อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7/3 วันที่ 19 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7/3 วันที่ 19 ก.ค. 57

“อย่าเพิ่ง”
“แต่เราต้องช่วยคุณเซโกะ เธอตกอยู่ในอันตราย”
“ถ้าโซเรียวรู้เรื่อง ต้องบุกไปถล่มพวกเคนอิจิแน่”
“แต่ผมปล่อยให้คุณเซโกะเป็นอันตรายไม่ได้”

“พักให้หายเจ็บก่อน พ่อจะไปตามคนของเรามา แล้วเราจะไปช่วยเธอด้วยกัน”
โคจิไม่สบายใจเลย ส่วนทาโร่เป็นห่วงแพรวดาวมาก

ค่ำนั้น เคนอิจิจิบเครื่องดื่มมองบรรยากาศคึกคักภายในไนท์คลับของตัวเองอย่างสบายอารมณ์ ชินอิจิเข้ามารายงาน
“สินค้าใหม่มาถึงแล้วครับ”
เคนอิจิชำเลืองมองชินอิจิ ยิ้มพอใจ

ห้องลับในซ่องเคนอิจิ...แพรวดาวรู้สึกตัวตื่น พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเก่า ภายในห้องทึบที่หน้าต่างทั้งหมดถูกปิดตาย มีเพียงแสงสว่างจากหลอดไฟดวงเล็กบนเพดาน เคนอิจิเปิดประตูเข้ามา แล้วปิดประตูล็อคกลอนทันที แพรวดาวตกใจ พยายามยันกายลุกขึ้น ทั้งที่ยังมีอาการมึน ๆ
“คุณจะทำอะไร”
“พ่อค้าก็ต้องชมคุณภาพสินค้าก่อน”
เคนอิจิย่างสามขุมเข้าหาแพรวดาว สายตาหื่นกระหาย
“สวย ๆ อย่างเธอคงเรียกแขกได้เยอะ”
แพรวดาวถอยกรูดด้วยความกลัว จนหลังชนฝาผนัง
“อย่าเข้ามานะ ออกไป”
เคนอิจิไม่รอช้า กระชากตัวแพรวดาวเข้ามาหาตัว แต่แพรวดาวขัดขืน พยายามผลักเคนอิจิออกห่าง
“อย่ามายุ่งกับฉัน”
แพรวดาวพยายามดิ้นรนเพื่อให้พ้นอ้อมแขนที่เริ่มรัดแน่นเข้ามา
“ความสวยของเธอเป็นดาบสองคม ทำให้คนรักและเกลียดได้ในเวลาเดียวกัน ฮ่า ๆ ”
เคนอิจิกระชากตัวแพรวดาวเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างแรง แล้วคร่อมตัวของเธอไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดไป
“ปล่อยฉันนะ”
แพรวดาวออกแรงสู้ ใช้มือที่หลุดจากช่วงแขนทั้งทุบและข่วนเคนอิจิเท่าที่สามารถทำได้
“ฤทธิ์เยอะนักใช่มั้ย”
เคนอิจิตบแพรวดาวอย่างแรง
“โอ๊ย...”
แพรวดาวเจ็บจนแทบหมดแรง น้ำตาไหลพราก ตัวสั่นเป็นลูกนก เธอสะอื้น เสียงแผ่ว
“อย่า...อย่าทำอะไรฉัน”
เคนอิจิหัวเราะลั่น แววตาหื่น กระชากคอเสื้อแพรวดาวจนขาด
“ว๊าย...”
เคนอิจิโน้มหน้าเข้าหาอย่างหื่นกระหาย ก่อนชะงัก เมื่อเห็นจี้หยกที่คอแพรวดาว
“หยกประจำตระกูลโอะนิซึกะ”
เคนอิจิกระชากสร้อยที่คอแพรวดาวจนขาดติดมือออกมา ดูใกล้ ๆ เพื่อความแน่ใจ
“ไอ้ทาเคชิคงรักเธอมาก ถึงให้หยกประจำตระกูลเอาไว้” เคนอิจิหัวเราะลั่น “มิน่า…คุณหนูไอโกะถึงได้โกรธแค้น จนสั่งให้ฉันจับตัวเธอมาขาย”
แพรวดาวสะดุดกึก
“ไอโกะ”

“หึ ๆ ผู้หญิงน่ากลัวที่สุดเวลาหวงของรัก”
เคนอิจิมองจี้หยกด้วยสายตาครุ่นคิด ยิ้มกริ่มถึงแผนบางอย่าง แล้วหมุนตัวออกจากห้องไป แพรวดาวรีบดึงเสื้อมาปกหน้าอกตัวเอง สะท้อนใจวูบ ไม่คาดคิดว่าจะเป็นฝีมือของไอโกะ

ริกิ ไอโกะ ซาโตชิ นั่งทานอาหารร่วมกัน ไอโกะยกถ้วยชาร้อนขึ้นมาจิบ สายตาเหม่อลอย จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ริกิสังเกตเห็น จึงยื่นมือไปสะกิดแขนเรียก
“ไอโกะ”
ไอโกะสะดุ้งผวา จนทำถ้วยน้ำชาหลุดมือลงบนโต๊ะ
“อย่า”
ริกิรีบเข้าไปดูไอโกะด้วยความเป็นห่วง แต่ซาโตชิมองอย่างสงสัย
“ทำไมต้องตกใจขนาดนี้”
“ไม่สบายรึเปล่าลูก”
ริกิเอามืออังหน้าผากไอโกะ แต่เธอบ่ายเบี่ยง พยายามเก็บอารมณ์ที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจ
“หนูปวดหัว ขอตัวก่อนนะคะ”
ไอโกะรีบเดินหนีขึ้นห้องไปทันที ริกิกับซาโตชิมองตาม แปลกใจในท่าทีของไอโกะ

ไอโกะรีบปิดประตูห้อง เดินไปนั่งที่เตียงด้วยความเครียด กดดันมาก ภาพเหตุการณ์ที่เคนอิจิปล้ำเธอแว่บเข้ามา ไอโกะคว้าหมอนเข้ามากอดและจิกแน่น ก่อนกรีดร้องใส่หมอนทั้งน้ำตา ด้วยความเก็บกดและเคียดแค้น ที่ไม่สามารถเล่าอัปยศนี้ให้ใครรับรู้ได้

ในห้องทำงาน...เคนอิจิยื่นหยกประจำตระกูลของทาเคชิให้ชินอิจิ
“ส่งของขวัญให้ทาเคชิ บอกให้มันมาพบฉันคนเดียวพรุ่งนี้ไม่งั้น...ฉันจะประมูลขายผู้หญิงที่มันรัก”
ชินอิจิ ยามะ โคเฮ หันมองกันด้วยความสงสัย
“คุณหนูไอโกะอยากให้จับตัวเซโกะมาขายซ่องเท่านั้นนี่ครับ” ชินอิจิถามอย่างสงสัย
“เซโกะไม่มีค่าเท่ากับลมหายใจของไอ้ทาเคชิ หมดเสี้ยนหนามอย่างโอะนิซึกะโซเรียว เคนอิจิ ซะโต้ ก็จะครองเมืองนี้ทั้งหมด”
ชินอิจิ ยามะ โคเฮ แสยะยิ้มเข้าใจในแผนการร้ายของเคนอิจิ

ห้องป้ายบรรพบุรุษเช้าวันใหม่...ทาเคชิกับริวก้มศีรษะแสดงความเคารพต่อป้ายบรรพบุรุษอย่างนอบน้อม คัตสึเปิดประตูเข้ามารายงาน
“คนของซะโต้ มาขอพบโซเรียวครับ”
ทาเคชิกับริวนิ่วหน้ามองกันด้วยความประหลาดใจ

โถงบ้านโอะนิซึกะ...ทาเคชิถามชินอิจิด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทันทีที่เดินเข้ามาเผชิญหน้ากัน
“มีธุระอะไร”
“ท่านเคนอิจิฝากของขวัญมาให้โอะนิซึกะโซเรียว”
ชินอิจิกระตุกยิ้ม ชูสร้อยที่มีจี้หยกประจำตระกูลโอะนิซึกะออกมายื่นตรงหน้าทาเคชิ
“หยกประจำตระกูลโอะนิซึกะ” ริวตกใจ
ทาเคชิผงะไป รีบคว้าจี้หยกพร้อมสร้อยที่ขาดมาดูด้วยความตกใจ
“พวกแกทำอะไรเซโกะ”
ทาเคชิถลาเข้าไปกระชากคอเสื้อชินอิจิ ขาดสติไปชั่วขณะ ตะคอกถามเสียงดัง
“ใจเย็นครับ ผมเป็นแค่คนส่งข่าว”
ชินอิจิยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า
“คืนนี้ท่านเคนอิจิต้องการพบโซเรียวตัวต่อตัว ไม่อย่างนั้น...ผู้หญิงคนที่เคยใส่จี้หยกชิ้นนี้ ...เละ”
ทาเคชิเหวี่ยงกำปั้นกระแทกปลายคางชินอิจิจนล้มคว่ำไปกับพื้น ด้วยความโกรธมาก ตรงเข้าไปกระหน่ำชกอย่างไม่นับ ห่วงคนรักอย่างที่สุด
“สารเลวๆ ”
“โอ๊ย...” ชินอิจิร้องลั่น
ริวต้องตรงเข้ามาดึงร่างทาเคชิออกไป ขณะที่ชินอิจิยังกองอยู่ที่พื้นตรงนั้น
“พอได้แล้วทาเคชิ...แค่นี้มันก็แย่แล้ว”
ชินอิจิเริ่มหวาดกลัว เมื่อร่างทาเคชิเดินถมึงทึงตรงเข้ามาอีกครั้ง ขยุ้มคอเสื้อกระชากขึ้นอย่างเลือดขึ้นหน้า

“กลับไปบอกให้มันรอฉันคืนนี้ ถ้าใครแตะต้องเซโกะแม้แต่ปลายเล็บ ฉันจะถล่มซะโต้ให้ราบ”
ทาเคชิผลักตัวชินอิจิอย่างแรงจนหงายท้องไปอีกรอบ ชินอิจิรีบลนลานวิ่งออกไปด้วยความกลัว สวนกับโคจิ เซกิ ที่ตามเข้ามา ทาเคชิจ้องหน้าโคจิ ขบกรามจนขึ้นสันนูนด้วยความเจ็บใจ โคจิก้มหน้าสำนึกผิด รู้ว่าทำงานพลาด ดูแลแพรวดาวไม่ได้
“ทาโร่พลาดจนบาดเจ็บ อาผิดที่ประมาทเกินไป”
“ทำไมไม่รีบบอกผมทันทีที่เกิดเรื่อง”
ทาเคชิปรายตามองโคจิ ไม่รอให้โคจิตอบคำถามเขาสักคำ
“ต่อไปนี้ ผมจะแก้ปัญหาด้วยตัวเอง”
“เคนอิจิตั้งใจใช้เซโกะเป็นเหยื่อล่อให้แกไปติดกับดัก” ริวรีบเตือน
“เซโกะเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันมีหน้าที่ปกป้องเธอ”
ริวจับไหล่ทาเคชิให้หันมาเผชิญหน้า จ้องมองเขาด้วยสายตาแข็งกร้าว
“แกเห็นผู้หญิงคนเดียวสำคัญกว่าโอะนิซึกะงั้นเหรอ”

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7/3 วันที่ 19 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ