อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 10/3 วันที่ 20 ก.ค. 57
พิมพ์อรขบกรามแน่นด้วยความโกรธแค้น ก่อนจะยิ้มเยาะออกมาอย่างรู้ทัน “อย่าทำเป็นคนดีไปหน่อยเลยอยุทธ์ ฉันเห็นสายตาเธอที่มองแม่นั่น ฉันก็รู้แล้วว่าเธอคิดยังไง เธอเองมันก็ไม่ต่างไปจากฉันหรอก”อยุทธ์ขบกรามแน่นด้วยความโมโหที่พี่สาวพูดแทงใจดำ “ต่างสิครับ เพราะผมรู้จักยับยั้งชั่งใจ แล้วก็ยังมีจิตสำนึกแยกแยะดีเลวออกอยู่” อยุทธ์จ้องหน้าพี่สาวเขม็งก่อนเดินเลี่ยงไปด้วยความโกรธจัด
พิมพ์อรมองตามด้วยความโกรธ “แกกล้าด่าฉันเลวเหรอะ ได้...ฉันจะเลวให้สมใจแก..กสิณ”
พิมพ์อรเรียกใช้กสิณ แต่ไม่มีวี่แววของกสิณ “กสิณ...ออกมาหาฉันเดี๋ยวนี้” กสิณยังเงียบ
พิมพ์อรมีสีหน้าโกรธจัด รู้สึกไม่พอใจมากที่จะเรียกใช้งานแล้วกสิณไม่ออกมา กำมือแน่นจนเล็บจิกเนื้อ
กสิณเหนื่อยหอบด้วยความอ่อนแรง “เจติยา นี่เธอมีพลังทำร้ายฉันได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอะ”
กสิณขบกรามแน่น พยายามรวบรวมพลัง ไม่ให้ร่างของตนจางมากไปกว่านี้
ด้านเจติยาแต่งหน้าศพเสร็จก็หันไปเซ็นเอกสาร ลาภิณเดินเข้าห้องมา
“ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลยนะคะคุณต้น” เจติยาไปถอดถุงมือแล้วล้างมือทำความสะอาด
ลาภิณโมโหหึง “ฉันก็ไม่ได้มารับเธอกลับบ้านหรอกน่ะ”
เจติยาแปลกใจ “มีงานอะไรจะใช้เจเหรอคะ”
“ฉันมีเรื่องจะมาทำความตกลงกับเธอ” เจติยางง “โอเค เธออาจจะเป็นพนักงานคนโปรดของคุณแม่ เลยได้สิทธิ์พิเศษพักที่บ้านฉัน” ลาภิณยักไหล่ “ฉันพอรับได้พี่อรก็ไม่ติดใจอะไร แต่นี่เธอเที่ยวป่าวประกาศว่าเป็นเมียฉันแล้วเธอจะทำอะไร ก็ควรจะนึกถึงหน้าฉันบ้าง”
เจติยาไม่พอใจ “ฟังนะคะ ข้อแรก ฉันไม่ได้เที่ยวป่าวประกาศ แต่ฉันกับคุณแต่งงานกันแล้วจริงๆ ทุกคนในบริษัทเค้ารู้กันอยู่แล้ว” ลาภิณกลอกตาเซ็งๆ เบื่อจะฟังคำโกหก “ข้อสอง ฉันไปทำอะไรให้คุณเสียหน้าไม่ทราบ”
“งั้นก็ฟังนะ ข้อแรก ไม่มีหลักฐานอะไรเลยที่ยืนยันได้ว่าเธอกับฉันแต่งงานกันแล้ว ที่พนักงานทุกคนเข้าใจแบบนั้นเกิดจากอุปทานหมู่ที่เธอสร้างกระแสขึ้นมา” เจติยาเป็นฝ่ายกลอกตาเซ็งๆ บ้าง
“ข้อสอง” ลาภิณขบกรามแน่นด้วยความเจ็บใจ “เธอทำประเจิดประเจ้อกับพนักงานผู้ชายในบริษัท แค่นี้ ฉันเสียหน้าพอรึยัง”
“อ้าวก็คุณไม่เชื่อว่าเราแต่งงานกัน แล้วคุณจะแคร์ทำไมว่าฉันจะไปทำประเจิดประเจ้อกับใคร”
“ก็คนอื่นเค้าเชื่อว่าเธอเป็นเมียฉัน ฉันโดนสวมเขาต่อหน้าต่อตายังงี้ ฉันอายเค้า”
เจติยาเท้าสะเอว “โอ๊ย ยิ่งคุยกับคุณฉันยิ่งงง ตกลงเชื่อหรือไม่เชื่อเนี่ยว่าเราแต่งงานกันแล้ว”
ลาภิณจ้องหน้า “ไม่เชื่อ”
เจติยาจ้องตอบ “แต่หึงฉัน”
ลาภิณผงะไปเมื่อโดนย้อนกลับมาแบบนี้ ตอบกลับไม่ถูกเลยรีบพูดตัดบท “ฉันขี้เกียจจะเถียงกับเธอแล้ว เอาเป็นว่า อย่าทำพฤติกรรมแบบนี้ในบริษัทฉันอีก”
ลาภิณพูดจบจะเดินออกไป แต่เจติยาคว้าแขนลาภิณกระชากเอาไว้ “เดี๋ยว พูดกันให้รู้เรื่องก่อน”
ลาภิณหันมาจ้องเจติยาหน้าหงิก
“คุณกล่าวหาว่าฉันไปสวมเขาให้คุณ ฉันไปทำอะไร กับใคร เมื่อไหร่ คุณพูดมาเดี๋ยวนี้เลย”
“ยังมีหน้ามาถามฉันอีก รู้อยู่แก่ใจ หรือว่าจะต้องให้ฉันถ่ายคลิปมาให้ดู ตกลงตอนนี้เธอคั่วผู้ชายพร้อมๆกันกี่คนกันแน่”
“ฉันไม่นึกเลยว่าคุณจะเป็นคนหยาบคายแบบนี้ ไปได้” เจติยาน้ำตารื้นด้วยความรู้สึกผิดหวัง “ความเป็นสุภาพบุรุษของคุณ มันหายไปกับความจำหมดแล้วรึไง”
ลาภิณรู้สึกโมโหกระชากข้อมือเจติยา “เธอก็ไม่ได้ดีกว่าฉันนักหรอก”
“โอ๊ย” เจติยาร้องเมื่อโดนจับข้อมือแรงจนเจ็บ ลาภิณตกใจ รีบปล่อยมือทันที
ลาภิณเหลือบเห็นรอยเขียวช้ำที่ข้อมือเจติยา “เธอไปโดนอะไรมา”
“เมื่อเช้านทีจมน้ำ ฉันก็เลยโดดน้ำลงไปช่วย ข้อมือก็เลยซ้นนิดหน่อย”
ลาภิณอดเผลอด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ “แล้วนวดยารึยัง”
เจติยาจ้องหน้าลาภิณ ส่วนลาภิณจ้องหน้าเจติยา..ทันใดนั้นเอง ก็มีภาพบางอย่างปรากฏแวบเข้าหัวลาภิณทันที
ภาพเหตุการณ์ในอดีต เจติยาถูกยิงค่อยๆทรุดลงกับพื้น ก่อนจะสิ้นสติไป
ลาภิณ มยุรี และนที รีบวิ่งเข้าไปดูอาการเจติยาทันที ลาภิณเป็นห่วงเจติยาร้องเรียก “เจ ได้ยินฉันรึเปล่า เจ” ใบหน้าเจติยาซีดเผือดหมดสติไป
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ลาภิณปวดหัวอย่างหนักทันที พอเริ่มจะจำอะไรได้ ก็โดนขัดขวางความทรงจำจากอำนาจกสิณจนปวดหัวอย่างหนัก “โอ๊ย”
เจติยาตกใจ เป็นห่วง แต่ฮึดสู้ “คุณต้นอดทนไว้ค่ะ ลองฝืนนึกต่ออีกนิดนะคะ”
ลาภิณปวดหัวหนักมาก จนทรุดร่วงลงนั่งคุกเข่ากับพื้น
มุมหนึ่งในบ้านพิมพ์อร กสิณลุกขึ้นยืนสีหน้าตาถมึงทึง ดวงตาแดงฉานราวกับเลือด ดูน่าสะพรึงกลัว
“ฉันไม่ยอมแพ้เธอเด็ดขาดเจติยา ไม่มีทาง”
ที่ห้องแต่งศพ ลาภิณปวดหัวสุดขีด ดิ้นทุรนทุรายอย่างน่ากลัว “โอ๊ย”
เจติยาเป็นห่วงลาภิณแต่ก็อยากให้เอาชนะกสิณ “คุณต้นจำวันแต่งงานเราได้มั้ยคะ”
ลาภิณปวดหัวสุดขีดแต่ความทรงจำในอดีตก็ค่อยๆปรากฏขึ้นมาในหัว ย้อนกลับช่วงที่ลาภิณร้องเพลงขอเจติยาแต่งงานในงานเลี้ยงบริษัทวันฮัลโลวีน
ลาภิณร้องเพลง “ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเสกประสาทงามให้เธอ...”
ทุกคนแหวกทางให้ลาภิณเดินไปหาเจติยา เจติยาก็ยิ้มขวยเขินไปมา ลาภิณร้องท่อนแรกที่หน้าเจติยาพอดี
ภาพในหัวเหมือนมีคลื่นแทรกจนสั่นเหมือนภาพจะล้ม ลาภิณสีหน้าเจ็บปวดทรมานเหลือบตามองหน้าเจติยาเหมือนจะจำอะไรได้
ตอนนั้น ลาภิณร้องเพลงมาหยุดหน้าเจติยา “ไม่ใช่ผู้วิเศษ เป็นเพียงผู้ชายมีใจมั่นรักเธอ” ลาภิณหยุดร้อง จ้องตาหวานเชื่อม “แต่งงานกับผมนะเจ”
ลาภิณถูกอำนาจของกสิณกดจนสลบเหมือดไป
เจติยาตกใจประคอง ปลุกให้ได้สติ “คุณต้น คุณต้น”
กสิณทรุดร่วงไปกับพื้น สูญเสียพลังมหาศาลกับการกดความทรงจำของลาภิณเอาไว้ ร่างของกสิณจางลงจนแทบจะหายไป โดยที่กสิณไม่เหลือพลังพอจะรักษาร่างไว้ได้แล้ว
ขณะนั้นเองพิมพ์อรก็กลับเข้ามาด้วยท่าทางหงุดหงิด ไม่พอใจที่เรียกกสิณแล้วไม่มา พิมพ์อรก็เหลือบไปเห็นร่างของกสิณ โปร่งแสงจนมองทะลุไปได้กำลังจะเลือนหายไป
พิมพ์อรตกใจรีบเข้าไปหาทันที “เกิดอะไรขึ้นกสิณ”
กสิณอยู่ในสภาพอ่อนแรง พูดเสียงแผ่วเบา แทบจะไม่มีแรงจะพูด “พลังของฉัน กำลังจะหมด ช่วยฉันด้วยพิมพ์อร”
พิมพ์อรร้อนใจกลัวกสิณหายไปแล้วตนจะหมดผู้ช่วยทำให้ทำความปรารถนาให้สำเร็จ “แล้วจะให้ฉันช่วยเธอยังไง”
กสิณพูดด้วยความเหนื่อยอ่อน รวมพลังเฮือกสุดท้าย “อธิษฐานต่อเหรียญ... พลังกิเลส ที่ไม่สิ้นสุด จะช่วยเพิ่มพลังให้ฉัน”
พิมพ์อรรีบหยิบเหรียญของตนออกมาทันที เหรียญในมือพิมพ์อรเริ่มจางลงเหมือนกสิณไม่มีผิด พิมพ์อรตกใจรีบกำเหรียญไว้ในมือ แล้วรวบรวมสมาธิ ขอพรไม่ให้กสิณหายไปเพื่อที่ตัวเองจะได้มีข้ารับใช้ตลอดไป “ช่วยกสิณให้หายเป็นปกติเดี๋ยวนี้”
ทันใดนั้น ก็มีควันดำพวยพุ่งออกจากมือที่ถือเหรียญของพิมพ์อร พิมพ์อรแบมือออกเหรียญในมือพิมพ์อรกลับมามีสภาพเดิมไม่จางแล้ว ร่างของกสิณก็กลับมาเหมือนเดิมเช่นกัน พลังแห่งกิเลส และความโลภของพิมพ์อร ช่วยกสิณเอาไว้ได้หวุดหวิด
พิมพ์อรมองกสิณนิ่ง โล่งอกที่ช่วยเอาไว้ได้ ก่อนจะจ้องกสิณเขม็งรอฟังคำอธิบายของเรื่องนี้
ในห้องนอนของพิมพ์อร พิมพ์อรระเบิดอารมณ์ใส่กสิณเต็มที่ ด้วยความโกรธจัด
“ทำไมเธอไม่บอกฉันว่าเจติยามีพลังชำระเหรียญ แล้วสามารถสู้กับเธอได้”
กสิณมีสีหน้าหยิ่งยโส “ถึงฉันบอก แล้วเธอจะช่วยอะไรฉันได้ ขนาดฉันยังสู้มันไม่ได้เลย เธอยิ่งไม่มีทาง”
พิมพ์อรหงุดหงิดสุดๆ แต่ก็รู้ว่ากสิณพูดถูก “แล้วอยู่ๆแม่นั่นมีพลังแบบนี้ได้ยังไง”
“ฉันก็ไม่รู้ มันเกินกว่าอำนาจของฉันที่จะหยั่งถึงได้ ฉันรู้แต่ว่าตอนนี้เราต้องทำลายอำนาจชำระเหรียญของเจติยาให้ได้ ก่อนที่เหรียญจะถูกชำระให้บริสุทธิ์จนหมดสิ้นพลังที่จะสร้างกล่องรากบุญขึ้นมาใหม่ได้”
“งั้นก็รีบๆทำเข้าสิ จะให้ฉันช่วยอะไรก็ว่ามา”
“ทางเดียวที่จะลบล้างอำนาจได้ ก็คือให้เจติยาขอพรจากเหรียญ ถึงจะเป็นการขอพรเพื่อช่วยเหลือคนอื่นก็เถอะ” พิมพ์อรคิดตามกสิณพูดอย่างไตร่ตรอง “เมื่อเหรียญรับพลังกิเลสของเจติยาแล้ว มันก็จะไม่มีความบริสุทธิ์พอที่จะชำระเหรียญได้อีก”
พิมพ์อรฉุกคิดได้ “งั้นที่เธอบิดเบือนความทรงจำของน้องต้นก็เพื่อที่จะให้เจติยาขอพรเหรียญใช่มั้ย นี่เธอหลอกใช้ฉันนี่กสิณ”
“อย่าพูดว่าหลอกใช้ เราได้ประโยชน์ร่วมกันมากกว่า ถ้าไม่ทำ เราก็จะสร้างกล่องรากบุญขึ้นมาใหม่ไม่ได้ แล้วเธอจะมีอะไรไปช่วยชีวิตพ่อเธอได้ล่ะ”
พิมพ์อรอึ้งเถียงไม่ออก ยังไงในสายตาพิมพ์อรชีวิตของพ่อก็สำคัญที่สุด
กสิณยิ้มบางๆ โอบบ่าพิมพ์อร “อย่าสงสัยในตัวฉันเลยพิมพ์อร เธอเป็นเจ้านายฉัน ฉันไม่มีวันทรยศเธอเด็ดขาด”
พิมพ์อรถอนใจด้วยความเซ็งที่ถูกหลอก แต่ก็ไม่ว่าอะไรแต่เป็นเพราะกสิณก็ทำเพื่อตน กสิณมองพิมพ์อรด้วยหางตาแล้วยิ้มเหยียดอย่างดูถูก ซึ่งในความคิดของกสิณจริงๆแล้วพิมพ์อรก็ไม่ต่างจากทาสรับใช้ของกสิณที่คอยเติมพลังกิเลสให้กสิณแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
หมอกำลังวัดความดันให้ลาภิณที่นั่งพักอยู่ที่โซฟา โดยมีเจติยาคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ
“ทุกอย่างปกติดีแล้วนะครับ อาจจะเป็นเพราะพักผ่อนน้อยก็ได้ ทานยาบำรุงตามที่หมอจัดไว้ให้ ก็คงไม่มีอะไรแล้วล่ะครับ”
ลาภิณยกมือไหว้ “ขอบคุณมากครับคุณหมอ”
หมอยิ้มแย้ม รับไหว้
“ฉันไปส่งค่ะคุณหมอ”
“ไม่เป็นไรหรอก เฝ้าคุณต้นเถอะ” คุณหมอยิ้มให้ทุกคนก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง เจติยารีบเดินนำไปเปิดประตูห้องให้พร้อมยกมือไหว้ขอบคุณหมอรับไหว้แล้วออกไปจากห้อง
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 10/3 วันที่ 20 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ