อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 14 วันที่ 3 มี.ค. 56

อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 14 วันที่ 3 มี.ค. 56

ผมอยากให้หยงมีความสุข อย่าลังเล หากหยงจะรักใครซักคนที่ไม่ใช่ผม”
ตันหยงเงยหน้าขึ้นมาด้วยความเศร้า “พิราม...”
ตันหยงอ่านต่อ
“.....จำได้มั๊ย คุณเคยบอกผมว่า ความรักต้องฟังจากหัวใจของเรา ไม่ใช่เสียงจากภายนอก ผมไม่อยากให้หยงตัดสินใจผิดพลาด ไม่ต้องห่วงผม ผมจะขอรักหยงตลอดไป รัก พิราม.....”
ตันหยงยืนคิดอะไรคนเดียวอยู่ที่ริมระเบียง เธอรู้สึกว้าวุ่นใจ แล้วตันหยงก็ตัดสินใจเดินเข้าบ้านไปกดโทรศัพท์

“รับสิ รับสิ ทำไมไม่รับสายล่ะ”
บุหงามองอย่างแปลกใจ
“โทรหาใครลูก ทำไมต้องรีบร้อนแบบนั้น”

“บี๋ค่ะ ทำไมไม่รับสายนะ”
“เดี๋ยวค่อยโทรใหม่สิลูก”
“หยงขอออกไปข้างนอกนะคะ”
“จะไปไหนลูก”
“หยงมีธุระค่ะแม่”
ตันหยงวิ่งออกจากบ้านไปทันที
“อะไรนี่บทจะใจร้อนขึ้นมาก็เป็นไฟเชียว ขับรถระวังนะลูก”
บุหงามองตามอย่างเป็นห่วง ตันหยงวิ่งไปขึ้นรถแล้วรีบขับออกไปทันที


ตันหยงวิ่งอย่างรีบร้อนมาตามทางเดินในโรงเรียน นาวินเดินสังเกตการณ์เรียนการสอนอยู่ ตันหยงรีบวิ่งเข้ามาหานาวิน
“อ้าวคุณหยง มาหาคุณบี๋หรือครับ คุณบี๋กำลังสอนอยู่” นาวินบอก
“คุณวินคะ คุณมีที่อยู่ของหมอวีหรือเปล่าคะ”
นาวินทำเฉย “ที่อยู่ไหนครับ”
“ที่หมอวีไปทำงานตอนนี้น่ะค่ะ มีไหมคะ”
“มีครับ คุณหยงจะเอาไปทำไมหรือครับ”
“หยงมีเรื่องด่วนต้องคุยกับเค้าค่ะ”
นาวินทำเป็นลีลา “ก็ได้ครับ เอ๊ะ ผมเก็บไว้ไหนนะ เดี๋ยวดูก่อน”
นาวินทำเป็นค่อยๆหาแล้วหยิบส่งให้
“รายละเอียดการเดินทาง อยู่ในนี้ครบครับ”
“ขอบคุณมากค่ะ”
ตันหยงวิ่งออกไปทันที นาวินมองตามแต่ทำหน้าเฉยเมย
พอตันหยงลับตัวไปก็ทำท่าดีใจ “เยสส....”
นาวินทำหน้าภูมิใจมาก
ตันหยงกลับมาคิดหนัก เธอถือกระดาษเดินไปเดินมา แล้วตันหยงก็ตัดสินใจเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อผ้าออกมาวาง

ตันหยงขับรถ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ตันหยงกดรับ
“บี๋ ชั้นตัดสินใจแล้ว”
ตันหยงพูดแล้วยิ้ม

หน้าสถานีอนามัย ตันหยงยืนมองก่อนจะขอบคุณชาวบ้านที่พามาส่ง
“ขอบคุณมากเลยค่ะ”
ตันหยงยืนรวบรวมกำลังใจก่อนจะเดินเข้าไป

ตันหยงเดินเข้าไปข้างใน
“หมอปฐวีอยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ”
“คุณหมออยู่ด้านในค่ะ” พยาบาลบอก
ตันหยงเดินเข้าไปหยุดยืนมอง เธอเห็นปฐวีกำลังเย็บแผลให้คนป่วย ปฐวีเห็นตันหยงเดินเข้ามาก็ชะงัก ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วปฐวีก็ก้มหน้าลงเย็บแผลต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตันหยงเริ่มไม่มั่นใจจึงทำอะไรไม่ถูก เธอจะเดินออก
ปฐวีเรียกไว้ “เดี๋ยว”
ตันหยงหยุดแล้วหันมามอง ปฐวีมองแล้วก้มหน้าทำงานต่อ เขาเย็บแผลจนเสร็จ
ปฐวีพูดกับพยาบาล “ขอกรรไกร”
พยาบาลหยิบกรรไกรให้ปฐวี ปฐวีรับมาใช้จนเสร็จ พยาบาลเก็บเศษสำลีที่เปื้อนไปแล้วเดินออก
ปฐวีพูดกับตันหยง “มาช่วยผมหน่อยสิ”
ตันหยงชี้ตัวเองเพราะงง
ปฐวีย้ำ “คุณนั่นแหละ”
ตันหยงรีบเดินเข้าไปอย่างงงๆ ปฐวีมองแล้วทำงานต่อ ตันหยงมองปฐวี ปฐวีทำเฉยแต่แอบชำเลืองพร้อมกับพันแผลให้คนไข้ ทั้งคู่แอบมองกันจนคนไข้รู้สึก คนไข้หันมองหน้าคนทั้งสอง
ปฐวีพูดกับคนไข้ “เรียบร้อยแล้ว” ปฐวีพูดกับตันหยง “ผมฝากส่งคนไข้ แล้วดูเรื่องคิวต่อไปให้ผมด้วย”
ตันหยงงงๆ แต่รีบจัดการให้
หนึ่งฤทัยเดินเข้ามาเห็นตันหยงเดินสวนออกไป ทั้งคู่มองหน้ากันอย่างงงๆ ตันหยงรีบหลบแล้วเดินออกไป หนึ่งฤทัยหันไปมองหน้าปฐวี ปฐวีเฉย

ตันหยงเดินออกมาอย่างงงๆ เธอมองไปรอบๆตัวเห็นคนไข้ยืนรอเต็มไปหมด
“คนไข้คนไหนล่ะเนี่ย” ตันหยงตะโกน “คนต่อไปเชิญค่ะ”
ทุกคนมองตันหยงเป็นตาเดียว ตันหยงเริ่มเขิน
“คนไข้คิวต่อไป เชิญค่ะ”
ชาวบ้านอุ้มเด็กที่เนื้อตัวเปียกปอนวิ่งเข้ามา ตันหยงงง
“หมอช่วยลูกผมด้วย”
ปฐวีกับหนึ่งฤทัยวิ่งออกมาถึงตัวเด็กก็รีบจับชีพจร ตันหยงถอยออกมายืนมองอย่างตกใจ
“ยังมีชีพจรอยู่” ปฐวีบอก
“มันจมน้ำครับหมอ” ชาวบ้านพูด
ปฐวีรีบบอก “ปั๊มหัวใจก่อน”
ปฐวีกับหนึ่งฤทัยเริ่มต้นช่วยชีวิตอย่างคล่องแคล่ว ตันหยงมองด้วยความทึ่ง ปฐวีปั๊มหัวใจช่วยชีวิตคนไข้ หนึ่งฤทัยจับชีพจรจนกระทั่งเด็กสำลักเอาน้ำออกมาจากปอดแล้วลืมตา ทุกคนที่มุงอยู่ฮือฮา ส่วนเด็กเริ่มร้องไห้
ปฐวีถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาหันไปยิ้มและพยักหน้าให้หนึ่งฤทัย หนึ่งฤทัยยิ้มตอบ ตันหยงมองทั้งคู่อย่างจ๋อยๆ
นาวินแบกกระเป๋าสุดนภาขึ้นรถ ในขณะที่สุดนภาคุยโทรศัพท์กับบุหงา
“คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ บี๋กำลังตามไปค่ะ รับรองหยงปลอดภัยแน่นอนค่ะ”
สุดนภากดปิดโทรศัพท์ นาวินยักคิ้วให้
“เรียบร้อยแล้ว คุณแม่รับทราบแล้ว” สุดนภาบอก
“ไง เห็นฝีมือผมหรือยัง ผมท๊างนั้น เห็นมั้ยเริ่มเข้าทาง”
สุดนภาทำเก๊ก “ไม่เท่าไหร่ ถ้าไม่ได้ชั้นรับรองมาไม่ถึงตรงนี้หรอก”
“แหม รีบคุยเชียวนะคุณ โทรรายงานแม่คุณตันหยงเนี่ยนะ ยากมากเลย ทำงานแค่เนี๊ยะคุยใหญ่คุยโต”
สุดนภางอน “งั้นทำไมไม่โทรเองล่ะ ไม่เคยได้ยินหรือ ความสำเร็จของบุรุษน่ะ มีสุภาพสตรีอยู่เบื้องหลัง..”
สุดนภาเก๊กทำเป็นสุภาพสตรีก่อนจะเดินเชิดไปนั่งบนรถ นาวินมองตามแล้วยิ้มหมั่นไส้

หนึ่งฤทัยกับปฐวีช่วยกันรักษาคนไข้ ตันหยงเดินถืออุปกรณ์มาส่งให้หนึ่งฤทัย หนึ่งฤทัยรับไว้แล้วยิ้ม
“ขอบคุณมากค่ะ” หนึ่งฤทัยบอก
“ค่ะ” ตันหยงรับคำ
“คุณตันหยง เสร็จแล้วไปช่วยด้านนอกจัดยาหน่อยนะครับ คนไข้จะได้ไม่ต้องรอนาน” ปฐวีสั่ง ตันหยงงง “เร็วเข้าสิ”
ตันหยงน้อยใจ “ค่ะ ไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”
ตันหยงรีบเดินไป หนึ่งฤทัยหันไปมองปฐวี แต่ปฐวียังเฉย
ตันหยงเดินออกมาพักสูดอากาศ ปฐวีกับหนึ่งฤทัยเดินออกมากับพ่อของเด็กที่จมน้ำ
“ขอบคุณที่หมอช่วยไอ้หนูไว้ ถ้าไม่มีหมอมาอยู่ ลูกผมกับชาวบ้านอีกหลายคน คงต้องตายแน่ครับ”
ปฐวียิ้มรับ
พ่อเด็กยกมือไหว้ปฐวีอย่างซาบซึ้ง ปฐวีรับไหว้
ปฐวีพูดกับเด็ก “อย่าไปเล่นซนแบบนี้อีกนะ มันอันตรายรู้มั้ย”
ตันหยงมองอย่างภูมิใจ
“หมอสองคนนี่สมกันยังกะกิ่งทองใบหยกนะ ลูกออกมาต้องเก่งแน่เลย” แม่ของเด็กชม
หนึ่งฤทัยกับปฐวีมองหน้ากันแล้วยิ้ม พ่อ แม่และเด็กเดินไป
ตันหยงได้ยินก็หน้าเสียจึงเดินเลี่ยงออกไป ปฐวีกับหนึ่งฤทัยหันไปมองตามตันหยง ปฐวียิ้ม
“คุณเป็นผู้ช่วยที่ดีที่สุดของผมเลยนะครับ” ปฐวีบอก
“หนึ่งคงเป็นได้แค่นั้นใช่มั้ยคะ”
หนึ่งฤทัยมองหน้าปฐวีแล้วยิ้มก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป ปฐวีมองตามแล้วหันมองตามตันหยงก่อนถอนหายใจ

หนึ่งฤทัยนั่งก้มหน้าอ่านหนังสือ ตันหยงเดินเข้ามาเก้ๆกังๆ แล้วทรุดตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามหนึ่งฤทัย
หนึ่งฤทัยยิ้มให้ตันหยง “ตามสบายนะคะ”
“หยงอยากจะขอโทษคุณหมอหนึ่ง ที่หยงมาที่นี่”
“ขอโทษทำไมคะ คุณไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย”
“หยงเคยบอกสัญญากับคุณหมอไว้ แต่หยงทำไม่ได้ ในที่สุดหยงก็กลับมาอีก”
“ช่างมันเถอะค่ะ ความรักเป็นเรื่องของคนสองคนที่รักกัน ถ้าเมื่อไหร่มีมากกว่า สองคน มันจะยุ่ง”
ตันหยงจ๋อย “คุณไม่โกรธหยงหรือคะ”
“ไม่ค่ะ หนึ่งไม่โกรธ ถ้าจะโกรธ ก็ต้องโกรธตัวเอง ช่างเถอะ ทำใจให้สบายเถอะนะคะ”
หนึ่งฤทัยยิ้มให้ตันหยงแล้วก้มหน้าลงอ่านหนังสือต่อไป ตันหยงมองอย่างไม่เข้าใจแล้วค่อยๆลุกเดินออกไป พอตันหยงเดินลับตา หนึ่งฤทัยก็ปิดหนังสืออย่างเศร้าๆ

ปฐวียืนแนะนำตันหยงให้กับคนที่ทำงานในอนามัย
“พึ่งมีเวลาแนะนำกัน นี่คุณตันหยง อาสาสมัครที่มาช่วยงานพวกเราวันนี้”
ทุกคนยิ้มต้อนรับ
“ยินดีต้อนรับนะคะ คุณตันหยง” พยาบาลบอก
ตันหยงมองปฐวีอย่างงงๆ “มีอะไรให้หยงช่วยบอกนะคะ หยงก็ยังทำอะไรไม่ถูก”
“งั้นมาทางนี้เลยค่ะ”
พยาบาลเดินนำตันหยงไป ตันหยงหันไปมองปฐวี ปฐวียิ้มเฉย

ตันหยงเริ่มทำงานปูเตียงให้คนไข้
ตันหยงพับผ้าก๊อสแล้วเตรียมอุปกรณ์เป็นเซ็ตสำหรับทำแผล

อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 14 วันที่ 3 มี.ค. 56

พรพรหมอลเวง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตร
พรพรหมอลเวง บทโทรทัศน์โดย : วรวรรณ ชัยสกุลสุรินทร์
พรพรหมอลเวง กำกับการแสดงโดย : ชุดาภา จันทเขตต์
แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
พรพรหมอลเวง ผลิตโดย : บ. เวฟมีเดีย
พรพรหมอลเวงออกอากาศ ทุกวันศุกร์ - เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไททีวีสีช่อง 3
พรพรหมอลเวง เริ่มออกอากาศตอนแรก ในวันศุกร์ที่ 8 ก.พ 56
ที่มา manager