อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 10/2 วันที่ 6 มี.ค. 56
“เป็นอย่างที่นุชคิดไว้จริงๆ คุณกร้าวให้พี่ลิต้าตามประกบพี่สิตแจเลย”อนุชกำลังทำกับข้าวอยู่อย่างขะมักเขม้น มีแตงเป็นลูกมือ เธอใช้บลูทูธคุยมือถือไปด้วย
“งั้นพี่อรจับตาดูไว้นะคะ ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล โทรบอกนุช”
“ได้ ไม่ต้องห่วงนะ ทางนี้พี่จัดการเอง”
อรชาพูดจบหันไปเห็นลลิตาโผล่มาตรงหน้าพอดีก็ตกใจร้องว้าย ลลิตาไม่พอใจ
“มาทำลับๆ ล่อๆ อะไรตรงนี้”
อรชาอึกอัก
“อร...อรก็มาเยี่ยมพี่ชายอร”
อรชารีบเดินออกมา พยายามซ่อนสีหน้าไม่ให้ลลิตาเห็นพิรุธ ลลิตามองอย่างไม่ไว้ใจ
“วันนี้นุชลงมือทำอาหารที่คุณกร้าวชอบสุดฝีมือเลย...” เธอเอากล้องมาถ่ายหน้าตัวเอง “มาทานด้วยมั้ยคะ”
อนุชยิ้มอย่างมีแผน
ลลิตาแอบมาที่มุมหนึ่งในโรงพยาบาลพยายามกดมือถือหากร้าว อย่างฉุนเฉียว...กร้าวอยู่ในห้องทำงานที่บริษัท มือถือปิดเสียงไว้ วางอยู่บนโต๊ะสั่นเสียงดังครืน ๆ กร้าวกับคณิตนั่งคุยกันอยู่อีกมุม
“ตอนนี้อาการคุณสิตดีขึ้นตามลำดับ เชื่อว่าอีกไม่นานคงกลับมาเดินได้ตามปกติ”
กร้าวหน้าเครียด
“ฉันไม่มีเวลาไปเยี่ยม ฝากแกตามผลการรักษาให้ฉันด้วย”
คณิตรับคำ มือถือบนโต๊ะเงียบไป หน้าจอโชว์สายที่ไม่ได้รับ 30 สาย
ลลิตาขัดใจ กดวางสาย
“มัวทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รับ”
ทันใดนั้นเสียงมือถือลลิตาก็ดังขึ้น มีข้อความเข้ามา ลลิตามีความหวังหน้าจอมมือถือ เห็นว่าอนุชส่งคลิปมาให้ ลลิตาแปลกใจ
“นุชส่งอะไรมา”
เธอกดรับมือถือมีคลิปที่อนุชถ่ายไว้ ส่งมายั่ว ลลิตาด่าทันที
“นังสารเลว”
ลลิตาเจ็บใจ
อนุชเดินถือปิ่นโตยิ้มมาตามทางเดินในบริษัทกร้าวด้วยความสะใจ เลขาเดินเข้ามา
“คุณกร้าวให้มาบอกว่ามีแขก ยังไม่ว่างเจอค่ะ”
อนุชผิดหวัง
“เหรอคะ” อนุชยิ้มเป็นมารยาท “งั้นบอกคุณกร้าวด้วยนะคะว่านุชรออยู่”
“ได้ค่ะ”
อนุชเดินออกมา เจอกรวิกเดินเข้ามาพอดี
“ทำปิ่นโตมาให้อากร้าวเหรอ”
กรวิกไม่พูดเปล่า กระชากปิ่นโตมาถือซะเอง อนุชไม่พอใจ ตำหนิเพื่อน
“เดี๋ยวหกหมดนก”
กรวิกแกล้งเปิดดู
“เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานฉันไม่เคยกินฝีมือเธอเลย แต่ช่างเถอะ ไม่ได้ทำมาให้ฉันนี่”
อนุชยิ้มอย่างมีไมตรี
“นกจะกินด้วยกันก็ได้”
กรวิกจงใจกระแทก
“พอดีฉันไม่ชอบกินของคนอื่น”
อนุชหน้าเจื่อนไป กรวิกยื่นปิ่นโตคืนให้ อนุชจะรับมาแต่กรวิกชักมือกลับอย่างหาเรื่อง
“อยากได้ก็แย่งไปสิ ถนัดไม่ใช่เหรอ”
อนุชหมดความอดทน
“พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง”
“ทีอย่างนี้ทำเป็นไม่เข้าใจ แต่พอเรื่องผู้ชายน่ะเก่ง”
อนุชพยายามใจเย็นอธิบาย
“ถ้ายังโกรธเรื่องอากร้าว ฉันบอกแล้วไง ฉันขอโทษ”
กรวิกจงใจโยนปิ่นโตลงพื้น อาหารให้ปิ่นโตหกกระจาย กรวิกแกล้งพูดท่าทางยียวน
“งั้นฉันก็ขอโทษเหมือนกัน...ดีขึ้นมั้ย”
อนุชไม่พอใจ
“ทำไมเธอไม่มีเหตุผลแบบนี้ นก”
กรวิกผลักอกอนุช
“ใครกันแน่ที่ไม่มีเหตุผล...”
อนุชเซตามแรงผลัก
“โอ๊ย ฉันเจ็บนะ”
กรวิกไม่สนผลักอีก
“แย่งได้แม้กระทั่งแฟนเพื่อน...แถมยังมาลอยหน้าลอยตามาอวดศักดาว่ารักกัน งั้นก็กินสิ กินให้หมด”
กรวิกจับหัวอนุชกดให้กินเศษอาหารที่หกเรี่ยราด อนุชไม่สู้เพื่อนเพราะรู้สึกผิด
“โอ๊ย...ฉันเจ็บ เธอเสียสติไปแล้ว”
“ใช่ฉันเสียสติไปแล้ว เจ็บของเธอไม่ถึงครึ่งที่ฉันรู้สึก กินเข้าไป ชอบไม่ใช่เหรอของที่ไม่ใช่ของของตัวเอง”
ทันใดนั้นเสียงกร้าวดังขึ้น
“มีเรื่องอะไรกัน”
กรวิกรีบผละออกจากอนุช กร้าวกับคณิตเดินเข้ามา กรวิกรีบตีหน้าเศร้าเข้าไปฟ้อง
“อากร้าวช่วยนกด้วย นกทำปิ่นโตมาให้อากร้าว แต่นุชแย่งไป”
อนุชอึ้ง
“นก !”
“แต่ที่อาเห็นไม่ใช่อย่างนั้น”
กรวิกโกรธที่ถูกจับได้
“ถ้าอากร้าวเห็นแล้วมาถามนกทำไม”
“เพราะอาอยากรู้ว่านกจะหาเรื่องอะไรนุชอีก”
กรวิกร้องไห้น้อยใจ
“ใช่สิ นกมันจอมหาเรื่อง ทำอะไรก็ไม่เคยดี ไม่เหมือนนุช อยากจะไปขึ้นสวรรค์หรือลงนรกกันก็ตามใจ”
กรวิกวิ่งร้องไห้ออกไปด้วยความน้อยใจ คณิตรีบวิ่งตามออกไป
กร้าวพาอนุชเข้ามาในห้องทำงาน เอากระดาษเช็ดหน้าตาให้พูดเสียงห้วนๆ
“คราวนี้บอกได้หรือยัง มาทำไม”
“ฉันทำกับข้าวมาให้ อยากชวนกินข้าว”
กร้าวหันมามองหน้าด้วยความแปลกใจ
“ทำให้ผม มีแผนอะไรหรือเปล่า”
อนุชตกใจที่รู้ทัน พยายามกลบเกลื่อน
“นี่! คนอุตส่าห์ทำดีด้วย ยังจะหาเรื่องกันอีก”
“ก็ปกติไม่เคยเห็นเป็นอย่างนี้ หรือว่าเอาไปให้ไอ้เสาธงนั่นแล้วมันไม่กิน”
“แล้วมันไปเกี่ยวอะไรกับชายธงด้วย”
“ถ้าไม่เกี่ยวทำไมต้องออกรับแทนมัน”
“เพราะเขาเป็นสุภาพบุรุษ ไม่กักขฬะ ชอบรังแกผู้หญิงเหมือนคุณ”
“ถ้ามันดีขนาดนั้นมาแต่งงานกับผมทำไม จริงสิ” เขาเดินวนดูรอบๆตัวเธอ “คุณไม่ได้รักผม แต่คุณทำทุกอย่างเพื่อเงิน ไร้ศักดิ์ศรีสมเป็นพวกวิชเวทย์”
“พูดถึงครอบครัวฉันแบบนี้อีกแล้ว ฉันอยากรู้จริงๆ คุณเติบโตมาในครอบครัวยังไง ถึงเป็นคนกร้าวร้าวแบบนี้”
กร้าวโกรธที่ถูกจี้ปมกระชากตัวเธอมาตะคอกใส่
“ผมจะโตมายังไง ก็ไม่ใช่พวกลักกินขโมยกินของคนอื่นเหมือนพ่อคุณแล้วกัน”
อนุชโกรธเสียงดัง
“แล้วพ่อฉันเกี่ยวอะไรด้วย”
“ทำไมจะไม่เกี่ยวเพราะเลือดในตัวคุณครึ่งหนึ่งก็เป็นเลือดชั่วๆ ของพ่อคุณ”
อนุชโกรธจนร้องไห้
“หยุดก้าวร้าวพ่อฉันซะที”
อนุชโมโหสุดขีด สะบัดแขนออก แล้วตบหน้าเขาอย่างแรง กร้าวหันขวับมากระชากตัว
“ทำไม แค่นี้รับความจริงไม่ได้”
อนุชร้องไห้ไม่เข้าใจ
“ถ้าเกลียดฉัน แล้วมาแต่งงานกับฉันทำไม”
“แต่งทำไมงั้นเหรอ”
กร้าวพูดจบปล้ำจูบ อนุชดิ้นสู้
“ปล่อยฉันนะ ฉันบอกให้ปล่อย”
อนุชผลักออกแล้วตบอย่างแรง กร้าวเจ็บใจ
“ถ้าตบผมจูบ”
เขาเดินเข้าหาท่าทางน่ากลัว อนุชกลัวถอยหนีทำเป็นไม่กลัว
“ถ้าจูบฉันต่อยจริงๆด้วย”
กร้าวท้า
“ก็เอาสิ”
ไม่ทันขาดคำ อนุชตบหน้าเขาอย่างแรง กร้าวโกรธ พุ่งเข้ามาจูบ อนุชจะต่อยแต่ถูกรวบตัวไว้ได้ อนุชร้องไห้เสียงดัง
“อย่านะ อย่าทำฉัน ฉันบอกให้ปล่อย....ปล่อย”
สิ้นเสียงอนุชก็เป็นลมคอพับไป กร้าวเห็นอย่างนั้นก็ตกใจ เขย่าร่างเธอถามด้วยความเป็นห่วง
“เป็นอะไรอนุช อนุช”
กร้าวอุ้มร่างอนุชไปนอนบนโซฟา ก่อนจะเปิดประตูออกมาบอกเลขา
“ขอยาดมให้ผม”
อนุชที่แกล้งเป็นลม ลืมตา รีบวิ่งพุ่งไปที่ประตูกระโดดผลักหลังเขาอย่างโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวหน้าคะมำออกจากห้องไป อนุชโกรธสุดๆ
“อย่าคิดว่าฉันไม่มีทางสู้ แล้วจะทำอะไรกันง่ายๆ”
“ตัวแสบ!”
กร้าวพุ่งไปที่ประตูอย่างเร็ว
อนุชไม่มีทางหนีตัดสินใจปิดประตูกระแทกหน้าเขาอย่างแรง
“โอ๊ย!”
อนุชรีบล็อกประตูห้อง กร้าวโมโหทุบประตูเสียงดัง
“เก่งไม่ใช่เหรอ แน่จริงก็เปิดประตูสิ เปิดประตูเดี๋ยวนี้”
เลขานำยาดมมาให้กร้าว ได้ยินเสียงดังรีบเข้ามาดู
“มีอะไรกันเหรอคะคุณกร้าว”
“ไปเอากุญแจมา”
อนุชที่อยู่ในห้องตกใจ หันรีหันขวางพยายามหาทางหนี แต่ไม่มีประตูเปิดไปยังห้องอื่น...เลขายื่นกุญแจให้
“นี่ค่ะกุญแจ”
กร้าวกระชากกุญแจจากมือพนักงาน ไขประตูห้อง อนุชชะโงกดูบริเวณหน้าต่างหาว่ามีระเบียงหรือทางจะให้ปีนหนีไปห้องข้าง ๆ ได้หรือไม่ แต่ไม่มี ตึกสูงมาก เธอหาทางหนีอย่างร้อนรน ประตูห้องเปิดออกกร้าวพุ่งเข้ามาท่าทางโกรธเกี้ยว
“คิดว่าจะหนีผมพ้นเหรอ”
สายตาของเขากวาดมองไปรอบ ๆ ห้องไม่เห็นอนุชก็ยิ่งโกรธ
“อยู่ไหนออกมาเดี๋ยวนี้”
กร้าวเดินหาไปรอบ ๆ อนุชซ่อนอยู่ที่หลังประตูห้องที่ถูกเปิดออกจนชิดผนังค่อย ๆ ย่องจะออกไป กร้าวที่มองหาอยู่ได้ยินเสียงประตู หันขวับไป เห็นเธอกำลังจะออกจากห้องไปเจ็บใจ รีบพุ่งไปกระชากตัวไว้ อนุชกรี๊ดดิ้นสู้
“ปล่อยนะฉันบอกให้ปล่อย ไอ้คนเลว ไอ้คนชั่ว ไอ้คนฉวยโอกาส” เธอตะโกนร้องให้คนช่วย “ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
กร้าวรีบดันตัวล็อกประตูไม่ให้ยอมให้เธอหนีออกไปได้
กร้าวโยนร่างอนุชบนโซฟาอย่างแรง เธอล้วงหยิบมือถือขึ้นมา กดอย่างลนลานด้วยความกลัว
“อย่าเข้ามานะ ฉันโทรแจ้งตำรวจจริงๆ”
“แน่จริงก็โทรเรียกไอ้ชู้รักเสาธงมาช่วยสิ”
กร้าวแย่งมือถือมา ก่อนจะปาทิ้ง แล้วปล้ำจูบ อนุชร้องให้คนช่วย
“ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
กร้าวถอนหน้าขึ้นมาถาม
“รังเกียจผมมากเหรอ ทำไม จูบผมไม่ซาบซ่านเหมือนไอ้ชู้รักคุณหรือไง”
อนุชประชด
“ใช่ ชายธงเขาเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ใช่ผู้ชายเลวๆ อย่างคุณ”
“ผมจะจูบให้คุณลืมมันไปเลย”
อนุชสวนแรงอย่างท้าทาย
“ก็เอาสิ คุณจูบฉันครั้งนึง ฉันก็จะไปนอนกับชายธงครั้งนึง ดูซิว่าฉันจะลืมใคร”
กร้าวคิดไม่ถึง
“พูดได้ยังไงไม่อายปากตัวเอง อย่าลืมสิคุณเป็นเมียผม”
“เป็นเมียคุณแล้วเป็นเมียคนอื่นไม่ได้หรือไง”
กร้าวโกรธ
“ไร้ยางอาย”
อนุชระเบิดอารมณ์
“ใช่ ฉันมันไร้ยางอาย ยังไงวิชเวทย์ก็ไม่มีศักดิ์ศรีในสายตาคุณอยู่แล้ว เอาสิ จูบฉันเลย จูบให้สาแก่ใจคุณ ฉันจะได้ไปนอนกับคนอื่น จะได้ลืมว่ามีสามีเลวๆ อย่างคุณ”
“ปากเก่ง”
กร้าวโกรธ กระชากตัวมาจูบ อนุชกลัวจนตัวสั่น แต่ข่มไว้ไม่ให้เขาเห็น ยื่นหน้าให้เค้าจูบอย่างท้าทาย...
“เอาสิ จะได้รู้ว่าฉันไม่ได้เก่งแต่ปาก”
กร้าวเห็นแววตาเด็ดเดี่ยวมั่นคงของอนุชก็รู้สึกหวั่นไหว กลัวว่าเธอจะทำอย่างที่ปากพูดจริงๆ ผลักออกไป ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ เจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้ เขาหันกลับมาชี้หน้าด่าด้วยความเจ็บใจ
“คุณมันพวกสับปรับไว้ใจไม่ได้”
“กับคนเลวต้องมีสัจจะด้วยเหรอ”
“ตอบโต้คนเลวด้วยการเลวตอบ ก็เรียกว่าเลวเหมือนกัน”
อนุชโกรธ
“คุณกร้าว”
กร้าวสวนแรง
“ไม่อยากถูกด่าก็รักษาคำพูดสิ”
อนุชอึกอักหันมาได้ความคิดอะไรบางอย่างก่อนจะหันไปตอบกร้าวอย่างท้าทายเพราะรู้ว่าตัวเองเป็นต่อ
“ก็ได้ งั้นคุณเลิกยุ่งกับพี่ลิต้าสิ แล้วฉันจะยอมเป็นของคุณ”
กร้าวไม่อยากเชื่อ
“ว่าไงนะ”
อนุชเซ็งกวนประสาท
“จะมาหูตึงอะไรตอนนี้...ฉันบอกว่าฉันจะยอมเป็นของคุณ”
กร้าวหันมามองอนุชอึ้งๆ ไม่อยากเชื่อ
กรวิกยืนหน้าเศร้า น้อยใจเรื่องกร้าวอยู่บนดาดฟ้าบริษัท คณิตเดินเข้ามาหา
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น ยิ้มหน่อยสิครับ”
กรวิกหันมา เห็นคณิตยื่นดอกไม้เล็กๆที่หักมาจากแจกันในออฟฟิศให้
“มีอะไรเล่าให้ผมฟังได้นะครับ คิดซะว่าผมเป็นยาระบายอ่อนๆ”
กรวิกเผลอยิ้มออกมา รับดอกไม้มาถือไว้
“ใครจะกล้าคิดกับคุณคณิตแบบนั้นล่ะคะ”
อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 10/2 วันที่ 6 มี.ค. 56
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager