อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 10 วันที่ 5 มี.ค. 56

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 10 วันที่ 5 มี.ค. 56

“อร นุช วันนี้ขาพี่เริ่มมีความรู้สึกแล้ว”
อนุชกับอรชาหน้าเจื่อนไป แต่จำเป็นต้องเดินเข้าไป อสิตสังเกตเห็น
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นไม่ดีใจเหรอ”
กร้าวรู้ทัน พูดกระแทกใส่อนุช
“คงมีบางคนไม่อยากให้ผมอยู่ที่นี่”
อนุชทำหน้างอนไม่พอใจ ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงด้วย

อนุชยืนล้างมือคุยกับอรชาอย่างเครียดๆ อยู่หน้าอ่างล้างหน้าในห้องน้ำ

“เดี๋ยวนุชจะกันคุณกร้าวออกไปเอง...”
ลลิตากำลังจะเปิดประตูออกจากห้องน้ำชะงักไป อนุชยังไม่รู้ตัว
“พี่อรค่อยเอาคลิปที่ว่าให้พี่สิตดูนะคะ”
อรชารับคำ
“อือ...”
ลลิตามองตามด้วยความสงสัย
“คลิปอะไร”

นักกายภาพนวดแขนขาให้อสิต กร้าวถาม
“เป็นไงบ้างครับ”
“รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ ไม่ต้องเอาแต่นั่งๆ นอนๆอย่างเดียว”
กร้าวยิ้มพยักหน้ารับรู้ อนุชกับอรชา เดินเข้ามา
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ” อนุชพูดกับกร้าว
“พูดมาสิ”
อนุชทำเป็นไม่สน
“ถ้าไม่อยากรู้ว่าพี่ลิต้ามาหาฉันทำไม ก็ตามใจ”
อนุชทำท่าจะเดินไป กร้าวรีบรั้งไว้
“เดี๋ยว”
อนุชแอบยิ้ม

อนุชเดินคุยกับกร้าวมาตามทางเดินหน้าร้านอาหารโรงพยาบาล
“คราวนี้บอกได้หรือยังว่าเรื่องอะไร”
อนุชแกล้งถ่วงเวลา
“คนมาเหนื่อยๆ ขอกินอะไรก่อนสิ”
อนุชเดินเข้าไปในร้าน กร้าวเซ็ง

อรชาอยู่กับอสิตในห้องกายภาพ เธอบอกกับพี่ชาย
“พี่สิตคะ อรมีเรื่องอยากจะคุยด้วย”
อสิตเซ็ง
“ถ้าจะมาปรักปรำคุณกร้าวอีกไม่ต้องพูดเลย”
อสิตทำท่าจะเข็นรถหนี ปรารภรีบเข้าไปขวาง
“พี่สิตดูคลิปนี้ก่อนนะครับ ถ้าดูแล้วไม่เชื่อ พวกเราจะไม่พูดเรื่องนี้อีก “
อสิตชะงักหันมามองด้วยความสนใจ ลลิตาที่แอบฟังอยู่ตกใจ
“ที่แท้พวกแกก็จ้องทำลายฉัน”
อรชารีบเปิดคลิปให้อสิตดู ลลิตาแอบยืนดูอยู่กระสับกระส่าย
“จะทำยังไงดี” ลลิตามองหากร้าวต้องการความช่วยเหลือ “คุณกร้าวนะคุณกร้าวไปไหนเนี่ย”

ลลิตาคิดอะไรบางอย่างได้
คลิปในมือถือ เป็นตอนนี้สาวบาร์เปิดมือถือออกมาชวนเล่นเกม อำพลกำลังจะพูด ทันใดนั้นภาพก็หยุด...มีสัญญาณคนโทร.เข้ามา ขึ้นชื่อหน้าจอว่า พี่ลิต้า อรชาบอกปรารภด้วยความตกใจ

“พี่ลิต้าโทร.มา”
“ตัดสายไปก่อน ดูให้เสร็จค่อยโทร.กลับ”
อรชาทำตามเปิดคลิปขึ้นมาใหม่...ลลิตาที่แอบดูอยู่เจ็บใจ...คลิปมือถือในมืออรชาคลิปเล่นไปถึงตอนที่อำพลบอกว่าเป็นนักธุรกิจ...ลุ้น ๆ ว่ากำลังจะได้รู้ความจริงแล้ว ทันใดนั้นก็มีสัญญาณเรียกเข้าเป็นชื่อลลิตาเข้ามาอีก อสิตรำคาญบอกอรชากับปรารภ
“พี่ว่ารับสายก่อนเถอะ”
อรชารับคำ ก่อนจะกดรับสาย ลลิตาที่แอบดูอยู่รีบตัดสายทิ้ง อรชาบอกอสิตกับปรารภ
“พี่ลิต้าวางสายไปแล้ว”
ปรารภเอะใจอะไรบางอย่างมองไปรอบๆ เหมือนเห็นหลังลลิตาที่แอบดูอยู่ไกลๆ

ลลิตาที่แกล้งกดโทร.หา ยิ้มเยาะ
“เอาให้รำคาญจนเลิกดูไปเลย”
ลลิตาพูดจบหันมาเจอปรารภเข้ามาพอดี รีบเอามือถือแอบด้านหลัง
“ใครรำคาญใครเหรอครับ”
ลลิตาตกใจหน้าถอดสี

อสิตรำคาญเข็นรถหนี
“จะเล่นอะไรยัยอร ดูแล้วไม่เห็นมีอะไรเลย”
อรชารีบตามไปขวางขอร้อง
“พี่สิตทนดูอีกนิดนะคะ อรขอร้อง”
อสิตเสียงเข้ม
“ถ้าไม่มีอะไรอีก พี่ไม่เสียเวลาด้วยแล้วนะ”
อรชาเปิดคลิปให้ดูอีก คลิปในมือ อำพลโกรธที่ถูกดูถูก...กำลังจะบอกว่าเขามาเทคโอเวอร์รัตนกิจ ทันใดนั้นลลิตาก็โผล่เข้ามา
“ดูอะไรกันอยู่เหรอคะ”
ลลิตายิ้มหวาน อรชารีบกดหยุด แล้วเอามือถือซ่อนไว้ด้านหลัง กลัวว่าลลิตาจะรู้ ลลิตามองอรชาอย่างไม่เป็นมิตร

อนุชกินน้ำจนหมดแล้ว กร้าวพูดขึ้นมาด้วยความรำคาญ
“ตกลงจะบอกไม่บอก ถ้าไม่บอกผมกลับ”
กร้าวลุกขึ้นเดินหนี อนุชรีบลุกขึ้นตามไปรั้ง
“เดี๋ยวก่อนสิคะคุณกร้าว”
กร้าวหันมาพูดอย่างเซ็งๆ
“เลิกเล่นตลกซะที”
อนุชแกล้งหาเรื่อง
“หน้าฉันขำตรงไหนพูดให้ดีๆ”
กร้าวเซ็งไม่ตอแยด้วยเดินไป
“คุณกร้าว คุณกร้าว เดี๋ยวก่อนรอฉันด้วย”

อนุชรีบวิ่งตามออกไป

ในห้องพักฟื้น...ลลิตาเทซุปที่ซื้อมาใส่ชามให้อสิต

“ลิต้าซื้อซุปมาฝาก ทานเยอะๆ จะได้แข็งแรงไวๆ ว่าแต่เมื่อกี๊ดูอะไรกันเหรอคะ”
อรชากับปรารภ ที่ยืนอยู่ข้างๆ อสิตอึกอัก อสิตตอบแบบรำคาญ
“คลิปอะไรสักอย่าง อย่าไปสนใจเลย”
ลลิตาหันมาถามอรชาแกล้งทำเป็นพูดดี
“ขอพี่ดูหน่อยได้มั้ย”
อรชาเหลือบมองปรารภอึกอัก
“เอ่อ คือว่า...”
อสิตหันมาบอก
“ดูด้วยกันก็ดีเหมือนกัน เผื่อมีอะไรลิต้าจะได้คุยกับคุณกร้าว...เปิดสิอร”
อรชาหันไปมองหน้าปรารภว่าจะทำยังไงดี ปรารภพยักหน้าให้เปิด อรชาเปิดคลิป ยื่นให้อสิตดู คลิปในมืออสิตเล่นไปจนอำพละกำลังจะพูดความจริง ลลิตาเดินมาแกล้งทำเป็นสะดุด ซุปหกใส่มือถือในมืออสิต
“ว้าย ลิต้าขอโทษค่ะ เดี๋ยวลิต้าเช็ดให้นะคะ”
ลลิตาใช้ความไวดึงมือถือไปจากมืออสิต แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำ อรชาเรียกไว้

“เดี๋ยวค่ะ พี่ลิต้ามือถืออร”
ลลิตาเข้ามาในห้องน้ำเปิดน้ำราดรดมือถือจนเครื่องดับไป แล้วแกล้งทำเป็นตกใจ

“ต๊าย พี่ขอโทษ พี่ลืมไปว่ามันไม่กันน้ำ”
ลลิตายิ้มเย้ย อรชาเจ็บใจจะเข้าไปเอาเรื่อง แต่เสียงอสิตดังมาเสียก่อน
“มีอะไรเหรอลิต้า”
ลลิตาดินออกมาจากห้องน้ำ โดยมีอรชาเดินท่าทางไม่พอใจตามหลังมา
“พอดีลิต้าเผลอทำมือถืออรถูกน้ำน่ะค่ะ” ลลิตาแกล้งทำเป็นพูดดีกับอรชา “เดี๋ยวพี่
ซื้อใหม่ให้นะ”
“ไม่ต้องก็ได้ครับ เดี๋ยวผมเอาไปซ่อมให้”
ปรารภยื่นมือมาจะขอคืน ลลิตาทำหน้าไม่พอใจทำปากขมุบขมิบ
“อย่ามายุ่ง”
ปรารภจริงจัง
“สิครับ”
ปรารภขยับตัวไปใกล้อีก ท่าทางเอาจริง ทันใดนั้นกร้าวกับอนุชก็โผล่เข้ามาพอดี
“คุยอะไรกันอยู่ครับ ท่าทางสนุกเชียว”
อรชาอึ้งไป

ลลิตาแอบมาคุยกับกร้าวตามลำพัง
“ท่าทางพวกมันจะสงสัยเรา...เห็นว่าในนี้มีคลิปอะไรก็ไม่รู้”
ลลิตายื่นมือถืออรชาให้ กร้าวรับมางง ๆ

อนุชเดินคุยมากับอรชาและปรารภที่มุมหนึ่ง พออนุชรู้เรื่องทุกอย่างก็ตกใจ
“ว่าไงนะพี่ลิต้าเอาคลิปนั้นไปแล้ว”
อรชาหน้าเสีย
“พี่ขอโทษ พี่น่าจะระวังให้มากกว่านี้”
ปรารภหนักใจ
“ถ้าสองคนนั่นเห็นคลิป ต้องรู้แน่ๆว่าพวกเราสงสัย”
อนุชร้อนใจ

กร้าวเดินมาที่ลานจอดรถกำลังจะขึ้นรถ อนุชที่เดินตามหลังมา ร้องเรียก
“เดี๋ยวก่อนคุณกร้าว ฉันขอของฉันคืนด้วย”
กร้าวทำไก๋
“มือถือไม่ได้อยู่ที่ผม”
“แล้วรู้ได้ไงว่าฉันมาตามมือถือ”
กร้าวอึ้งไปที่หลุดแกล้งทำเป็นโกรธ
“ผมบอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิ”
“ฉันไม่เชื่อ ฉันรู้ว่าพี่ลิต้าเอาให้คุณ”
อนุชไม่พูดเปล่า ตบกระเป๋ากางเกงเขาซ้ายขวาหน้าหลัง กร้าวปัดป้องร้องโวยวาย
“คุณจะทำบ้าอะไร หยุดเดี๋ยวนี้นะ ผมบอกให้หยุด”
อนุชล้วงมือถือจากกระเป๋ากางเกงหลังของเขาออกมา
“แล้วนี่อะไร”
กร้าวกวน
“มือถือ”
กร้าวกระชากมือถืออรชาจากมือเธอแล้วโยนทิ้งไปเลย อนุชไม่พอใจ
“คุณกร้าว!”
กร้าวกวนๆ
“ก็คุณมารุกล้ำความเป็นส่วนตัวผมก่อน”
อนุชโกรธ
“แต่คุณไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้นกับของของคนอื่น”
กร้าวประชด
“เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่ก็ได้ จะเอากี่เครื่อง”
“แต่มันไม่เหมือนกัน”
“ในนั้นมีอะไร ถึงได้สำคัญกับคุณมาก”
“คุณทำอะไรไม่ดีไว้หรือเปล่าล่ะ ถึงได้ระแวงฉัน”
กร้าวชักโมโห
“ผมไม่ใช่พวกวิชเวทย์ถึงต้องแอบทำ”
อนุชประชด
“ฉันก็ไม่ใช่พวกศุภกาญจน์ถึงชอบลอบกัดคนอื่น”
กร้าวโกรธเสียงดัง
“อนุช!”
อนุชยียวน
“เรียกฉันทำไม หรืออยากจะจำชื่อนี้ไปจนตาย”
กร้าวโมโหกระชากตัวมาจูบ อนุชผลักเขาออกไป ก่อนจะตบหน้าอย่างแรง
“อย่ามาทำแบบนี้กับฉัน”

อนุชวิ่งหนีไปด้วยความโมโห กร้าวเจ็บใจ
ค่ำนั้น ทั้งสามอยู่ในห้องนั่งเล่น อนุชบอกอรชาและปรารภ ด้วยความเจ็บใจ

“นุชไม่ยอมให้วิชเวทย์ถูกรังแกง่ายๆ แน่”
อรชาหนักใจ
“แล้วจะทำยังไงหลักฐานก็ไม่มี”
ปรารภกลุ้มใจ
“ตอนนี้คุณกร้าวกับพี่ลลิต้าคงระวังตัวแจ”
อนุชครุ่นคิด
“เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยแบบนี้ คงเหลือแค่ทางเดียว”
อรชาสงสัย
“ทางไหนเหรอนุช”
“ยุให้สองคนนั่นแตกคอกันเอง”
อรชากับปรารภอึ้ง อนุชแววตาแน่วแน่จริงจัง

วันต่อมา...อสิตทำกายภาพอยู่โดยมีนักกายภาพคอยดูแล และมีลลิตาให้กำลังใจ
“ค่อยๆ เดินนะคะสิต”
อสิตเดินเกาะราวไปถึงที่หมายได้ ลลิตาเข้าไปแสดงความยินดี
“สิตของลิต้าเก่ง เก่งที่สุดเลย เดี๋ยวลิต้าไปเอาน้ำมาให้นะคะ”
ลลิตาพูดจบหันมาหุบยิ้มทันที พูดด้วยน้ำเสียงชิงชัง
“เมื่อไหร่จะตายๆ ไปซะที”
ลลิตาทำหน้าเซ็ง

อรชายืนแอบมองอสิตกับลลิตาอยู่อีกมุมหนึ่ง เธอหันมาพูดมือถือกับอนุช โดยไม่ทันมองว่าลลิตาเดินมาข้างหลัง
“เป็นอย่างที่นุชคิดไว้จริงๆ คุณกร้าวให้พี่ลิต้าตามประกบพี่สิตแจเลย”
อนุชกำลังทำกับข้าวอยู่อย่างขะมักเขม้น มีแตงเป็นลูกมือ เธอใช้บลูทูธคุยมือถือไปด้วย

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 10 วันที่ 5 มี.ค. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager