@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 16 พ.ย. 55

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 16 พ.ย. 55

ปริมหงุดหงิดหัวเสีย นัดเพื่อนออกไปเที่ยวแก้เซ็ง พิสัยบังเอิญไปเจอจึงเดินเข้าไปทัก ปริมกลับแสดงท่าทางรังเกียจ เอ่ยปากไล่พิสัยตรง ๆ พิสัยเจ็บใจปนหมั่นไส้ คิดหาทางสั่งสอน
เจติยาช่วยแม่คั้นกะทิเพื่อใช้ทำของขาย แต่นทีกลับนอนอ่านแมกกาซีนฟุตบอลอยู่ที่โซฟาโดยไม่ยอมช่วยงาน เจติยาทนไม่ไหว เดินไปดึงแมกกาซีนฟุตบอลที่นทีกำลังอ่านออกมา

“ถ้าแกไม่คิดจะช่วยงานฉันกับแม่ ก็ไปนอนซะ แกสัญญากับฉันแล้วนะ ว่าจะกลับไปตั้งใจเรียน”

“ที่จริง พี่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรผมซะหน่อย ไอ้โชคมันตายของมันเอง อย่ามาอ้างเอาความดีเข้าตัวหน่อยเลย แต่ที่ผมยอมกลับไปเรียน ก็เพราะผมทำเพื่อแม่”

“ทำเพื่อตัวเองเถอะลูก ทรัพย์สินยังมีวันหมด แต่วิชาความรู้ไม่มีใครเอาจากเราไปได้ นทีต้องขยันเรียนรู้มั้ยลูก”



“ครับแม่”

“รับปากพล่อย ๆ ไม่ได้นะนที นอกจากแกต้องกลับไปเรียนหนังสือแล้ว แกต้องเลิกเล่นพนันบอลเด็ดขาด เข้าใจมั้ย”

“เป็นมาเฟียโต๊ะบอล นึกว่าจะแน่ ถูกแทงตายยังกะหมาข้างถนน”

นทีทำหน้ายิ้มเยาะ เดินยักไหล่ไม่แคร์ขึ้นบ้านไป ไม่รู้เลยว่าวิญญาณโชคยืนมองตามหลังไปด้วยสายตาโกรธแค้น

ก่อนนอนคืนนั้น นทีกำลังคุยโทรศัพท์มือถือกับเพื่อน จู่ ๆ ก็มีเสียงสัญญาณเตือนว่ามีข้อความเข้ามาดังขึ้น นทีคิดว่ามีคนส่งอัตราต่อรองมาให้ รีบวางสายแล้วกดเปิดดูข้อความในมือถือ แต่กลับได้พบข้อความว่า “โชค” คำเดียวยาวเต็มความยาวของข้อความที่ส่งได้ต่อครั้ง

นทีหงุดหงิดหัวเสีย กดปิดโทรศัพท์มือถือ แล้วหันไปหยิบนิตยสารฟุตบอล ก่อนจะเปิดไฟที่หัวเตียง แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียง อ่านนิตยสารฟุตบอลต่อ อึดใจไฟตรงหัวเตียงก็ดับลง นทีเซ็งเอื้อมมือไปกดสวิตช์ไฟที่หัวเตียง แต่กลับจับได้มือใหญ่ ๆ มือหนึ่งเย็นยะเยือก นทีสะดุ้งตกใจ หันไปมองข้าง ๆ เห็นโชคยืนมองอยู่ด้วยสีหน้าแววตาโหดเหี้ยมอาฆาต นทีแหกปากร้องลั่นด้วยความตกใจกลัว รีบวิ่งหนีไปขอนอนห้องเดียวกับเจติยาทันที

กุลธิดาช่วยฝากงานให้เจติยาได้ทำงานที่ห้องแต่งตัวสตูดิโอที่กุลธิดาไปถ่ายแบบเป็นประจำ ระหว่างพักทานอาหาร เจติยาหอบเอากล่องข้าวกับขวดน้ำของตนเองไปหามุมเงียบ ๆ นั่งทานข้าวตามลำพัง

เจติยาเปิดข้าวกล่องออกเพื่อจะตักข้าวทาน เห็นมีหนอนจำนวนมากคลานยั้วเยี้ยอยู่ในกล่อง เจติยาตกใจมากรีบโยนข้าวกล่องทิ้ง ทันใดนั้นเอง ได้มีมือข้างหนึ่งเอื้อมมาจับบ่า เจติยาสะดุ้งเฮือกจากความเย็นเฉียบของมือนั้น แต่พอหันกลับไปก็เห็นแต่ความว่างเปล่า ไม่มีใครเลย

“ฉันรู้นะว่าเป็นฝีมือนาย ทำอย่างงี้ทำไม”

ขณะนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงโชคดังก้องขึ้น โดยไม่มีใครได้ยินนอกจากเจติยา “ทำไมไม่ตามหาคนที่ฆ่าฉันตาย เธอผิดสัญญา”

“ฉันก็พยายามอยู่นี่ไง แต่มันไม่มีเบาะแสอะไรซักอย่าง แม้แต่ตัวนายเอง ก็ยังไม่รู้เลยไม่ใช่เหรอว่าใครฆ่านาย”

“มันเป็นหน้าที่ของเธอ เธอจะใช้วิธีไหนก็ได้ แต่เธอต้องหาตัวมันมา...ภายในหนึ่งเดือน ถ้าเธอไม่ได้มันมา เธอต้องตาย”

ขณะนั้นเองก็มีทีมงานเดินผ่านมา ทุกคนเห็นเจติยาโวยวายอยู่คนเดียว ก็มองเจติยาด้วยสายตาแปลก ๆ แล้วรีบเดินหนีไป เจติยารู้สึกเจ็บใจที่โดนโชคขู่เข็ญเอาแบบนี้

ตั้งแต่เกิดเรื่อง ลาภิณก็ยุ่งง่วนกับงานที่บริษัท ไม่มีเวลาไปหาปริมเหมือนเก่า ปริมน้อยใจแอบไปฟ้องชูจิตที่บ้าน พอลาภิณกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น ชูจิตก็รีบเรียกลาภิณไปต่อว่า ลาภิณสบโอกาสรีบเอาเอกสารที่บริษัทมาให้แม่อ่าน

“ตอนนี้ผมไม่มีเวลาง้องอนใครหรอกนะครับ คุณแม่ดูนี่สิครับ ตั้งแต่ที่เจติยาลาออกไป งานตกแต่งทำความสะอาดศพมีปัญหาตลอด เพราะพนักงานไม่พอ ลุงทวีแกโหมงานทั้งวันทั้งคืนไม่ไหวหรอกนะครับ นี่ลูกค้าทำหนังสือตำหนิบริษัทของเรามาหลายรายแล้วนะครับ แบบนี้แล้วคุณแม่ยังจะให้ผมคอยตามเอาอกเอาใจปริมเค้าอีกเหรอครับ”

“นี่ต้นกำลังตำหนิแม่ทางอ้อม ที่แม่บีบให้แม่เจติยาออกไปจากบริษัทจนเกิดปัญหาใช่มั้ย”

“ผมไม่ได้คิดถึงขนาดนั้นหรอกครับ ผมก็แค่แจกแจงให้คุณแม่ฟัง ว่าบริษัทเรามีปัญหาอะไรบ้าง แล้วตอนนี้ ผมก็ไม่มีกะใจมาคิดเรื่องอื่นหรอกครับ”

“งั้นแม่จะจัดการเรื่องนี้แทนต้นเอง ต้นเอาเวลาไปดูแลหนูปริมดีกว่า แม่ไม่อยากให้ลูกเสียคนที่ดีพร้อมกับลูกทุกด้านอย่างหนูปริมไป”

ปริมยืนรออยู่หน้าบ้าน คิดว่าลาภิณจะรีบตามมาง้อ หลังจากโดนชูจิตเรียกไปต่อว่า พิสัยเดินผ่านมาเจอ รีบปรี่เข้าไปทัก แล้วบอกให้รู้ว่าลาภิณเดินขึ้นบ้านไปแล้ว ปริมหงุดหงิดหัวเสียรีบเดินหนีไปทันที พิสัยมองตามหลังไป สีหน้าเจ้าชู้กรุ้มกริ่ม มีแววตาอยากเอาชนะ

หลังเลิกงาน นวัชซื้อยาบำรุงไปฝากมยุรีที่บ้าน เจอเจติยาเผลอนอนหลับด้วยความเหนื่อยอ่อนอยู่ที่โซฟา นวัชเดินไปนั่งอยู่ข้าง ๆ มองดูเจติยายิ้มเอ็นดู

เจติยานอนหลับฝันเห็นเหตุการณ์ตอนโชคถูกแทงตาย เจติยาสะดุ้งตื่นขึ้นมาเห็น โชคนั่งจ้องตนอยู่ที่เก้าอี้โซฟาข้าง ๆ โชคอยู่ในสภาพถูกแทงมีดปักทะลุอกเลือดโซม หน้าตาหื่น ๆ ยื่นมือมาจับมือเจติยา เจติยากรีดร้องด้วยความหวาดกลัว แล้วหญิงสาวก็ได้ยินเสียงนวัชร้องเรียกอยู่ข้าง ๆ

เจติยาลืมตาขึ้นมาเห็นว่านวัชกำลังจับมือตนเอาไว้ ที่แท้ฝันซ้อนฝันนั่นเอง เจติยาดีใจมากสวมกอดนวัชเอาไว้ด้วยความตกใจกลัว มยุรีเดินมาเห็นถึงกับชะงักไป เจติยาตั้งสติได้รีบผละออกห่างจากนวัช รีบแก้ตัวพัลวัน แต่มยุรีกลับเปิดไฟเขียวให้นวัชเต็มที่ นวัชรู้สึกใจชื้นมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ

โชคตามไปข่มขู่เจติยาที่ห้องนอน “อยากรู้ว่าใครฆ่าฉัน เธอต้องหาตัวมันมาให้ได้”

“ก็บอกแล้วไงว่าฉันพยายามอยู่ ฉันก็ต้องทำมาหากินเหมือนกันนะ จะไปตามเรื่องให้นายตลอดเวลาได้ยังไงล่ะ”

“เธอช่วยฉันก็เหมือนช่วยตัวเองนั่นแหละ ได้เหรียญครบเมื่อไหร่ ก็อธิษฐานขอให้ร่ำรวยซะซิ จะได้ไม่ต้องลำบากอยู่อย่างงี้ไง”

“ไม่ ฉันจะไม่ยอมเป็นทาสของกล่องรากบุญ อย่าว่าแต่เงินทองเลย ไม่ว่าอะไรฉันก็จะไม่ขอทั้งนั้น”

“ถ้าเธอไม่ขออะไรเลย เธอนั่นแหละ ที่จะต้องเดือดร้อน”

“แล้วแกรู้เรื่องกล่องรากบุญได้ยังไง”

วิญญาณโชคหายตัวไปอย่างรวดเร็วเจติยาเริ่มคิดทบทวนติดใจกับคำพูดของโชคที่ว่าตนจะต้องเดือดร้อนถ้าไม่ขอพรจากกล่องรากบุญอีก

เหลือลุงทวีทำงานแต่งศพอยู่คนเดียว พนักงานที่รับมาใหม่ ไม่มีใครทำงานได้ทนเหมือนเจติยา ลุงทวีทำงานไม่ทัน ลูกค้าบุกมาโวยวายที่บริษัท ชูจิตไม่สามารถแก้ปัญหาได้ ลุงทวีบอกให้ชูจิตไปตามเจติยากลับมาทำงาน ชูจิตเจอมากับตัว เห็นว่าที่บริษัทมีปัญหาจริง ๆ จึงได้ยอมให้ลาภิณไปตามเจติยากลับมาทำงาน

ลาภิณดีใจมากรีบโทรศัพท์หาเจติยา แต่ไม่สามารถติดต่อได้ ลาภิณเลยบุกไปหาถึงบ้าน แต่กลับได้พบมยุรีอยู่บ้านเพียงลำพัง ลาภิณรีบถามมยุรีว่าจะไปตามหาตัวเจติยาได้ที่ไหน

เจติยาไปทำงานกับกลุ่มเพื่อนนักศึกษา รับจ้างเต้นเพื่อสารภาพรัก ลาภิณตามไปเจอจึงถ่ายรูปตอนเจติยากำลังเต้นเก็บไว้ เพราะไม่คิดว่าเจติยาจะทำอะไรแบบนี้ได้

เจติยาไม่อยากมีปัญหากับชูจิตและปริมอีก ทำท่าจะไม่ยอมกลับไปทำงานที่นิราลัย ลาภิณรีบบอกให้รู้ว่าชูจิตเป็นคนให้มาตามเจติยากลับไปทำงาน ส่วนเรื่องปริม ชูจิตจะเป็นคนไปอธิบายให้เข้าใจเอง และถ้าเจติยากลับไปทำงานก็จะได้หุ้น 10% กลับคืนไปด้วย

หลังเจติยาตอบตกลงจะกลับไปทำงานที่นิราลัย ชูจิตรีบเรียกตัวปริมมาพบที่บริษัท เพื่ออธิบายถึงความจำเป็นที่ต้องตามตัวเจติยากลับมาทำงาน ปริมหงุดหงิดหัวเสียเดินออกมาเจอกับพิสัยที่ลานจอดรถ พิสัยยื่นข้อเสนอจะช่วยให้ปริมได้แต่งงานกับลาภิณเร็วขึ้น แลกกับหุ้นครึ่งหนึ่งของนิราลัย

อ่านละคร รากบุญ วันที่ 16 พ.ย. 55

รากบุญ บทประพันธ์ของ ช่อมณี จากบริษัท ทีวีซีน จำกัด
รากบุญ บทโทรทัศโดย เอกลิขิต
รากบุญกำกับการแสดงโดย ย้ง ธราธร
รากบุญ ผู้จัดโดย ปิ่น ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครแนวลึกลับ สืบสวน ให้แง่คิดเรื่องความสุขแท้จริง บาปบุญ คุณโทษและคุณค่าของเวลา
ติดตามชมละครเรื่องรากบุญ ได้ทางไมยทีวีสีช่อง 3
ออกอากาศตอนแรก วันที่ 16 พฤศจิกายน 2555
ที่มา เดลินิวส์