@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 24 พ.ย. 2555

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 24 พ.ย. 2555

“น้องปลา หนาดีจริง ๆ นะคะ ยังมีหน้ามาทำงานได้อีก”
“ถ้าพี่ไม่อยากโดนถอนหงอก ขอบอกว่าหุบปากจะดีกว่า” ปราสินีเดินสะบัดหน้าออกไป

เดียกับฤทธิ์เดินเข้าหาอย่างเอาเรื่องซูซี่รีบถอยออกไป

ทางด้าน ฤชวีลงนั่งทำงานอย่างมีความสุขที่ได้พบนางในฝันโดยบังเอิญ ต้องชะงักเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นชุติภากำลังเดินอยู่ด้านในโดยมีผู้จัดการเดินนำ ชุติภามองออกมาที่ริมสระน้ำฤชวีตกใจก้มหน้าฟุบกับโต๊ะโดยใช้โน้ตบุ๊กบังไว้ได้ทัน

ฤชวีเหลือบมองชุติภาเดินไปอีกทางฤชวีได้โอกาสรีบยกโน้ตบุ๊กกับกระเป๋าจะกลับไปที่ห้อง แล้วต้องตกใจอีกครั้งเมื่อเห็นชุติภาหันกลับมา เขารีบยกโน้ตบุ๊กบังหน้าทันที ชุติภาชะงัก มองอย่างเอะใจ ชายหนุ่มที่เดินสวนกันเมื่อครู่รูปร่างลักษณะคลับคล้ายคลับคลาหลานชาย ฤชวีเห็นว่าจวนตัวรีบเดินหลบเลี้ยวไปอีกทางทันที



ชุติภารีบเดินกลับมาด้วยความสงสัย หยุดตรงจุดที่ฤชวีเลี้ยวมา ชุติภามองไปรอบ ๆ ไม่เห็นฤชวี แล้วผู้จัดการมาตาม ฤชวีที่แอบดูอยู่ถอนใจอย่างโล่งอก เมื่อกลับเข้าห้องก็รีบโทรฯหาน้องสาวทันที

“พี่ต้น ทำไมไม่รับสาย มิ้นท์โทรฯจนโมโหแล้วนะเนี่ย” มิ้นโวยวาย

“โทษทีพี่ลืมโทรศัพท์ไว้ นี่มิ้นท์ พี่เจอคุณย่า! ...คุณย่ารู้ได้ยังไงว่าพี่กลับมา”

“คุณย่ามาที่บ้านน่ะสิ แล้วจอมสแกนขั้นเทพอย่างคุณย่ามีความลับได้ที่ไหน เดินสแกนทั่วบ้านเลย นี่มิ้นท์ต้องพังโทรศัพท์ตัวเองไม่งั้นคุณย่าได้เบอร์ใหม่พี่ไปแล้ว ทีนี้พี่ว่าเจอคุณย่าใช่ไหม อื้อหือประเทศไทยมันแคบหรือพี่ดวงตก อุตส่าห์ไปตั้งไกลยังไปเจอกันได้ แล้วท่านว่ายังไง”

“ยังไม่เจอจัง ๆ แต่พี่ว่าท่านก็สงสัยอยู่”

“ถ้าคุณย่าสงสัยคงสั่งค้นโรงแรมตามหาตัวพี่แน่ พี่ใช้ชื่อตัวเองจองห้องหรือเปล่า”

“เปล่า ใช้ชื่อเพื่อนของกิ่งน่ะ” ฤชวีบอกน้องสาว

“งั้นพี่รีบเช็กเอาต์ แล้วขึ้นเครื่องกลับมาเลย”

“ตอนนี้พี่ยังกลับไม่ได้”

“ทำไมล่ะพี่ อยากโดนจับกลับบ้านปทุม เจอยุทธการจับแต่งงานของคุณย่าหรือไง จะบอกให้นะพี่ว่าคราวก่อนที่มิ้นท์ไปบ้านปทุม รูปผู้หญิงที่คุณย่าจัดมาดูตัวกับพี่วางเป็นตั้งเลย”

“พี่กลับไม่ได้เพราะเจอคุณพิมน่ะสิ”

“คุณพิม...ครั้งนึงของชีวิตพี่น่ะเหรอ”

“ใช่ พี่ไม่อยากทิ้งโอกาส”

“พี่จะเดินหน้าเหรอ”

“อืม...”

“โหย..ฤาษีต้นจะออกจากถ้ำ งั้นก็รักต้องสู้เลยพี่ มิ้นท์เชียร์ขาดใจระวังตัวหน่อยนะพี่ ถ้าคุณย่ารู้ คุณพิมของพี่เละเป็นโจ๊กแน่”

“พี่รู้..เราก็ระวังตัวนะ คุณย่าไม่รามือแน่”

“นี่มิ้นท์จะต้องไปทำงานก็หลบหน้าคุณย่าได้สักเดือนนึง พี่กลับมาก็หาที่อยู่ใหม่ก่อนนะ”

“โทษทีนะทำให้มิ้นท์ต้องเดือดร้อนไปด้วย”

“พี่น้องต้องช่วยกันอยู่แล้ว มีเรื่องด่วนก็ติดต่อเบอร์ใหม่นะพี่ มิ้นท์จะเปลี่ยนเบอร์เลย แล้วจะส่งแมสเสจไปบอก แค่นี้นะพี่รีบเก็บของ”

“โอเค”

“พี่ต้น..พี่ต้องจีบคุณพิมให้ติดนะ อย่าให้พลาด มิ้นท์อยากมีพี่สะใภ้”

“จะพยายาม” ฤชวีกดวางสาย มองออกไปนอกระเบียง สีหน้ามีความสุขมาก

ชุติภาให้ผู้จัดการตรวจเช็กรายชื่อแขกที่เข้าพักในรีสอร์ท ทั้งหมด แต่ไม่ปรากฏชื่อ ฤชวี วงศ์บริบูรณ์ ชุติภาสงสัยตัวเองว่าเธออาจจะมองผิดไป จังหวะนั้นสุทิน นักสืบรับจ้างก็โทรฯเข้ามารายงานว่า ฤชวีกลับมาเมืองไทยแล้ว และตอนนี้ก็มาพักผ่อนอยู่ที่เกาะสมุย

“คิดจะหลบหน้าย่า ไอ้หลานหัวดื้อ!” ชุติภาพึมพำหลังกดวางสายจากนักสืบ

ฤชวีคิดจะสานสัมพันธ์กับนางในฝัน เขามาหาพิมภาที่ห้องแล้วชวนไปทานข้าวด้วยกัน เมื่อถึงห้องอาหารฤชวีมองซ้ายมองขวาอย่างระแวงจนพิมภาสังเกตเห็น

“คุณต้นเป็นอะไรหรือเปล่าคะ เห็นมองซ้ายมองขวาอยู่นานแล้ว”

“อ๋อ..ผมมองไปเรื่อยเปื่อยน่ะครับ ทานอะไรดีครับ”

หลังสั่งอาหารเสร็จ ฤชวีก็ชวนพิมภาคุยไปเรื่อยจนมาถึงเรื่องแต่งงาน แล้วนึกได้ว่าไม่ควรพูดจึงเปลี่ยนเป็นเรื่องงานที่เธอทำ

“ฉันเป็นแบรนด์เมเนเจอร์ บริษัทเครื่องสำอางนารีน่ะค่ะ คุณต้นล่ะคะ”

“ผมเป็นนักเขียนครับ เขียนหนังสือนวนิยายน่ะครับ ใช้นามปากกาว่าฤชวี

“วันหลังพิมจะลองหามาอ่านนะคะว่าสนุกมากไหม นี่คุณต้นมาเที่ยวคนเดียวเหรอคะ”

“เรียกว่ามาหาที่สงบ ๆ ทำงานจะตรงกว่าครับ”

“กรุงเทพฯไม่สงบเหรอคะถึงต้องมาไกลขนาดนี้”

“ถ้าเอาเหตุผลตามจริง คุณพิมอย่าขำผมนะครับ ผมหนีคุณย่ามาน่ะครับ”

“หนี..” พิมภาย้ำอย่างไม่เชื่อ

“ก็..ถ้าตามพล็อตนิยาย ผู้ใหญ่ก็มักจะพยายามจับลูกหลานแต่งงาน เมื่อเขาคิดว่าถึงเวลาน่ะครับ”

“สมัยนี้ยังมีคลุมถุงชนอีกเหรอคะ พิมว่าถ้าคุยด้วยเหตุผลท่านน่าจะเข้าใจนะคะ”

“คุณย่าของผมไม่เหมือนใครครับ ถ้าท่านต้องการให้เราทำอะไร เราก็ต้องทำตาม ถ้าไม่ทำท่านก็จะมีวิธีที่ทำให้เราต้องยอมตามใจท่านอยู่ดี แล้วยิ่งไม้ตายของท่านทำให้ผมพูดไม่ออกทุกที”

“เป็นยังไงคะ ไม้ตายของท่าน”

ฤชวีจะพูดแล้วชะงัก แทนสายตาฤชวีเห็นชุติภากำลังเดินมาที่ทางเข้าห้องอาหาร ฤชวีตกใจรีบหลบลงไปใต้โต๊ะพิมภางง ๆ ถามว่าหาอะไร ฤชวีอึกอักไม่รู้จะตอบยังไง...ชุติภาเดินมานั่งห่างจากโต๊ะฤชวีไปสองสามโต๊ะ ฤชวีที่แอบมองอยู่ถึงกับใจแป้ว

“คุณ...” พิมภาเรียก

ฤชวีรีบยกนิ้วปิดปากพิมภาว่าอย่าพูด หญิงสาวชะงัก ฤชวีขยับมาใกล้พิมภา

“คุณพิมครับ..จำเรื่องคุณย่าของผมได้ไหม....ท่านอยู่ที่นี่”

พิมภาชะงัก แล้วมองหาจนไปเจอชุติภาที่สบตามาพอดี

“ที่นั่งถัดจากเราไปสามโต๊ะเหรอคะ”

พิมภาถามเบา ๆ พลางมองชุติภาที่ดูดุดัน หญิงสาวจึงเข้าใจเลยว่าทำไมฤชวีเกรงใจนัก

“แล้วจะทำยังไงคะ”

“ครับ...ผมต้องออกไปจากที่นี่ ไม่อย่างนั้นท่านต้องเจอตัวผมแน่ ๆ”

“แต่ท่านนั่งอยู่แถวทางเดิน แล้วหันหน้ามาทางเรา แค่คุณลุกขึ้นท่านก็เห็นแล้ว”

“ยังไงผมก็ให้ท่านเห็นผมตอนนี้ไม่ได้”ฤชวีสีหน้าร้อนใจมาก

พิมภามองฤชวี สลับมองชุติภาอย่างใช้ความคิด ก็เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา เธอถามว่าเขาจะลองไหม

ฤชวีพยักหน้ารับมองพิมภาอย่างมีความหวัง

“ถ้าฉันเรียกความสนใจจากย่าคุณไว้ คุณต้องรีบออกไปเลยนะ”

“ครับ..แล้วคุณจะทำยังไงล่ะครับ”

พิมภาเรียกบริการมาสั่งน้ำส้ม จากนั้นก็ส่งผ้าคลุมไหล่ให้ฤชวี บอกให้เขาเอาไว้บังหน้าตอนเดินออกไป..พอเห็นบริกรถือถาดน้ำส้มเดินเข้ามา พิมภาส่งสัญญาณบอกฤชวีให้เตรียมพร้อม กะจังหวะว่าถาดน้ำส้มอยู่ใกล้ชุติภาเธอรีบเดินกระแทกพนักงานอย่างแรงจนน้ำส้มบนถาดหกใส่ชุติภาที่นั่งอยู่ ชุติภาลุกขึ้นหันมาโวยวาย

“ขอโทษค่ะ ฉันผิดเองคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” พิมภาแสร้งทำเป็นตกใจแล้วขอโทษ

“เดินภาษาอะไรกัน ที่ตั้งกว้างยังชนพนักงานได้ ไม่มีตาหรือไง”

“ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ พอดีขามันอ่อนกะทันหัน”พิมภาพูดไปขยับไป จนชุติภาต้องหมุนตามกลายเป็นหันหลังให้ทางฤชวี

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 24 พ.ย. 2555

ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพร
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา เดลินิวส์