@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 19/2 วันที่ 3 พ.ย. 55

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 19/2 วันที่ 3 พ.ย. 55

มาลินีเชิดไม่ยอมแม้ในใจจะเจ็บปวดเพราะคิดว่ากาวินทร์รักสุขหฤทัย
“ดิฉันมาแสดงความยินดีกับกาว ไม่ได้มาหาพี่แก้ว”
สุขหฤทัยลากเสียงยาวกวน “อ๋อเหรออออ...งั้นก็ดีแล้วล่ะ เพราะงานวันนี้คงจะวุ่นวาย อย่าว่าแต่จะชายตามามอง ต่อให้เธอมายืนอยู่ตรงหน้า แก้วก็ไม่สนใจเธอ” เน้นคำมีเลศนัย “เพราะมีอะไรสนุกๆ รออยู่เยอะเลย”
สุขหฤทัยเดินเชิดไป มาลินีอึ้ง น้ำตาคลอพยายามกลั้นก้อนสะอื้นเดินไปต่อ

กรรณนรียืนตรวจดูความเรียบร้อยการแต่งตัว เสื้อผ้า หน้าผม อยู่กับกาวินทร์ โดยที่กาวินทร์มองน้องด้วยสายตาชื่นชม ในขณะที่มาลินีเดินเข้ามาหา
“พี่ดีใจด้วยนะกาว”
กรรณนรีหันมามองยิ้มแย้ม “พี่มด”
“วันนี้กาวสวยจัง..สวยมาก สมกับเป็นเจ้าสาว”
“เจ้าสาวก็ต้องสวยทุกคน”
มาลินีมองกาวินทร์ขณะพูดกับกรรณนรี “ใช่...เจ้าสาวสวยทุกคน แต่พี่คงไม่มีโอกาสได้เป็น”
“พูดอะไรอย่างนั้นคะ คนดีๆ น่ารักอย่างพี่มด ต้องได้เป็นเจ้าสาวอยู่แล้ว” กรรณนรีปลอบ
ช่างหน้าเดินมาหากาว “เติมหน้านิดนึงนะคะน้อง”



กรรณนรีเดินออกไปกับช่างหน้า มาลินีหันมามองกาวินทร์
“พี่แก้วไม่คิดจะคุยกับมดเรื่องแต่งงานเลยเหรอคะ”
กาวินทร์ทำหน้ารำคาญ “ทำไมต้องคุย”
มาลินีตกใจหน้าซีดเป็นกระดาษ “พี่แก้ว”
“เราโตๆ กันแล้วนะมด ถ้าเอาเรื่องแค่นั้นมาโยงถึงเรื่องแต่งงาน พี่ว่ามันไม่ใช่”
กาวินทร์เดินตามกรรณนรีไป มาลินีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความเสียใจ สุขหฤทัยเดินเข้ามาเย้ย
“ได้ยินเต็มสองหูแล้วใช่มั้ยจ๊ะ...แก้วไม่มีทางสนใจเธอ...ว่าแต่..เรื่องนั้น มันเรื่องไหนเหรอจ๊ะ”
มาลินีน้ำตาไหลเสียใจมากขึ้น สุขหฤทัยหัวเราะเยาะ
“โอ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งร้องไห้ ฉันไม่พูดก็ได้...ละไว้ในฐานที่เข้าใจแล้วกัน ว่าเรื่องนั้นมันเรื่องอะไร”
สุขหฤทัยเดินตามกาวินทร์เข้าไปจงใจเย้ย มาลินีร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่คนเดียว

ทางด้านสุดาขับรถมามือไม้สั่น เหงื่อแตกพลั่ก ดวงหน้าเครียด ถมึงทึง
“ฉันไม่ยอม ฉันไม่มีวันยอมให้สรวงแต่งงานกับแกเด็ดขาดนังกรรณนรี”
สุดาพยายามจะขับรถไปให้ถึงที่หมายไวๆ แต่การจราจรไม่เป็นใจ รถติดเหลือเกิน
“บ้าเอ๊ย! รถจะติดไปถึงชาติหน้ารึไงวะ”

บรรยากาศงานแต่งงานของกรรณนรีอลังการงานสร้างสมใจอารักษ์ ตามมุมต่างๆ ในห้องจัดงานเห็นแขกมากันครบครัน บ้างยืน บ้างคุยกันอยู่ ภาพิศ ยืนรอมองกรรณนรีใจเต้นระทึก
อีกมุมเป็น บุญยิ่ง ภรต มาลินี นพมองมาที่มะยมซึ่งยืนรวมกลุ่มกับจ๋า นิค และเพื่อนๆ สตาร์อินเทรนด์ คนของนายืนมองนพไม่วางตา

ภายในร้านเสริมสวยแห่งหนึ่ง นานั่งเสริมสวยอยู่ เสียงโทรศัพท์ดัง นากดรับ
“ว่าไง” นิ่งฟังแล้วของขึ้น “นี่ผัวเฮงซวยของฉันมันยังไปตามนังเมียน้อยอยู่เหรอ? ดี...ฉันจะทำให้มันอับอายยิ่งกว่าเดิมนังมะยม”
นาตาเขียวปั๊ด แรงริษยาเต็มดวงตา

ภายในงาน อารักษ์นำสรวงเดินเข้ามาใบหน้าของสรวงตื่นเต้น ขณะที่เกริกนำทีมเจ้าสาวมา อารักษ์เอ่ยขึ้น
“ถึงเวลาแห่งความเป็นมงคลแล้ว...เชิญเจ้าสาวครับ”
เกริก กับกาวินทร์ พากรรณนรีเดินลงมาจากชั้นบน สรวงมองอย่างตื่นตะลึง กรรณนรีวันนี้ ยามนี้สวยมากมากกว่าวันไหนๆ
เช่นเดียวกันในสายตากรรณนรี สรวงก็หล่อเหลา งดงามมากมาย
สองคนสบตากัน ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข อบอุ่นหัวใจเหลือแสน
ขณะที่กรรณนรีค่อยๆ เดินลงมา และสรวงค่อยๆ เดินเข้าไปยื่นมือให้ มือของกรรณนรีจับมือของสรวงเดินลงมาแขกเหรื่อกิ๊วก๊าวกรี๊ดกร๊าด ภาพิศมองภาพตรงหน้าน้ำตารื้น อิ่มเอมมีความสุข ถึงแม้กรรณนรีจะไม่เห็นว่าตนเป็นแม่ก็ตาม
สุขหฤทัยมองที่บ่าวสาว ด้วยดวงตาเย้ยหยัน ยิ้มเยาะอยู่ในสีหน้า

ด้านสุดาขับรถมาถึง จอดหน้าโรงแรมโดยไม่แคร์ใครเลย เดินลงจากรถอย่างรวดเร็ว ตะโกนก้องอยู่ในใจ
“ฉันไม่มีวันยอมให้แกแต่งงานกับลูกชายฉันเด็ดขาด นังกรรณนรี”

สุดาเดินก้าวเร็วๆ เข้าไปด้านใน หน้าตาถมึงทึง ไฟแค้น ไฟริษยาคุโชนอยู่ในดวงตาคู่นั้น
ที่ด้านในตรงมุมพิธี เกริก กับอารักษ์ นั่งเป็นผู้ใหญ่ของบ่าวสาว ภาพิศอยู่วงนอกเป็นแขกเหมือนคนอื่นๆ แต่กระนั้นสายตาที่มองกรรณนรีก็มีแต่ความชื่นชมยินดี

สรวงมองกรรณนรีสายตาซึ้ง กรรณนรีก็มองสรวง สรวงสวมแหวนให้กรรณนรี ก่อนที่กรรณนรีจะสวมแหวนให้สรวง สองคนแลกแหวนกันและกัน กองเชียร์ ส่งเสียงเชียร์สนั่น
“เจ้าบ่าวหอมเจ้าสาวหน่อย” จ๋านำร่อง
“เจ้าสาวหอมเจ้าบ่าวด้วย” มะยมตาม
“เจ้าบ่าว เจ้าสาวหอมเร็วครับ หอม” นิคเอาด้วย
สรวงมองหน้ากรรณนรี ก่อนที่จะบรรจงหอมที่แก้วแผ่วเบา นิ่งและนาน แต่ละ
คนส่งเสียงกิ๊วก๊าว
“พอแล้ว แก้มเจ้าสาวช้ำแล้ว...” จ๋าตะโกน
มะยมเชียร์ “เจ้าสาวหอมเจ้าบ่าวมั่งดีกว่า เจ้าสาวหอมเจ้าบ่าวเร็ว”
ทุกคนส่งเสียงเชียร์ กรรณนรีมองหน้าสรวงก่อนยื่นหน้ามาหอมแก้มสรวงอย่างแผ่วเบา และรีบ
ถอนหน้าออก กองเชียร์ทุกคนเซ็ง ร้องบอก
“ไม่เอา....เจ้าบ่าวหอมเจ้าสาวน้านนาน เจ้าสาวหอมเจ้าบ่าวนิดเดียวเอง เอาใหม่ๆ”
ทุกคนเฮลั่น “เอาใหม่ๆๆๆ”
สรวงหันมาถามทุกคน “เอาใหม่?” บอกกับกรรณนรียิ้มตาหยี “เค้าให้หอมใหม่”
“คุณสรวง”
“เค้าอุตส่าห์มาเป็นเกียรติให้เรา ทำตามใจแขกหน่อยเถอะคุณ..นะ”
สรวงยื่นแก้มให้กาวอีก....ทุกคนเชียร์ลั่นๆ “หอมๆๆ” กรรณนรียิ้มเขิน ค่อยๆ หอมแก้มสรวง
คราวนี้นานกว่าเดิม ทุกคนเฮ สรวงมองกรรรณนรี ยิ้มบอกอย่างเต็มตื้นในใจ
“ผมรักคุณ…”
“ฉันก็รักคุณค่ะ”
สรวงยื่นหน้ามาประทับจูบที่หน้าผากของกรรณนรีอย่างแผ่วเบาละมุนละไม นิ่งนาน
“มีความสุขมากๆ นะลูก” อารักษ์บอก
“หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กัน” เกริกอวยพร
“ค่ะ” / “ครับ” สองคนรับคำ
“ผมสัญญาครับว่าจะรักและดูแลกาวให้ดีที่สุด สมกับที่คุณพ่อยกกาวให้เป็นเจ้าสาวของผม”
“ขอบคุณมากนะคุณเกริก ขอบคุณจริงๆ ที่ไว้ใจยกหนูกาวให้สรวงดูแล”
เกริกยิ้มรับ ภาพิศหน้าสลด น้ำตาซึม ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะพูด ทุกคนยิ้มแย้มยินดี
สุขหฤทัยวิ่งกระวนกระวายคิดในใจ
“ทำไมป่านนี้คุณหญิงแม่ยังไม่มาอีก”

ระหว่างนั้นสุดาวิ่งเข้ามาถึงชั้นจัดงานแล้ว เห็นแผ่นป้ายบอกอย่างชัดเจนว่า พิธีมงคลสมรส สรวง - กรรณนรี พร้อมทั้งบอกห้องและชั้น สุดาตาวาวโรจน์ รีบวิ่งไป

สรวงกับกรรณนรียิ้มแย้มอย่างมีความสุข อารักษ์บอก
“คราวนี้ก็ถึงเวลาจดทะเบียนสมรส”
สองคนสบตายิ้มให้กัน
ขณะที่มือของสรวงจับปากกากำลังจะเซ็น สุดาวิ่งเข้ามาตะโกนเหมือนคนจะขาดใจตาย
“อย่าตาสรวง”
ทุกคนหันไปมอง เห็นสุดาถือปืนในมือ ไม่ได้เล็งคนอื่น แต่เล็งที่ตัวเอง
“เอาสิ..ถ้าสรวงรักมัน อยากแต่งงานกับมัน ก็แลกกับชีวิตของแม่”
สรวงตะลึง “คุณแม่”
อารักษ์ช็อก “คุณหญิง”
สุดาร้องไห้คร่ำครวญ “เอาสิสรวง เอาเลย ถ้าอยากเห็นแม่ขาดใจตายอยู่ตรงนี้ สรวงก็จด
ทะเบียนกับมันเลย ทำให้แม่ขาดใจตายอยู่ตรงนี้เลย”
ภาพิศตะโกนก้อง “หยุดบ้าเดี๋ยวนี้นะคุณหญิง”
สุดาเหลียบขวับ ตกใจสุดขีด “นังภาพิศ.....นี่แกยังไม่ตายอีกเหรอ”
“ใช่...และฉันจะไม่ยอมให้แกทำอะไรลูกฉันเป็นอันขาด”
“ก็เข้ามาสิ รับรองวันนี้แกได้ตายจริงๆ แน่” สุดาคำราม
ภาพิศจะเข้าไป เกริกตะโกนห้าม
“นุดี อย่า”
สุดายกมืออีกข้างขึ้น คราวนี้เห็นมือทั้งสองถือปืนข้างละกระบอก สุดายกปืนขู่ทุกคน สรวงใจเต้นไม่เป็นส่ำ
“วางปืนนะครับคุณแม่...วางปืนลง”
“ไม่....สรวงต้องบอกก่อนว่าจะไม่แต่งงานกับมัน”
สรวงอ้ำอึ้ง ร้าวรานหัวใจอย่างที่สุด สุดาโมโห เห็นแหวนในมือของกรรณนรี โกรธ
“นั่นมันแหวนของฉัน” หันมาเรียกสุขหฤทัย “ฤทัย”
สุขหฤทัยแสร้งตกใจ “ขา..คุณหญิงแม่”
“เอาแหวนของแม่มา”
“ได้ค่ะ”
สุขหฤทัยปราดเข้าไปหากรรณนรี ทุกคนจะขยับ สุดายกปืนขู่
“หยุด ไม่งั้นฉันยิงหัวสมองนังกรรณรีก่อนคนอื่นเลยคอยดู”
ดวงตาสุดากร้าว เอาจริง ทุกคนหยุดกึก สุขหฤทัยเข้าไปดึงแหวนจากมือของกรรณนรี
“เอามานี่” ดึงใหญ่
กรรณนรีร้องไห้ “อย่า แหวนของฉัน”
“ของคุณหญิงแม่” สุขหฤทัยพยายามจะรูดออก
“อย่า”
กรรณนรีร้องเสียงดัง สุขหฤทัยรูดแหวนออกมาได้สำเร็จ แต่แหวนหล่นกลิ้งไปตามพื้น กรรณนรีร้องไห้ ผลักสุขหฤทัยจนล้มคะมำ และจะตามไปเก็บแหวน
แหวนกลิ้งหยุดนิ่งที่พื้น กรรณนรีตามแต่เกิดสะดุดหกล้ม แต่ก็ยังยื่นมือมาคว้าแหวนไว้ได้ จังหวะนั้นเท้าของสุดาเหยียบลงที่มือของกรรณนรีอย่างแรง พร้อมทั้งขยี้แรงลงไป
“โอ๊ยยยย”
กรรณนรีร้องลั่นเจ็บปวดมาก แล้วเอาอีกมือมาดันเท้าสุดาออก แต่ถูกสุดายกเท้าอีกข้างมาเหยียบที่ต้นแขนของกรรณนรี แล้วกดน้ำหนักลงสุดแรง ภาพิศ เกริก และสรวง ใจจะขาด ร้องพร้อมกัน
สามคน
“กาว”
ภาพิศร้องไห้ใจจะขาดรอนๆ สรวงสะเทือนใจมาก
สุดาบดขยี้เท้า กดน้ำหนักลงมือของกรรณนรี พูดแทบเป็นคำราม
“เอาแหวนฉันคืนมา”
กรรณนรีร้องไห้แต่ไม่ยอมปล่อย สรวงทนไม่ไหวกระโจนมากระชากร่างของกรรณนรีออก แหวนกลิ้งหล่นลงพื้นอีก
สุดาโกรธสุดขีด ยิงเปรี้ยงที่พื้นข้างสรวงกะขู่ ทุกคนร้องกรี๊ดตกใจ
สรวงกับอารักษ์ประสานเสียง “คุณแม่” / “คุณหญิง”
สุดาร้องไห้ออกมา “สรวง”
สุดามองภาพที่สรวงกอดกรรณนรี ใจจะขาดรอนๆ เจ็บปวดรวดร้าว ยกปืนเล็งไปที่กรรณนรี
สรวงอ้อนวอน “ถ้าคุณแม่จะฆ่ากาว ฆ่าผมด้วยนะครับ เพราะผมคงอยู่ไม่ได้ถ้าคุณแม่จะกลายเป็นฆาตกรฆ่าคนที่ผมรัก”
สุดาร้องไห้โฮ “สรวง” มือที่ถือปืนสั่นระริก “ได้...ถ้าสรวงรักมัน เลือกมันแม่ก็จะไป”
สุดาโกรธจัด ปาปืนใส่สรวงกับกรรณนรี วิ่งร้องไห้ออกไปทันที สรวงกับอารักษ์ร้องเรียก
“คุณแม่” / “คุณหญิง”

ภาพิศวิ่งตามสุดาไป ตามด้วยสรวงและอารักษ์ นพกับนิครีบเก็บปืน
ท่ามกลางความตะลึงตื่นเต้นตกใจของทุกคน เกริก กาวินทร์ เข้าประคองกอดกรรณนรีที่ร้องไห้อยู่

“คุณสรวง...คุณสรวง”
กรรณนรีร้องออกมาด้วยความเป็นห่วง และจะตามไป แต่เป็นลมหมดสติอยู่ตรงนั้น
“พากาวมาทางนี้เร็วค่ะ”
จ๋าบอก แก้วรีบอุ้มกรรณนรีตามจ๋าออกไป เกริก และมาลินี วิ่งตาม นิคกับมะยม สีหน้าตื่นตระหนก ตกใจ จะตามไป แต่เห็นสุขหฤทัยคว้าแหวนมาเก็บไว้ มะยมนึกโมโห
“คุณ”
“ทำไม? ฉันเก็บแหวนไว้ให้คุณหญิงแม่ เธอจะทำไม”
สุขหฤทัยเชิดใส่มะยมกับนิค
ระหว่างนั้นสายตาทุกคนมีแต่ความสับสน ระทึกขวัญ และตื่นตกใจไปตามๆ กัน

กาวินทร์อุ้มกรรณนรีวางลงบนเตียงในห้องพักของโรงแรม สีหน้าแต่ละคน หวั่นวิตก ขวัญเสียกันไปกันหมด จ๋ารีบบอก
“ทางโรงแรมตามหมอให้แล้วค่ะ”
“โธ่เอ๊ยกาว”
เกริกคราง ลูบหน้าลูบตากรรณนรีสงสารจับใจ กาวินทร์คำรามออกมาอย่างโกรธจัด
“ผมอยากจะฆ่าคุณหญิงสุดา”

ด้านสุดาเสียใจมากกับคำพูดของสรวงวิ่งหนีขึ้นไปบนดาดฟ้า ภาพิศวิ่งตามขึ้นไปจนทัน บอกน้ำเสียงดุดัน
“โดดลงไปเลยนังสุดา โดดไปเลย”
“นังภาพิศ”
“ไม่ต้องพูดมาก คนอย่างแก อยู่ไปก็รกโลก โดดลงไปตายเลย ไป”
สุดาฉุน “แก”
“ไม่โดดใช่มั้ย”
ภาพิศบ้าเลือดแล้ว ทิ้งกระเป๋าถือ พุ่งเข้าหาสุดา สุดาไม่ทันตั้งตัว และไม่คิดว่าภาพิศจะบ้าระห่ำจึงตื่นตระหนก ภาพิศตรงเข้ามาผลักสุดา
“อยากตายนัก แกโดดลงไปเลย”
“ไม่...ม่ายยย” สุดาร้องสุดเสียง “ปล่อยฉัน”
สองคนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา อารักษ์ กับสรวงวิ่งขึ้นมา เป็นจังหวะเดียวกับที่ภา
พิศผลักสุดาเต็มแรง ร่างของสุดาเสียหลักลอยละลิ่วลงไปยังพื้นเบื้องล่าง สรวงตกใจร้องเสียงหลง
“คุณแม่.....”
อารักษ์ช็อก “คุณหญิง”
ภาพิศหน้าซีด รีบคว้ากระเป๋าถือวิ่งหนีไปอย่างลนลาน
สรวงวิ่งไปชะโงกหน้ามองลงไปยังพื้นล่าง ร้องไห้โฮ

กรรณนรียังคงนอนนิ่ง เสียงเอะอะโวยวายตื่นตกใจดังเข้ามา มาลินีถามเสียงสั่น
“ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายข้างนอกมั้ยคะ”
“เดี๋ยวฉันไปดูให้ค่ะ”
จ๋ารีบออกไป เกริก กับกาวินทร์บีบมือกรรณนรี เกริกน้ำตาคลอ ร้องไห้ออกมา
เกริกจับมือกรรณนรีที่ถูกสุดาเหยียบจนบวมช้ำลูบเบาๆ
“อย่าเป็นอะไรนะลูก กาว”

ภาพิศวิ่งหนีออกจากโรงแรมอย่างเร็วรี่ สีหน้าตื่นตระหนก และหวั่นกลัว เห็นผู้คนเดินวิ่งกันอลหม่าน ยินเสียงตะโกนลั่น
“คนตกตึกๆๆ”
ภาพิศรีบโบกแท็กซี่หนีไปอย่างรวดเร็ว ยินเสียงไซเรนจากรถพยาบาลดังเข้ามา

ไม่นานต่อมาเจ้าหน้าที่ช่วยกันหามร่างของสุดาที่มีเลือดไหลไม่หยุดขึ้นเปล เข็นขึ้นรถพยาบาลรวดเร็ว
สรวงร้องไห้ อารักษ์แสนเสียใจรีบขึ้นรถ ก่อนที่รถจะวิ่งออกไปรวดเร็ว จ๋ามองภาพตรงหน้าอย่างสลดหดหู่ใจ

กรรณนรีค่อยๆ รู้สึกตัวขึ้นมา ทุกคนต่างดีใจ
“กาว..กาวเป็นยังไงบ้างลูก”
ทันทีที่ตั้งสติได้ กรรณนรีก็ถามอย่างร้อนรน “คุณสรวง..ละค่ะคุณสรวงอยู่ไหน”
จ๋าเปิดประตูเข้ามาหน้าตาสลดหดหู่
“ข้างนอกมีอะไรครับพี่จ๋า” กาวินทร์ถาม
“คุณภาพิศ ผลักคุณหญิงตกตึกค่ะ” จ๋าบอก
เกริกตกใจมาก “นุดี”
กาวินทร์กับกรรณนรีหน้าซีดเผือด “แม่”
ทุกคนหน้าซีดตกใจตามๆ กัน

ด้านภาพิศนั่งกระสับกระส่ายอยู่บนรถแท็กซี่ ร่ำร้องในใจ
“ฉันไม่ผิด นังสุดามันอยากตายเอง ไม่เกี่ยวกับฉัน”
ภาพิศถึงจะแย้งแต่ลึกๆ ก็รู้อยู่ดี หยิบมือถือออกมา
แฉล้มเลี้ยงลูกภาพิศอยู่ รับโทรศัพท์ถาม
“เป็นยังไงบ้างคุณ เจ้าบ่าวเจ้าสาวหล่อสวยสมใจมั้ย”
ภาพิศไม่ได้ตอบ สวนคำออกมา “ฉันฝากลูกด้วยนะ”
“คุณจะไปไหน” แฉล้มงง
“ยังไม่รู้...แต่ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้”
แฉล้มสงสัยหนัก “ทำไม”
ภาพิศเอามือป้องปากไม่ให้แท๊กซี่ได้ยิน “ฉันผลักนังสุดาตกลงมาจากดาดฟ้า”
“คุณ...”
แฉล้มตกใจหน้าซีดเป็นกระดาษ ภาพิศวางสายไป คิดอยู่ในใจ
“เย็นไว้...ภาพิศ เธอไม่ผิด นังสุดามันสมควรตาย”

ส่วนที่ด้านนอกโรงแรม นาเดินเข้ามาสภาพหน้าตาถมึงทึงเข้ามาอย่างเอาเรื่อง

ขณะที่ทุกคนยังหน้าซีด ตกใจกันอยู่เหตุการณ์ร้ายเมื่อครู่
“ทำไมถึงได้เกิดเรื่องขนาดนี้” จ๋า
สุขหฤทัยซีดหนักกว่าทุกคน รู้สึกผิดอยู่ในที มองไปทางสมหญิง
“คุณหญิงแม่ขา...ฤทัยจะเป็นลม..กลับบ้านกันดีกว่าค่ะ”
“จ้ะ”
สองแม่ลูกเดินลงบันไดไปอย่างเร็วรี่ สวนกับนาที่เดินหน้ายักษ์เข้ามา มะยมยังไม่เห็นบอกคนอื่นๆ
“ไปหากาวกันเถอะ”
นิคเดินนำไป มะยมกับนพตามหลัง เสียงนาตวาดแหวขึ้นมา
“แกยังไปไหนไม่ได้นังมะยม”
ทุกคนเหลียวขวับ ไปมอง นพตกใจ
“คุณ”
นาเดินขึ้นไปเผชิญหน้ามะยมกับนพ จ้องหน้ามะยมด่า
“ขนาดฉันด่าแกก็แล้ว แกยังกล้าไปไหนมาไหนกับผัวฉันอีก หน้าด้าน”
นาตบมะยมดังฉาด ทุกคนตกใจ นพประคองมะยม
“ถ้าคุณทำอะไรมะยมแม้แต่ปลายนิ้ว เราจะได้เห็นดีกัน” นพกร้าว
นาโกรธมาก “นี่แกปกป้องนังเมียน้อยเหรอ? ได้..ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าแกจะทำอะไรฉันได้”
นาปราดเข้ามากระชากมะยม นพดึงตัวมะยมหนี มะยมร้องออกมาด้วยความเจ็บ นพโกรธ
“อย่านะคุณ อย่า”
นพผลักนาเต็มแรง นิค รีบมาฉุดมะยมออก นาบ้าเลือด
“ไอ้นพ” นาโผนทะยานตามมากระชากมะยม “นังเมียน้อยมานี่”
นาตามมากระชากร่างของมะยมออกมาจากนิค แล้วตบเต็มหน้า ร่าง
มะยมเซถลา นาไม่สะใจ ตามมากระชากและผลักมะยมเต็มแรง
มะยมกรีดร้องสุดเสียง ขณะที่ร่างกลิ้งลงตกบันไดไปมะยมหมดสติในทันที ทุกคนร้องตกใจ
“มะยม”
นพกับนิคกระโจนลงไปหามะยมแทบจะพร้อมกัน นิคปัดมือนพออก
“อย่ามายุ่งกับมะยม”
นิคก้มลงอุ้มร่างหมดสติของมะยมขึ้นมารีบออกไป นามองอย่างสะใจ
นพจ้องมองนาอย่างเกลียดชัง “ถ้ามะยมเป็นอะไรไป ผมจะเอาคุณเข้าคุก”
ขาดคำนพวิ่งตามนิคออกไป หน้าตาเย้ยหยันเมื่อครู่ของนาซีดลงด้วยความเสียใจ
“นี่คุณรักมันมากกว่าฉันจริงๆ เหรอคุณนพ..ฉันไม่ยอมๆ”

นาได้แต่ร้องตะโกนเหมือนคนบ้า ท่ามกลางไทยมุงที่มองมาอย่างระทึกใจ

ที่โรงพยาบาล สุดาถูกนำเข้าห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว สรวงร้องไห้ น้ำตาไหลอย่างไม่อายใคร อารักษ์กอดสรวงเอาไว้ เป็นครั้งแรกตั้งแต่สรวงโตเป็นหนุ่มที่อารักษ์กอดสรวงแน่นขนาดนี้

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 19/2 วันที่ 3 พ.ย. 55

ละครเรื่อง ไฟมาร บทประพันธ์โดย : เกตุวดี
ละครเรื่อง ไฟมาร บทโทรทัศน์โดย : พนิดา
ละครเรื่อง ไฟมาร กำกับการแสดง : ทองสิทธิ์ โสดาโคตร , กฤษฎากร มะลิวัลย์
ละครเรื่อง ไฟมาร ผลิตโดย : บริษัทดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ไฟมาร แนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง ไฟมาร ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager