@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 26 พ.ย. 55

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 26 พ.ย. 55

ชูจิตมองเจติยาด้วยความทึ่ง ยามหน้าสิ่วหน้าขวาน นอกจากจะไม่ตกใจแล้ว เจติยายังนิ่ง คิดอ่านละเอียด เป็นที่พึ่งได้อีกต่างหาก
กลางดึก ขณะที่ปอง ย้ง และลูกน้องคนอื่น ๆ กำลังล้อมวงกินเหล้า ร้องรำทำเพลงกันอยู่หน้าบ้านพักตากอากาศ จู่ ๆ ปราณก็เลยดิ่งเข้าไปในบ้านพัก ย้งโมโหลุกขึ้นไปยืนขวางหน้า

“เฮ้ย มึงจะลองดีกับกูเหรอ”

ปราณจ้องหน้าย้ง เพียงแค่สบตา ย้งก็ร่วงทรุดลงกับพื้นหลับสนิทไปทันที ปองตกใจมากชักปืนออกมาจะยิง ปราณหันไปจ้องหน้าปองและลูกน้องคนอื่น ๆ ปองและลูกน้องก็ร่วงทั้งยืน ล้มลงนอนกับพื้น โดนปราณสะกดหลับจนหมด


ปราณแสยะยิ้มดูถูก ปล่อยให้พวกปอง ย้ง หลับเกลื่อนอยู่กับพื้น ก่อนเดินเข้าไปในบ้านพักที่เจติยาและชูจิตถูกขังอยู่ด้านใน

อ่านละคร รากบุญ ตอนที่ 14

ปราณใช้อำนาจทำให้ชูจิตหลับ เพื่อที่จะคุยกับเจติยาตามลำพัง โดยที่ปราณบอกให้เจติยารู้แค่ชื่อตนเองเท่านั้น ปราณยื่นข้อเสนอจะช่วยเจติยากับชูจิตออกไปแล้วจัดการส่งพิสัยเข้าคุกให้ แลกกับการให้เจติยาออกปากสละความเป็นเจ้าของกล่องรากบุญ แล้วให้กล่องเป็นผู้เลือกเจ้าของกล่องคนใหม่ด้วยตัวเอง

เจติยาปฏิเสธทันควัน “ฉันไม่รู้ว่าคุณหรือเจ้าของคนใหม่ จะเอากล่องไปทำอะไร ถ้าเป็นเรื่องไม่ดี ก็จะยิ่งสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นมากขึ้น ฉันขอเลือกที่จะทำลายกล่องรากบุญซะดีกว่า”

“คิดให้ดีเจติยา เธอไม่อยากออกไปจากที่นี่เหรอ เผลอ ๆ พิสัยอาจจะฆ่าเธอกับชูจิตปิดปากก็ได้นะ”

“ฉันรู้ แต่ฉันเชื่อว่าฉันเอาตัวรอดได้ ดีกว่าให้กล่องรากบุญ ต้องตกไปอยู่ในมือของคนที่อันตราย”

“เธอมันโง่ที่สุด มีอำนาจวิเศษอยู่ในมือแท้ ๆ ยังคิดจะทำลายมันทิ้งอีก ฉันพยายามพูดดี ๆ กับเธอแล้วแต่เธอยังกล้าปฏิเสธ แล้วเธอจะเสียใจ”

ทันใดนั้น ไฟในห้องก็ติด ๆ ดับ ๆ เหมือนตามอารมณ์ความโกรธของปราณ อึดใจไฟก็สว่างจ้าขึ้น แต่ปราณไม่อยู่ในห้องแล้ว เจติยาตกใจหน้าซีดเผือด ไม่รู้ว่าเผชิญกับอะไรกันแน่

เช้าวันรุ่งขึ้น ย้งแอบเห็นนวัชนำกำลังตำรวจออกค้นหาเจติยากับชูจิต โดยเริ่มจากจุดที่ เจติยากับนิษฐาตามมาเจอชูจิต แถมยังมีลาภิณ นิษฐา ปริมตามขบวนตำรวจมาด้วย ย้งกลัวมากรีบกลับไปปรึกษาปอง ทั้งคู่ตัดสินใจจะหนีเอาตัวรอดกันก่อน โดยจะพาชูจิตกับเจติยาไปด้วย เพราะคิดว่าถ้าเกิดพลาดท่าจะได้ใช้ทั้งสองคนเป็นตัวประกัน

เจติยาได้ยินปองกับย้งคุยกัน ก็เลยคิดว่าทั้งสองคนคงถูกตำรวจตามกดดัน ถึงได้คิดจะย้ายที่ซ่อน หญิงสาวคิดว่าถ้าจะหนีไปทางถนนก็อาจจะเจอตำรวจตั้งด่าน ปองกับย้งคงต้องหนีไปทางทะเลแน่

เจติยาตัดสินใจทุบแก้วให้แตกแล้วเก็บเอาเศษแก้วไว้เป็นอาวุธ ระหว่างที่ปองกับย้งพานั่งเรือหนีไป เจติยากับชูจิตแอบใช้เศษแก้วที่เตรียมมาตัดเชือกที่มัดมือจนขาด ปองเดินผ่านมาพอดี เจติยาฉวยโอกาสแย่งปืนของปองที่เหน็บอยู่ด้านหลังมา ท่ามกลางความตกใจของทุกคน

ย้งแอบอ้อมไปอีกทาง ชูจิตหันไปเห็นรีบบอกเจติยาให้ระวังตัว เจติยาเห็นจวนตัว หลับตายิงปืนมั่ว ๆ ออกไป ปองและย้งวิ่งหาที่หลบกันวุ่นวายไปหมด เจติยายิงจนกระสุนหมด แล้วโยนปืนทิ้งก่อนลากชูจิตกระโดดหนีลงไปในทะเลด้วยกัน ปองกับย้งว่ายน้ำไม่เป็น ไม่กล้าโดดตามลงไป

โชคดีว่าเรือยังแล่นออกไปจากฝั่งไม่ไกลนัก เจติยาสามารถพาชูจิตดำน้ำหนีกลับมาที่ฝั่งได้ พอทั้งคู่มาถึงฝั่ง เห็นมีคนนอนอยู่ตรงชายหาด ชูจิตดีใจมากรีบวิ่งไปขอความช่วยเหลือ แต่พอไปถึงกลับได้พบหญิงสาววัยรุ่นนอนตายเกยหาด หน้าซีด ตาเบิกโพลง

ชูจิตกรี๊ดลั่น ตกใจสุดขีด เจติยาวิ่งตามไปดู แล้วก็ต้องอึ้ง เมื่อเด็กคนนี้คือเด็กที่ตนกับนิษฐาตามหานั่นเอง ทันใดนั้น มือของศพก็คว้าแขนเจติยาหมับ ผงกหน้ามาพูด “บอกความจริง” เจติยาตกใจสะดุ้งเฮือก ไม่คิดว่าจะเจอศพร้องขอเอาตอนนี้

พิสัยเดินทางมาถึงชายหาดในตอนค่ำ ชายหนุ่มโมโหมากเมื่อรู้ว่าชูจิตกับเจติยาหนีรอดไปได้ ปองถูกตบจนหน้าหัน ลูกน้องคนอื่น ๆ พากันกลัวจนหัวหด

“มึงปล่อยให้หนีไปได้ยังไงวะ ผู้หญิงแค่สองคนยังไม่มีปัญญา ไม่ได้ความ”

พิสัยผลักปองเซล้มกระแทกไปกับพื้นทราย ปองแอบมีสีหน้าเจ็บใจ ขบกรามแน่นสะกดอารมณ์เอาไว้ จังหวะนั้นเองย้งกับลูกน้องอีกกลุ่มวิ่งเข้ามารายงาน

“ได้เรื่องแล้วครับคุณพิสัย มีคนเห็นผู้หญิงสองคน ลักษณะคล้ายกับสองคนนั่น โบกรถขนมะพร้าวเข้าตัวเมืองไปเมื่อเย็นนี้เองครับ”

ขาดคำ พิสัยก็ถีบย้งเข้าไปเต็ม ๆ “นี่เหรอวะได้เรื่องของมึง ได้เข้าคุกน่ะสิ พวกมันไปถึงตัวเมืองเมื่อไหร่ ได้พาตำรวจมาลากคอพวกมึงแน่”

ย้งเซไปเกือบล้ม จ๋อยสนิท “แล้วเราจะทำไงดีล่ะครับคุณพิสัย”

“ก็ตามไปดักสิวะ หาตัวเจอเมื่อไหร่...” หยุดพูดไป สีหน้าใช้ความคิด แววตาเหี้ยมเกรียม

ปราณยืนมองพิสัยอยู่ด้วยความสนใจ กับความโหดเหี้ยม และโลภโมโทสันของพิสัย คนแบบนี้สมควรจะเป็นเจ้าของกล่องรากบุญที่สุด

วิญญาณกิ่งบอกให้เจติยาตามไปช่วยคนที่อพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ในตัวเมือง ชูจิตอยากจะไปหาตำรวจก่อน แต่ก็ไม่กล้าแยกตัวไปคนเดียว ต้องตามติดเจติยาไปที่อพาร์ตเมนต์ด้วย

กิ่งพาเจติยาไปหยุดยืนอยู่หน้าห้องพักห้องหนึ่ง เจติยาเคาะประตูเรียก สักพักก็มีคนเปิดประตูห้องออกมา เป็นผู้ชายอายุประมาณ 50 ปี แต่งตัวดีท่าทางเป็นคนมีเงิน เจติยารีบถามหาศรกับไหม

ศักดิ์มีท่าทางตกใจสุด ๆ ก่อนจะรีบเก็บอาการ “ที่นี่ไม่มีคนชื่อนี้หรอก มาผิดห้องแล้ว”

“ศรกับไหม คือเด็กที่ถูกหลอกมาขายบริการให้คุณไงล่ะ จริง ๆ ยังมีกิ่งอีกคน แต่คุณฆ่าเธอไปแล้ว”

“เลอะเทอะออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลย”

ชูจิตหน้าเสียรีบดึงมือเจติยาออกไป เจติยาเหลือบตาไปมองที่โซฟาตกใจแทบช็อก เมื่อเห็นศพของกิ่งที่โซฟา ศีรษะเต็มไปด้วยเลือด น่าหวาดกลัว ในสภาพที่ตาย

เจติยาชี้ไปที่โซฟา “กิ่งตายที่โซฟานั่น”

ศพกิ่งผงกหน้าหันมามองเจติยา “พวกมันหลอกหนูกับเพื่อน ว่ามีงานให้ทำ แล้วมันก็ขายหนูให้ไอ้ผู้ชายคนนี้ มันเป็นพวกวิปริต พอหนูไม่ยอม มันก็เลยฆ่าหนู”

“คุณฆ่ากิ่งแล้วเอาศพไปทิ้งทะเลเพื่อทำลายหลักฐาน แล้วตอนนี้คุณก็กำลังจะทำแบบเดียวกันกับศรกับไหม”

“แกเป็นใคร แกต้องการอะไร”

กิ่งเดินนำไปที่ห้องน้ำด้านใน เจติยาวิ่งตามไปเปิดประตูห้องน้ำออกดู เห็นศรกับไหมเด็กสาวในวัยเดียวกับกิ่ง ถูกมัดมือมัดเท้า แถมมัดปากไม่ให้ส่งเสียงร้อง เนื้อตัวก็เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำจากการถูกซ้อม นอนอ่อนแรงอยู่บนพื้นห้องน้ำ ชูจิตตกใจสุด ๆ นึกไม่ถึงว่าจะเจอเด็กสองคนนี้จริง ๆ

ศักดิ์ตามไปจิกหัวเจติยาลากออกมา แล้วเหวี่ยงเจติยาไปที่โซฟาก่อนจะตามไปบีบคอเจติยาทันที กะเอาให้ตายเจติยาพยายามจะดึงมือศักดิ์ออก แต่สู้แรงไม่ไหว จนจะขาดลมหายใจ ชูจิตวิ่งไปหยิบไม้กอล์ฟมาฟาดเข้าเต็มหัวศักดิ์ จนศักดิ์เลือดไหลอาบ นอนหมดสติอยู่กับพื้น

ศักดิ์โดนตำรวจจับ วิญญาณกิ่งบอกขอบ คุณเจติยาก่อนเลือนหายไป ชูจิตเห็นเจติยายืนพูดอยู่คนเดียว จึงเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย เจติยารีบแก้ตัวพัลวัน

“เธอนี่มีลับลมคมในซะเหลือเกินนะ ทั้งเรื่องที่มาช่วยคนที่นี่ แล้วยังรู้อีกว่าใครเป็นฆาตกร”

“มันอธิบายยากน่ะค่ะท่าน เอาไว้มีเวลา แล้วหนูจะเล่าให้ท่านฟังนะคะ”

“ฉันก็ไม่ได้อยากรู้นักหนาหรอก แล้วเราจะไปให้ปากคำต่อที่โรงพักได้รึยัง หรือว่ามีธุระต้องไปช่วยใครที่ไหนต่ออีกไม่ทราบ”

“ไปได้แล้วค่ะ เออ แล้วท่านจะบอกตำรวจรึเปล่าคะ ว่าคุณพิสัยอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ทั้งหมด”

ชูจิตหน้าเจื่อนไป พอถึงเวลาจริง ๆ ก็ห่วงน้องชายจนลังเลไม่กล้าตัดสินใจ

พอปริมรู้ข่าวว่าตำรวจเจอตัวชูจิตกับเจติยาแล้วก็รีบแอบโทรศัพท์ไปบอกพิสัย พิสัยร้อนใจมากรีบรุดไปหาชูจิตที่โรงพัก เจติยาคอยจับตาดูอยู่อย่างใกล้ชิดกลัวพิสัยจะทำร้ายชูจิต แต่แล้ว ทั้งเจติยา และชูจิต ก็ต้องอึ้ง คิดไม่ถึง เมื่อจู่ ๆ พิสัยก็คุกเข่าแล้วก้มลงกราบแทบเท้าของชูจิต ชูจิตก้มมองพิสัย แค่นี้ก็น้ำตารื้นขึ้นมาเลย รักน้องมาก ๆ เป็นทุนอยู่แล้ว

“ผมมากราบขอโทษพี่จิตครับ ขอบคุณพี่จิตที่ยังเมตตา ไม่บอกใครว่าเป็นฝีมือผม”

“ก่อนมาคงมีสายรายงานหมดแล้วสิ แต่เธอเข้าใจผิดนะพิสัย ถึงยังไง พี่ก็ต้องแจ้งความแล้วเล่าความจริงทั้งหมดให้ตำรวจฟังอยู่ดี”

“ผมทราบครับ ผมไม่ได้มาขอให้พี่จิตยกโทษให้ผมหรอกครับ เพียงแต่ผมอยากมาบอกพี่ ว่าผมไม่ได้คิดจะทำร้ายพี่เลย ผมเพียงแค่ต้องการหุ้นของนิราลัยเท่านั้น”

“ถึงยังไงก็ผิดอยู่ดีแหละค่ะ คุณไม่มีสิทธิจับตัวใครไปบีบบังคับให้ยกอะไรให้ทั้งนั้นแหละ ถึงจะเป็นพี่สาวก็เถอะ”

พิสัยเหล่มองเจติยาด้วยสายตาเจ็บใจ ก่อนจะตีหน้าเศร้าพูดกับชูจิตต่อ “พี่มีบุญคุณกับผมท่วมหัว ที่ผมทำไป ก็เพราะผมน้อยใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม แต่ถึงยังไง ผมก็ไม่มีวันทำร้ายพี่จิตได้หรอกครับ ผมอยากให้พี่เชื่อผมข้อนี้”

“อย่าหลงคารมเค้านะคะคุณท่าน”

“เธอเงียบก่อนเถอะเจติยา”

พิสัยปั้นหน้าเศร้า ตาแดง บีบน้ำตาคลอ “พี่เล่าความจริงให้ตำรวจฟังเถอะครับ ถ้าผมทนรับความผิดไม่ไหว ผมก็คงได้ไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่เร็วขึ้นก็เท่านั้นเอง”

เจติยาเหล่มอง มีสีหน้าหมั่นไส้ ไม่เชื่อ ชูจิตนิ่งคิดอยู่ครู่ก่อนตัดสินใจบอกให้เจติยาออกไปจากห้องก่อน เจติยาหน้าเสีย รู้ว่าชูจิตต้องใจอ่อนแน่ แต่หญิงสาวก็จำต้องออกไปจากห้องตามความต้องการของชูจิต พิสัยแอบยิ้มเจ้าเล่ห์พอใจ เชื่อว่าชูจิตต้องใจอ่อนกับตนแน่ ๆ

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 26 พ.ย. 55

รากบุญ บทประพันธ์ของ ช่อมณี จากบริษัท ทีวีซีน จำกัด
รากบุญ บทโทรทัศโดย เอกลิขิต
รากบุญกำกับการแสดงโดย ย้ง ธราธร
รากบุญ ผู้จัดโดย ปิ่น ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครแนวลึกลับ สืบสวน ให้แง่คิดเรื่องความสุขแท้จริง บาปบุญ คุณโทษและคุณค่าของเวลา
ติดตามชมละครเรื่องรากบุญ ได้ทางไมยทีวีสีช่อง 3
ออกอากาศตอนแรก วันที่ 16 พฤศจิกายน 2555
ที่มา เดลินิวส์