาลสาวเดินออกไปแล้ว น้ำตาแห่งทิฐิของอัมพิกาก็เริ่มไหลออกมาไม่หยุด
“ดิฉันมั่นใจว่าท่านเจ้าสัวรักลูกทุกคน สำหรับท่านเจ้าสัว ชีวิตลูกทุกคนมีค่า มีความสำคัญเท่ากัน
หมด”
คำพูดของสุริยง ยังคงก้องในหู อัมพิกาคิดถึงพ่อขึ้นมาอย่างจับใจ ปมในใจแอบถูกคลายลงทีละนิดทีละนิด
เขมชาติยืนอยู่ภายในบ้านของสุริยง พลางกวาดสายตามองไปรอบๆ บ้าน รู้สึกสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของความรัก
ความอบอุ่นอบอวลอยู่ทั่วบ้าน เขมชาติมองรูปของไก่ กับไข่ ที่ถ่ายร่วมกับสุริยงแล้วก็ยิ้ม เรื่อยๆมาจนถึงรูปของ
อาทิตย์ กับ นภา เสียงอัมพิกา ที่พูดถึงครอบครัวสุริยงในแง่ร้ายสะท้อนกลับมาก้องในหูอีกครั้ง
“พ่อของสุริยงเป็นเพื่อนกับคุณพ่อ เมื่อก่อนทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ แล้วก็เจ๊ง ไม่มีเงินจ่ายหนี้ให้
ธนาคารด้วยความสงสารคุณพ่อเลยยื่นข้อเสนอขอลูกสาวมาเป็นนางบำเรอ ทางโน้นก็ระริกระรี้เอาลูกสาวใส่พานมา
ให้ เพื่อแลกกับหนี้สองร้อยล้าน”
เขมชาติมองดูรูปของอาทิตย์ที่ยิ้มอย่างใจดี ทันใดนั้นเสียงอาทิตย์ก็ดังขึ้น
“สวัสดีครับ คุณเขม”
เขมชาติสะดุ้งนิดๆ หันมาเห็นอาทิตย์ และนภายืนอยู่ ชื่นถือจานขนมอยู่ข้างหลัง
เขมชาติยกมือไหว้
“สวัสดีครับ”
นภา อาทิตย์ รับไหว้ แล้วนั่งลง เขมชาตินั่งลงตาม นภารีบพูดขึ้นทันทีว่า
“ได้ยินชื่อมานานแล้วทั้งหนูเล็ก ไก่ ไข่ แล้วก็แม่ชื่น พูดถึงคุณอยู่บ่อยๆ เพิ่งได้เจอกันก็วันนี้เอง”
“แล้วเขาพูดถึงว่ายังไงบ้างล่ะครับ” เขมชาติถามขึ้นด้วยความอยากรู้ว่าพูดถึงเค้าอย่างไรบ้าง
นภาเล่าให้ฟังต่อ
“หนูเล็กก็เล่าเรื่องทำงาน ตาไก่ ตาไข่ ก็เล่าว่าพี่เขมใจดี ชวนเล่นสนุก ส่วนแม่ชื่นชอบชมว่าเจ้านาย
หนูเล็กหล่อยังกะดารา”
ชื่นอายม้วน รีบวางจานขนมกับแก้วน้ำไว้ข้างหน้าแล้วก็เดินออกไป ในขณะที่เขมชาติปั้นหน้าไม่ถูก
หากก็ไม่ปฏิเสธว่า รู้สึกเป็นกันเองกับครอบครัวของสุริยงได้อย่างรวดเร็ว
“เชิญครับทองม้วนนิ่มเพิ่งทำยังอุ่นๆอยู่เลย แล้วก็น้ำตะไคร้ไม่ใส่น้ำตาล ทานคู่กันกำลังดี”
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 24/2 วันที่ 22 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3