@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 21 พ.ย. 55

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 21 พ.ย. 55

พร้อมกับก็ได้ยินเสียงหัวเราะลึกลับดังเยือกเย็นออกมาจากกล่องรากบุญ ราวกับจะเยาะเย้ยทุกคนที่กล้าขัดขืนความต้องการของกล่อง
เช้าวันรุ่งขึ้น เจติยารีบร้อนไปหานวัชที่โรงพัก เล่าเรื่องนิษฐาหายตัวไปให้ฟัง นวัชหน้าเครียดรับปากว่าจะให้ลูกน้องช่วยตามหาให้ จังหวะนั้นเองมีตำรวจหอบแฟ้มเอกสารเข้ามารายงาน

“หมวดครับ พบศพผู้หญิงย่านรังสิตเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ทราบแล้วว่าชื่อนิตยา บนศพมีเขียนตัวเลขไว้อีกแล้วนะครับ”

นวัชตื่นเต้น ร้อนใจ “เขียนเลข ๕ ไทยใช่มั้ย”

“ไม่ใช่ครับ เลข ๑ ไทย”

“เลขหนึ่ง ศพก่อนเป็นศพที่สี่ แล้วทำไมมันถึงย้อนมาที่หนึ่งอีกล่ะ จะเอายังไงของมันกันแน่วะ ไอ้โรคจิตเอ๊ย”

ตำรวจกางแฟ้มให้นวัชดูรูปศพผู้ตาย เจติยาเหลือบตามองไปที่รูปในแฟ้ม ทันทีทันใด เจติยาก็ผงะหงายไป ภาพนิษฐาถูกมัดมือมัดเท้า ดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้นอยู่ในโรงงานร้างแห่งหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว มีผู้ชายคนหนึ่ง เดินเข้าหานิษฐาช้าๆ พร้อมกับกริชเปื้อนเลือดในมือ นิษฐาหวาดกลัวสุดขีดกรีดร้องลั่น ชายลึกลับยกกริชเปื้อนเลือดในมือขึ้นสูง ก่อนปักลงอย่างแรง เจติยาลุกพรวดขึ้นแล้วร้องสุดเสียงด้วยความหวาดกลัว ท่ามกลางความตกใจของนวัช และตำรวจ



“เป็นอะไรเจ”

“ฐา...ฐาถูกฆาตกรโรคจิตจับตัวไป พี่หมวด พี่ต้องรีบไปช่วยฐานะคะ”

พูดจบเจติยาก็ปวดหัวอย่างรุนแรงขึ้นมาอีก นวัชตกใจรีบเข้าไปประคอง เจติยาก้มหน้ากุมหัว ปวดหัวหนัก จนพูดอะไรไม่ออก

ตอนที่ 11

เพราะออกไปตามหานิษฐาทั้งคืน เจติยาถึงกับไข้ขึ้น ไปทำงานไม่ไหว ต้องโทรศัพท์ไปขอลาหยุดกับลุงทวีหนึ่งวัน ลาภิณพอรู้เรื่องก็นึกเป็นห่วง แต่ยังไม่ทันได้โทรศัพท์ไปหาเจติยา ปริมก็โผล่เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ลาภิณปั้นยิ้มให้ปริมวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะทำงานทันที

ปริมจะมาชวนลาภิณไปเลือกแพ็กเกจงานหมั้นด้วยกัน ลาภิณไม่อยากเสียเวลาตระเวนหาหลายที่ จึงหยิบโบรชัวร์ออกมาให้ปริมเลือกดูก่อน ปริมดีใจมากที่เห็นลาภิณใส่ใจงานหมั้น ไม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเธอคนเดียว

ผ่านไปสักพัก ปริมก็เดินยิ้มอารมณ์ดีออกมาจากห้องทำงานของลาภิณ แต่พอปิดประตูลงก็ได้ยินเสียงของพิสัยดังขึ้นที่ด้านหลัง ปริมหันกลับไปตามเสียง เห็นพิสัยกำลังยืนยิ้มกวน ๆ มองตนอยู่ ปริมจ้องพิสัยเขม็ง ด้วยความเกลียดชัง ทำท่าจะเดินหนีไป พิสัยรีบเดินตามไปติด ๆ ปริมโมโหมากหันกลับมาตวัดมือจะตบหน้าพิสัย แต่พิสัยคว้ามือไว้ได้ทัน

“อย่าออกอาการมากนักสิจ๊ะที่รัก เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นเข้าจะแก้ตัวลำบาก”

ปริมดึงมือหลุดออก แล้วจ้องหน้าพิสัยด้วยความเกลียดชังจับใจ พิสัยยิ้มเยาะ ก่อนจะเดินไปเคาะประตูห้องลาภิณแล้วหันมาทำหน้ากวน ๆ ใส่ก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไป ปริมมองตามด้วยความแค้น แต่ตกเป็นเบี้ยล่างพิสัยอยู่ เลยไม่กล้าทำอะไร

เจติยากำลังนอนหลับฝันว่าได้ยินเสียงของปราณปิศาจที่เกิดจากกล่องรากบุญบอกให้เธออธิษฐานขอพรจากกล่องรากบุญ หากว่าอยากช่วยนิษฐา เจติยาสะดุ้งตื่นพร้อมกับร้องปฏิเสธออกมาสุดเสียง พอตั้งสติได้ก็ทำท่าจะลุกไปตามเรื่องนิษฐาต่อ มยุรีเป็นห่วงรีบบอกให้รู้ว่าตำรวจได้ตัวผู้ต้องสงสัยแล้ว อีกไม่นานคงช่วยนิษฐาได้ ให้เจติยารอฟังข่าวอยู่บ้านจะดีกว่า

เจติยาร้อนใจ ไม่ยอมรออยู่ที่บ้าน รีบร้อนออกไปหานวัชที่โรงพัก เลยได้รู้ว่าผู้ต้องสงสัยของตำรวจก็คือพีระเดช เนื่องจากตำรวจสืบพบว่าผู้หญิงทุกคนที่ถูกฆ่า เคยไปงานสัมมนาของพีระเดช แล้วหลังจากนั้นอีกไม่กี่วันทุกคนก็ถูกฆ่าตาย พีระเดชไม่ยอมรับว่าเป็นฆาตกรโรคจิต

“คนอย่างผมจะไปฆ่าใครได้ แล้วผมก็ไม่ใช่พวกคลั่งไสยศาสตร์ด้วย ถึงต้องฆ่าใครด้วยวิธีพิสดารแบบนั้น”

เจติยาฉุกคิดรีบปรี่เข้าไปถาม “แล้วคุณรู้ได้ไงว่าคนฆ่าเป็นพวกคลั่งไสยศาสตร์”

“ก็ไอ้ตัวเลขไทยที่ใช้มีดเขียนบนศพนั่นไงครับ มันไม่ใช่ตัวเลขปกติ แต่เป็นสัญลักษณ์แทนดวงดาว อย่างเลขสี่ก็แทนดาวพุธ เลขหนึ่งก็แทนดวงอาทิตย์ ฆาตกรทำแบบนี้ก็เพื่อที่จะบูชายัญ ตามความเชื่อของมัน”

“ถ้าคุณยืนยันว่าไม่ได้ทำ งั้นก็แสดงว่าฆาตกรจับตัวเพื่อนฉันไปเพื่อบูชายัญเหรอคะ”

“ก็น่าจะใช่ล่ะครับ”

“ฆาตกรจะทำพิธีเมื่อไหร่ คุณบอกได้มั้ยคะ แล้วตอนนี้ฐายังปลอดภัยอยู่รึเปล่า”

พีระเดชอึก ๆ อัก ๆ ไม่รู้จะตอบยังไง เพราะตนก็ไม่รู้ละเอียดขนาดนั้น ทันใดนั้นเอง เจติยาก็เห็นนิมิตภาพขึ้นมาทันที...ที่โรงงานร้างตอนใกล้เที่ยง นิษฐาถูกมัดมือ มัดเท้า มัดปาก นอนอยู่บนพื้นที่เขียนอักขระยันต์ไว้ สีหน้าแววตาหวาดกลัวสุด ๆ ฆาตกรโรคจิตย่างสามขุมเข้าหา แล้วชูกริชขึ้นก่อนแทงปักลงไป ใบหน้านิษฐาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและหวาดกลัวสุดขีด

หลังจากเห็นภาพนิมิต เจติยารีบร้อนกลับไปที่บ้าน “ทุกอย่างเป็นฝีมือของแกเพื่อบีบให้ฉันขอพร แกชนะแล้ว บอกมาเดี๋ยวนี้เลยว่าฐาอยู่ที่ไหน”

ขาดคำก็มีลมพัดแรงในห้อง จนข้าวของล้มระเนนระนาด เศษกระดาษปลิวว่อนไปหมด กล่องรากบุญเปิดออก พร้อมแสงสว่างจ้า ภาพเส้นทางที่จะพาไปถึงโรงงานร้างที่ขังนิษฐาไว้ผุดขึ้นในหัว เจติยาพยายามตั้งสติ จากนั้นก็รีบวิ่งออกจากห้องไปทันที กล่องรากบุญ ไม่มีเหรียญทั้งสามติดที่ฝากล่องทั้งสามด้านแล้ว ฝากล่องค่อย ๆ ปิดลงมาเองพร้อมทำงานตามวงจรของตนต่อไป

นวัชนำกำลังตำรวจบุกไปช่วยนิษฐาที่โรงงานร้างไว้ได้ทันเวลา พีระเดชตกใจมากเมื่อรู้ว่าคนร้ายที่แท้แล้วเป็นแสงคนขับรถของตนนั่นเอง จู่ ๆ แสงที่ถูกยิงสาหัสนอนหายใจรวยรินอยู่กับพื้นก็ลุกพรวดขึ้น

แสงหันไปชี้หน้าเจติยา ตะคอกใส่ “แกมันโง่เง่า มีแต่คนอยากมีอำนาจบันดาลได้ทุกอย่าง แกได้มันแล้วกลับจะทิ้งมัน ล้มเลิกความคิดซะเจติยา ไม่อย่างงั้นคนรอบข้างแกจะต้องเดือดร้อน ตัวแกเองก็จะไม่รอด”

พูดจบก็มีเงาดำทะมึนออกมาจากร่างของแสง ก่อนที่เงาดำนั้นจะรวมตัวกันเป็นชายหนุ่มรูปงาม ผิวขาว แต่สีหน้าแววตาเย็นชา ซึ่งก็คือ “ปราณ” ปิศาจร้ายในกล่องรากบุญนั่นเอง ไม่มีใครเห็นปราณ นอกจากเจติยา ปราณมองเจติยาด้วยสายตาเย็นชา เจติยาจ้องมองปราณเขม็ง สีหน้าซีดเผือด เหมือนถูกดูดพลังไป

ทันทีที่ปราณหายไป ร่างของแสงก็ล้มลงกับพื้น แล้วขาดใจตายทันที เจติยายืนช็อกอยู่ครู่นึง ก่อนจะเป็นลมล้มพับตามไปอีกคน

เย็นนั้น ลาภิณแวะไปเยี่ยมลูกค้าที่พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล แล้วเลยแวะไปเยี่ยมเจติยาที่ต้องนอนพักอยู่โรงพยาบาลด้วย ปริมไปหาลาภิณที่บ้านเลยไม่พบ พิสัยผ่านมาเจอปริมนั่งรอลาภิณอยู่ในห้องรับแขก จึงแอบย่องเข้าไปโอบกอดปริม เพราะคิดว่าชูจิตนอนหลับอยู่บนบ้าน หารู้ไม่ว่าชูจิตเดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี ปริมนึกรังเกียจพิสัยหลังจากต่อปากต่อคำกันพักใหญ่ ปริมเถียงสู้ไม่ได้ตัดสินใจคว้ากระเป๋าเดินกลับออกไปจากบ้าน ชูจิตที่แอบดูอยู่ตกใจจนหน้าซีดเผือด เมื่อได้รับรู้ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่

เจติยาไม่อยากเป็นทาสกล่องรากบุญ จึงเอากล่องไปถ่วงทิ้งลงในแม่น้ำ แต่พอกลับมาถึงบ้านกลับพบกล่องรากบุญตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจติยาเอาร่มมาทุบตีกล่องไม่ยั้งด้วยความโกรธจัด แต่กล่องรากบุญก็ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน

เจติยาเอากล่องรากบุญไปเผาที่สนามข้างบ้าน แต่กล่องรากบุญยังคงมีสภาพเหมือนเดิม ไม่มีร่องรอยว่าถูกไฟไหม้แม้แต่น้อย นทีเดินผ่านมาเห็นเข้าพอดี เจติยาไม่พอใจมากที่เห็นนทีทำท่าเหมือนถูกอกถูกใจอยากจะขอเป็นเจ้าของกล่องรากบุญ หญิงสาวรีบคว้ากล่องมาจากมือนที แล้วสั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้นทีมายุ่งกับกล่องรากบุญอีก

นทีหงุดหงิดหันไประบายอารมณ์ใส่เคมีที่แวะมาเอาสมุดเลกเชอร์คืนพอดี เคมีได้เจอกับเจติยาเป็นครั้งแรก เคมีแอบปลื้มเจติยามาก เจติยาไม่คิดอะไรมาก แค่นึกเอ็นดูเคมีเหมือนเป็นน้องชายคนหนึ่งเท่านั้น

ชูจิตคิดมากเรื่องพิสัยกับปริม หญิงสาวตัดสินใจโทรศัพท์ไปขอให้ทนายปุ่นช่วยติดต่อนักสืบเก่ง ๆ มาช่วยทำงานสืบค้นความจริงให้

เจติยาไปปรึกษาลุงทวีเรื่องที่คิดจะทำลายกล่องรากบุญแต่ไม่สำเร็จ ลุงทวีบอกให้เจติยาลองไปหาคนที่คิดเหมือนกันแต่มีความสามารถมากกว่า แล้วให้กล่องรากบุญไป เผื่อเจ้าของคนใหม่อาจหาวิธีเอาชนะกล่องรากบุญได้

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 21 พ.ย. 55

รากบุญ บทประพันธ์ของ ช่อมณี จากบริษัท ทีวีซีน จำกัด
รากบุญ บทโทรทัศโดย เอกลิขิต
รากบุญกำกับการแสดงโดย ย้ง ธราธร
รากบุญ ผู้จัดโดย ปิ่น ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครแนวลึกลับ สืบสวน ให้แง่คิดเรื่องความสุขแท้จริง บาปบุญ คุณโทษและคุณค่าของเวลา
ติดตามชมละครเรื่องรากบุญ ได้ทางไมยทีวีสีช่อง 3
ออกอากาศตอนแรก วันที่ 16 พฤศจิกายน 2555
ที่มา เดลินิวส์