@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 16 วันที่ 9 พ.ย. 55

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 16 วันที่ 9 พ.ย. 55

มุนินทร์โยนเสื้อกางเกงให้วีกิจแต่งตัวแล้วกอดอกเมินไป วีกิจแต่งตัวอย่างใจไม่อยู่กับตัว “เชิญกลับไปได้แล้ว”
มุนินทร์หมุนตัว ชายผ้าเขี่ยดอกไม้แก้วดังกริ๊ง ดอกไม้คริสตัลแตกสลาย มุนินทร์ชะงักหยิบมาแล้วใจหาย วีกิจมองใจหายยิ่งกว่า มุนินทร์เงยหน้าขึ้นเย็นชา
“เชิญค่ะ”
มุนินทร์อยู่ในชุดเสื้อคลุมยาว วีกิจรีรอลังเลสับสนอยู่หน้าประตู
“ตอนนี้คือช่วงร่ำลากันอย่างอึดอัดไงคะ”
“ผมจะโทรมา”

“ไม่ค่ะ ต่อไปนี้เราจะไม่มีการติดต่อกันอีก เป็นแค่คนแปลกหน้าเท่านั้น” วีกิจหน้าเผือดมองต่ำลง ในมือมุนินทร์ยังมีดอกไม้แก้ว “ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ มันแตกไปแล้วไม่สามารถประสานได้ใหม่หรอก”
วีกิจก้าวออกจากห้อง มุนินทร์ขยับประตูปิดลงแต่แล้วก็เปิดประตูออกมาใหม่ วีกิจมีหวังขึ้นนิด แต่มุนินทร์ยิ้มเยาะ
“อ้อ ที่คุณถามว่าเป็นคนที่เท่าไร เสียใจด้วยนะคะ ฉันไม่เคยนับ”
มุนินทร์ปิดประตูลงอีกครั้ง วีกิจยืนอยู่หน้าห้อง สีหน้าสับสนอลหม่าน



“แต่ผม คือคนแรกของคุณ”
เย็นวันเดียวกันนั้น วีกิจยืนอยู่ที่ร้านริมน้ำเพียงลำพัง มองเหม่อไปในสายน้ำ มือถือแจ็คเก็ตของมุนินทร์ ลมพัดผ่านมา วีกิจใส่เสื้อของมุนินทร์ กอดอกแต่ดูราวกอดเจ้าของเสื้อไว้ สีหน้าสับสนถึงขีดสุด

มุนินทร์นั่งพิงโซฟาพนักเตียง ดวงตาเจ็บช้ำ แต่กลับมีความสงบบางอย่าง พรายน้ำผุดขึ้น ร่างของมุตตานั่งลงตรงข้าม
“ตอนนี้เธอก็ไม่ต่างอะไรจากฉันแล้ว เสียคนเพราะผู้ชาย” มุนินทร์มองนิ่ง “ฉันตกเป็นเหยื่อของผู้ชายที่ฉันรัก เธอก็ตกเป็นเหยื่อของผู้ชายที่เธอรักเหมือนกัน น่าสมเพชสิ้นดี เธอต้องล้างแค้นต่อไป”
“ไม่ พอกันที ฉันรู้แล้วว่าเวรจะจบไม่ได้ด้วยการจองเวร เวรจะระงับได้ด้วยการอโหสิกรรมเท่านั้น”
“เธอกำลังแพ้”
“หยุดเถอะ เธอไม่ใช่ตา”
“อะไรนะ”
“ตาไม่มีวันพูดแบบนั้น เพราะตาไม่ใช่คนอาฆาตพยาบาท ตาดีงามเกินกว่าจะไปสู้รบจองเวรกับความชั่ว”มุนินทร์ยืดตัวตรง ก้าวเข้าหามุตตาผู้ชั่วร้ายตรงหน้า “เธอ ไม่ใช่ตา” มุตตาดูคล้ายผงะไป ดวงหน้าปีศาจดูคล้ายฉงนฉงาย “แต่เธอคือความโง่เขลา ความอาฆาตพยาบาท ความสำนึกผิดโง่ๆ ที่อยากจะไถ่โทษตัวเอง ว่าฉันคือคนที่ผลักดันให้ตาตาย เธอคือตัวฉันเอง”
มุตตามองมา ดวงหน้าปีศาจแปรเปลี่ยนกลายเป็นมุตตาที่งดงามกระจ่างสดใส ร่างมุตตาสลายไปมุนินทร์ถอนใจ โล่งอกกับทุกสิ่ง

วันต่อมาที่ห้องทำงานกริบ กริบนั่งอยู่ที่โต๊ะวีกิจนั่งอยู่ตรงข้าม
“คุณลูกศรเป็นด็อกเตอร์เชียวหรือวะ” วีกิจถามอย่างไม่อยากเชื่อ
“เปล่า จบมาสเตอร์ดีกรีทางคอมพิวเตอร์ เอนจิเนียริ่ง ที่ข้าบอกว่าเป็นด็อกเตอร์ก็เพื่อเบรกยายปริมนั่น ตกลงแกมาหาฉันด้วยเรื่องคุณลูกศรเหรอวะ”
“เปล่า มันคือเรื่องของมุตตาต่างหาก แกเคยตั้งข้อสังเกตใช่ไหมว่ารูปของมุตตาสองรูปถ่ายห่างกันหนึ่งปี เหมือนไม่ใช่คนเดียวกัน”
วีกิจหยิบรูปของมุตตาและมุนินทร์ในอัลบั้มมาให้กริบดู
“ใช่ ทั้งมู้ด ทั้งฟีล เหมือนคนละคน”
“แล้วถ้าเป็นคนละคนจริงๆ ล่ะวะ”
กริบเขม้นมองวีกิจ
“แกกำลังจะบอกอะไรฉันวะ”
วีกิจไม่ตอบ มองรูปมุนินทร์ในมือถืออย่างสงสัยใคร่รู้
“แกดูลายเซ็นแล้วแยกออกไหม”
“สายตาระดับฉัน ไม่มีใครปลอมแล้วหลอกฉันได้อยู่แล้ว”
“งั้นดูนี่” วีกิจหยิบเอกสารจากกระเป๋า เป็นสำเนาลายเซ็นของมุตตาและมุนินทร์ให้กริบ “ไปค้นที่กองมาให้ นี่ตอนที่มุตตามาทำงาน และนี่ลายเซ็นรับเงินเดือนงวดสุดท้ายของเธอ ตอนที่เธอลาออกแล้ว”
กริบหยิบแว่นมาใส่ เขม้นมอง
“เหมือนกันมากจนแทบแยกไม่ออก เฮ้ย ขอเวลาพิสูจน์อักษรหน่อยว่ะ”

นั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ มือถือดังขึ้น

“คะ พ่อ”
“เป็นยังไงบ้างลูก”
“พ่อ หนูคิดถึงพ่อจัง คิดถึงแม่ด้วย”
มุนินทร์เสียงเครือน้ำตารื้นขึ้น แปลกแต่งชุดดำยืนโทรศัพท์มือถืออยู่ที่ระเบียงบ้าน หัวเราะเบาๆ ปลอบโยน
“อะไรกันหือม์ ใจแข็งเป็นหินมาตั้งแต่เด็ก จะมาขี้แยอะไรเอาป่านนี้ เป็นอะไรไปลูก”
มุนินทร์อุ่นใจขึ้นนิดหน่อย
“หนู หนูคิดถึงตาค่ะ”
“ตาสุขสงบแล้วล่ะ นิน” ขณะนั้นพิณเท้าสะเอวด่าไล่เบี้ยคนงานอยู่ แปลกต้องเอามือป้องโทรศัพท์เดินหนี “จะโทรมาบอก พ่อกับแม่เพิ่งไปงานสวดศพมาลูก จำรินได้ไหมลูก”
“ริน รินลดาตายแล้วหรือคะ”
“ไม่ใช่ลูก คนตายน่ะแม่ลัดดา ไม่รู้พยาบาลลูกยังไง จู่ๆ ก็ล้ม เข้าโรงพยาบาลได้วันเดียวก็ไป”
มุนินทร์สะเทือนใจ
“โธ่เอ๊ย น้าลัดดา”
“หมอบีบอกไม่ได้ติดโรคร้ายหรอกลูก แต่แกตรอมใจที่ชาวบ้านทำเหมือนบ้านแกเป็นบ้านกาลกิณี” แปลกมีแววสำนึกผิด “แต่ก่อนพ่อกับแม่ก็ห้ามไม่ให้ตาไปยุ่งกับริน แต่พอตาตายพ่อถึงได้สติ”
“กว่าเราจะได้สติ เราก็ทำอะไรแย่ๆ ไปมากเหลือเกิน แล้วรินจะอยู่ยังไงกันคะ”
“รินท้องใหญ่มากแล้วลูก ยังหลบหน้าหลบตาคนอยู่”
“พ่อคะ วันนี้ทำให้หนูคิดอะไรได้หลายเรื่อง ในโลกนี้มีคนทุกข์มากมาย บางคนทุกข์กว่าเราหลายเท่า แต่เรามัวแต่หมกมุ่น ขยายทุกข์ของเราให้มันทบทวีมากขึ้น”
“ทุกอย่างเกิดจากจิตเราปรุงแต่งนั่นแหละลูก หยุดปรุงหยุดแต่งก็จะเห็นว่าทุกอย่างมันก็แค่นั้นเอง” มุนินทร์นิ่งฟัง “ใกล้วันงานแล้วนะลูก หนูจัดการเรื่องตาเรียบร้อยหรือยัง”

“ไม่เรียบร้อยอย่างที่หนูตั้งใจหรอกค่ะ หนูเปลี่ยนใจแล้ว หนูจะปิดบัญชีเสียที
ต้องนอนอยู่บนเตียงที่ห้องพักในผับแต่งตัวเรียบร้อย ในมือถือรีโมททีวีเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ ประพงส์กำลังเข้าเน็ตเหมือนกำลังติดต่อออนไลน์กับลูกน้อง ต้องเหลือบดูประพงส์ มือกดรีโมท ภาพในทีวี มีภาพนิ่งของแจ็คจากบัตรประชาชน ภาพข่าวเห็นภาพศพที่นอนตายในกระท่อมเล็กๆ มีโมเสดบังศพ ต้องเปิดเสียงทีวีให้ดังขึ้น เบิกตากว้าง

“พบศพนายจักรพงศ์ วิสุทธิ์ หรือแจ็ค นอนตายในรีสอร์ทที่เสม็ดคาดว่าผู้ตายเสพยาเกินขนาด”
ต้องยกมือปิดปากขยับตัวนั่ง ประพงส์หันมา
“เป็นอะไรต้อง”
“แจ็คตายแล้ว คุณฆ่ามันใช่ไหม”
“โดนวิสามัญละมั้ง ผมไม่รู้เรื่องด้วย”
“อย่ามาโกหก คุณนั่นแหละที่ฆ่ามัน”
“ไม่ต้องโวยวายได้ไหม”
“คุณสัญญากับฉันแล้วนี่ว่าจะไม่ฆ่ามัน มันเป็นเพื่อนฉัน”
“ฉันไม่ได้สัญญากับเธอ ฉันบอกแค่ว่าจะพยายาม”
“เลว”
ต้องตบหน้าประพงส์ ประพงส์ตบสวนกลับ ต้องกรี๊ดล้มไปบนโซฟา
“อย่าทำแบบนี้กับฉันอีก ไม่งั้นฉันหมดความพิศวาสในตัวเธอได้ง่ายๆ”

ประพงส์ออกจากห้องไป ต้องสะอื้นไห้
วันต่อมาที่เคาน์เตอร์แบงค์ กริบออกมาพบมุนินทร์ที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะพนักงาน

“สวัสดีครับคุณมุตตา ปิดบัญชีเหรอครับ”
“ค่ะ”
“ทำไมล่ะครับ”
“ตาไม่ได้ทำงานที่กองแล้วนี่คะ”
“งั้น ช่วยเซ็นตรงนี้หน่อยครับ”
กริบเลื่อนเอกสารให้เซ็น มุนินทร์จะลงมือเซ็น กริบมองด้วยสายตาเหยี่ยว มุนินทร์ขยับมือแล้วลงเซ็นช้าๆ แบบการลอกลายมือ กริบมองอย่างรู้ทันเหลือบไปมองวีกิจที่แอบมองอยู่

วีกิจนั่งอยู่ตรงหน้ากริบที่ยิ้มกริ่ม วีกิจกำลังดูลายเซ็นของมุนินทร์ที่เพิ่งเซ็นหมาดๆ
“ทีแรกลายเซ็นที่แกเอามาให้ดู ฉันยังไม่แน่ใจแต่วันนี้ชัดว่ะ”
“ยังไง”
“เขาเซ็นลายเซ็นไม่เหมือนกับที่เคยเซ็นเอาไว้ พอให้ดูเทียบก็เซ็นพอคล้าย แต่น้ำหนักมือไม่ใช่”
“แปลว่าเขาไม่ใช่มุตตา แต่เป็นคนอื่นแน่ๆ”
“แล้วเขาเป็นใครวะ”
“ฝาแฝดเหมือน” วีกิจตาเป็นประกาย ความดีใจบางอย่างกลบความขมขื่นลงไปบ้าง “แกรู้ไหม เขาประกาศอยู่ตลอดว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉันคิด ตาเรียกตัวเองว่าตา เขาเรียกตัวเองว่าฉัน เขาพูดคำว่าตากับฉันสลับกันอยู่ตลอด เพื่อจะบอกว่าเขาคืออีกคน และตาคืออีกคน แต่ฉันก็โง่โคตรเลย”
“แล้วแกไม่รู้มาก่อนหรือว่า มุตตามีฝาแฝด”

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 16 วันที่ 9 พ.ย. 55

ละครเรื่อง แรงเงา นำแสดงโดย: เจนี่, เคน ภูภูมิ, ปิ๊ป รวิชญ์, ธัญญ่า ธัญญาเรศ
ละครเรื่อง แรงเงา บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชน
ละครเรื่อง แรงเงา บทโทรทัศน์ : วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง แรงเงา กำกับการแสดง : ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา ผลิต : บ. บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด โดย อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่อง แรงเงา แนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศวันจันทร์ และอังคาร เวลา 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง แรงเงา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555
ที่มา manager