อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 14/3 วันที่ 11 เม.ย. 57

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 14/3 วันที่ 11 เม.ย. 57

เขมชาติ เกนหลง และทีมงานคอยดูอยู่ สุริยงทำตามช่างภาพ ทว่ายังดูออกว่าเกร็งๆ อยู่ดี
“ผ่อนคลายครับ ยิ้ม เอนไปชิดๆ ให้เป็นธรรมชาติครับ”
สุริยงพยายามทำตาม แต่ยังเกร็งๆ เพราะสายตาเขมชาติที่จ้องมา แม้พยายามจะไม่หันไปมอง แต่มัน
ก็ยากเต็มที

เมื่อยังไม่ได้ภาพตามที่ต้องการ ช่างภาพก็หันมามองเกนหลง อย่างจะขอคำปรึกษา
เขมชาติแอบแขวะเบาๆ “ทำเป็นอินโนเซนท์”

ชนะบอกสุริยงเพื่อให้สบายใจ
“คุณสุเอนตัวมาข้างหน้ามากหน่อยครับ จะดูเหมือนเราชิดกัน แต่จริงๆไม่โดนครับ”
สุริยง สัมผัสได้ถึงความเป็นสุภาพบุรุษของชนะ เธอจึงทั้งซึ้งและเกรงใจอยู่ในที
“ขอโทษด้วยนะคะ”
“ขอโทษทำไมครับ คุณทำดีแล้ว”
ชนะยิ้มให้กำลังใจ
“น้าสุไม่ต้องกลัวคุณพ่อนะคะ คุณพ่อเป็นสุภาพบุรุษ แค่ขยับใกล้อีกนิด เดี๋ยวพี่ช่างภาพเขาใช้มุม
กล้องหลอกให้เองค่ะ “
ฮันนี่พูดฉะฉานจนชนะกับสุริยงขำ พลางเริ่มทำตัวดูสบายๆขึ้น เขมชาติปรายตามาทางฮันนี่
“แก่แดด”
ในขณะที่ชนะถึงกับอึ้ง
“นี่ลูกผมรู้จักการใช้มุมกล้องหลอกด้วยเหรอเนี่ย เฮ่อ”
ช่างภาพถึงกับรีบกดชัตเตอร์รัว เร็ว
“นั่นแหละครับ ดีครับ หัวเราะยิ้มๆ สดใส เข้าใกล้กันอีกนิดครับ”
สุริยงเอนตัวมาข้างหน้าให้ดูเหมือนแนบชิดชนะ แต่จริงๆไม่โดนกันมาก ชนะโอบไหล่ แค่แตะเบาๆ
ลูกๆห้อมล้อมน่ารัก
“ดีครับ ยิ้มครับ” ช่างภาพเริ่มยิ้มออก แต่เขมชาติยิ่งดูก็ยิ่งอึดอัด
“ทีนี้ ขอคุณแม่ จับแขนคุณพ่อบ้างครับ ขอแบบสวีตๆเลยครับ”
สุริยงชะงัก แต่ก็เตรียมจะทำตาม หากก็ช้ากว่าเขมาติที่โพล่งขึ้นมาดื้อๆ
“ผมว่าไม่เหมาะนะ รูปครอบครัว ไม่ต้องสวีทกันนักหรอกมั้ง”
ช่างภาพชะงัก มองเกนหลง เกนหลงมองเขมชาติอย่างแปลกใจ
“ทำไมคะ?”
เขมชาติพยายามคิดหาทางออก แล้วก็ทำเป็นพูดเสียงจริงจัง แต่เบาๆ ไม่ให้คนอื่นได้ยิน
“ก็เห็นอยู่ว่าสุริยงเขาทำไม่ได้ ยิ่งกดดันจะยิ่งลน เดี๋ยวจะเสียเวลากันเปล่าๆ มีเซ็ตอื่นต้องถ่ายต่ออีก
ไม่ใช่เหรอครับ เซ็ตนี้ไม่ได้ เซ็ตอื่นจะพาลเสียกันไปหมด”
ช่างภาพมองเกนหลง อย่างจะขอความเห็น
เกนหลงตัดสินใจ
“เซ็ตครอบครัวพอแค่นี้”
เขมชาติยิ้ม เกนหลงพูดต่อ
“เตรียมตัวถ่ายเซ็ตต่อไป เซ็ตคู่รักค่ะ”
เขมชาติหุบยิ้มทันที “เซ็ตคู่รัก” หนักกว่าเดิม

ชนะยืนอยู่ในมุมสวยริมหาด ใกล้กับฉากที่ทีมงานเตรียมไว้ ตามบทชนะต้องกุมมือสุริยง ก่อนถ่าย จึงเอ่ยปากบอกอย่างสุภาพ
“ขอโทษนะครับคุณสุ”
ชนะกุมมือสุริยง แต่กุมไว้หลวมๆอย่างสุภาพ หากเมื่อดูผ่านคอมพิวเตอร์ ภาพออกมาก็ดูใกล้ชิดอบอุ่นและเป็นธรรมชาตคิดี
จากนั้นช่างภาพ ก็ถ่ายเก็บภาพสองคนเดินเล่นริมทะเล ตามประสาคู่รักรุ่นใหญ่
เขมชาติมองตามอย่างขัดใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เอาเท้าขยี้ทรายแก้เครียดอยู่ไปมา !
ฮันนี่ ที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาบอกกับเกนหลง
“โรแมนติกมากเลยค่ะน้าเกน ฮันนี่ขอขยายรูปนี้เอาไปติดที่บ้านได้มั้ยคะ? “ พลางหันมาทางไก่กับไข่
ที่นั่งอยู่ติดกัน “ไก่ ไข่ เอาด้วยมั้ย”
คู่แฝดหันมามองหน้ากัน อย่างไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก แต่ก็หันมาพยักหน้า
“เอาด้วยครับพี่ฮันนี่”
ฮันนี่ ยิ้มพอใจ พลางหันมาเกนหลง
“งั้นฮันนี่ขอหนึ่งรูปให้คุณพ่อ ไก่ ไข่ ขอหนึ่งรูปให้น้าสุเอาไว้ดูจะได้คิดถึงคุณพ่อนะคะ”
- เด็กทั้งสามหัวเราะกันคิกคัก เกนหลงขำด้วยความเอ็นดู จะมีก็แต่ เขมชาติ ที่มองฮันนี่อย่างขัดใจ
“ได้ค่ะ เดี๋ยวน้าเกนจัดรูปใหญ่ๆให้เลยนะคะ”
“ขอบคุณมากค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ”
เกนหลงถึงกับหัวเราะอารมณ์ดี เขมชาติเบือนหน้าหนี
ฉากต่อมา เป็นฉากที่สุริยงกับชนะนั่งคู่กันแนบชิดในเปลญวน ช่างภาพเข้ามากำกับท่าเตรียมพร้อมถ่ายจริง
“นั่งชิดๆกัน สบายๆ แล้วโอบกันไว้นะครับ”
เขมชาติเห็นแล้วทนไม่ได้ เดินมาหาเกนหลงเลยแล้วก็พูดขึ้นดังๆ อย่างตั้งใจให้สุริยงได้ยิน
“คุณเกนครับ ผมว่ามันมากไปนะครับ นี่มันแทบจะนอนกอดกันเลย เราน่าจะเกรงใจเด็กๆ ผมว่ามันไม่
เหมาะที่จะให้พวกเขามาเห็นพ่อแม่ตัวเองกอดกับคนอื่นในที่สาธารณะ”
สุริยงทำหน้าไม่ถูก อึดอัดใจ ทันใดนั้นฮันนี่ก็สวนขึ้นมาเลย
“ไม่เป็นไรค่ะ ฮันนี่เข้าใจ มันเป็นแค่การแสดง ฮันนี่ไม่คิดมากค่ะ”
เขมชาติหันขวับมา ในขณะที่ทีมงานบางคนแอบยิ้ม ส่วนชนะยิ้มพอใจ
ฮันนี่ หันมาถามคู่แฝด เพื่อขอแนวร่วม
“ใช่มั้ยคะ ไก่ ไข่”
ไก่ กับไข่ ประสานเสียง “ใช่ครับพี่ฮันนี่”
เขมชาติหันขวับมามองไก่กับ ฮันนี่รีบหันมาทางเขมชาติ
“ลุงเขมไม่ต้องห่วงนะคะ”
เขมชาติสะอึก “ลุงเขม?”
“ฮันนี่ ไก่ ไข่ แยกแยะได้ค่ะ เชิญน้าเกนทำงานได้ตามสบาย ไม่ต้องเกรงใจพวกเราค่ะ”
ฮันนี่พูดจบก็เอนหลังนั่งพิงเหมือนเดิมด้วยความสบายใจ ตรงกันข้ามกับเขมชาติ ที่แทบคลั่ง ส่วนชนะ
ยิ้มพอใจ สุริยงรู้สึกขำๆ แอบสะใจอยู่ในที
ช่างภาพเห็นชนะกับสุริยงเริ่มผ่อนคลาย ก็รีบกดชัตเตอร์รัวทันที
“ต่อเลยครับ ดีครับ พิงไปเลยครับ นั่นแหละครับ เข้ามาใกล้กันอีกนิดครับ”
ชนะหันมามองหน้าสุริยงที่เริ่มจะผ่อนคลาย ด้วยแววตาพึงพอใจแล้วก็ดึงสุริยงมากอดอย่างเป็น
ธรรมชาติ สุริยงซบเบาๆ อย่างอ่อนโยนมากๆ จนชนะเองยังถึงกับเคลิ้ม นึกอยากให้เป็นเรื่องจริง มากกว่าเป็นแค่การ
แสดง ช่างภาพรีบเก็บภาพอย่างรวดเร็ว เกนหลงยิ้มพอใจมาก
เขมชาติเห็นแล้วเจ็บใจแทบจะกระอัก พลางกระแทกตัวนั่งลงที่เก้าอี้ด้านหลังเกนหลงด้วยความขัดใจ

เกนหลงแอบปรายตามองเขมชาติที่กระแทกตัวนั่งข้างๆ ด้วยความแปลกใจ
“เรื่องระหว่างแม่เลี้ยงของคุณ กับคุณเอื้อ”
คุณพจน์พูดต่อหน้าอัมพิกา กับอรทัยอย่างสุภาพ
“บอกตามตรงนะครับ ผมไม่อยากเข้าไปยุ่ง คุณสุริยงแม่เลี้ยงของคุณ ผมก็ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว ผม
ไม่อยากตัดสินว่าเขาเป็นคนดี หรือ ไม่ดี”
สองพี่น้องมองหน้ากัน แล้วอัมพิกาก็หันมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“อัมเข้าใจค่ะ อัมแค่อยากจะอธิบายเพิ่มเติม อัมไม่รู้ว่าเอื้อมาพูดอะไรกับคุณพจน์บ้าง แต่ผู้หญิง
คนนั้นทำให้เราสามคนพี่น้องต้องทะเลาะจนแทบจะตัดขาดกัน”
อรทัย เสริมขึ้นบ้าง
“ใช่ค่ะ และที่เรามาหาคุณอา ไม่ใช่ว่าอยากจะเอาเรื่องภายในมาเล่าให้ฟัง แต่เรามาเพราะความเป็น
ห่วง ไม่อยากให้ครอบครัวคุณอาต้องเจ็บปวดเหมือนครอบครัวของเรา”
“ขนาดเอื้อมีศักดิ์เป็นลูกเลี้ยง มันยังหว่านเสน่ห์ใส่ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ บางทีอาจจะตั้งแต่คุณพ่อยังไม่
เสียด้วยซ้ำ” น้ำเสียงของอัมพิกา เหมือนคนที่เจ็บแค้นอย่างแสนสาหัส “และตอนนี้มันได้อยู่ใกล้ชิดเขมชาติ ผู้ชายที่
เพียบพร้อมทุกอย่าง ผู้หญิงอย่างสุริยงไม่ปล่อยไว้แน่ๆ”
อรทัยพูดต่อ
“ผู้หญิงเห็นแก่ได้ ทำทุกอย่างเพื่อเงิน มันก็เหมือนน้ำมันพร้อมจะติดไฟได้ทุกเมื่อ ขนาดพี่เอื้อเคย
เกลียดมันจะตาย มันยังทำให้เปลี่ยนใจได้ ผู้ชายอย่างเขมชาติจะทันเล่ห์เหลี่ยมมันหรือเปล่าก็ไม่รู้”
อัมพิกาเห็นพจน์ยังนิ่ง ก็รีบสรุปอย่างหนักแน่น
“คุณพจน์ไม่จำเป็นต้องเชื่อเราสองคน แต่ต้อง “ระวัง” ผู้หญิงคนนั้นอาจจะทำให้ลูกสาวของคุณต้อง
เสียใจ”
อัมพิกาสรุปอย่างชัดเจน อรทัยพยักหน้าเป็นฝ่ายสนับสนุนที่ดี
คุณพจน์เริ่มคิดหนัก “จะเชื่อใครดี?”

หลังเสร็จสิ้นการถ่ายทำ ทีมงานต่างก็ช่วยกันเก็บอุปกรณ์ให้เรียบร้อย เกนหลงบอกทุกคน เสียงดังฟัง
ชัด
“ขอบคุณทุกๆคนมากค่ะ งานนี้ถูกใจเกนมากๆ”
ทีมงานปรบมือด้วยความพอใจ เขมชาติปรบมือตาม แต่สีหน้าแอบเซ็งมาก
“เกนจะมีปาร์ตี้ขอบคุณนายแบบ นางแบบและทีมงานขอเชิญทุกท่านมาร่วมสนุกและทานอาหารกัน
นะคะ” พลางหันมาทางชนะ กับสุริยง “คุณชนะ คุณสุห้ามกลับไปแอบหลับที่ห้องนะคะ”
สุริยงยิ้มรับ
“ได้ค่ะ แต่ขอไปล้างเนื้อล้างตัวที่ห้องหน่อยนะคะ รู้สึกเหนียวตัวไปหมด”
เขมชาติ ชะงัก สุริยงกำลังจะไปห้อง
“ผมยังโอเคอยู่” ชนะพูดพลางหันไปดูฮันนี่ กับเด็กแฝด ที่ยังคุยเล่นกันอยู่ “เดี๋ยวผมดูไก่กับไข่
ให้เองครับ เชิญคุณสุตามสบาย”
“น้าสุไม่ต้องรีบนะคะ แต่งตัวสวยๆ คุณพ่อเห็นแล้วจะได้ตะลึงเหมือนในละครไงคะ”
เขมชาติเบ้หน้าอย่างนึกหมั่นไส้ ในชณะที่เกนหลงยิ้มชอบใจ ส่วนชนะหัวเราะเขินๆ แล้วก็หันมาบอก
สุริยง
“ฮันนี่เค้าพูดเล่นน่ะครับ คุณสุแต่งตัวตามสบายเถอะครับ แต่งยังไงคุณสุก็ดูดีอยู่แล้ว”
ฮันนี่ปรบมือเลย ไก่ กับไข่ ปรบมือตาม
“โดนค่ะคุณพ่อ ฮันนี่กดไลค์ให้เลยค่ะ”

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 14/3 วันที่ 11 เม.ย. 57

ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตี
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3