อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 9/2 วันที่ 22 ก.ค. 57
“ถ้าไม่อาบ...คนนอนข้างๆ คงเหม็นตายเลย”“ฉันยอมตายค่ะ...จะปล่อยให้ฉันตาย หรือจะอาบเองคะ”
ทาเคชิเห็นท่าทางของแพรวดาวแล้วรู้ว่าเธอไม่ยอมก็จ๋อย เดินคอตกเข้าห้องอาบน้ำไป แพรวดาวเห็นท่าทางของเขาแล้วแอบขำ แต่อยู่ๆ ทาเคชิหันกลับมาตัดพ้อ
“ใจร้าย...ไม่อาบให้แล้วยังเยาะเย้ยกันอีก เจ็บไปทั้งตัว...ไม่เห็นใจกันเลย คงต้องเจ็บเจียนตาย...คุณถึงจะยอมดูแลผมบ้าง”
ทาเคชิยังทำหน้าจ๋อยอยู่ แพรวดาวมองแล้วถอนใจพร้อมส่ายหน้าขำๆท่าทางงอแงของเขา
“ถ้าฉันไม่ตกลง คงได้ฟังเด็กงอแงทั้งคืน...แต่ฉันช่วยถูหลังให้เท่านั้นนะคะ”
ทาเคชิเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มกว้างดีใจสุดๆ
ห้องสำหรับอาบน้ำ บ้านโอะนิซึกะ ยามค่ำคืน...ทาเคชิที่เปลือยท่อนบนนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้เล็กๆ ข้างอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ที่ตักมีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กปิดบังท่อนล่างไว้ไม่ให้โป๊ แพรวดาวมองอย่างหวั่นไหวทั้งเขินทั้งอายแต่พยายามเก็บอาการไว้ เธอตักน้ำร้อนในอ่างใส่ถังไม้ แล้วใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำถูหลังให้เขาอย่างระวังแผลตามตัว แพรวดาวเช็ดตัวจากมือ ไล่ขึ้นมาที่แขนและหัวไหล่
“เห็นมั้ย ผมมีแผลทั้งตัวจริงๆ”
ทาเคชิหันมาหาแพรวดาว พอดีกับที่เธอขยับหน้ามาใกล้เขา ใบหน้าทั้งสองคนอยู่ใกล้กันมาก แพรวดาวทั้งเขินทั้งหวั่นไหว เลยรีบหลบสายตาไปแล้วรีบหยิบสบู่ถูหลังให้เขาทันที ทาเคชิคอยเหลือบมองยิ้มขำๆกับท่าทางเขินอายของแพรวดาว
“เสร็จแล้วค่ะ”
แพรวดาวผละจากแผ่นหลังของทาเคชิ
ทันใดนั้นทาเคชิก็หันกลับมาหาแพรวดาวทันที เลยทำให้ผ้าขนหนูที่ปิดท่อนล่างร่วงลงพื้นๆ
”ว้าย”
แพรวดาวรีบยกมือขึ้นปิดตาตัวเอง ทาเคชิได้ทีก็หัวเราะชอบใจ
“ปิดตาทำไม ผมไม่ได้โป๊สักหน่อย”
แพรวดาวยังลังเลอยู่แต่ค่อยๆ แยกนิ้วมือออกเพื่อแอบดู ทาเคชินั่งใส่กางเกงขาสั้นอยู่ แพรวดาวถอนใจ
“ชอบแกล้งกันจัง”
แพรวดาวค้อนใส่แล้วตีแขนเขาเบาๆ ทาเคชิยิ้มมีความสุข
“งั้นวันหลังไม่แกล้งก็ได้ จะถอดให้หมดทุกชิ้นเลย...คุณควรจะถูตัวผมด้านหน้าด้วย เดี๋ยวสะอาดไม่ทั่วถึงนะจ้ะคิมิ”
ทาเคชิแอ่นอกให้ถูตัวให้ แพรวดาวมองทาเคชิค้อนๆ แล้วหลับหูหลับตาถูสบู่ส่งๆ ให้แล้วตักน้ำในอ่างมาล้างตัวให้จนเสร็จ
ในห้องสำหรับเปลี่ยนเสื้อ...แพรวดาวหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ทาเคชิจนแห้งแล้วผละออกจากเขาทันที
“หมดหน้าที่ของฉันแล้ว ขอตัวนะคะ”
แพรวดาวจะเดินออกไปจากห้องเปลี่ยนเสื้อ แต่ทาเคชิรั้งตัวไว้อีกแล้วดึงเธอเข้ามาใกล้
“ยังไม่เสร็จ...ต้องสวมยูกาตะให้ผมด้วย”
แพรวดาวหยิบชุดมาสวมให้ทาเคชิอย่างระวัดระวังบาดแผล เธอเอื้อมมือโอบรอบตัวเขา ทาเคชิเห็นใบหน้าแพรวดาวเข้ามาใกล้ เขาค่อยๆ เลื่อนศีรษะหวังจะจูบเธอ
“เรียบร้อยแล้วค่ะ...คุณกลับห้องไปก่อนนะคะ ฉันขออาบน้ำแป๊บนึง”
แพรวดาวผละออกทันที แต่ทาเคชิรั้งไว้ เขาส่ายหน้า
“ไม่ได้ เข้าพร้อมกันต้องออกพร้อมกัน...ถ้าผมออกไปก่อน ริวต้องเข้าใจผิดคิดว่าถึงคิวของเขาแล้ว กลอนประตูห้องน้ำก็ไม่มีด้วยนะ แพรวดาวเหลือบมองไปที่ประตูห้องน้ำที่เป็นบานเลื่อนไม่มีกลอน เธอกลุ้มใจ
“คุณเข้าไปอาบน้ำเถอะ ผมจะรอในห้องนี้แหละ”
“แต่ฉัน...”
“ผมสัญญาว่าจะหันหลัง ไม่แอบมองคุณแม้แต่นิดเดียว”
ทาเคชิพูดจบยกมือปิดตาตัวเองพร้อมกับหันหลังให้ทางห้องอาบน้ำทันที แพรวดาวมองแล้วยิ้มๆ
“ห้ามผิดคำพูดนะคะ”
ทาเคชิพยักหน้า แพรวดาวหยิบผ้าสำหรับเปลี่ยนอาบน้ำแล้วเข้าห้องอาบน้ำไปทันที ทาเคชิแอบหันไปมองแพรวดาว ผ่านช่องประตูที่ปิดไม่สนิท แพรวดาวรวบผมขึ้นเพื่อไม่ให้เปียกน้ำ และกำลังจะถอดเสื้อออก ทาเคชิรีบหันหน้ากลับไปทันที สักพักได้ยินเสียงตักน้ำราดตัว ทาเคชิถอนใจเครียดกลัวความหวั่นไหวของตัวเอง
ทาเคชิและแพรวดาวเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ ริวยืนมองอยู่อย่างหมั่นไส้
“ทำเป็นอ้างว่าปวดแผลหนีออกมาจากงานเลี้ยง ที่แท้มานอนแช่น้ำให้แผลเน่า”
“ฉันมาอาบน้ำก่อนนอน ผิดตรงไหน”
“ผิดตรงที่ทำให้คนหน้าตาดีแต่โสดอย่างฉันหมั่นไส้ ไว้ฉันมีโอคุซังเมื่อไหร่ จะยึดทั้งห้องน้ำ ห้องครัว ยังโรงซ้อมเคนโด้เลย” ริวกวนๆ
ริวพูดจบแล้วเดินไปอาบน้ำทันที
“ปากดี ถึงเวลานั้นจริงๆ แกก็มีไม่ได้หรอก”
ทาเคชิทิ้งตัวลงบนที่นอน แพรวดาวลงนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งใกล้ๆเบาะที่นอนของตัวเอง
“ทำไมริวถึงมีโอคุซังไม่ได้ล่ะคะ เขาให้สิทธิเฉพาะโซเรียวเหรอ”
แพรวดาวพูดไปหวีผมไปด้วย
“ใครๆ ก็มีเมียรองได้ถ้าอยากจะมี แต่กะล่อนเจ้าชู้อย่างริวเวลารักใครรักจริง”
“แสดงว่าริวซังมีคนรักอยู่แล้ว”
“ไม่ใช่คนรัก แต่เป็นว่าที่คู่หมั้นที่ริวกำลังหลงรักโดยไม่รู้ตัว”
“ถ้าริวซังยังไม่รู้ตัว แล้วคุณไปรู้ใจเขาได้ยังไงคะ”
แพรวดาวพูดจบหันกลับไปหวีผมต่อ ทาเคชิมองแพรวดาวที่กำลังหวีผมแล้วรวบผมเบี่ยงมาข้างหนึ่ง เขาขยับตัวไปหาเธอแล้วใช้มือสางผมให้อย่างแผ่วเบา
“ดึกแล้ว...นอนเถอะ”
ทาเคชิค่อยๆ โน้มหน้าลงมาจะจูบที่ซอกคอ แต่แพรวดาวรีบหันมาแล้วใช้มือยันอกเขาไว้
“จะทำอะไรคะ”
“Good Night Kiss” ทาเคชิออดอ้อน
แพรวดาวอึ้งเหวอไปกำลังจะห้ามแต่ เขารวบตัวเธอเข้ามากอดไว้
“นะ...คิมิ ขอแต่ kiss เดียวแล้วจะนอนเลย”
ทาเคชิจะเข้ามาจูบ แต่แพรวดาวยังไม่ยอม
“คิมิจ๋า...ผมสัญญา แค่จูบเดียวจริงๆ...นะครับคิมิที่รักของผม”
ทาเคชิมองด้วยสายตาออดอ้อนพร้อมกอดแน่นขึ้น แพรวดาวเขินๆ
“จูบเดียวแน่นะคะ”
ทาเคชิเลื่อนมือขึ้นมาประคองใบหน้าแพรวดาวอย่างทะนุถนอม
“ผมสัญญา”
ทาเคชิใช้จมูกแตะที่แก้มแพรวดาวอย่างแผ่วเบา แล้วเลื่อนลงมาเรื่อยจนใกล้ริมฝีปากของหญิงสาว แพรวดาวที่ยังมีท่าทีหวั่นไหว ค่อยๆ หลับตาลง ทาเคชิค่อยๆ เคลื่อนใบหน้าเหมือนจะประทับจูบบนริมฝีปาก แต่แล้วเขากลับคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับแพรวดาวที่โดนเคนอิจิทำร้าย ทาเคชิ รู้สึกผิดที่จะทำร้ายจิตใจของเธอ เขาคิดว่าแพรวดาวโดนเคนอิจิข่มเหง และทำร้ายจิตใจตอนโดนจับตัวไป ทาเคชิผละออกจากแพรวดาวทันที
“ผมสัญญาแล้วว่าเราจะเป็นแค่เพื่อนร่วมห้องกัน ผมไม่ควรทำร้ายจิตใจ คุณให้มากไปกว่านี้”
ทาเคชิรีบลุกขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วก้มศีรษะขอโทษแพรวดาว
“ผมขอโทษเซโกะ...ผมมันเห็นแก่ตัวจริงๆ คุณเพิ่งผ่านเรื่องเลวร้ายมา แต่ผมก็ยังจะทำร้ายคุณอีก” ทาเคชิจ้องหน้าแพรวดาวอย่างรู้สึกผิด “ผมสัญญาด้วยเกียรติของโอะนิซึกะ คุณจะได้กลับเมืองไทยอย่างไร้มลทิน...”
ทาเคชิลุกเดินออกไปจากห้องทันที แพรวดาวได้แต่มองตามไปรำพึงในใจ
“ทาเคชิ...ความเป็นสุภาพบุรุษของคุณจะทำให้ฉันใจอ่อน”
แพรวดาวซึ้งใจกับความเป็นสุภาพบุรุษของเขา
ในโรงซ้อมเคนโด...ทาเคชิเหงื่อไหลเต็มใบหน้ากำลังฟันดาบไม้ใส่ทาโร่ไม่ยั้ง ระบายความอัดอั้นที่มีอยู่เต็มหัวใจ
“ย๊าก!”
ทาโร่ไม่สู้กลับแต่ตั้งรับและหลบปลายดาบของทาเคชิอย่างคล่องแคล่ว ทาเคชิฟาดดาบใส่ทาโร่ไม่ยั้ง จนเริ่มอ่อนแรงแล้วขว้างดาบไม้ทิ้งไปอย่างหงุดหงิด ทาโร่จะไปเก็บดาบไม้ แต่ทาเคชิยกมือห้ามไว้
“ไปพักได้ ฉันขอโทษที่เรียกมาดึกๆ แบบนี้”
ทาโร่โค้งศีรษะให้
“ด้วยความยินดีครับโซเรียว...ถ้ามีอะไรที่ผมสามารถทำให้โซเรียวสบายใจได้ ขอให้บอกครับ”
ทาโร่โค้งศีรษะให้ ทาเคชิโบกมือไล่ให้เดินออกไป ทาโร่เดินออกไปแล้วทาเคชิถอนใจเครียดๆ
เช้าวันใหม่...แพรวดาวกลับเข้ามาในห้องแล้วใช้หวีสางผมอย่างสวยงาม ทาเคชิยืนผูกเนคไทอยู่หันไปมองแพรวดาว ที่กำลังรวบผมไปด้านหลัง แล้วถักเปียก
“ต่อไปคุณจะถักเปียแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ”
ทาเคชิดึงยางรัดผมแพรวดาวออก แล้วใช้มือสางผมให้อย่างแผ่วเบา พูดที่ข้างหู
“เพราะคุณมีสามีแล้ว ต้องเกล้ามวยหรือทำทรงอื่นก็ได้ แต่ไม่ใช่ถักเปีย”
“ฉันขอโทษค่ะ...ฉันไม่รู้ว่ามีธรรมเนียมแบบนี้ด้วย”
ทาเคชิพูดจบแล้วส่งซองจดหมายสีขาวให้แพรวดาว
“ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของคุณ”
“ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันมีเงินเดือนจากทุนของฉันอยู่แล้ว”
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 9/2 วันที่ 22 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ