อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 15 วันที่ 19 มี.ค. 56
“เป็นแผนของป๋าเพื่อหลอกล่อคุณกร้าวค่ะ”ชายธงร้อนใจ
“เรารีบไปกันเถอะ ก่อนที่นายกร้าวจะรู้ตัว”
อรชา อนุช ปรารภและชายธงออกไป กำลังจะพาอนุชจะไปขึ้นรถที่จอดอยู่ เสียงกร้าวตะโกนดังขึ้น
“หยุดตรงนั้นแหละ”
อรชา ปรารภและชายธงหันไปเห็นกร้าว ก็ต่างตกใจ อนุชชะงักอึ้ง
“คุณกร้าว”
พวกคนงานที่มีอาวุธทุกคน ทั้งหมดกรูกันเข้ามาล้อมอนุช อรชา ปรารภและชายธงไว้ อนุชใจคอไม่ดี
“อย่านะคุณกร้าว ฉันขอร้อง”
“กลับไปกับผม แล้วทุกคนจะปลอดภัย”
ชายธงไม่ยอม
“ไม่มีทาง ถ้าจะพานุชกลับไป ต้องข้ามศพฉันไปก่อน”
กร้าวสั่งลูกน้อง
“จับตัวไว้”
พวกคนงานกรูเข้าไปรุมทั้งสี่ ปรารภและชายธงชกต่อยสู้กับพวกคนงานพัลวัน อรชาพาอนุชหนี กร้าวรีบตามไป ปรารภและชายธงจะตามไป แต่ก็ติดสู้กับพวกคนงาน
อรชาและอนุชวิ่งหนีมา กร้าวตามมาทัน กระชากตัวอนุชมา
“มานี่”
“ปล่อยนุชเดี๋ยวนี้ ปล่อย”
อรชาทุบตี กร้าวผลักเธอล้มลง อนุชตกใจ
“พี่อร”
ชายธงและปรารภรีบวิ่งตามมา ปรารภประคองอรชา
“คุณอร เป็นไรรึเปล่าครับ”
“อรไม่เป็นไร คุณรภช่วยนุชด้วยนะคะ”
พวกคนงานก็ตามมาสู้กับชายธงและปรารภ
เชิดพาพรรคพวกมา เห็นมีคนต่อสู้กันอยู่ก็ส่งสัญญาณให้พวกลูกน้องย่องเข้าไปเงียบๆ เชิดพาพวกมา ซุ่มดู เห็นกร้าว ชายธง ปรารภและพวกคนงานกำลังต่อสู้ชุลมุนกัน เชิดเล็งปืน จะยิงอนุช แต่ไม่มีจังหวะ เขายิงพลาดไปโดนคนงานของกร้าวคนหนึ่งเสียชีวิต กร้าวและทุกคนต่างชะงัก เชิดเห็นพวกกร้าวรู้ตัวก็ตะโกนสั่งลูกน้อง
“ยิง”
พวกลูกน้องเชิดที่ดักซุ่มอยู่ระดมยิงใส่พวกกร้าว โดนคนงานของกร้าวล้มลง 2-3 คน กร้าวรีบดึงอนุชหลบหลังต้นไม้ ยิงสู้กับพวกเชิด ปรารภปกป้องอรชา ชายธงหลบ พวกคนงานที่เหลือต่างหาที่กำบัง พวกที่มีปืนก็ยิงสู้กับพวกลูกน้องเชิด กร้าวเห็นท่าไม่ดี รีบดึงอนุชหนีไป
“มานี่”
อนุชขัดขืน ห่วงอรชา
“ปล่อยฉันนะ ปล่อย พี่อร”
“นุช”
อรชาวิ่งตามไป ปรารภห่วงอรชา ชายธงห่วงอนุชที่ถูกกร้าวจับตัวไป แต่ทั้งสองยังไม่มีจังหวะจะตามไปเพราะคนงานของกร้าวกับลูกน้องของเชิดระดมยิงกัน
ชาติ คณิต กรวิก พร้อมและขำอยู่ด้วยกัน ได้ยินเสียงปืน
“เสียงปืนนี่คะ” ขำบอกอย่างตกใจ
พร้อมหน้าเครียด
“หรือว่าคุณกร้าวรู้แล้วว่าคุณนุชกำลังหนี”
ชาติตกใจ ไม่คิดว่ากร้าวจะรุนแรงกับพวกอรชาถึงขนาดนี้ เขาร้อนใจมาก
“นี่ถึงกับใช้ปืนผาหน้าไม้กันเชียวเหรอ ทำไมเจ้ากร้าวมันถึงได้ทำอะไรรุนแรงอย่างนี้”
คณิตปลอบ
“ใจเย็นๆก่อนครับ เรายังไม่รู้ว่าไอ้กร้าวมันจับได้ไล่ทันคุณนุชรึเปล่า บางทีมันอาจจะแค่ยิงขู่ไปอย่างนั้นเองก็ได้”
กรวิกรู้ว่าไม่ใช่ แต่น่าจะเป็นคนที่ลลิตาสั่งไปฆ่าอนุช กรวิกใจเสีย
“นุช...”
เมื่อนึกถึงว่าอนุชจะต้องตายเข้าจริงๆ กรวิกก็ใจหาย เธอวิ่งหนีออกไป คณิตมองตามอย่างสงสัย
กรวิกหลบมาร้องไห้ รู้สึกผิดที่รู้เห็นเรื่องการสั่งฆ่าอนุช แต่ไม่บอกใคร คณิตตามมา
“คุณนก...เป็นอะไรรึเปล่า”
กรวิกโผเข้ากอดคณิต ร้องไห้โฮ คณิตยิ่งสงสัย ดึงเธอออกมา
“คุณนก บอกผมซิว่าเกิดอะไรขึ้น”
กรวิกร้องไห้ สะอื้น
“นุช...”
“คุณนุชทำไม”
กรวิกโพล่งออกมา
“มีคนจะฆ่านุช”
คณิตตกใจ
“ใคร”
“คุณคณิต ฉันขอร้อง...ไปช่วยนุชหน่อย”
“คุณใจเย็นๆก่อน แล้วเล่าให้ผมฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
“ไม่ทันแล้ว คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ ไปช่วยนุชเดี๋ยวนี้” กรวิกบอกอย่างร้อนใจ
กร้าวพาอนุชหนีเข้ามาในโรงนา เธอสะบัดจากเขาเข้าใจผิดคิดว่าคนของกร้าวจะยิงพวกอรชา
“ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้ มันเกินไปแล้วนะ”
กร้าวก็เข้าใจผิดคิดว่าคนของชายธงและปรารภยิงคนงานของเขา
“แล้วใครทำให้เรื่องวุ่นวายขนาดนี้ ถ้าคุณไม่หนี ก็ไม่เกิดเรื่อง ถ้าคนของผมเป็นอะไรไป ผมไม่ปล่อยพวกคุณแน่”
กร้าวจะออกไปยิงสู้กับพวกข้างนอก อนุชกลัว รีบตามไปห้าม
“อย่านะ อย่าทำอะไรชายธงกับพี่รภนะ ฉันยอมแล้ว ฉันจะกลับไปกับคุณ ฉันไม่หนีแล้ว”
อรชาตามเข้ามา
“ไม่ได้นะนุช พี่ไม่ยอมให้นุชกลับไป”
อรชาทุบตีกร้าว
“ปล่อยน้องฉันนะ”
กร้าวกระชากอรชา
“ปล่อยก็ได้ แต่คุณต้องไปกับผมแทน ตกลงมั้ยล่ะ”
อรชากลัว แต่ต้องปกป้องน้อง
“ตกลง จับฉันไปแทน ปล่อยนุชไป”
กร้าวดึงอรชาเข้ามาใกล้ แต่กลับเย้ยหยัน
“ที่แท้คุณก็อยากเป็นเมียผมใจจะขาด คุณคงอิจฉานุชล่ะสิ”
“ฉันไม่เคยคิดอย่างนั้น”
“โกหก พวกวิชเวทย์มันบ้าตัณหากันทุกคน”
อรชาตบหน้า กร้าวโกรธ กระชากอรชาจะปล้ำ
“แล้ววันนั้นทำเป็นดีดดิ้นทำไม”
อนุชเข้ามาช่วยพี่สาว
“ปล่อยพี่อรนะ”
กร้าวผลักอนุชล้มลง แกล้งปล้ำจูบอรชา ปรารภและชายธงตามเข้ามา ชายธงไปดูแลอนุช ปรารภเห็นกร้าวล่วงเกินอรชาก็โกรธ
“ปล่อยคุณอรนะ”
ปรารภชกกร้าวล้มลง
“คุณอรเป็นอะไรรึเปล่า”
อรชาได้แต่ส่ายหน้า พูดไม่ออก ปรารภโกรธมาก กระชากกร้าวขึ้นมา
“แกไม่มีสิทธิ์แตะต้องคุณอรไอ้คนสกปรก”
ปรารภจะชก แต่กร้าวหลบและชกปรารภเซไป กร้าวตามไปกระชากปรารภขึ้นมา
“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่อคุณอรของแกอยากเป็นของฉันใจจะขาด”
“แกพูดบ้าอะไร”
“อรไม่ได้บอกแกเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องวันนั้น”
ปรารภมองอรชา อนุชตกใจ อรชาอับอาย
“หยุดนะ หยุดพูดเดี๋ยวนี้ ฉันไม่อยากฟัง”
อรชาร้องไห้ออกมาอย่างอ่อนแอ กร้าวเย้ยหยัน
“ทำเป็นทนฟังไม่ได้ พวกวิชเวทย์ก็แบบนี้ ต่อหน้าคนอื่นทำวางท่าเป็นผู้ดี ลับหลังเลวยิ่งกว่าไพร่ ทำร้ายได้กระทั่งเพื่อนรัก”
อรชาเสียใจ
“ผมจะบอกคุณให้นะ อย่าเสนอตัวมาให้ผม ผู้หญิงใจง่ายอย่างคุณ ผมไม่สนใจหรอก”
อรชาร้องไห้โฮ เจ็บปวดที่โดนดูถูก ปรารภโกรธ ชกกร้าว อนุชกอดอรชาไว้ ชายธงเข้าไปช่วยปรารภรุม กร้าวคว้าอาวุธในโรงนามาสู้กับชายธงและปรารภ ชายธงตะโกนบอก
“นุชรีบหนีไป”
อนุชประคองอรชาที่ร้องห่มร้องไห้ไม่มีสติหนีออกไป กร้าวจะตามแต่ตามไม่ได้ สู้ติดพันอยู่กับชายธงและปรารภ
อนุชดึงอรชาวิ่งหนีออกมาด้านหน้าโรงนา แต่พวกคนงานและลูกน้องของเชิดยิงสู้กันชุลมุน กระสุนเฉียดทั้งสอง อรชาตกใจ
“ว้าย”
อนุชรีบดึงอรชากลับเข้าไปในโรงนา
ด้านนอกโรงนา ลูกน้องเชิดกับคนงานของกร้าวยิงสู้กันอย่างน่ากลัว บางคนลูกกระสุนหมดก็พุ่งเข้าตะลุมบอนทั้งเตะทั้งต่อยกันวุ่นวาย เชิดยิงสู้กับคนงานของกร้าวอยู่ เห็นอรชากับอนุชในโรงนาก็แอบย่องตามไป
ส่วนกร้าวสู้กับปรารภและชายธง เชิดย่องเข้ามา จับตัวอนุช
“ว้าย”
อรชาจะแย่งตัวอนุช แต่โดนเชิดตบอย่างแรงล้มลง อนุชตกใจ
“พี่อร”
เชิดล็อกคออนุชไว้ เธอดิ้นรนขัดขืน เชิดใช้ปืนจ่อที่เอวอนุชแล้วตวาด
“อยู่นิ่งๆ”
อนุชไม่กล้า เชิดสั่งกร้าว
“ทิ้งปืน ไม่งั้นนังนี่ตาย”
กร้าวจำต้องวางปืนลง ทั้งสามหนุ่มตกใจ ชายธงถามเสียงเข้ม
“แกเป็นใคร ต้องการอะไร”
ปรารภจำได้
“เชิด”
“ใครตามมา ตาย..ไป”
เชิดพาตัวอนุชออกไป อนุชตื่นกลัว
“พี่อร”
“นุช”
ชายธงห่วงอนุช วิ่งตามไป
“ปล่อยนุชนะ”
เชิดเห็นชายธงวิ่งเข้ามา ก็ยิงล้มลง กระสุนเฉียดแขน แต่ไม่โดนเต็มๆ เลือดกระฉูดน่ากลัว อนุชตกใจร้องลั่น
“ชายธง”
“โอ๊ย นุช”
ชายธงเจ็บ แต่ยังห่วงอนุช กร้าวจะหยิบปืน แต่เชิดยิงกันไว้ ไม่ให้เขาหยิบปืนได้ เชิดลากอนุชที่ดิ้นรนออกไป
“ปล่อยฉัน”
กร้าว อรชาและปรารภรีบตามไป
เชิดลากอนุชมา เธอไม่ยอมไปกับเขากระทืบเท้าและศอกใส่เชิดอย่างแรง อนุชสะบัดออกได้ วิ่งหนี เชิดโกรธ จะยิงอนุช
“ตายซะเถอะนังบ้า”
กร้าวตามมาเห็น
“นุช ระวัง”
กร้าววิ่งเข้าไปกอดอนุช ใช้ตัวกำบัง ปกป้องอนุชไว้ หันหลังให้เชิด รับกระสุนแทน เชิดจะยิงกร้าวทันใดนั้นเสียงปืนดังปัง เชิดโดนยิงเฉียดมือ ปืนหลุดมือ
“โอ๊ย”
ตำรวจเป็นคนยิง เชิดเห็นตำรวจก็ตกใจ
“ตำรวจ”
เชิดรีบเผ่นหนีไปทันที ตำรวจบางนายตามไป กร้าวกอดอนุชไว้แน่นเป็นห่วงมาก
“เป็นไรรึเปล่า”
อนุชอึ้งที่กร้าวปกป้องเธอไว้
“ฉันไม่เป็นไร”
อนุชนึกได้
“ชายธง”
อนุชรีบวิ่งไปหาชายธง ปรารภและอรชาก็รีบไปดูอาการชายธง
“เราไม่เป็นไร เราดีใจที่นุชปลอดภัย”
อนุชจับมือชายธง ร้องไห้
“อย่าเป็นอะไรไปนะชายธง”
กร้าวเสียใจที่อนุชห่วงแต่ชายธง ตำรวจเข้ามาเคลียร์สถานการณ์ คณิตตามตำรวจมาด้วย รีบไปหากร้าว ห่วงเพื่อน
คนงานประคองกัน ดูแลคนที่บาดเจ็บ ตำรวจคุมตัวลูกน้องของเชิดไว้ได้บ้าง เจ้าหน้าที่พยาบาลพาคนเจ็บขึ้นรถไป ส่วนชายธงไม่ได้เป็นอะไรมาก เจ้าหน้าที่จึงทำแผลให้ก่อน อนุชจะไปดูชายธง กร้าวดึงไว้
“มานี่”
“ปล่อยฉันนะ”
“ปล่อยนุชเดี๋ยวนี้นะคุณกร้าว”
“คุณตำรวจครับ สามคนนี้บุกรุกไร่ผมแล้วยังก่อความวุ่นวาย จับเลยครับ”
ชายธงห่วงอนุช จะตามไป แต่เจ็บแผล ตามไปช่วยอนุชไม่ได้ อรชาและปรารภตกใจ อนุชห่วงอรชา คณิตพยายามห้ามเพื่อน
“ไอ้กร้าว”
กร้าวมองหน้าคณิต
“แกไม่ใช่เจ้าของไร่ อย่ายุ่ง...มานี่”
กร้าวลากอนุชออกไป อรชากับปรารภจะตามไป แต่ตำรวจขวางไว้
“ขอเชิญไปให้ปากคำด้วยครับ”
อรชาห่วงอนุช จะตามไปช่วย แต่ไปไม่ได้ คณิตเห็นท่าไม่ดี
ชาติ กรวิก พร้อม ขำต่างก็รออย่างกระวนกระวาย ได้ยินเสียงรถดังขึ้นที่หน้าบ้าน ทุกคนต่างก็หน้าตื่นมองไปครู่หนึ่ง คณิตเข้ามา ชาติถามอย่างร้อนใจ
“เป็นยังไงบ้างหมอ ไม่มีใครเป็นอะไรใช่ไหม”
อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 15 วันที่ 19 มี.ค. 56
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager