อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14 วันที่ 17 มี.ค. 56

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14 วันที่ 17 มี.ค. 56

คณิตจับดู รู้ว่าไหล่หลุด
“นุชไหล่หลุด! ประคองไปนั่งตรงนั้นก่อน”
กร้าวรีบเข้ามาอุ้มทันที แล้วเอาเธอไปวางที่โซฟา อนุชร้องเจ็บ น้ำตาแทบไหล กร้าวหันไปถามคณิต
“ไอ้หมอ ต้องทำยังไง!”
คณิตเข้ามานั่งข้างอนุช
“คุณนุช...ทนเจ็บหน่อยนะครับ!”

อนุชพยักหน้ารับ คณิตจับไหล่เธอ ดันกลับให้เข้าที่ อนุชกรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด
“เข้าที่แล้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว...”
ชาติโกรธ
“เจ้ากร้าว แกทำอะไรลงไป!”

กร้าวหน้าเสีย รู้สึกผิด
กร้าวเดินหนีด้วยความไม่พอใจ ชาติเข็นรถตามหลังมา

“สะใจแล้วใช่มั้ยที่เป็นแบบนี้”
กร้าวหันมาพูดกับชาติอย่างเซ็ง ๆ
“ผมไม่ได้ทำ เขาทำตัวเขาเอง”
ชาติไม่พอใจ
“แกพูดอย่างนี้ได้ยังไง”
กร้าวสวนแรงเสียงดัง
“ลุงลืมไปหมดแล้วเหรอว่าพวกมันทำอะไรกับเรา”
ชาติโกรธเสียงดัง
“ฉันไม่เคยลืม แต่เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว เราต้องปล่อยมันไปนะกร้าว”
กร้าวเสียงดัง น้ำตาคลอ
“ผ่านไปแล้วงั้นเหรอครับ แล้วทำไมมันยังวนเวียนอยู่ในหัวผม ทำไมผมต้องเห็นภาพพวกนั้นทุกครั้งที่หลับตา ทำไมผมต้องรู้สึกเหมือนว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน”
“แกก็เลยยัดเยียดความเจ็บปวดของตัวเองให้คนอื่นงั้นเหรอ”
“แล้วมันยุติธรรมหรือเปล่า ที่ผมต้องมาเจอเรื่องบ้าๆนี่”
“แล้วคิดเหรอว่าการแก้แค้น จะทำให้ทุกอย่างยุติลง”
“ถึงยุติลงไม่ได้ แต่พวกมันต้องได้รับบทเรียนที่สาสม”
ชาติผิดหวัง
“แกเปลี่ยนไปมาก...กร้าว”
กร้าวสวนแรง
“ผมไม่ได้เปลี่ยน และจะไม่มีวันเปลี่ยน ต่อให้หัวใจผมถูกกรีดเป็นริ้วๆ พวกมันก็ต้องชดใช้”
กร้าวพูดด้วยความแค้นระคนเจ็บปวด ชาติมองด้วยความอ่อนใจ ไม่รู้จะทำยังไงให้หลานเข้าใจ

อสิตลุกจากรถเข็น เดินไปที่โต๊ะ แต่ขาอ่อนแรง เขาพยายามคว้าขอบโต๊ะไว้ แต่ฉวยได้แค่เพียงผ้าปูโต๊ะดึงทั้งผ้าทั้งของที่อยู่บนโต๊ะตกลงมา อรชาได้ยินเสียงก็ตกใจ
“พี่สิต”
อรชารีบสิ่งเข้ามาดูพี่ชาย อสิตทุบขาตัวเองด้วยความขัดใจ
“ทำไม ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้”
อรชาเป็นห่วง
“พี่สิตจะเอาอะไรคะ ทำไมไม่บอกอร”
อสิตร้องไห้
“ขนาดจะช่วยตัวเองยังทำไม่ได้ ยังต้องเป็นภาระคนอื่น...ทำไม ทำไม”
อรชาปลอบพี่ชาย จับมือไว้ไม่ให้ทำร้ายตัวเอง
“พี่สิตเชื่ออรนะคะ วันนึงพี่สิตจะต้องหายดี อุปสรรจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น”
อสิตคิดได้น้อยใจ
“ความจริงพี่ควรเป็นคนพูดอย่างนี้ถึงจะถูก”
“อรเข้าใจนะคะ คนเรามีเวลาทีอ่อนแอกันได้ ขอแค่อย่าท้อแท้ วันนี้เหนื่อยก็พักก่อน ให้คนที่มีแรงทำไป วันไหนพร้อมก็กลับมา อรเชื่อนะคะ เราสามคนพี่น้องจะต้องผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน”
อสิตอ่อนลง

ปรารภเดินคุยมากับอรชาและชายธงที่มุมหนึ่งของบ้าน
“ทนายแนะนำให้เราฟ้อง จะได้ร้องขอต่อศาลให้อายัดทรัพย์สินทั้งหมดไว้” ปรารภยื่นซองเอกสารที่ถือมาให้อรชา “ผมจัดการเรื่องเอกสารทั้งหมดไว้ให้คุณแล้ว คุณกับพี่สิตแค่ลงชื่อ”
อรชารับซองมาด้วยความซาบซึ้งใจ
“ขอบคุณคุณรภมากนะคะ ถ้าไม่ได้คุณอรก็ไม่รู้จะทำยังไง”
“เรื่องนี้ลิต้ามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ยังไงผมก็ปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ได้”
“ยังไงอรก็ขอบคุณมากค่ะ”
ชายธงที่ยืนฟังอยู่ตั้งแต่แรกได้ความคิดอะไรขึ้นมา
“ผมว่าอย่างนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับ บางทีเราอาจจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวก็ได้”
อรชาแปลกใจอยากรู้
“หมายความว่ายังไง”
“ผมจะใช้เรื่องนี้ช่วยนุชออกมา”
ชายธงมีแผนการอะไรบางอย่าง

ลลิตาเดินกลับไปกลับมา โทรหากร้าวแต่เขาปิดเครื่อง ลลิตากรี๊ดด้วยความเจ็บใจ ปามือถือทิ้ง
“อย่าคิดว่าได้ทุกอย่างแล้ว จะเขี่ยกันทิ้งง่าย ๆ”
เสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้น...ลลิตาหันไปมองที่หน้าประตูด้วยความสงสัย...ลลิตาเปิดประตูห้องออกมาเห็นผู้ชายตัวโตสองสามคนเดินเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังท่าทางไม่เป็นมิตร
“คุณลลิตาใช่มั้ยครับ”
“ใช่ มีอะไร”
ลลิตาถามด้วยความหวาดระแวง

บนโรงพัก...ลลิตาร้องโวยวาย สะบัดแขนจากตำรวจนอกเครื่องแบบที่จับตัวเธอมา
“ปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อย ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ฉันมีเอกสารซื้อขายถูกต้อง ไม่เชื่อก็แหกตาดูสิ”
ลลิตาล้วงหยิบเอกสารสัญญาในกระเป๋าให้ตำรวจนอกเครื่องแบบดู ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงอสิตดังมาจากด้านหลัง
“ยังจะกล้าพูดแบบนั้นอีกเหรอลิต้า”
ลลิตาจำเสียงอสิตได้หันไปมองตามเสียง เห็นอรชาเข็นรถอสิตเดินเข้ามา ปรารภตามมาด้วย ลลิตาตกใจ
“สิต ”
“ใช่ผมเอง คิดว่าจะลืมสามีคนนี้ซะแล้ว” อสิตหันไปหาตำรวจ “จับผู้หญิงคนนี้เลยครับคุณตำรวจ
เธอคนนี้แหละครับที่เป็นคนบังคับผมเซ็น”
ลลิตาตะคอกถามราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“จะมาจับฉันข้อหาอะไร”
อรชาพูดเสียงเย็น
“กักขังหน่วงเหนี่ยว ฉ้อโกง พยายามฆ่า”
ลลิตาตกใจ
“ว่าไงนะ...ฉันไม่ได้ทำนะคะคุณตำรวจ”
อสิตสวนอย่างแรง
“โกหก”
“ถ้าฉันโกหกแกจะมาลอยหน้าลอยตาอยู่นี่ได้ไง”
อรชาไม่พอใจ
“อรไม่เคยคิดว่าพี่ลิต้าจะเป็นไปได้ขนาดนี้”
“ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าแกสองพี่น้องจะกล้ารวมหัวกันใส่ร้ายฉัน”
ตำรวจหันมาหาลลิตา
“เซ็นรับทราบข้อกล่าวหาเถอะครับ จะได้ทำเรื่องขอประกันตัว”
ลลิตาโกรธ
“ฉันไม่เซ็นอะไรทั้งนั้น จนกว่าทนายฉันจะมา”

ลลิตาพูดอย่างเกรี้ยวกราด
ลลิตานั่งคุยอยู่กับทนาย

“ตอนนี้อะไร ๆ คงไม่ง่ายเหมือนที่คุณคิด ทางนั้นเขาอายัดทรัพย์สินคุณไว้ทั้งหมดแล้ว”
ลลิตา แปลกใจ
“พูดอย่างนี้หมายความว่าไง”
“หมายความว่าตอนนี้แม้แต่เงินจะประกันตัวคุณก็ไม่เหลือ”
ลลิตา ตกใจร้อนรน
“ไม่จริง ฉันจ้างแกมาเป็นทนาย แกต้องช่วยฉันสิ แกต้องช่วยฉัน”
ทนาย ระอา
“แล้วคุณมีญาติคนอื่นอีกมั้ย”
“มี แต่มันเป็นพวกเดียวกัน ขืนไปขอให้มันช่วย มีหวังมันลากคอฉันเข้าคุกแน่”
“งั้นผมว่าคุณน่าจะลองเจรจากับทางโน่นดูก่อนนะครับ เหมือนว่าทางโน่นจะมีข้อเสนออะไรให้คุณ”
“ข้อเสนออะไร”
ลลิตาถามด้วยความสงสัย

ในห้องสอบสวน...ชายธงเดินไปมาอธิบายให้ลลิตาที่นั่งอยู่ฟังเรื่องราวทั้งห
มด อรชาปรารภยืนฟังอยู่ด้วย
“ถ้าพี่ลิต้ายอมรับสารภาพความจริงทั้งหมด เราจะให้ตำรวจกันตัวพี่ลิต้าเป็น
พยาน”
“กันฉันเป็นพยานงั้นเหรอ”
“ใช่ ครับ เราจะแจ้งจับคุณกร้าวด้วย ข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว ฉ้อโกงทรัพย์ ทำร้ายร่างกายนุช ถ้าพี่ลิต้าช่วยเป็นพยานให้เรา โทษหนักจะได้เป็นเบา เผลอๆพวกเราอาจจะถอนฟ้องพี่ลิต้าก็ได้”
ลลิตามองเยาะ
“คงจนมุมเป็นหมาจนตรอกแล้วสินะ ถึงมาขอร้องฉัน”
“ครับหมา” ชายธงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ลลิตา พูดเน้นๆ “แต่ไม่ใช่พวกเรา”
ลลิตาโกรธตบโต๊ะลุกขึ้นจะเอาเรื่อง
“แกว่าใครหมา”
ชายธงหัวเราะเยาะ
“ถ้าคิดว่ามีทางอื่นก็เชิญ” เขาหันไปหาอรชากับปรารภ “ไปครับพี่อร คุณรภ”
ทั้งสามเดินออกไปด้วยกัน ลลิตาเจ็บใจ ก่อนจะฉุดคิดอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะยิ้มออกมา
“เดี๋ยว”
ชายธง อรชา ปรารภหันกลับมา
“ฉันยอมรับข้อเสนอก็ได้...ฉันไม่มีทางเลือกแล้วนี่”
ลลิตายิ้มร้าย ชายธง อรชา ปรารภมองหน้ากันอย่างไม่ไว้ใจลลิตา

ชายธง อรชา ปรารภเดินคุยกันมาหน้าโรงพัก
“ผมว่าลิต้ายอมรับเงื่อนไขง่ายเกินไป ไม่รู้มีแผนการอะไรหรือเปล่า” ปรารภครุ่นคิด
“ของอย่างนี้ต้องลองวัดใจกันดู”
อรชาหน้าเครียด
“แล้ววิธีนี้จะช่วยยัยนุชได้ยังไง พี่ไม่เข้าใจ”
ชายธงยิ้มมีแผน
“งั้นนพี่อรทำตามที่ผมนะครับ”
อรชาพยักหน้ารับ ชายธงเล่าแผนการทั้งหมดให้อรชากับปรารภฟัง

กร้าวคุยมือถือกับอรชาด้วยความไม่พอใจ
“เอาลิต้ามาขู่ผมอย่างนี้ไม่มากไปหน่อยเหรอ”
“ถ้าเทียบกับสิ่งที่คุณทำ ฉันว่าน้อยไปด้วยซ้ำ”
“ผมไม่คิดว่าผู้หญิงอ่อนแออย่างคุณจะกล้าพูดกับผมอย่างนี้หรือว่าลืมรสจูบ ผมหมดแล้ว”
อรชาโกรธ
“จะพูดจาอะไรกรุณาให้เกียรติฉันด้วย หรืออย่างน้อยก็ควรให้เกียรติตัวเองบ้าง ไม่อย่างนั้นคนเขาจะว่าได้ว่า พวกศุภกาญจน์ ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอน”
กร้าวโกรธมาก
“อย่าก้าวร้าวถึงครอบครัวผม คนอย่างคุณไม่มีสิทธิ์เอ่ยถึงครอบครัว ผมด้วยซ้ำ”
“ถ้ารังเกียจพวกเรามากนักล่ะก็ ปล่อยตัวน้องสาวฉันมาสิ รวมทั้งของที่คุณ โกงพวกเราไปด้วย”
“ผมไม่ได้โกง แต่พี่ชายคุณมันโง่เอง”
“งั้นก็ตามใจ ดีเหมือนกันจะได้เป็นข่าวใหญ่ หนังสือพิมพ์จะได้ขุดคุ้ยเรื่องในอดีตขึ้นมา คราวนี้เรื่องของครอบครัวคุณจะไม่ได้เป็นความลับอีกต่อไป”
“นี่คุณกล้าขู่ผมเหรอ”
“คุณบีบให้ทุกคนจนตรอก ทั้งครอบครัวฉัน รวมทั้งพี่ลิต้าด้วย ถ้าฉลาดก็คิดดูเองแล้วกัน ว่าตอนนี้พี่ลิต้าจะอยู่ข้างใคร”
อรชาตัดสาย
“เดี๋ยวคุณอร คุณอร...” กร้าวตัดสายแค้นๆ “จะเล่นแบบนี้ก็ได้”
กร้าวเจ็บใจ

ร้อยเวรพากร้าวเดินมาที่ห้องสอบสวน
“ทางนี้ครับ”
ร้อยเวรเปิดประตูให้กร้าวเข้าไป ลลิตานั่งรออยู่ในห้องหน้าเป็นกังวลครุ่นคิดอะไรบางอย่าง กร้าวเปิดประตูห้องเข้ามา ลลิตายิ้มดีใจรู้สึกว่าตัวเองเป็นต่อ
“ในที่สุดคุณก็มา...”
“ไม่ต้องเล่นลิ้น ผมไม่คิดว่าคุณจะเปลี่ยนสีได้เร็วขนาดนี้”
ลลิตาพลิกมือดูเล็บเล่นอย่างไม่อาทรร้อนใจ เพราะมั่นใจว่าตัวเองเป็นต่อ
“ก็มันจำเป็นนี่คะ ในเมื่อฉันไม่เหลืออะไรแล้ว...รวมทั้งตัวคุณ”
“ถ้าจะใช้เรื่องแบ็คเมล์ผมก็เอาสิ ว่าแต่ตำรวจจะจับผมข้อหาอะไร เงินผมไม่ได้ซักบาท หรือว่ากักขังหน่วงเหนี่ยวทำร้ายคุณสิต ก็เป็นฝีมือคุณทั้งนั้น”
ลลิตาลุกขึ้นเดินมาที่กร้าว
“นั่นสิ ฝีมือฉันทั้งนั้น แล้วถ้าฉันบอกตำรวจว่าคุณอยู่เบื้องหลังล่ะ”
“กล่าวหากันลอยๆ แบบนี้เสาไฟฟ้าก็เป็นแพะได้”
ลลิตาเดินเข้าไปใกล้ประจันหน้า
“แล้วถ้าฉันบอกว่าแรงจูงใจของคุณ คือ ต้องการแก้แค้นพวกวิชเวทย์ล่ะ”
กร้าวหันหนีไปอีกทางยิ้มเยาะ
“คิดว่าเรื่องแค่นี้ใครจะเชื่อ”
ลลิตาเดินวนไปรอบๆตัวกร้าว
“แล้วคุณคิดว่าใครจะเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆอย่าง ฉันจะทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้ด้วยตัวคนเดียว
ยิ่งถ้าบวกกับหลักฐานที่พวกวิชเวทย์เอามาเล่นงานคุณ” ลลิตาลอยหน้าลอยตา “จะเกิดอะไรขึ้นนะ”
กร้าวรู้ทัน
“ต้องการอะไรพูดมาตรงๆเลยดีกว่า”
“คุณก็รู้ว่าฉันต้องการอะไร”
ลลิตาแกล้งปลดกระดุมเสื้อเขา กร้าวปัดมือออกเดินหนีอย่างไม่พอใจ
“ไหนว่าจะเป็นพยานให้พวกวิชเวทย์”
“ฉันมันแม่ค้าเก่า ใครให้กำไรสูงสุดฉันก็เลือกคนนั้น...”
กร้าวเจ็บใจ ลลิตาลอยหน้าลอยตาพูด เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นต่อ
“อยู่ในห้องแคบๆ นี่ตั้งนาน ชักอยากรู้ซะแล้วสิ เตียงคุณที่ไร่ทานตะวันของคุณจะนุ่มแค่ไหน”

กร้าวครุ่นคิดแผนการอะไรบางอย่าง
อนุชที่นอนอยู่บนเตียงลุกขึ้น ป้าพร้อมกับขำถือถาดใส่อาหารเข้ามาพอดี

“นอนก่อนเถอะค่ะ ไหล่คุณเป็นยังไงบ้าง”
“ไม่เจ็บแล้วจ้ะป้า...นุชว่านุชลุกขึ้นทำงานต่อก่อนดีกว่า ไม่อยากให้ใครว่าได้ ว่า เอาแต่นั่งกินนอนกิน”
“คุณจะไปถือสาหาความอะไรกับคำพูดคุณกร้าว ขานั้นปากร้ายแต่ใจดีจะตาย”
ขำมองหน้าพร้อม
“ทำขนาดนี้แล้วป้ายังบอกว่าใจดีอีกเหรอ”
พร้อมตีมือขำไม่ให้พูด อนุชยิ้ม
“ก็มันเรื่องจริงใช่มั้ยขำ...ตอนนี้นุชอยู่ในฐานะลูกหนี้ก็ต้องทำงานให้คุ้มกับค่าจ้าง ไม่ต้องเป็นห่วงนุชนะคะ”
พร้อมหน้าเศร้าสงสาร
“ยังไงๆก็อดทนหน่อยนะคะคุณนุช คุณกร้าวไม่ได้เข้มแข็งเหมือนที่แสดงออกมาหรอกค่ะ”
“นุชจะพยายามเชื่อค่ะ”
อนุชลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พร้อมมองอนุชด้วยความเป็นห่วง

อนุชเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดพร้อมทำงานไร่ เดินลงมาจากข้างบน กร้าวเดินเข้ามาพอดี
“ฉันหายดีแล้ว มีอะไรจะให้ฉันทำอีกก็ว่ามา”
ลลิตาเดินลอยหน้าลอยตาเข้ามา
“จะให้ทำอะไรงั้นเหรอ...ก็คงต้องจัดห้องใหม่ฉันมั้ง ไม่ใช่สิ จัดห้องใหม่ให้ตัวเอง เพราะฉันจะนอนห้องเดียวกับคุณกร้าว”
อนุชด่าทันที
“หน้าด้านที่สุด นุชไม่เคยเห็นใครหน้าด้านอย่างนี้มาก่อน”
ลลิตาสวนแรง
“ด้านกว่าฉันก็แกไง ผัวจะทิ้งอยู่แล้ว ยังหน้าทนอยู่ได้”
“พูดออกมาได้ยังไงถ้าไม่อายคนอื่นก็น่าจะอายตัวเองบ้าง”
“แล้วทำไม”
ลลิตาจะเข้าไปเอาเรื่องอนุช แต่กร้าวเข้ามาขวางซะก่อน
“ถ้าจะมีเรื่องกัน ไปอยู่ที่อื่น”
“ก็มันหาเรื่องลิต้าก่อน”
กร้าวหันมาปรามอนุช
“เธอก็เพลาๆปากตัวเองลงบ้าง อย่าลืมว่าอยู่ในฐานะอะไร”
อนุชอึ้ง กร้าวบอกขำ
“จัดห้องให้คุณลิต้า”
“ลิต้าจะนอนห้องเดียวกับคุณ”
กร้าวเสียงแข็ง
“งั้นผมจะออกไปที่นอนที่อื่น”
ลลิตาไม่พอใจ
“คุณกร้าว”
กร้าวจ้องหน้า
“หรือไม่คุณก็ไปนอนที่อื่น”
ลลิตาเจ็บใจ ที่เขาไม่ตามใจเธอ

กร้าวเดินมาหน้าตาท่าทางไม่พอใจ อนุชเดินตามหลังมา
“ไหนคุณสัญญาแล้วจะเลิกยุ่งกับวิชเวทย์ทุกคน”
กร้าวหันไปตอบอนุชอย่างอ่อนใจ

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14 วันที่ 17 มี.ค. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager