อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14/6 วันที่ 19 มี.ค. 56

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14/6 วันที่ 19 มี.ค. 56

อนุชตกใจ ที่กร้าวร้ายกาจขนาดนี้ คนงานรับคำแล้วออกไป
“ทำไมต้องถึงกับจะฆ่ากันด้วย”
กร้าวประชด
“แถวนี้โจรชุม เลยต้องป้องกันไว้ก่อน ผมไม่ชอบให้ใครมาขโมยของๆ ผมไป”
อนุชไม่สบายใจ กลัวพวกอรชา ปรารภ ชายธงจะมีอันตราย กร้าวจับผิด
“ทำไมหน้าซีดนักล่ะ อย่าบอกนะว่าห่วงโจร”

กร้าวมองจับผิด เพราะระแวงสงสัยว่าเธอคิดหนี อนุชกังวล ห่วงอรชา ปรารภและชายธงว่าจะมีอันตราย
ชาติ คณิต พร้อม และขำต่างพากันกังวล พร้อมออกอาการหนักใจมากกว่าคนอื่น

“ทำไงดีคะ คุณกร้าวคุมคุณนุชแจเลย”
ขำถอนใจ
“แบบนี้คุณนุชกระดิกไปไหนไม่ได้เลย”
คณิตคิดๆ
“ผมว่าเราต้องหาทางเบี่ยงเบนความสนใจไอ้กร้าวนะครับ”
“หมอพูดถูก”
ชาตินึกแผนออก

กร้าวนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างใจเย็น อนุชกระวนกระวาย หาทางปลีกตัวไปจากเขาไม่ได้ กร้าวมองจับผิด
“คุณเป็นอะไร ท่าทางกระวนกระวาย น่าสงสัย”
“เปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
คนงานรีบร้อนเข้ามารายงาน
“คุณกร้าวครับ ไฟไหม้”
กร้าวและอนุชตกใจ กร้าวรีบตามคนงานออกไป อนุชไม่สบายใจ รีบออกไป

อนุชรีบร้อนมาบอกชาติ พร้อมและขำอยู่ด้วย
“ป๋าคะ เกิดเรื่องแล้วค่ะ ไฟไหม้ในไร่ค่ะ”
ชาติกลับนิ่งไม่ตื่นเต้น
“ป๋ารู้แล้ว นุชรีบไปตามนัดเถอะ ไม่ต้องห่วงทางนี้”
อนุชสงสัย
“อย่าบอกนะคะว่าเป็นฝีมือป๋า”
“ถ้าไม่ทำแบบนี้ เจ้ากร้าวมันคงจะเฝ้านุชไม่ยอมห่าง”
อนุชอึ้ง ซึ้งใจ
“ป๋าทำถึงขนาดนี้เพื่อช่วยนุชเหรอคะ นุชทำให้ป๋าเดือดร้อนแท้ๆ”
ชาติลูบผมหญิงสาว
“เงินทองเสียไปก็หาใหม่ได้ ชีวิตนุชสำคัญกว่า”
อนุชซึ้งใจ พร้อมกังวล
“รีบไปเถอะค่ะคุณนุช ก่อนที่คุณกร้าวจะรู้ตัว”
ขำรีบบอก
“ใช่ค่ะ หนีไปให้ได้นะคะ อย่าให้ความพยายามของพวกเราทุกคนเสียเปล่า”
อนุชลังเล
“แต่ว่า...”
ชาติเสียงเด็ดขาด
“ไม่มีแต่แล้ว รีบไปซะ”
อนุชกราบตักชาติ
“ขอบคุณค่ะป๋า ขอบคุณนะคะป้าพร้อม ขำ นุชลานะคะ”
อนุชกอดป้าพร้อมและขำแล้วรีบออกไป ชาติ พร้อมและขำต่างเป็นห่วงอนุช

ลลิตาหลบอยู่มุมหนึ่ง ได้ยินเรื่องที่ทุกคนช่วยให้อนุชหนี
“นังนุชจะหนี”
ลลิตาดีใจ

โกดังเก็บของในไร่ไฟไหม้รุนแรงน่ากลัว คนงานวิ่งวุ่น กร้าวรีบร้อนเข้ามาสั่งคนงาน
“ช่วยกันดับไฟเร็ว”
คนงานช่วยกันดับไฟ มีทั้งฉีดน้ำ รองน้ำมาดับและใช้อุปกรณ์ดับเพลิงที่มีอยู่ กร้าวคว้าถังดับเพลิงไปช่วยฉีดดับไฟ เขาและคนงานต่างช่วยกันวุ่นวายไปหมด...อนุชวิ่งหนี แต่หนีได้ไม่สะดวก ต้องคอยหลบคนงานที่กำลังวิ่งวุ่นช่วยกันดับไฟ...กร้าวและคนงานกำลังช่วยกันดับไฟ ไฟเริ่มลดลงบ้างแต่ยังไม่ดับเสียทีเดียว คนงานวิ่งมาหาเอาถังน้ำมันที่เจอในที่เกิดเหตุมาให้เขาดู
“คุณกร้าวครับ”
“มีคนวางเพลิง ฝีมือใครเนี่ย”
กร้าวนึกได้ว่าอาจเป็นแผน
“อนุช”
กร้าวห่วงหน้าพะวงหลังสั่งคนงาน
“ฉีดน้ำไปเรื่อยๆ อย่าหยุด มีอะไรรีบโทรรายงานฉัน” เขาหันไปสั่งคนงานอีกคน “หมึกไปเอาปืนมา” แล้วหันไปสั่งคนงานอีกกลุ่ม “พวกแกไปกับฉัน”
กร้าวนำคนงานออกไป เขาสั่งคนงานเสียงเข้ม
“แยกย้ายกันตามหาคุณนุช ถ้าเจอก็จับตัวไว้แล้วรีบโทรบอกฉัน”
คนงานแยกย้ายกันออกไป คนงานชื่อหมึกนำปืนมาให้ กร้าวคว้าปืนวิ่งไปอีกทาง

กร้าวเข้ามา เจอลลิตาขวางไว้
“ลิต้า”
“จะไปไหนคะ”
กร้าวไม่ตอบ
“จะไปหานังนุชอีกใช่มั้ย ลิต้าไม่เข้าใจ ปากคุณก็บอกว่าไม่ได้รัก แต่การกระทำมันตรงกันข้าม”
กร้าวอึกอัก ลลิตาพูดแทงใจ
“คุณรักมันใช่มั้ย”
“ไม่ใช่”
“ถ้าไม่รักแล้วทำไมต้องห่วงมัน กลัวว่ามันจะหนีไป ทำเหมือนว่าถ้าไม่มีนังนุชแล้วคุณจะขาดใจตายอย่างนั้นแหละ”
กร้าวโกรธ
“ผมไม่อยากให้นุชไปจากที่นี่เพราะการแก้แค้นของผมยังไม่จบต่างหาก”
“ลิต้าไม่เชื่อ คุณโกหกลิต้า หรือไม่คุณก็กำลังโกหกตัวเอง”
กร้าวไม่พอใจ
“หลีก”
“ไม่”
กร้าวผลักลลิตาเซไป แล้วเดินหนีไป ลลิตารีบวิ่งตามไป
“คุณกร้าว อย่าไปนะ”
กร้าวเดินหนี ลลิตารีบวิ่งตามมากอดจากด้านหลัง เขาพยายามแกะมือพยายามสะบัด
“ปล่อยผม”
“ไม่ ลิต้าจะไม่ปล่อยให้คุณไปไหนทั้งนั้น ลิต้ารักคุณ”
“ปล่อย”
“ในเมื่อนังนุชมันอยากจะไปจากชีวิตคุณนักก็ปล่อยให้มันไปสิ ลิต้าต่างหากที่อยากจะอยู่กับคุณ ลิต้าไม่มีวันทิ้งคุณไป”
กรวิกเข้ามาด้านหลัง
“ปล่อยอากร้าวเดี๋ยวนี้นะนังหน้าด้าน”
กรวิกจิกผมลลิตาจนหน้าหงายไปข้างหลัง
“โอ๊ย”
กร้าวสะบัดหลุด ลลิตาจะตาม กรวิกผลักเซไป แล้วขวางไว้ กร้าวรีบออกไปตามอนุช ลลิตาจะตาม
กรวิกขวาง
“หลีกไปนะนังบ้า”
“ไม่หลีก”
“นังโง่ แกปล่อยคุณกร้าวไปทำไม รู้มั้ยว่าเขาไปตามนังนุช”
“ฉันไม่สน ฉันรู้แต่ว่าอากร้าวไม่ได้สนใจแกเลิกทำตัวเป็นปลิงเกาะติดอากร้าวซะที รู้ไว้ด้วยว่าเขาไม่ได้รักแก”
“เขาก็ไม่รักแกเหมือนกันนั่นแหละ นังหมาหวงก้าง”
“ถึงเขาไม่รักฉัน แต่เขาก็ไม่รังเกียจฉัน เขารังเกียจแก”
“อ๊าย แกว่าฉันน่ารังเกียจเหรอ”
ลลิตาตบหน้า กรวิกตบกลับ ลลิตาผลักกรวิกล้ม แล้วจะเดินหนีไป

กรวิกรวบขาลลิตาล้มลงบ้าง ทั้งสองยื้อยุดกันไปมา
อีกฟากหนึ่งในไร่ คนงานเดินเข้ามารายงานกร้าว

“ว่าไง เจอคุณนุชมั้ย”
“มีคนเห็นคุณนุชไปทางท้ายไร่ครับ”
กร้าวรีบออกไป คนงานตามไป

อนุชหกล้ม เจ็บขา มีแผลเล็กน้อย แต่ต้องรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อไป...ชายธงส่องกล้องส่องทางไกลเห็นบางอย่างในไร่ก็ตกใจ
“มีไฟไหม้ในไร่”
อรชาตกใจ
“ไฟไหม้”
อรชาจะวิ่งเข้าไปในไร่ ปรารภดึงไว้
“คุณอรจะไปไหน”
“ปล่อยอร อรจะไปหานุช”
ชายธงเข้าห้ามอีกคน
“เข้าไปไม่ได้นะครับ ถ้าโดนจับได้ ทุกอย่างที่ทำมาพังหมดแน่”
“แล้วจะทำยังไง จะปล่อยให้นุชมีอันตรายเหรอ”
ปรารภเสียงจริงจัง
“สิ่งที่เราทำได้ตอนนี้คือรอ”
ชายธงและปรารภกังวล อรชากระวนกระวายใจ ห่วงน้อง

กรวิกสู้กับลลิตา แต่กรวิกสู้ไม่ได้ โดนลลิตาขึ้นคร่อมตบหน้าซ้ายขวา คนงานผ่านมา กรวิกร้องเรียก
“ช่วยด้วย”
คนงานรีบมาช่วย กรวิกรีบบอก
“จับตัวไว้ นังนี่เป็นคนวางเพลิง”
ลลิตาตกใจ
“ฉันไม่ได้ทำนะ”
คนงานรีบจับตัวลลิตาไว้

ลลิตาโดนคนงานมัดมือไว้กับต้นไม้ เธอดิ้นรนโวยวาย
“ปล่อยฉันนะ ไอ้พวกบ้า”
กรวิกยิ้มกับคนงาน
“ดีมาก”
คนงานออกไป
“นังบ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”
กรวิกยิ้มเย้ยสะใจ
“ตอนนี้ทุกคนกำลังยุ่ง ไม่มีใครว่างมาแก้มัดให้หรอก อยู่ตรงนี้แหละ คราวนี้จะได้หายบ้า”
กรวิกเดินหนีไป ลลิตากรี๊ดกร๊าดเจ็บใจ
“กลับมาเดี๋ยวนี้นะ อ๊าย”

กรวิกเดินหนีออกมาจัดเสื้อ จัดผม บ่นกับตัวเอง
“นังหมาบ้า เล่นเอาเหนื่อยเลย...” เธอหันไปมองทางลลิตา “คืนนี้นอนตากยุงที่นี่ไปเถอะ”
กรวิกยิ้มสะใจ ก่อนจะหันกลับมา เชิดพาลูกน้องเข้ามา ด้อมๆมองๆ ลับๆล่อๆ กรวิกเห็นก็ชะงัก เชิดเห็นกรวิกสวยก็มองอย่างหื่นๆ กรวิกไม่พอใจ แต่ก็เก็บอาการ กลัวพวกมันจะทำอะไร
“พวกนายเป็นใคร คนงานใหม่เหรอ ทำไมไม่เคยเห็นหน้า”
เชิดยิ้มกรุ้มกริ่ม
“พวกพี่เดินหลงเข้ามาน่ะจ้ะ ไม่คิดว่าจะมาเจอนางฟ้าในไร่นี้”
กรวิกเห็นสายตาเชิดก็นึกหวั่น แต่ทำใจแข็ง แกล้งขู่ไป
“ถ้าหลงเข้ามาก็รีบหาทางกลับออกไปดีกว่า เจ้าของไร่นี้เป็นแฟนฉันเอง ขอเตือนว่าเขาดุมาก ขืนมาเที่ยวเดินมั่วซั่วที่นี่จะโดนยิงไม่รู้ตัว”
เชิดยิ้ม ย่างสามขุมเข้าหาอย่างย่ามใจ
“ขอบใจมากนะจ๊ะ ที่เตือนพี่”
เชิดแกล้งยื่นมือไปจะแตะแก้มกรวิกกลัว วิ่งหนีไป เชิดกับพวกลูกน้องหัวเราะ แล้วเชิดพยักหน้ากับลูกน้อง
“ไปเว้ย”
เชิดเดินนำพวกลูกน้องออกไป กรวิกที่หลบอยู่หลังต้นไม้โผล่หน้าออกมามองอย่างสงสัย

เชิดพาลูกน้องเดินมาถึงตรงที่กรวิกจับลลิตาไว้
“ช่วยด้วย ใครก็ได้ ช่วยที”
ลลิตาโดนมัดกับต้นไม้ พยายามจะดึงตัวเองออกจากพันธนาการ
“ใครอยู่แถวนี้บ้าง มาช่วยฉันหน่อย อีนังนกแร้ง ฉันหลุดออกไปแกตายแน่”
เชิดพาพวกลูกน้องเข้ามาช่วยลลิตา
“ผัวมาแล้วจ้ะ ที่รักจ๋า”
“ไอ้เชิด แกมาทันเวลาพอดี”
เชิดแก้มัดปล่อยลลิตา
“นังตาเอ๊ย นึกว่ามีน้องนุชคนเดียวที่เป็นคู่แข่ง ที่แท้แกยังมีศัตรูอยู่อีกคน...แถมเป็นสาวสวยซะด้วย”
“เออ แกกำจัดนังนุชให้ได้ก่อน เสร็จแล้วแกจะทำอะไรกับนังนั่นก็เรื่องของแก”
เชิดแกล้งเชยคางลลิตา
“แน่ใจนะ ว่าจะไม่หึงผัว”
ลลิตาสะบัดหน้าหนี
“อย่ามาทำหื่นไม่เลือกที่ ทำงานให้เสร็จก่อน”
เชิดรวบตัวลลิตากอดไว้
“ถ้าพี่ทำสำเร็จ น้องตาของพี่ก็ต้องตกไปเป็นเมียไอ้เศรษฐีหน้าหยกนั่นแล้วจะมีเวลาให้พี่รำลึกความหลังเหรอจ๊ะ”
พวกลูกน้องโห่ฮิ้วกัน แซวเชิด ลลิตาสะบัดออก
“เออน่ะ ถ้าฉันได้เป็นเมียคุณกร้าว ฉันไม่ลืมแกแน่...อย่าลืมว่าทรัพย์สมบัติของคุณกร้าว เราสองคนใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด”
กรวิกมายืนแอบฟังอยู่ตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ค่อยๆถอยหลังหนีออกไป เท้ากรวิก เหยียบลงบนกิ่งไม้แห้ง เชิดได้ยินเสียง ชะงัก
“ใคร”
กรวิกชะงัก กลัว หาที่หลบ เชิดสั่งลูกน้อง
“เฮ้ย ไปดูเด๊ะ”
ลูกน้องคนหนึ่งเดินมา กรวิกที่หลบอยู่หลังต้นไม้ หน้าตาหวาดกลัว ลูกน้องเดินใกล้เข้ามา เกือบจะถึงตรงที่กรวิกซ่อนอยู่ ลลิตาเรียกขึ้นเสียก่อน
“นี่พวกแก อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย...ตอนนี้เป็นโอกาสดี นังนุชกำลังหนีไปหาพี่มัน แกลงมือตอนนี้ ให้นังนุชมันไปแล้วไปลับ ไม่ต้องกลับมาเจอคุณกร้าวอีก”
“แล้วตอนนี้น้องนุชอยู่ที่ไหน พี่จะจัดการส่งไปลงนรกให้”
ลลิตายิ้มร้ายอย่างหมายมาด

กรวิกย่องหนีออกมา เมื่อคิดว่าพ้นสายตาแล้วก็วิ่งสุดชีวิต พลางหันไปมองด้านหลัง กลัวพวกเชิดตามมา คณิตออกมา ไม่ทันเห็น กรวิกวิ่งเข้ามาชน กรวิกตกใจหลับตา
“ว้าย อย่าทำอะไรฉันนะ”
คณิตจับตัวกรวิกไว้
“คุณ ผมจะไปทำอะไรคุณ”
กรวิกลืมตามา เห็นว่าเป็นคณิตก็โล่งใจ
“คุณน่ะเอง”
“แล้วนึกว่าใครล่ะ”
กรวิกอึกอัก ตัดสินใจว่าจะพูดดีหรือไม่พูดดี เธอครุ่นคิดในใจ
‘ถ้าพวกนั้นกำจัดนุชไปได้...อากร้าวก็จะกลับมาเป็นอากร้าวคนเดิมของเรา’
คณิตเห็นสีหน้ากรวิกแปลกๆก็สงสัย
“ว่าไงคุณนก มีเรื่องอะไรรึเปล่า”
กรวิกตัดสินใจ
“ป...เปล่า ไม่มีอะไร”
กรวิกเดินหนีไปทางตัวบ้านพูดเบากับตัวเอง
“นุช...โทษฉันไม่ได้นะ เธอทำตัวเอง”

คณิตมองตามหลังกรวิกไปอย่างสงสัย
อรชา ปรารภและชายธงกระวนกระวายใจ รออนุชอยู่ท้ายไร่ สักครู่อนุชรีบร้อนเข้ามา

“พี่อร”
อรชา ปรารภและชายธงดีใจ รีบวิ่งไปหา
“นุช”
อรชากอดอนุช
“พี่เห็นไฟไหม้ในไร่ นุชไม่เป็นไรใช่มั้ย”
“เป็นแผนของป๋าเพื่อหลอกล่อคุณกร้าวค่ะ”
ชายธงร้อนใจ

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14/6 วันที่ 19 มี.ค. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager