@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 2 วันที่ 27 พ.ย. 55

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 2 วันที่ 27 พ.ย. 55

“ในเมื่อเรามีปลอกคอแล้ว เราก็ต้องซื่อสัตย์ คนแบกข้าวสารอย่างนายจะเข้าใจอะไร” อาฮวดหัวเราะหึๆ ก่อนเดินจากไป อาเพียวมองตามอย่างไม่พอใจที่ถูกเหยียด แต่เก็บอารมณ์ไว้

ooooooo
มังกรมาบอกบุ๊นว่า เขาต้องการทำเหมืองทอง บุ๊นนึกว่าทำที่ต่างประเทศ แต่พอมังกรบอกว่าทำในที่ที่เรามี บุ๊นขึ้นเสียงทันทีว่า “บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้พูดเรื่องนี้อีก!”

บรรยากาศตึงเครียดขึ้นทันที มังกรอ้างว่าที่ดินตรงนั้นเป็นของตนครึ่งหนึ่ง บุ๊นตวาดหน้าเครียดว่า

“แกไม่มีสิทธิ์ในที่ตรงนั้นแม้แต่ตารางนิ้วเดียว...เข้าใจไหม” บุ๊นขว้างถ้วยชากระแทกประตูปัง เพียวขยับจะเข้ามา ถูกอาฮวดจับไว้ส่ายหน้าทำนองว่าอย่าไปยุ่ง อาเพียวจึงหยุด

มังกรโมโหถามบุ๊นว่า พูดแบบนี้จะฮุบที่ดินไว้คนเดียวใช่ไหม บุ๊นตบหน้ามังกรฉาดใหญ่ตวาดลั่น



“มันไม่ใช่ของใครทั้งนั้น แกก็รู้ดีว่าแกทำอะไรลงไป อย่ามาพูดเรื่องนี้กับฉันอีก”

มังกรเห็นบุ๊นเอาจริงก็ก้มหน้ารับคำ บุ๊นจึงสงบลง เมื่อมังกรออกไปแล้ว บุ๊นเดินไปยืนเหม่อมองออกไปข้างนอกอย่างครุ่นคิด ส่วนอาฮวดมองมังกรเดินไปกับอาเพียวงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อแป้งกลับจากทำงาน เธอบอกปลายฟ้าที่กำลังเปิดอินเตอร์เน็ตจากโน้ตบุ๊กพลางจะชงบะหมี่สำเร็จรูปว่า เราต้องปฏิวัติระบบโภชนาการกันแล้ว ปลายฟ้าชะงัก ถามแป้งว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า หรือว่าวันนี้ถูกใช้งานมากจนเพี้ยน

แป้งจัดแจงเอาแฮมเบอร์เกอร์และอย่างอื่นอีกมากมายมาวางตรงหน้าปลายฟ้า บอกว่าของพวกนี้จะ หมดอายุพรุ่งนี้แล้ว เขาจะเอาไปทิ้งให้หมากิน ตนเสียดายเลยเอากลับมากิน ถามปลายฟ้าว่ากำลังทำอะไรหรือ

“กำลังเปิดดูงานในเน็ต มีมากมายก่ายกอง แต่มันเป็นงานประจำทั้งนั้นเลย ฉันอยากได้งานพาร์ตไทม์ จะได้มีเวลาซ้อมดนตรีไง” แป้งบอกว่าเห็นประกาศที่โรงแรมหรูตรงหน้าหาดว่าต้องการนักดนตรีพาร์ตไทม์พรุ่งนี้ เวรตนหยุด สนใจไปสมัครไหม “ดีเหมือนกัน จะได้ซ้อมไปในตัว” ปลายฟ้ามีความหวังขึ้นมา

วันต่อมา เมื่อปลายฟ้าไปลงทะเบียนเทสต์สอบชิงทุนไปออสเตรีย รุ่นน้องคนหนึ่งก็มาปรึกษาว่า ตนเล่นดนตรีประจำอยู่ที่โรงแรมฝั่งติดทะเล บางวันตนติดเรียนจะให้ไปเล่นแทนได้ไหม

“ได้...โอ๊ย...อย่าว่าแต่เป็นครั้งคราวเลยนะ เล่นแทนถาวรเลยก็ได้ เอามะ???”

ไม่เพียงเท่านั้น หัวหน้าชมรมดนตรีแจ๊สยังมาเสนอว่า ถ้าว่างให้มาสอนดนตรีเด็กๆเอาไหม เป็นการสอนส่วนตัวบ้าง เป็นกลุ่มสองสามคนบ้าง เงินดีเหมือนกันนะ ปลายฟ้าหัวเราะร่าอย่างยินดี รู้สึกชีวิตเริ่มกระเตื้องขึ้นแล้ว

ooooooo

พัดแปลกใจที่จู่ๆวันนี้พีทก็มาหาที่ห้องทำงาน ถามหยอกน้องว่าพายุอะไรหอบมาเนี่ย พีทอ้อนว่าคิดถึงมาหาไม่ได้หรือ

พัดหยอกน้องว่า ตั้งแต่กลับจากเมืองนอกมาเกือบปีก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เกือบจำกันไม่ได้แล้ว เตือนน้องว่าให้ไปกินข้าวเย็นกับพ่อบ้าง ระหว่างนั้น เลขาเอารายชื่อบริษัทตกแต่งภายในมาให้ รายงานว่าทั้งหมดทุนจดทะเบียนไม่ตํ่ากว่า 20 ล้านบาท พัดถามว่าแล้วนายเรียวหายไปไหน เลขาบอกว่าไม่เห็นตั้งแต่ตอนสายแล้ว

“ไม่มาวุ่นวายก็ดีแล้ว พี่ไม่อึดอัดบ้างหรือมี

บอดี้การ์ดเฝ้าทั้งวัน เป็นผมรำคาญตายเลย” พัดบอกว่าบางครั้งก็รำคาญ แต่ทำไงได้ พ่อสั่งมา เรียวก็ต้องทำ “พ่อนี่ก็แปลกคน ทำอย่างกับเรามีศัตรูมากมายอย่างนั้นแหละ”

“ไม่รู้สิ พ่อคงเป็นห่วงเราน่ะ” พูดแล้วนึกได้ ถาม “เอ...มาหาพี่วันนี้เพราะคิดถึงจริงหรือเปล่านะ”

พีทพูดทีเล่นทีจริงว่าเบื่อคนรู้ทันจัง แล้วบอกพัดว่าตนต้องการขอเงินสองล้าน อ้างว่าธุรกิจขาดสภาพคล่องนิดหน่อย อยากเอาไปหมุนสักเดือน พัดบ่นว่าธุรกิจครอบครัวเรามีตั้งเยอะแยะทำไมไม่ทำ พีทอ้างว่าตนอยากตั้งตัวด้วยตัวเองบ้าง

สุดท้าย พัดเซ็นเช็คให้ไปเบิกเอาเอง พอได้รับเช็ค พีทก็เดินตัวปลิวออกมาโทร.ไปหาใครบางคนทันทีว่า

“เรียบร้อย...คืนนี้เจอกัน”

ooooooo

วันนี้ มีประชุมระหว่างมังกร กับเจียง ชาวจีนวัยประมาณ 40 และบุ๊น ที่ห้องประชุมนิคมฯ แต่บุ๊นไม่มา ให้อาฮวดมาแทน อาฮวดแจ้งแก่มังกรกับเจียง ว่า บุ๊นไม่สบาย เจียงไม่มั่นใจศักยภาพของอาฮวด แต่มังกรรับรองว่าอาฮวดทำงานกับบุ๊นมานาน ถ้าเขามอบ หมายมาแล้วแสดงว่าไม่มีปัญหา การประชุมจึงเริ่มขึ้น

เจียงแจ้งว่า ตอนนี้ทางเซี่ยงไฮ้และกวางโจวสนใจที่จะมาใช้นิคมของเรามาก ชมบุ๊นว่าตาแหลม เพราะเมื่อ 7-8 ปีก่อน ที่ดินตรงนี้ไม่มีค่า แต่ตอนนี้ทุกตารางนิ้วเป็นทองทั้งนั้น

ที่ประชุมมีความเห็นร่วมกันว่า ต้องขยายพื้นที่ก่อสร้างเพื่อรองรับความต้องการของนักลงทุน อาฮวดบอกว่าทุกอย่างพร้อม ทั้งน้ำ ไฟ และระบบสาธารณูปโภค เหลือแต่เรื่องของการก่อสร้างจะติดอะไรหรือเปล่า

“นั่นสิมังกร คุณดูแลเรื่องก่อสร้างคิดว่ายังไง จะล่าช้าหรือติดขัดอะไรไหม” เจียงถาม

“จะรบก็ต้องใช้อาวุธและทหารกล้า เมื่อมีทุน ทุกอย่างก็จบ” มังกรตอบ

“ดี...งั้นก็ลงตัววินวิน คุณบุ๊นดูแลการจัดการทั้งหมด ผมเอาคนมาลงทุน ส่วนคุณมังกรก่อสร้าง”

อาฮวดเห็นด้วย เจียงชวนไปหาอะไรทานกันก่อนค่อยคุยต่อ มังกรเห็นด้วย แต่อาฮวดขอตัวเพราะตนหมดธุระแล้ว

“เดี๋ยวสิ...เรื่องโรงแรมที่เคยคุยกันคุณบุ๊นว่ายังไง” เจียงถาม

“เรื่องนั้นผมไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะตัดสินใจ ผมขอตัวนะครับ” อาฮวดสีหน้าเรียบเฉยแล้วเดินไปขึ้นรถ ที่เรียวรอเปิดประตูอยู่แล้ว พอรถเคลื่อนออกไป เจียงมองตามไปอย่างไม่พอใจ
เรียวขับรถออกมาครู่ใหญ่ ก็ถามอย่างเป็นห่วงว่า ท่านประธานไม่สบายเป็นอะไรหรือ อาฮวดหัวเราะหึๆ เรียวไม่เข้าใจแต่ก็ไม่กล้าถามต่อ

ooooooo

ที่แท้บุ๊นไปรับแขกต่างประเทศสองพี่น้องตระกูลวอลเธอร์ คือรอยกับไมค์ ที่มาดูสนามกอล์ฟ ขณะที่บุ๊นพาสองพี่น้องเข้าไปนั่งคุยกันในห้องวีไอพี นั้น วันชัยทนายของมังกรกลับจากตีกอล์ฟเห็นเข้า เขาสงสัย...

“นายบุ๊นมาทำอะไรกับสองพี่น้องตระกูลวอลเธอร์” แล้วโทร.บอกมังกรทันที

มังกรยังคุยต่อกับเจียง โดยเจียงเสนอให้เขาช่วยเจรจาขอซื้อโรงแรมจากบุ๊น เชื่อว่าคนใกล้ชิดอย่างมังกรช่วยพูดคงจะง่ายขึ้น พูดทิ้งท้ายก่อนกลับเป็นนัยว่า จะด้วยวิธีไหนตนรับได้ทั้งนั้น มังกรรับปากว่าจะลองดู ก็พอดีทนายวันชัยโทร.มา

“ว่าไงทนายวันชัย...พี่ใหญ่หรือ อืม...ขอบใจมาก... ที่บ้าน...ยินดีที่ได้พบ...ที่บ้านหรือรถ...” พอวางสายก็งึมงำในลำคอ “นึกอยู่แล้ว!” เมื่อเดินไปที่รถ อาเพียวเห็นสีหน้านายไม่ดีถามว่ามีอะไรหรือเปล่า

“ไอ้สองพี่น้องตระกูลวอลเธอร์มันมาหาพี่ใหญ่” อาเพียวคิดว่าคงคุยธุรกิจปกติกระมัง “ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี แต่ใครๆก็รู้ ถ้าไอ้สองพี่น้องนี่ปรากฏตัวเมื่อไหร่ หมายถึงผลประโยชน์ล้วนๆ...พี่ใหญ่กำลังทำอะไรนะ?”

ฝ่ายเจียง เมื่อกลับถึงเซี่ยงไฮ้ เขาไปหาพ่อซึ่งเป็นอัมพาตเพราะเส้นเลือดในสมองตีบต้องนั่งรถเข็น พอเห็นหน้าเจียงพ่อก็มีทีท่าเหมือนจะถามอะไร เจียงเดาใจพ่อออก เขารายงานเรื่องที่ไปคุยมาให้พ่อฟัง ทำให้พ่อเกิดอาการปากเบี้ยวน้ำตาไหลอาการกำเริบจนคนใช้ต้องช่วยกันปฐมพยาบาลแล้วเข็นรถออกไป

“มันยังลูกเล่นอยู่...ไม่ต้องห่วงครับท่านพ่อ ผมจะเอาสมบัติของเรากลับมาให้ได้” เจียงจิกตาแค้น

ooooooo

เมื่อพีทได้เงินสองล้านจากพัดแล้ว เขาบึ่งรถคันสวยไปที่สุสานรถ ทั่วทั้งบริเวณมีเพียงแสงไฟหน้ารถเขาเท่านั้น

ที่นั่น พีทได้พบกับหัวหน้าแก๊ง 3 เค ที่จับแม็คเพื่อนของเขาไว้เป็นตัวประกัน ฐานเอารถมาย้อมแมวขาย แก๊ง 3 เคให้พีทเอาเงินสองล้านมาไถ่แม็คเป็นค่าเสียหายที่ตนถูกหลอกทำให้เสียลูกค้า

แม็คถูกผูกปากมัดมือไว้ในซากรถคันหนึ่ง ใกล้ๆนั้นมีรถแบ็กโฮที่ยกตะแกรงพร้อมจะทุบลงมาตรงที่แม็คนั่งอยู่ การเจรจาเป็นไปอย่างตึงเครียด ทั้งเล่นเล่ห์ เล่นลิ้น พีทหวังเอาตัวรอดและช่วยแม็ค แต่แก๊ง 3 เคต้องการเรียกความเสียหายและรายชื่อลูกค้าของแก๊งลูกเต๋าคู่แข่งของตนที่พีทกำลังทำการค้ากันอยู่ อ้างว่า เมื่อพีททำให้ตนเสียลูกค้าไปก็ต้องหามาเติมให้เต็มเหมือนเดิม

“นั่นมันความลับของลูกค้า ฉันบอกแกไม่ได้หรอก” พีททำปากแข็ง แต่พอถูกหัวหน้าแก๊งขู่ว่าถ้าอย่างนั้นจะรีไซเคิลแม็คให้ดูเดี๋ยวนี้ พร้อมกับตะแกรงแบ็กโฮขยับลงมา

“เดี๋ยวๆ เอ่อ...มันเขียนอยู่บนบอร์ดที่ออฟฟิศฉันน่ะ” พีทรีบบอกโดยไม่รู้ว่าพวก 3 เคส่งคนไปคุมอู่ของตนไว้แล้ว พอหัวหน้าแก๊งบอกลูกน้องทางอู่ พวกนั้นบอกว่าไม่มี แต่พอถูกบีบ พีทก็คายออกมาอีกนิดว่าต้องมีแสงไฟส่องจึงจะเห็น

“บอร์ดมันต้องการแสงสว่างนิดหน่อย” หัวหน้าแก๊งสั่ง พวกที่อู่หยิบแบล็กไลต์ส่องที่กระดานจึงเห็นเป็นตัวเลขกับตัวอักษรเต็มไปหมด

พีทถูกบีบนิด ก็คายออกมาหน่อย จนสุดท้ายเมื่อหัวหน้าแก๊งจะใช้แบ็กโฮทุบลงมาที่แม็คจริงๆ พีทจึงยอมบอกว่า ตัวเลขและอักษรเหล่านั้นเป็นรหัส ส่วนโปรแกรมถอดรหัสอยู่ในโน้ตบุ๊กที่รถ

ในที่สุด หัวหน้าแก๊ง 3 เคก็ถอดรหัสได้ทั้งหมด มันจึงยอมปล่อยแม็ค แต่กระหนาบว่า

“คราวหน้าจะย้อมแมวขายละก็ ใช้สีดีๆหน่อย ดีที่เป็นแก๊งฉัน ถ้าเป็นคนอื่นละก็เขาคงไม่ปล่อยแกง่ายๆหรอก วงการนี้มันไม่หมูหรอก แกยังต้องเรียนรู้อีกแยะ หึๆ”

พีทรีบพาแม็คที่ได้รับการปล่อยตัวมาขึ้นรถตะบึงหนีตายไป ลูกน้องถามหัวหน้าแก๊ง 3 เคว่า พีทนี่เป็นลูกใคร

“ลูกหมา...ที่พ่อมันตัดหางปล่อยวัด” หัวหน้าตอบเยาะๆ

พวกลูกน้องพากันยิ้มเพราะรู้อยู่แล้ว แค่ถามให้สะใจเท่านั้น

ooooooo

ดึกคืนนี้ พัดนอนไม่หลับ เธอออกไปยืนที่ระเบียง เห็นบุ๊นเดินออกมาส่งอาฮวดกับเรียวก็แปลกใจว่าพวกเขาคุยอะไรกันจนดึกดื่น

ครั้นลงไปเรียกเรียวมาถามว่าประชุมอะไรกันหรือถึงได้อยู่ดึกดื่นป่านนี้ เรียวตอบเลี่ยงๆ พอถูกคาดคั้น บุ๊นก็มาตอบแทนว่า

“เรื่องงานน่ะ ไม่มีอะไรหรอก พ่อแค่อยากจะพักอยู่บ้าน แล้วฝากงานให้เขาไปทำ กลับไปได้แล้วเรียว” กันเรียวออกไปแล้วก็ถามพัดว่า “ดึกแล้วทำไมไม่นอนล่ะ”

พัดบอกว่านอนไม่หลับ คิดเรื่องคอมเพล็กซ์เพราะมันไม่ง่ายเลย บุ๊นบอกให้ใจเย็นๆ ค่อยๆทำ พัดบอกว่าวันนี้พีทไปหาตน บุ๊นดักคอว่าคงมีเรื่องเดือดร้อนล่ะสิ

“เปล่าหรอกค่ะ แค่มาขอคำแนะนำเรื่องธุรกิจ” บุ๊นหัวเราะหึๆ บ่นว่าจับอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน พัดแก้ต่างแทนน้องว่า “ก็พีทยังเด็กอยู่นี่ เอาไว้โตอีกหน่อยก็เปลี่ยนไปเองแหละค่ะ”

“เฮ้อ...คงยาก คนอย่างตาพีทไม่มีใครไปเปลี่ยนนิสัยได้หรอก แต่พ่อก็ขอบใจพัดนะ...ยุ่งทั้งงาน ยุ่งทั้งนายตัวแสบ แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะได้เป็นฝั่งเป็นฝาล่ะ”

“ยังมองๆอยู่มังคะ” พัดพูดขำๆ บุ๊นถามว่ามองคนแบบไหน “อืม...แบบไหนดีนะ...ไม่รู้สิคะ เขาอาจเป็นแค่คนธรรมดาๆคนหนึ่ง ไม่ได้รวย ไม่มีธุรกิจใหญ่โตก็ได้นะ”

บุ๊นบอกว่าเจอแล้วอย่าลืมบอกว่าพ่อดุนะ พัดควงแขนพ่ออ้อนว่า

“แหม...พัดก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ทำงานทั้งวันจะให้ไปมองใคร พอรู้ว่าเป็นลูกสาวพ่อเขาก็ขยาดไม่กล้ามาจีบแล้ว”

“อ้าว...สรุปว่าพ่อเป็นสาเหตุ...ว่างั้น”

“ไม่หรอกค่ะ มันไม่เกี่ยวอะไรหรอก แค่ตอนนี้มันยังไม่เจอน่ะ เอาน่า ถึงเวลามันก็มีเองแหละ อย่าไปเร่งมันนักเดี๋ยวจะไม่ได้ของดี” พูดแล้วหัวเราะกันทั้งพ่อทั้งลูก จากนั้นพ่อลูกก็แยกกันไปนอน

ooooooo

ไททุ่มเทให้กับงานที่สวนสัตว์ทั้งด้วยใจรักและรับผิดชอบ ระยะนี้มีแม่เสือตั้งท้องจะคลอดในอีกไม่กี่วัน แต่คนดูแลไม่พอ ไทเสนอให้เพิ่มคนดูแล พี่ธงเห็นด้วยแต่ติดที่ต้องเพิ่มค่าใช้จ่าย

“งั้นเราลองหาเด็กมาทำแบบพาร์ตไทม์ก็ได้” ไทเสนอ พี่ธงติงว่าเขาอาจไม่มีประสบการณ์กับสัตว์พวกนี้

“ไม่เป็นไรครับ ผมจะช่วยเทรนเอง โธ่...แมวน้ำยังฝึกได้เลยครับพี่ ประสาอะไรกับคน จริงป่ะ...” ไทถามหัวเราะอารมณ์ดี แล้วขอตัวไปยืนข้างรถปิกอัพที่ขนอาหารสัตว์เข้ามา

หนูเอมแอบติดรถขนอาหารสัตว์เข้ามาอีกจนได้ ทำหน้าทะเล้นว่าเข้ามาแบบนี้ไม่ต้องเสียตังค์ พอรู้ว่าไทจะไปเอาผักที่ชาวสวนผักทิ้งมาเลี้ยงสัตว์ หนูเอมก็ขอไปด้วย ฉอเลาะว่า “ให้หนูเอมไปช่วยพี่ไทขนผักนะคะ” แล้วโดดขึ้นรถเลย

ช่วยกันขนผักขึ้นรถขับกลับ ปรากฏว่ารถเสียกลางทาง ไทบ่นว่าไม่ได้เอากล่องเครื่องมือมาเสียด้วย เลยพากันเดินไปที่บ้านหลังใหญ่ที่เห็นอยู่ไม่ไกลนักเพื่อขอความช่วยเหลือ
ไปถึงบ้านหลังใหญ่ ตะโกนเรียกก็ไม่มีเสียงตอบ เลยตัดสินใจเดินเข้าไปพลางร้องถาม “มีใครอยู่ไหมครับ...”

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 2 วันที่ 27 พ.ย. 55

ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดิน
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ