@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 29 พ.ย. 2555

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 29 พ.ย. 2555

ภัทรพลหันมองตามจนคอแทบจะหมุนรอบ แล้วสะดุ้งหันมาเจอหน้าพิมภาที่มองอย่างโหด ๆ

“พี่ภัทร อย่าบอกนะว่าคิดจะจีบยัยซิลิโคนนั่น”

ภัทรพลอึกอักมองไปทางนันทิกานต์ พิมภามองตาม นันทิกานต์ไม่รู้จะทำยังไง จึงขอตัวไปห้องน้ำ

“ก็ไม่ได้ขนาดนั้นแค่เห็นว่าสวยดี ทำไม..มีปัญหาอะไรกันเหรอ”

“ปัญหาไม่ต้องรู้ รู้ว่าศัตรูน้องก็พอ..”

ภัทรพลพูดไม่ออก

“แล้วนี่พี่มากรุงเทพฯ พ่อแม่มาด้วยหรือเปล่า”




“เปล่า..พี่แวะมาธุระน่ะ”

“ธุระอะไร” พิมภามองจับผิด

ภัทรพลไม่ทันตอบ ก็รีบออกไปทันทีพิมภามองตามสงสัย...ด้านฤชวี ไม่มีสมาธิในการทำงาน สายตาคอยแต่เหลือบมองมือถืออย่างเหม่อลอย กิ่งแก้วเห็นท่าทางของฤชวี ก็รู้ว่านางในฝันของเขายังไม่โทรฯ มา

“ยังไม่โทรฯ มาเหรอต้น”

“อืม...สงสัยจะหมดหวังแล้วล่ะกิ่ง...”

“คุณพิมอาจจะไม่ได้เบอร์ของต้นก็ได้นะ หรือถ้าได้แล้วไม่โทรฯ ก็ไม่แปลก คนเพิ่งเจอกันวันสองวัน ถ้าเขาโทรฯ หาต้น..ก็ดูจะง่าย ๆไป จริงไหมต้น”

“ขอบใจนะกิ่ง..ต้นรู้แล้วว่าจะทำยังไงดี...”

ว่าแล้วฤชวีกดเปิดหน้าอินเทอร์เน็ตเป็นหน้ากูเกิลพิมพ์คำว่า บริษัทเครื่องสำอางนารี แล้วกดเสิร์ชกิ่งแก้วจึงรู้ว่าพิมภาทำงานที่บริษัทนารี

นันทิกานต์เดินออกมามองซ้ายมองขวากลัวพิมภาจะตามมา แต่พอหันกลับมาก็ตกใจที่เห็นภัทรพลขวางไว้

“เฮ้ย! พี่ภัทรตกใจหมดเลยพี่ พี่ออกนอกหน้าจนไอ้พิมมันสงสัยแล้วเห็นไหม เกือบทำฉันแย่ไปด้วยอีกคน”

“แกต้องปากแข็งนะ ห้ามบอกเรื่องพี่เด็ดขาด ไม่รู้ไม่เห็นเท่านั้น”

“เออน่ะ ฉันไม่หาเรื่องใส่ตัวหรอกน่า แต่พี่นะแค่มองก็พอ อย่าสอยมาคู่ เพราะน้ำกับน้ำมันอย่างพิมกับลัลมันเข้ากันไม่ได้”

“ยิ่งยากที่จะรัก...พี่ก็อยากจะรัก” ภัทรพลเคลิ้ม

“ไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของคนสมัยนี้จริง ๆ รู้ว่ายากก็ยิ่งอยากลอง หาเรื่องแท้ ๆ”

“สาวหมาไม่มองอย่างแกไม่มีวันเข้าใจหัวใจผู้ชายไม่พ่ายรักอย่างพี่หรอก”

“ไม่ใช่หมาไม่มอง แต่แนนไม่ยอมให้มองต่างหาก เฮอะ..อย่าให้หนูหัวเราะนะพี่ เพราะผู้ชายทั้งโลกจะโดนตะปบหัวใจด้วยเสียงหัวเราะของหนู ไม่เชื่อก็...”

“ไม่ต้องเลย”

ภัทรพลปิดปากนันทิกานต์ แล้วขอความช่วยเหลือจากนันทิกานต์...มือถือลัลนาดังขึ้น ลัลนามองเบอร์ที่โชว์หน้าจอ แปลกใจว่าเบอร์ไม่คุ้น แต่ก็กดรับสาย

“สวัสดีครับ ผมภัทรพลรูปไม่หล่อแต่พ่อรวยมาก จำได้ไหมครับ”

“จำไม่ได้หรอกค่ะ”

“ก็คุณอยู่สูงอาจจะไม่เห็นผม ลองมองลงมาข้างล่างสิครับ”

“ข้างล่าง...”

ลัลนาคิด ๆ แล้วเดินไปที่กระจกมองลงไป เห็นภัทรพลยืนอยู่ด้านล่างข้างตึก โบกมือให้

“อ๋อ..พี่ชายของพิม มีธุระอะไรคะ”

“ไม่มีครับ แค่อยากได้ยินเสียงน่ะครับ”

ลัลนาหน้าตาอี๋มากแต่ยังหันไปมองยิ้มโปรยเสน่ห์

“เอ่อ...ถ้าไม่มีธุระอะไรลัลขอวางนะคะ พอดีมีธุระน่ะค่ะ”

“เดี๋ยวครับ ผมตั้งใจจะโทรฯ มาขออนุญาตครับ...”

“ขออนุญาตอะไรคะ”

“ขออนุญาต....จีบได้ไหมครับ”

“ลัลต้องรีบไปแล้ว แค่นี้นะคะ สวัสดีค่ะ”

ลัลนาทำท่าขนลุกแบบรังเกียจ รีบวางสายทันที ซูซี่ถามว่าใคร

“พวกสะเหล่ยอยากเด็ดดอกฟ้าน่ะ..ยัยพิม..ลัลจะต้องล้างอายวันนี้ให้ได้”

พิมภาชวนนันทิกานต์มาทำงานต่อที่คอนโดฯ เธอหยิบกรอบรูปออกจากถุงเดินไป
วัด ๆ กับผนัง นันทิกานต์มองอย่างสนใจสงสัยว่าทำอะไร จึงเดินมาดูก็ชะงัก เมื่อเห็นในกรอบรูปเป็นทะเบียนสมรสที่มีลายเซ็นพิมภาคนเดียว

“ไอ้พิม..แกเอาเอกสารขอจดทะเบียนสมรสไปใส่กรอบทำไม”

“ก็ของที่ระลึกไง แขวนไว้เตือนตัวเองว่าครั้งหนึ่งฉันเคยโง่แค่ไหน” พิมภาขยับรูปที่ผนัง

“จะดีเหรอพิม แล้วถ้ามีใครมาเที่ยวที่ห้อง พ่อแม่มาเห็นแล้วไม่แสลงใจเหรอแก”

“ไม่หรอก ผิดเป็นครูไงแก แหม...ไอ้เรื่องที่เกิดเนี่ย ไม่มีใครรู้เลยเนอะ”

“อืม...เหมือนคำที่มีผู้สอนว่า ตนเตือนตนของตน..ให้พ้นผิด...ตนเตือนจิตตนได้ใครจะเหมือน ตนเตือนตนไม่ได้ใครจะเตือน อย่าแชเชือนเตือนตนให้พ้นภัย แบบนี้ใช่มะ” นันทิกานต์ท่องกลอน

“เชื่อไหมแนน ถ้ามองแกแค่ที่หนังหน้า ฉันคงไม่คิดว่าแกจะมีความรู้รอบตัวขนาดนี้นะ” พิมภาเหล่มอง

“เพราะดูสวย...” นันทิกานต์รับมุก

“ติงต๊องต่างหาก”

นันทิกานต์ทำหน้าเซ็ง พิมภาโอบไหล่เพื่อนแล้วยืนมองทะเบียนสมรส พลางถอนใจ...เวลาเดียวกัน เอกพลใส่เฝือกที่คอคุยโทรศัพท์อย่างหัวเสียเพราะทวงค่าจ้างจากบริษัทไม่ได้ จึงพาลอาละวาดกับข้าวของ และปราสินีที่ถือจานผลไม้เข้ามา ปราสินีตกใจ รีบเข้ามากอดปลอบ เอกพลผลักเธอออกอย่างโมโห

“ก็ใช่น่ะสิ แล้วเงินที่ฉันมีก็หมดไปกับค่างานแต่งงานแล้ว เพราะความโง่ของเธอแท้ ๆ ถ้าไม่แหกปากขึ้นมา ป่านนี้ฉันก็ได้เข้าไปเป็นที่ปรึกษาของบริษัทนารีแล้ว ค่าตอบแทนตั้งหลายล้านหายวับ เพราะผู้หญิงโง่ ๆ!”

“ก็ผู้หญิงโง่ ๆ คนนี้ไม่ใช่เหรอคะที่ช่วยพาพี่ไปหายัยพิม ผู้หญิงโง่ ๆ ที่ทนให้แฟนตัวเองไปแต่งงานกับคนอื่น เพราะเชื่อว่าจะทำให้อนาคตเขาดีขึ้น เชื่อว่าเขาจะแต่งงานด้วย เชื่อว่าเขามีปลาคนเดียว แต่พี่แต่งงานกับนังเหมียว มีลูกกับมัน พี่โกหกปลา!”

“โว้ย! ก็ตอนนี้พี่อยู่กับเธอแล้วจะเอายังไงอีก”

“พี่ต้องหย่ากับนังเหมียว หย่ากับมันแล้วมาแต่งงานกับปลา พิสูจน์ให้ปลาเห็นว่าพี่รักปลา!”

“รักแล้วจนจะทำอะไรได้หะ! พี่ตกงาน ปลาก็โดนย้าย ถ้าแต่งงานกับพิมป่านนี้ก็มีเงินใช้สบายทั้งเธอทั้งพี่แล้ว”

“ไม่จำเป็นต้องง้อพิม ปลาก็หาเงินให้พี่ได้”

“เงินเดือนผู้ช่วยปลายแถวจะไปพออะไรทั้งค่าสูท น้ำหอม เติมน้ำมัน เธอมีหรือไง..เป็นแค่หางแมวคิดจะไปงัดกับหัวเสืออย่างพิม แล้วก็กระเด็นออกมาจากบริษัท โง่ซ้ำโง่ซาก! กลับไปเลยไป” เอกพลมองอย่างดูถูก

ปราสินีอึ้งไป ก่อนจะเข้ามากอดง้อ แต่ถูกผลักไส และไล่เธอไปอีก ปราสินีร้องไห้เจ็บปวด เอกพลมองอย่างหัวเสียแล้วเดินเข้าห้องนอนไป

ที่คอนโดฯ พิมภากับนันทิกานต์ยังคงทำงานกันต่อ พร้อมกับพอกหน้าไปด้วย ภาณุวัฒน์โทรฯมาถามอย่างเป็นห่วงพอรู้ว่าอยู่กับนันทิกานต์ก็คลายกังวลที่มีเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อน

“ตั้งแต่มีเรื่อง ฉันรู้นะว่าพ่อกับแม่รักแล้วก็ห่วงฉัน แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนี้ ไอ้แนนเอ๊ยตอนฉันเห็นว่าพ่อแม่ร้องไห้เพราะฉันนะ ฉันสาบานกับตัวเองเลยว่าจะไม่มีวันทำให้เขาต้องเสียใจแบบนี้อีก”

“แกคิดถูกแล้ว พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ในบ้าน แกทำน้ำตาเขาหยดหนึ่งแหมะ ตายไปก็พุ่งลงนรกก่อนแน่แก เพราะอย่างนี้ใช่ไหมแกถึงคิดจะเอางานมากู้ความสบายใจของพ่อแม่” นันทิกานต์ได้โอกาสสอน

“กู้หน้าฉันเองด้วย..หาความสำเร็จมาทดแทนความผิดพลาด...แกก็ต้องจริงจังกับงานมากกว่านี้นะแนน ตำแหน่งหน้าที่มันก็เหมือนกระเป๋าแบรนด์เนม ประดับตัวไว้ให้เราดูมีราคา แต่มันดีกว่าที่ไม่ต้องเสียเงินซื้อ ใช้สมองกับสองมือแลกมา”

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 29 พ.ย. 2555

ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพร
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา เดลินิวส์