อ่านละคร บ่วงบาป ตอนที่ 15/5 วันที่ 16 มี.ค. 56

อ่านละคร บ่วงบาป ตอนที่ 15/5 วันที่ 16 มี.ค. 56

หมอไสย์ลูบมาถึงแขนระพี หมอไสย์จับหมับเข้าที่แขน ระพีลืมตาตกใจ
“แกจะทำอะไร”
หมอไสย์ยิ้มหน้าเหี้ยมแล้วบริกรรมคาถาต่อ จากนั้นก็พ่นเลือดใส่หลังระพี ระพีเห็นร้องกรี๊ด! ด้วยความขยะแขยงจะวิ่งหนี แต่หมอไสย์ใช้มือกดหัวระพีและท่องคาถาต่อ ระพีเหมือนโดนสะกด ตาค้าง หมอไสย์พ่นเลือดใส่หน้าระพีจนร้องกรี๊ดและสลบลง

“ ของต่ำที่อยู่ในตัวเอ็งจะทำให้เอ็งเจ็บปวดปางตาย!เอ็งต้องชดใช้ในสิ่งที่แม่เอ็งทำกับข้า”
ระพีสลบ มีหนอนตามรอยเลือดที่อยู่ข้างตัวระพี

ภายในห้องนอน รำพึงหัวเราะสะใจ
“สมน้ำหน้านังชุ่ม! ถ้าตายไปตั้งแต่สิบห้าปีที่แล้ว ข้าก็ไม่ต้องออกแรงให้เหนื่อย”
“แบบนี้ถ้าท่านขุนพิทักษ์รู้เข้าต้องตรอมใจตายตามนังชุ่มไปแน่ๆเจ้าค่ะ”
รำพึงหุบยิ้ม
“ถ้าคุณพี่จะตายก็ต้องตายเพราะข้า ไม่ใช่นังชุ่ม”
คุณพระไวก้าวเข้ามา จวงเห็นเข้าก็ตกใจ กระเด้งตัวไปไกล
“คุณพระช่วย! อุ่ย!ท่าทางแบบนี้ต้องมีใครสักคนตายก่อนแน่ๆ จวงไปดีกว่านะเจ้าคะ”
จวงรีบคลานออกไป
“ไอ้พิทักษ์มันยังไม่ตาย”
รำพึงหันขวับด้วยความตกใจ
“คุณพี่!”
“น้องรู้แต่น้องปิดพี่ มีเหตุผลอะไรที่น้องไม่บอกพี่”
“คือ...น้องก็เพิ่งรู้ตอนคุณพี่ไม่อยู่นี่ค่ะ”
คุณพระไวไม่เชื่อ
“รำพึง”
“คุณพี่จะมาคาดคั้นน้องให้ได้อะไร”
“หัวใจน้องยังมีไอ้พิทักษ์มันอยู่ตลอดเวลาใช่มั้ย สิบห้าปีมานี้หัวใจของน้องมีแต่มัน ความแค้นของน้องจึงไม่รู้จักจบสิ้น”
คุณพระไวก้าวเข้าไปหารำพึงอย่างเอาเรื่อง
“คุณนวลเมียคุณพระเกิดหน้าเหมือนนังชุ่มอย่างกับคนคนเดียวกัน ไม่ใช่สิ...คุณนวลก็คือ นังชุ่ม น้องก็เลยคิดจะจัดการนังชุ่มเพื่อจะได้เสพสุขกับไอ้พิทักษ์ใช่มั้ย”
คุณพระไวจับแขนรำพึงเขย่า
“คนต่อไปที่น้องอยากให้ตาย คือพี่รึเปล่า ตอบมาสิ หัวใจน้องไม่เคยมีพี่อยู่เลยใช่มั้ย ตอบมาสิรำพึง ตอบมา”
รำพึงสะบัดออก ตบหน้าคุณพระไว
“หยุดดูถูกน้องได้แล้ว เสียแรงที่ร่วมใช้ชีวิตด้วยกันมา”
“แล้วจะให้พี่คิดยังไง ที่น้องทำทุกอย่างนี้จะให้พี่คิดยังไง”
“ที่ผ่านมา คุณพี่ได้ตัวน้องมาครอบครองสมใจ แล้วยังจะเรียกร้องอะไรอีก ถ้าคุณพี่โลภมากแบบนี้ ระวังจะไม่เหลืออะไรเลย”
“ชีวิตของพี่ไม่เคยต้องการอะไร นอกจากน้องรำพึงเพียงคนเดียว น้องเคยรักพี่บ้างมั้ย”
รำพึงหันหลังให้คุณพระไว คำตอบที่รำพึงทำให้น้ำตาแห่งความเจ็บใจของคุณพระไวจุกอยู่ที่คอ “เพราะมัน..ไอ้พิทักษ์”
คุณพระไวออกจากห้องไป

อัฐตื่นลืมตาอย่างสะลึมสะลือ อัฐจับหัวที่รู้สึกปวดจี๊ด คุณพระไวเปิดประตูผัวะเข้ามา
“คุณพ่อ”
คุณพระไวไม่พูดไม่จาเข้ามากระชากคออัฐขึ้นมา
“ฉันไม่น่าเลี้ยงเลือดชั่วๆอย่างแกไว้เลย”
“อะไรกันครับคุณพ่อ”
“คนอย่างแกไม่มีสิทธิ์มาเรียกฉันว่าพ่อ”
รำพึงกระชากคุณพระไวออกมาจากอัฐ

“หยุดเดี๋ยวนี้นะคุณพี่”
รำพึงเข้าไปขวางตรงหน้าอัฐ

“ถ้าคุณพี่จะทำอะไรตาอัฐก็ข้ามศพน้องไปก่อนเถอะค่ะ”
“รักมันมาก น้องรักเลือดของมันมากกว่าพี่ ทำไมน้องทำกับพี่แบบนี้”
“ใครเคยบอกว่าถ้าน้องอยากได้อะไรก็จะถวายให้ ใครเคยบอกว่ารักน้องจนแลกได้ แม้แต่ชีวิตตัวเอง”
คุณพระไวน้ำตาคลอ
“ถ้าทำไม่ได้อย่างที่พูดก็อย่ามาบอกว่ารักน้อง คุณพี่ไม่รักน้องแล้วเหรอคะ”
คุณพระไวโดนบีบคั้นด้วยคำถามที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้ คุณพระไวหันหลังเดินไป ทิ้งให้อัฐงงกับสิ่งที่เจอ
“คุณแม่ครับทำไมคุณพ่อโกรธผม”
“คุณพ่อไม่ได้โกรธลูก เขาโกรธแม่ต่างหาก แม่จะไม่ให้ใครทำอะไรอัฐได้ แม่สัญญา”
รำพึงกอดอัฐไว้อย่างหวงแหน

ในเวลากลางคืน น้อยนอนอยู่ที่ตั่งกลางโถงเรือน คุณพระเกิดกำลังเอายาสมุนไพรให้น้อยสูดดม
“ขอบใจมากนะทัดที่ช่วยลูกกับเมียฉัน”
“ผมตายดีกว่าที่จะเห็นคุณนวลกับคุณน้อยเป็นอะไรไป”
คุณพระเกิดสะดุด ทัดเองก็มองหน้าคุณพระเกิด
“นายเป็นใครกันแน่”
จังหวะนั้นเองที่น้อยไอขึ้นมา น้อยตื่นลืมตา
“คุณพ่อ…”
คุณพระเกิดรีบไปดูน้อย
“ยัยน้อย ลูกเป็นยังไงบ้าง”
“น้อยไม่เป็นไรค่ะ แม่นวลเป็นยังไงบ้างคะ”
“อยู่บนห้อง ยังไม่ฟื้นเลย”
ทัดและน้อยกังวลใจ
“ไม่น่าเชื่อว่าคุณเกลียวจะทำแบบนี้ได้”
“ดูเหมือนน้าเกลียวจะต้องการทำร้ายแม่นวลมากกว่าน้อย แต่พวกที่จับน้อยบอกว่ามีอีกคนที่จ้างพวกเขา”
“คุณน้อยบอกว่ามีคนจ้างเหรอครับ”
“ใช่ค่ะ แต่น้อยไม่รู้ว่าเป็นใคร”
ทัดกำหมัดแน่น พูดออกมาเบาๆในลำคอ
“รำพึง”

ระพีสลึมสะลือ ตกใจค่อยๆฟื้นลุกขึ้น หมอไสย์อยู่ตรงหน้า ทุกอย่างดูสงบนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่างกายของระพีไม่มีรอยเลอะเลือด
“แกทำอะไรฉัน”
“เอ็งสลบ เพราะกำลังของเอ็งต้านมนต์ของข้าไม่ได้ แต่ข้าทำพิธีให้เอ็งเสร็จแล้ว”
หมอไสย์ส่งหุ่นรานีกำหนัดให้ระพี
“หุ่นรานีกำหนัด เอ็งเอาไปบูชา และให้หุ่นกินเลือดในเวลาที่เอ็งต้องการให้ผู้ชายหลงเสน่ห์เอ็ง”
ระพีจะยื่นมือไปรับ แต่หมอไสย์ดึงไว้
“ผลที่เอ็งจะได้รับ มันจะเปลี่ยนชีวิตเอ็งไปจนตาย”
ระพีดึงหุ่นมาจากหมอไสย์ที่หัวเราะดังลั่นและเดินออกไป ระพีมองตามไปอย่างแปลกใจ
“เป็นบ้าอะไรของมัน”

บริเวณโถงเรือน คุณพระไวยืนนึกถึงคำพูดของรำพึง

รำพึงสะบัดออก ตบหน้าคุณพระไว
“หยุดดูถูกน้องได้แล้ว เสียแรงที่ร่วมใช้ชีวิตด้วยกันมา”
“แล้วจะให้พี่คิดยังไง ที่น้องทำทุกอย่างนี้จะให้พี่คิดยังไง”
“ที่ผ่านมา คุณพี่ได้ตัวน้องมาครอบครองสมใจ แล้วยังจะเรียกร้องอะไรอีก ถ้าคุณพี่โลภมากแบบนี้ ระวังจะไม่เหลืออะไรเลย”
“ชีวิตของพี่ไม่เคยต้องการอะไร นอกจากน้องรำพึงเพียงคนเดียว น้องเคยรักพี่บ้างมั้ย”

คุณพระไวถอนใจหนัก น้ำตาจุก คุณพระไวจะเดินกลับเข้าไปในบ้าน เจอกับระพีที่เดินถือห่อผ้าเข้ามา ระพีตกใจที่เห็นพ่อ
“คุณพ่อ “
“ลูกไปไหนมาค่ำมืดป่านนี้”
ระพีรีบหาทางเปลี่ยนเรื่อง ระพีวิ่งเข้าไปกอดคุณพระไว
“ระพีดีใจจังที่คุณพ่อกลับมาแล้ว ระพีคิดถึ้ง คิดถึง คุณพ่อจังค่ะ”
คุณพระไวกอดตอบลูกสาว
“ชีวิตพ่อคงจะมีแค่ระพีคนเดียวที่รักพ่อแบบนี้”
“ก็ระพีเป็นลูกคุณพ่อนี่คะ”
“แล้วนี่ไปไหนมา ยังไม่ตอบพ่อเลย”
ระพีรีบทำง่วง หาว
“ฮ้าว... ระพีง่วงแล้วค่ะ ขอไปนอนก่อนนะคะคุณพ่อ”
ระพีหอมแก้มคุณพระไวแล้วรีบวิ่งเข้าห้องตัวเองไป คุณพระไวรู้สึกแปลกใจมองตามลูกสาว

ระพีเปิดประตูเข้ามาในห้อง แล้วเป่าปากโล่งใจที่หลุดจากพ่อมาได้ ระพีคว้าห่อผ้าที่ซ่อนออกมาวางบนเตียง ระพีคลี่ห่อผ้าออกมา เห็นเป็นหุ่นรานีกำหนัด ระพียิ้ม
“พี่เทิดจะต้องเป็นของระพี”

หุ่นรานีกำหนัดที่อยู่ในมือระพี
ภายในห้องนอนคุณพระเกิด นวลค่อยๆตื่นลืมตา ภาพแทนสายตา นวลเห็น น้อย และคุณพระเกิด ภาพแพนไปที่หน้าทัด นวลช็อก นวลโผเข้ากอดทัด

“ท่านขุน”
ทุกคนตกใจ
“แม่นวล”
ทัดดันตัวนวลออก
“แม่นวลรู้จักนายทัดมาก่อนใช่ไหม”
“ก็...”
“ไม่รู้จักขอรับ”
นวลไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ทำไมท่าน....(ขุนพูดแบบนี้?)”
“กระผมไม่รู้จักกันมาก่อนจริงๆขอรับ หัวคุณนวลถูกกระแทก และก็เพิ่งฟื้น คุณนวลอาจจะจำอะไรสับสน กระผมไม่มีบุญจะได้รู้จักคนอย่างเธอหรอกขอรับ”
นวลกลืนก้อนสะอื้น
“ขอโทษ ฉันคงสับสน คนอย่างฉันคงไม่มีวันรู้จักกับคนอย่างนาย”
“กระผมขอตัวก่อนนะขอรับคุณพระ”
ทัดเดินออกไป ชุ่มมองตาม คุณพระเกิดสังเกตเห็นอาการ ชุ่มมองคุณพระเกิดแล้วพยายามเก็บอาการ ล้มตัวลงนอน หันหน้าไปด้านอื่น
“แม่นวลคงยังเหนื่อย เราออกไปกันดีกว่าค่ะคุณพ่อ แม่นวลจะได้นอนพัก” น้อยบอก
น้อยดันคุณพระเกิดออกจากห้องไป นวลนอนน้ำตาไหลอยู่

ทัดเดินเร็วมาหยุดที่สวน
“ข้าดึงเจ้าลงมาต่ำต้อยกับข้าไม่ได้หรอกชุ่ม ยกโทษให้ข้าด้วยนะ”
สิ้นคำคุณพระไวก้าวเข้ามา
“เอ็งนี่มันตายยากจริงๆ นะไอ้พิทักษ์”
ทัดหันขวับไปเจอคุณพระไว
“ไอ้ไว”
“ดีที่เอ็งยังจำข้าได้ แต่สารรูปของเอ็งทำให้ข้าเกือบจำไม่ได้”
ทัดเดินหนี แต่คุณพระไวกับกระชากคอทัดไว้
“ไม่ได้เจอกันนาน จะรีบหลบหน้าข้าไปไหน”
ทัดดึงแขนคุณพระไว
“ไอ้พิทักษ์มันตายไปแล้ว เอ็งกับข้าหมดเวรกันแล้ว ต่างคนต่างอยู่”
ทัดกระชากมือคุณพระไวออก
“แต่ใจของเมียข้าไม่เคยลืมเอ็ง เวรกรรมของเอ็งกับข้าคงไม่มีวันหมด”
คุณพระไวต่อยเข้าหน้าทัดเต็มๆ
“นี่สำหรับเวลาสิบห้าปีที่เอ็งไม่เคยตายไปจากใจรำพึง”
คุณพระไวเข้าต่อยทัดอีกหมัด ทัดไม่สู้
“นี่สำหรับเลือดชั่วของเอ็งที่ข้าต้องทนเลี้ยงมันทั้งๆที่ข้าเกลียดมันเข้าไส้”
ทัดเลือดขึ้นหน้าหันขวับเมื่อคุณพระไวพูดถึงลูก ทัดพุ่งเข้าไปกระชากคอคุณพระไว แต่คุณพระไวพูดสวนขึ้นมาก่อน
“จำไว้...ว่าชีวิตของลูกเอ็งอยู่ในกำมือของข้า ไอ้พิทักษ์”
ทัดมองคุณพระไวไม่วางตา เดาไม่ออกว่าอีกฝ่ายคิดแผนการอะไรอยู่

มุมหนึ่งในตลาดอัฐเดินมาตลาดกับรำพึง
“คุณแม่ครับ ผมขอไปรับกริชของคุณน้านวลที่ที่ร้านตีเหล็กด้านโน่นก่อนนะครับ ป่านนี้คงเสร็จแล้ว”
“จ๊ะ”
อัฐเดินไปทางร้านตีเหล็ก รำพึงเดินดูของอยู่ จนมาถึงมุมหนึ่ง รำพึงถูกมือของทัดดึงเข้าใกล้กับหน้า
“คุณพี่”
“เผากระท่อมกลางป่าเป็นฝีมือเจ้าใช่มั้ย รำพึง”
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม”
“ถ้าเจ้าอยากฆ่าใคร คนๆนั้นควรจะเป็นพี่ไม่ใช่ชุ่ม ถ้าเจ้าไม่ยอมหยุดทำร้ายชุ่ม พี่จะไม่นิ่งให้เจ้าทำพี่ฝ่ายเดียวอีกแล้ว”
“คุณพี่จะทำอะไร คุณพี่จะฆ่าน้องหรือไง เอาสิถ้าทำได้ก็เอาเลย มันคงจะดี ถ้าน้องได้ตายในมือคุณพี่ เอาสิเอาเลย”
รำพึงจับมือทัดมาบีบคอตัวเอง ทัดสะบัดมือรำพึงออก รำพึงล้มไปที่พื้น อัฐเข้ามาในจังหวะที่อัฐเห็นแม่ล้ม
“คุณแม่”
อัฐพุ่งเข้าไปประคอง รำพึงยิ้มอย่างมีแผน รำพึงแกล้งสำออย
“ตาอัฐ ช่วยแม่ด้วย ไอ้ทัดมันจะทำร้ายแม่”
ทัดตกใจ
“ไม่ใช่นะขอรับคุณอัฐ”
อัฐใช้กริชที่ถือมาจ่อหน้าทัด ทัดเห็นกริช
“กริชนั่น”
“ไอ้ทัด แกกล้าดียังไงมาทำร้ายคุณแม่ของฉัน”
ภาพในอดีตแล่นเข้ามาในหัวทัด

ขุนพิทักษ์เคยก้าวร้าวกับพระยาสุรเดชไมตรี จนท่านพระยาใช้เอกสารตบหน้าขุนพิทักษ์ ขุนพิทักษ์พูดเสียงกร้าว
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณพ่อ ถ้าต้องตาย ลูกตายคนเดียวได้ คงไม่ต้องให้โคตรเหง้ามาร่วมรับผิดชอบ”

อ่านละคร บ่วงบาป ตอนที่ 15/5 วันที่ 16 มี.ค. 56

ละครเรื่อง บ่วงบาป บทประพันธ์ : อัจฉรียา
ละครเรื่อง บ่วงบาป บทโทรทัศน์ : พอวาสน์-นันทพร
ละครเรื่อง บ่วงบาป กำกับการแสดง : กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง บ่วงบาป แนวละคร : ดราม่า
ละครเรื่อง บ่วงบาป ผลิต : บ้านละคอนโดย อรพรรณ วัชรพล
ละครเรื่อง บ่วงบาป ออกอากาศทุกวันพุธและพฤหัสบดี เวลา 20.15 น.
ระยะเวลาออกอากาศ : เริ่ม กุมภาพันธ์ ทางไทยทีวีสีช่อง3
ที่มา manager