@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 1 วันที่ 25 พ.ย. 55

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 1 วันที่ 25 พ.ย. 55

“ฉันไม่ได้มาจบที่นี่ แต่ฉันมาเริ่มต้นต่างหาก แล้วนายล่ะ มาจบหรือมาเริ่มต้น”
“ฉันมาทำก่อนนายได้นิดหน่อย ที่ผ่านมาก็ทำโน่นทำนี่ เฉียดคุกไปเฉียดคุกมา เลยอยากเปลี่ยนฟิวมาเฉียดความตายดูบ้าง” ไทขอให้เขาสมหวัง ทั้งสองหัวเราะให้กัน เอี่ยวกอดคอไทบอก “เวลาอยู่ในสนามรบน่ะ มันก็เท่ากับว่าตายไปครึ่งตัวแล้วโว้ย ถามจริงๆ นายไม่กลัวหรือ”

“กลัว...” เอี่ยวถามว่ากลัวแล้วมาทำไม “ไม่ได้กลัวตาย กลัวไม่มีจะกิน” ตอบแล้วก็ทำกิจกรรมร่วมกัน

ผู้พันมาทักทายไทกับเอี่ยวอย่างสนิทสนม ไทจึงรู้ว่าที่แท้ผู้พันกับเอี่ยววางแผนไปดึงตนมาร่วมทีม ผู้พันยังแนะนำผู้ร่วมทีมอีกสองคนคือ จ่าเคและหมวดหม่องให้รู้จักกันด้วย จากนั้นผู้พันบอกลูกทีมว่า

“ได้เวลาเดินทางกันแล้ว ส่วนภารกิจเราจะคุยกันในรถ”

ooooooo

ภารกิจที่ว่านี้ คือการปราบกะเหรี่ยงนักค้ายาที่มากางเต็นท์พักพลอยู่ในหุบเขากลางป่าลึกนั่นเอง งานนี้ถ้าจับหัวหน้าได้จะได้ค่าหัว 4 ล้าน ส่วนยาเสพติดที่ยึดได้รัฐบาลจะจ่ายให้ 10 เปอร์เซ็นต์ของราคาที่ขายในท้องตลาด



แม้ว่าภารกิจนี้จะฆ่าพวกนักค้ายาตายเป็นเบือ แต่ผู้พันก็เสียจ่าเคและหมวดหม่องไป คงเหลือแต่ผู้พันที่บาดเจ็บและไทกับเอี่ยวรอดกลับมา ที่น่าเจ็บใจคือ ตัวหัวหน้ามันหนีไปได้

เมื่อถอยมาตั้งหลักได้แล้ว ผู้พันบอกไทและเอี่ยวว่า

“ภารกิจอาจจะลุล่วงแต่มันไม่สมบูรณ์ หัวหน้ามันหนีไปได้” เอี่ยวถามว่าจะตามต่อไหม “มันไม่มีคนจ้างน่ะสิ เรามันทหารรับจ้าง จะทำงานต่อก็เมื่อมีคนจ้าง” ไทถามว่าทำไมเขาไม่จ้างเราต่อ “มันเป็นเรื่องการเมืองที่มันไม่แน่นอน แต่ที่แน่ เราต้องยุบทีมแล้วแยกย้ายกันไป”

ไทกับเอี่ยวมองหน้าผู้พัน สายตาเต็มไปด้วยคำถาม ผู้พันอ่านใจออก ชี้แจงว่า

“หัวหน้ามันยังไม่ตาย มันคงไม่ปล่อยให้พวกเราลอยนวลหรอก ฉันรู้จักไอ้บ้านี่ดี พวกเราหายไปสักพักแล้วค่อยว่ากัน เอ้า...นี่ค่าเหนื่อย เอาล่ะ เจอกันเมื่อชาติต้องการ”

ไทกับเอี่ยวรับเงินจากผู้พัน แล้วทั้งสามก็แยกกันไปคนละทาง เอี่ยวถามไทว่าจะไปไหน ไทบอกว่าจะไปทางใต้ ถามเอี่ยวว่าแล้วเขาจะไปไหน เอี่ยวตอบกวนๆว่า “งั้นฉันไปทางเหนือแล้วกัน”

ต่างอวยพรให้โชคดี พูดกลั้วหัวเราะกันว่า “เจอกันอีกทีเมื่อชาติต้องการ”

ooooooo

ปลายฟ้าไปที่ร้านฟาสต์ฟู้ดหมายจะเบิกเงินเดือน เธอแทบช็อกเมื่อมีป้ายประกาศเซ้งด่วน เธอเซ็งจนบอกไม่ถูก แต่พอหันจะเดินกลับ ก็เห็นไทนั่งอยู่บนมอเตอร์ไซค์ฝั่งตรงข้าม เธอนึกว่าเขาจะมากินอาหาร เลยพูดประชดไปว่า เสียใจด้วยร้านปิดกิจการไปแล้ว

“ฉันไม่ได้มากินของหรอก เอ...เธอน่าจะเสียใจกว่าฉันนะ” ปลายฟ้าถามว่ามาที่นี่ทำไม อย่าบอกนะว่ามาหาตน เขินตายเลย “ใช่...ฉันมาหาเธอ แต่ไม่ได้มาจีบหรอก ฉันจะมาบอกว่าฉันต้องไปแล้ว”

ทั้งสองไปเดินคุยกันที่สะพานข้ามแม่น้ำแคว ปลายฟ้าถามว่าเขาจะไปไหน

“ฉันยังไม่รู้เลย แต่มันต้องไป บางทีฉันอาจจะเจอจุดหมายของฉันก็ได้”

ต่างก็อวยพรให้อีกฝ่ายโชคดี แต่พอจะแยกกัน ไทยื่นซองสายเชลโล่ชุดใหม่ให้ บอกว่า

“เธอต้องใช้มันพาไปสู่จุดหมาย”

“ขอบใจนะ ฉันต้องไปแล้วล่ะ...โชคดีนะ...” เธอยิ้มสดใสให้แล้ววิ่งไป ไทมองตาม รู้สึกชอบความสดใสแกมติงต๊องของเธอจนยิ้มออกมา

ไทยังคงเดินทางต่อไปด้วยมอเตอร์ไซค์คู่ชีพ นึกคิดประสาผู้โชกโชนกับการสู้ชีวิตว่า...

“หลายอย่างผ่านมาแล้วก็ผ่านไป บางอย่างอยู่ในความทรงจำ แต่บางอย่างก็หายไปในระหว่างทาง...”

ooooooo

4 เดือนผ่านไป ปลายฟ้ากับแป้งไปฉลองเรียนจบ กันที่ชลบุรี บอกกันว่าฉลองกันให้เต็มที่เลย เพราะคอยังอ่อน ดื่มได้ไม่นาน ปลายฟ้าเริ่มมึนๆ แต่แป้งนั้น เมาเลยทีเดียว
เกิดเรื่องจนได้ เมื่อปลายฟ้าลุกไปเข้าห้องน้ำ แป้งที่กำลังเมา ถูกพีทลูกชายเพลย์บอยของบุ๊นนักธุรกิจใหญ่ระดับชาติลุกจากสาวคู่ขามาขอนั่งด้วย แป้งกำลังเมา ตอบอย่างคึกคะนองว่ายินดีต้อนรับ ซ้ำยังอิงแอบซบไหล่เขาอย่างมีความสุข

ปลายฟ้ากลับมาเห็น เธอตกใจรีบชวนเพื่อนกลับ พีทขอไปส่ง ปลายฟ้าทิ้งสายตาบอกเขาว่า

“ช่วยอะไรหน่อยสิ ช่วยจ่ายตังค์ให้ที”

พีทมากร่างข้ามถิ่น เลยถูกเจ้าถิ่นก่อกวน เกิดชกต่อยกันขึ้น พีทบอกผู้หญิงที่มากับเขาให้ออกไปรอข้างนอก ทันใดนั้น อาฮวดลูกน้องคนสนิทของบุ๊นสอดปืนเข้ามา พีทอุทาน “เจ็กฮวด” ลูกน้องเจ้าถิ่นต่างพากันชักปืนออกมาจ่อใส่อาฮวด

อาฮวดบอกให้นายน้อยไปก่อน แต่เจ้าถิ่นไม่ยอมให้ไป อาฮวดพูดอย่างนักเลงว่า “งั้นก็เหนี่ยวไกเลย” ทันใดนั้น หัวหน้าออกมาบอกอาฮวดว่า

“ใจเย็น พี่ฮวด อุตส่าห์ข้ามถิ่นมาทั้งที ให้เกียรติพี่เขาหน่อย”

อาฮวดขอบใจ บอกว่าจะพาคนของตนกลับ แล้วค่อยๆพาพีทออกไปส่งที่รถ ลูกน้องทั้งหมดตามไปด้วย แต่หัวหน้าเจ้าถิ่นปรามลูกน้องว่า บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามีเรื่องกันในนี้ มีอะไรให้ไปคุยกันข้างนอก แค่นี้ลูกน้องก็รู้เจตนา พากันออกไปล้อมเล่นงานพวกอาฮวดด้วยไม้เบสบอล เพราะหัวหน้าสั่งว่าอย่าใช้ปืนเพราะมันหนวกหู!

แต่ลูกน้องหัวหน้าพวกนี้ยังกระดูกอ่อนเกินไป เจออาฮวดกับลูกน้องไม่ทันได้เหงื่อก็พากันล่าถอยไป

ooooooo

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 1 วันที่ 25 พ.ย. 55

ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดิน
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ