อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 13/4 วันที่ 11 เม.ย. 57
“อันนั้นยังเบาๆ พี่ยังมีด้านมืดมากกว่านั้นอีกเยอะ”- เอื้อพูดไป ไดร์ฟกอล์ฟไปด้วย เกนหลงฟังแล้วก็คิด
“เกนเริ่มอยากเห็นด้านมืดของเขมขึ้นมาบ้างแล้ว ที่ผ่านมาเกนเห็นแต่ด้านดีๆของเขา อยากจะรู้
เหมือนกันถ้าเขมชาติร้ายขึ้นมามันจะเป็นยังไง”
“พี่ว่าอย่าไปเห็นเลยบางทีการที่เขาไม่ร้ายกับเรา อาจจะเป็นเพราะเขารักเรามากก็ได้นะ”
เอื้อพูดให้กำลังใจเกนหลงอย่างจริงใจ เกนหลงฟังแล้วก็ยิ้มออกมานิดๆ
กอล์ฟ มาเป็นศิราณี เอ้อ มีอีกเรื่องเกือบลืม เสาร์อาทิตย์นี้พี่เอื้อว่างมั้ยคะ?”
“ผมว่าง ทำไมคุณเกนไม่เห็นชวนผมไปด้วย เสียใจนะเนี่ย”
เขมชาติเดินอยู่หน้าบ้านเกนหลง เพื่อมารับไปทำงาน
“อ้าว ก็ปกติเห็นเขมไม่ชอบไปเที่ยวต่างจังหวัด เสาร์ อาทิตย์ก็เข้าโรงงาน อีกอย่างเขมไม่ชอบเด็กไม่ใช่
เหรอคะ ? ถ่ายแบบครั้งนี้มีแต่เด็กๆนะคะ “
“เด็กก็อยู่ส่วนเด็ก ผมก็อยู่กับเกน ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย อีกอย่างตอนนี้ผมก็เกลียดเด็กน้อยลง
แล้วน้า ผมพยายามปรับตัวอยู่เผื่อว่าอนาคตจะมีเด็กๆ มาวิ่งเล่นในบ้านเหมือนคนอื่นเขาบ้าง”
พูดพลางส่งสายตาอ้อนๆ บอกเป็นนัยๆ
เกนหลงมองหน้าเขมชาติ เห็นสายตาและคำพูดที่บ่งบอกถึงความมั่นคงในอนาคต ก็ยิ้ม ใจอ่อน
“ก็ได้ค่ะ เขมไปก็ดี เพราะพี่เอื้อพาลูกค้าไปตีกอล์ฟไปไม่ได้ เขมจะได้ช่วยเกนดูแลลูกคุณสุ”
เขมชาติยิ้มกว้าง แล้วบอกอย่างลืมตัว
“สบายมาก นายไก่ นายไข่ ซี้กัน”
เกนหลงขมวดคิ้ว “ไปซี้กันตอนไหนคะ เกนไม่เห็นรู้เลย”
“อ๋อ ก็วิบูลย์น่ะซิ เค้าสนิทกับสุริยง เลยขออนุญาตชวนเด็กสองคนนั้นมาเล่นน้ำที่บ้าน ผมก็เลยได้เจอ
แต่ก็แค่ครั้งเดียว เอาเป็นว่า ผมช่วยงานคุณเกนเต็มที่ จะให้ผมทำอะไรบัญชามาได้เลยครับ”
“เกนไม่กล้าใช้หรอกค่ะ ขอแค่คุณทำตัวให้ดีๆ ไม่ออกนอกลู่นอกทาง ไม่ทำอะไรลับหลังหรือ
โกหก แค่นั้นเกนก็พอใจแล้วค่ะ”
เขมชาติสะอึก จุก แต่ยังฝืนยิ้ม
“รับทราบครับผม”
เกนหลงเดินนำไปเขมชาติยังยืนอยู่ที่เดิมคิดถึงทริปต่างจังหวัดที่จะมาถึงด้วยแววตาครุ่นคิด
“ต้องไม่พลาด”
“คุณสุจะลาออก”
สมคิดถึงกับตกใจ เมื่อได้ยินเจตนาของสุริยง
“ค่ะสิ้นเดือนนี้”
“แต่ผมเห็นคุณสุก็เริ่มจะเข้ากับคุณเขมได้แล้วนี่ครับ ทำไมถึงยังคิดจะลาออก?” จากนั้นก็ลองถาม
แบบหยั่งเชิง “หรือว่าคุณเขมทำให้คุณสุรู้สึกอึดอัด หรือลำบากใจอะไรหรือเปล่าครับ?”
สุริยงปฎิเสธ
“ไม่ค่ะ คือ สุสอนงานคุณเกนหลงเรียบร้อยแล้ว และก็ได้งานใหม่ตามที่ตั้งใจไว้ การลาออกครั้งนี้ไม่
เกี่ยวกับผู้อำนวยการค่ะ”
“แน่ใจนะครับ?” สมคิดยังไม่ปักใจเชื่อ หากสุริยงย้ำ
“แน่ใจค่ะ”
สมคิดมองหน้าเหมือนจะค้นหาความจริง แต่เห็นสุริยงนิ่งก็พยายามจะเชื่อ
“โอเค ไม่เกี่ยวก็ดีครับ จากกันด้วยดีแบบนี้ ผมก็สบายใจ”
สุริยงยิ้มเห็นด้วย
“สุจะเริ่มส่งงานต่อให้คุณเกนหลง และสรุปงานที่ค้างไว้ให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนนะคะ”
สุริยงทำท่าจะลุกเดินไป หากสมคิดที่เพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบท้วงขึ้น
“เอ้อ คุณสุครับ” สุริยงหันมา “แล้วงานใหม่ที่ได้ เป็นงานอะไร แล้วไปทำกับที่ไหนครับ?”
สมคิดถามด้วยความสนใจ
เอื้อยืนมองไก่ กับไข่ ซ้อมถ่ายแบบ โดยมีชื่นคอยบอกบท และเป็นตากล้อง ในขณะที่นภากับอาทิตย์
นั่งขำ
“คุณไก่ คุณไข่ ยิ้มนะคะ หัวเราะค่ะ มีความสุข สนุกสนาน ร่าเริง”
ไก่ กับไข่ทำตาม ราวกับกดปุ่ม “ร่าเริงอีกค่ะ ร่าเริงสุดๆ”
“ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้นายแบบมือใหม่จะเป็นยังไงบ้างนะคะ” สุริยงชักเป็นห่วง
เอื้อหันมา “เสียดายจัง ผมไปด้วยไม่ได้ ท่าทางน่าสนุก”
สุริยง คุยไป พลางจัดของไป
“เอาไว้หนูเล็กจะถ่ายรูปแล้วส่งให้คุณเอื้อดูเป็นระยะๆ นะคะ”
เอื้อยิ้ม “ขอบคุณครับ เรื่องงานใหม่ ผมรอสรุปว่าออฟฟิศจะตั้งอยู่ที่ไหนดีระหว่าง ที่ธนาคาร โรงแรม
เกน หรือจะเช่าข้างนอก ถ้าลงตัว หนูเล็กก็เริ่มงานได้เลย ทันเดือนหน้าแน่นอน”
สุริยงพยักหน้ารับรู้ เอื้อมองหน้าแล้วก็ถามเพื่อความสบายใจ
“เขมชาติยอมให้หนูเล็กลาออกจริงๆเหรอ?”
สุริยง รีบสวนกลับ
“เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะไม่ยอมค่ะ”
เอื้อพยักหน้ารับ ดีใจที่สุริยงพูดอย่างมั่นใจ
“พรุ่งนี้ถ้าออกรอบจบไว ผมจะรีบตามไป แต่ถ้าไม่ทันยังไง จะไปรับเช้าวันอาทิตย์”
“คุณเกนหลงจัดรถตู้ไว้รับส่ง คุณเอื้อไม่ต้องลำบากไปรับก็ได้นะคะ” สุริยงเกรงใจ
“สำหรับหนูเล็กกับไก่ ไข่ ไม่เคยมีคำว่าลำบากสำหรับผม”
สุริยง มองหน้าเอื้อ อย่างซึ้งใจ “ขอบคุณมากค่ะ”
เอื้อยิ้มรับ “ด้วยความยินดีครับ แล้วงานวันพรุ่งนี้เขมชาติไปด้วยหรือเปล่า?”
”เท่าที่ทราบ มีแค่คุณเกนหลงและทีมงานนะคะ คิดว่า....ไม่น่าจะไปค่ะ”
สุริยงตอบด้วยความมั่นใจ เอื้อพยักหน้ารับ แต่ในใจคิด “ไม่ไปเหรอ?”
รถตู้แล่นเข้ามาจอดเทียบหน้าบูธีคโฮเต็ลสไตล์เก็ของเกนหลง และทันทีที่ประตูเปิด ไก่ กับไข่ ก็รีบวิ่ง
พรวดพราดออกมาทันที
เสียงสุริยงเรียกตามหลัง ด้วยความเป็นห่วง
“ไก่ ไข่ รอคุณแม่ด้วย ใจเย็นๆครับ อย่าวิ่ง”
สุริยงรีบลงจากรถ ทั้งที่ในมือถือสัมภาระมากมาย พนักงานต้อนรับรีบเข้ามาช่วย เธอหันมาส่งของ
ให้ด้วยความรีบร้อน
ไก่ กับไข่ วิ่งไปแล้วก็หยุดกึก มองหน้าคนที่กำลังเดินมาแล้วก็ส่งเสียงสดใสขึ้นพร้อมกัน
“พี่เขม”
สุริยงสะดุดนิดๆ หันขวับไป เห็นเขมชาติเดินมาในชุดลำลอง ใส่แว่นดำเท่ๆ เธอหันหน้าหนี ตาม
ประสาคนร้อนตัว “นึกว่าจะไม่มา” พลางพยายามทำหน้า ทำความรู้สึกให้เป็นปกติ
เขมชาติยิ้มรับลูกชายแฝดของสุริยง
ไก่ กับไข่ ยกมือไหว้ “สวัสดีครับพี่เขม”
เขมชาตินั่งลง “สวัสดีครับ นั่งรถมาสนุกมั้ย”
“สนุกครับ”
“ดีมาก วันนี้จะได้ทำเรื่องสนุกอีกเยอะเลย”
เด็กแฝด ยิ้มรับด้วยความตื่นเต้น เขมชาติลุกขึ้นยืน แล้วก็มองหน้าสุริยง
“ไม่คิดว่าจะเจอผมหรือไง ถึงได้ทำหน้าตกใจขนาดนั้น”
สุริยงไม่ตอบ หากรีบเปลี่ยนเรื่อง “คุณเกนหลงหล่ะคะ?”
“วันนี้คุณเกนติดงานกระทันหัน มาไม่ได้ ให้ผมมาดูแลคุณกับลูกๆแทน”
สุริยงหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด พลันเสียงเกนหลงก็ดังขึ้น
“คุณสุคะ”
สุริยงหันขวับไปเห็นเกนหลงเดินมา พลางหันมาทางเขมชาติอีกที เห็นรอยยิ้มกวนๆ ก็นึกรู้ได้ทันทีว่า
โดนหลอกเข้าให้แล้ว
“เดินทางเป็นยังไงคะ? เหนื่อยมั้ยคะ?”
เกนหลงถามสุริยง
“ไม่ค่ะ” พูดพลางพยายามยิ้ม แล้วหันมาทางไก่กับไข่ “ ไก่ ไข่ครับ สวัสดีพี่เกนก่อนครับ”
“ สวัสดีครับ”
“พร้อมมั้ยครับนายแบบ”
“พร้อมครับ” คู่แฝดตอบพร้อมกัน ด้วยท่าทางร่าเริงมาก
เกนหลงพูดต่อด้วยความเอ็นดู
“พร้อมแล้ว เราไปที่ห้องพักกันเลยนะคะ เก็บของแล้วพี่เกนจะพาไปที่สระว่ายน้ำ”
เด็กแฝดกระโดดตัวลอย “เย้”
เกนหลงกันมาพูดกับสุริยง “ เชิญค่ะคุณสุ” จากนั้นก็หันมาทางเด็กแฝด “ไปครับ”
เกนหลงจูงมือไก่ กับไข่ ด้วยท่าทีที่เป็นกันเองอย่างรวดเร็ว สุริยงจะรีบเดินตามไป เขมชาติเดินตาม
ประกบ และพูดให้ได้ยินกันสองคน
“ผมแกล้งโกหกว่าคุณเกนไม่มา ไม่เห็นต้องทำหน้าอึ้งขนาดนั้นเลยแต่ก็ดี มันทำให้ผมรู้ว่าคุณ ไม่ได้
นิ่งจริงเหมือนอย่างที่คุณพยายามแสดง”
สุริยงชะงักกึ้ก อยากจะเถียง แต่เขมชาติยิ้มกริ่มแบบเหนือกว่า แล้วเดินไปก่อนที่เธอจะทันตอบโต้
สุริยงมองตาม แอบหวั่นๆกับคำพูดจี้ใจดำของเขา
เกนหลงยื่นกุญแจห้องพักให้สุริยง
“คีย์การ์ดค่ะ เป็นห้อง Pool Villa นะคะ เห็นวิวสระว่ายน้ำ เด็กๆคงจะชอบ”
ไก่กับไข่ ได้ยินคำว่าสระว่ายน้ำ ก็รีบผละจากเขมชาติเข้ามาอ้อนสุริยงทันที
“แม่หนูเล็ก ไก่อยากไปว่ายน้ำครับ”
“ไข่ก็อยากไปครับ”
เด็กแฝดตื่นเต้น แล้วทำท่าว่ายน้ำตีกรรเชียงรอกันอย่างคึกคัก ราวกับจะว่ายซะตั้งแต่ตรงนี้เลย
“ใจเย็นๆครับ เดี๋ยวรอแม่หนูเล็กเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องก่อนนะครับ”
เกนหลงยิ้ม เอ็นดูในความน่ารักของเด็กๆ ขณะที่เขมชาติจับตามองสุริยงอย่างครุ่นคิด พลันมือถือของเกนหลงดังขึ้น เกนหลงรับสาย
“ค่ะ คุณชนะ มาถึงแล้วเหรอคะ คุณชนะไม่ต้อง กังวลนะคะ” พลางมองสุริยงที่คุยกับลูกชายแฝดอยู่ “เกนว่าเกนมีคนที่จะช่วยคุณได้ เดี๋ยวเกนจะรีบไปค่ะ”
เกนหลงวางสาย แล้วเดินไปบอกสุริยง
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 13/4 วันที่ 11 เม.ย. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3