อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 16/3 วันที่ 27 ก.ค. 57
ภาณุวัฒน์ยักไหล่ “ใช่ พ่ออยากให้เราเรียนวิศวะ จะได้มาช่วยงานที่บริษัทพ่อ” ภานุวัฒน์มีสีหน้าเซ็งๆเศร้าๆนทีชำเลืองมองก็เห็นภาณุวัฒน์สีหน้าเศร้าๆ จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะไม่อยากให้เศร้าจึงถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “แล้วชอบดูหนังแนวไหนล่ะ”
“ก็ได้ทุกแนว”
“คอบอลรึเปล่า” นทีมีสีหน้าท่าทางภาคภูมิใจก่อนจะตบอก “เราเด็กผี”
ภาณุวัฒน์ยิ้มๆ ก่อนจะยื่นมือมาเชคแฮนด์
“เฮ้ย จริงอ้ะ”
ภาณุวัฒน์ยักคิ้วให้
นทีเชคแฮนด์ด้วยแล้วก็ยิ้มชอบใจ “เจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์และ”
นทีปล่อยมือ “ได้เลย” นทีหันไปล้างจานต่อ
ภาณุวัฒน์หยิบมือถือขึ้นมา “เฮ้ย ขอเบอร์หน่อยสิ จะได้นัดกัน”
นทีล้างจานต่อไปพร้อมพูด “เดี๋ยวยิงเข้ามือถือเราด้วย” นทีล้างจานไปพร้อมบอกเบอร์
ภาณุวัฒน์เมมเบอร์นทีลงเครื่องพร้อมกับแอบชำเลืองมองนทีแล้วยิ้มแบบแอบปลื้มอยู่อย่างชัดเจน
ลาภิณทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงอย่างหมดแรง เจติยาเดินเข้าไปปลอบใจลาภิณ
เจติยาสงสาร “อย่าคิดมากเลยค่ะ เจ้านี้เค้าไม่โอ.เค. เราก็ไปหาเจ้าอื่นก็ได้” เจติยาเข้าไปนั่งข้างๆ
ลาภิณถอนใจ “ยิ่งนานเท่าไหร่ เราก็ยิ่งหาคนมาช่วยยากเท่านั้นแหละเจ ไม่มีใครเค้าอยากขาดทุนหรอก”
เจติยาจับมือลาภิณเอาไว้ “สถานการณ์แย่ที่สุด ก็คือคุณล้มละลายแล้วนิราลัยก็ถูกยึดใช้หนี้ แต่เจไม่เคยกลัวเลยนะคะ” เจติยาเลื่อนมือไปโอบเอวลาภิณ “เรายังมีสมอง เรายังมีแรง ยังไงเราก็ไม่อดตาย...” เจติยาซบหน้ากับไหล่ลาภิณ “ที่สำคัญที่สุด เรายังมีกันอยู่ เจไม่กลัวอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ”
ลาภิณเอียงหน้ามาซบกับหัวเจติยาที่อยู่ข้างๆ “ขอบใจมากนะเจ” ลาภิณน้ำตารื้นขึ้นมาเสียงสั่นเครือเล็กน้อย “ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณต้องลำบากไปด้วย”
เจติยาผละตัวออกมามองหน้าแล้วยิ้มให้กำลังใจ “เจลำบากมาจนชินแล้วล่ะค่ะ ห้ามโทษตัวเองอีกเด็ดขาดเข้าใจมั้ยคะ”
ลาภิณซึ้งใจภรรยามาก เขามองเจติยาแล้วน้ำตาไหลซึมออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เจติยาซับน้ำตาให้ลาภิณ ลาภิณสวมกอดเจติยาเอาไว้แน่น เจติยาได้แต่ลูบไหล่ลูบหลังลาภิณเพื่อให้กำลังใจ ลาภิณหลับตาสวมกอดเจติยาไว้แน่นราวกับจะซึมซับพลังใจไว้กับตัวให้มากที่สุด
นิษฐากำลังดีใจสุดๆ
“แกท้องเหรอเจ ฉันไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย”
นิษฐากำลังคุยกับเจติยาอยู่ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
เจติยาอายคน “เบาๆสิแก อายคนเค้า”
“จะอายทำไม น่าดีใจจะตาย” นิษฐาฉุกคิดขึ้น “เออ แต่ฉันขอห้ามเด็ดขาดเลยนะ”
“ห้ามอะไร” เจติยาถาม
“ก็ห้ามลูกแกเรียกฉันว่าป้าน่ะสิ เต็มที่สุด ฉันยอมได้แค่น้า”
เจติยายิ้มขำ “ประสาท ยังไงแกก็หนีไม่พ้นหรอกย่ะ ป้าฐา” เจติยาขำๆ
นิษฐาค้อนใส่เพื่อน “เออ ฉันรู้ แต่ถ่วงเวลาไว้หน่อยก็ดี” นิษฐายิ้มหน้าเป็น “อย่างน้อยขอได้แต่งงานกับพี่ผู้กองก่อน เดี๋ยวเค้าจะรู้สึกว่าฉันแก่แล้วเปลี่ยนใจ”
เจติยายิ้มๆ “คิดได้นะแก” เจติยาถอนใจยาวออกมา “เพราะอย่างงี้แหละ เวลามีปัญหาทีไร ฉันถึงได้ชอบคุยกับแก สบายใจดี”
นิษฐาแปลกใจ “อ้าว มีปัญหาตรงไหน เด็กไม่ใช่ลูกคุณต้นเหรอ”
“นังบ้า” เจติยาฟาดแขนหนึ่งฉาด
“โอ้ย..เจ็บนะ” นิษฐาชักเป็นห่วง “แกมีปัญหาอะไรเหรอเจ”
เจติยาหน้าเศร้าลง “ฉันยังไม่ได้บอกเรื่องท้องกับคุณต้นเลย คนที่รู้ว่าฉันท้องก็มีแค่แกกับนทีเท่านั้นแหละ”
นิษฐางง “อ้าว ทำไมไม่บอกคุณต้นล่ะ”
“คุณต้นเครียดเรื่องที่ไปค้ำประกันให้คุณสิทธิพร วันๆเอาแต่วิ่งหาคนมาช่วยสานงานให้ต่อ ตอนนี้ยังหาไม่ได้เลย”
“ไม่เห็นเกี่ยวกันเลยนี่ เรื่องลูกน่าจะเป็นกำลังใจให้มากขึ้นซะอีก”
“ฟังให้จบก่อนสิ” เจติยาถอนใจ “คุณต้นเปรยๆ ว่าโชคดีที่ไม่มีลูกเพราะกลัวลูกลำบาก ฉันก็เลยพูดอะไรไม่ออก”
นิษฐาอ่อนใจ “เวรกรรม” นิษฐาจับมือเพื่อนไว้เป็นเชิงให้กำลังใจ “ฉันว่าแกตั้งสติดีๆ ก่อนนะเจ ไม่มีใครไม่อยากมีลูกหรอก เค้ายังไม่รู้ว่าแกท้อง เค้าก็เลยพูดไปงั้นแหละ ฉันมั่นใจถ้าคุณต้นรู้ว่าแกท้องเค้าต้องดีใจที่สุด เชื่อฉันสิ”
เจติยาพยักหน้ารับ “ฉันจะลองหาจังหวะดีๆ บอกเค้าละกัน” เจติยาถอนใจออกมาแล้วก็นึกขึ้นได้ “เออ แล้วพี่ผู้กองล่ะ วันนี้ตอนเช้าไม่ต้องเข้าเวรไม่ใช่เหรอ”
“มีงานด่วน ต้องไปล้อมจับพวกค้ายาน่ะสิ” นิษฐาไม่สบายใจ “มีงานแบบนี้ทีไร ฉันอดห่วงไม่ได้ซักที” นิษฐามีหน้าตาเป็นห่วง
นวัชกับตำรวจกลุ่มหนึ่ง กำลังดวลปืนกับแก๊งค้ายาสนั่นหวั่นไหว ตำรวจมีจำนวนน้อยกว่าแต่ก็พยายามล้อมไว้ไม่ให้หนี แก๊งค้ายาก็มีมากกว่าเลยระดมยิงจนตำรวจชักไม่ไหว
นวัชยิงไปหลบไป “จ่า กำลังเสริมมารึยัง”
“ยังครับผู้กอง ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ยังไม่มาซะที”
นวัชมีสีหน้าหนักใจ
พวกตำรวจเริ่มยันไม่อยู่ แก๊งค้ายาทำท่าจะหนี
นวัชร้อนใจเลยตัดใจ “เอาวะ”
นวัชเห็นท่าไม่ดีเลยตัดใจหยิบปืนขึ้นมาอีกกระบอกจึงใช้ปืนทั้งสองมือออกจากที่กำบังก่อนจะพุ่งตัวบุกเข้าใส่พวกแก๊งค้ายา นวัชใช้ปืนคู่ไล่ยิงใส่แก๊งค้ายาอย่างไม่กลัวกระสุนที่ยิงสวนมา พวกแก๊งค้ายายิงสวนมาโดนนวัชเข้าไปเช่นกัน แต่นวัชใส่เสื้อเกราะกันกระสุนถึงจะโดนยิงแต่ก็ไม่อะไรมาก แถมยังยิงใส่พวกคนร้ายจนบาดเจ็บเป็นแถบ พวกตำรวจเห็นแบบนั้นก็ได้ใจเลยบุกหนัก แก๊งค้ายาที่บาดเจ็บก็โดนจับกันไปทีละคนสองคน
แก๊งค้ายาคนหนึ่งมองไปที่นวัชด้วยสายตาเกลียดชังก่อนจะระดมยิงใส่ตำรวจเต็มที่แล้วรีบฝ่าวงล้อมหนีไปได้ ตำรวจกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งตามแก๊งค้ายาคนที่หนีได้ไปทันที นวัชสามารถจับแก๊งค้ายาพร้อมของกลางไว้ได้ หลังสู้กันอย่างดุเดือด
อยุทธ์กำลังดูเกราะกันกระสุนของนวัชอยู่ โดยมีนวัชกับตำรวจอีกกลุ่มยืนคุยกันอยู่ใกล้ๆ ที่หน้าบ้านนวัช
ตำรวจชื่นชมมาก “ถ้าวันนี้ไม่ได้ผู้กอง มีหวังจับพวกมันไม่ได้ซักคน”
อยุทธ์ยิ้มแย้ม “นี่ถ้าคุณฐารู้เข้า มีหวังเป็นลมแน่ๆ”
นวัชยิ้มๆ “ก่อนจะเป็นลม ผมคงโดนด่าหูชาก่อน” นวัชกำชับอยุทธ์ “อย่าให้ฐารู้เชียวนะคุณอยุทธ์”
อยุทธ์ยิ้มขำ ทันใดนั้นก็มีเสียงปืนลั่นเปรี้ยงขึ้นมา ทุกคนตกใจผวาแล้วหมอบหลบตามสัญชาตญาณ มีแต่นวัชยืนนิ่งยกมือขึ้นกุมอก นวัชถูกยิงจนเลือดสีแดงฉานค่อยๆซึมออกมา ก่อนที่เขาจะค่อยๆทรุดลงนั่ง
“ผู้กอง...” อยุทธ์รีบเข้าไปประคอง
ตำรวจที่เหลือชักปืนมองตามทางกระสุนก็เห็นว่าแก๊งค้ายาคนที่หนีไปได้เป็นคนยิงนวัช ตำรวจชักปืนออกมายิงสวนทันที แก๊งค้ายาโดนยิงเข้าไปหลายนัดจนล้มลงขาดใจตาย ท่ามกลางความตกใจของทุกคน
อยุทธ์ตกใจสุดๆ เขาดูอาการนวัชแล้วก็พยายามเรียกสติ “ผู้กองๆ”
นวัชพยายามจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก เขาค่อยๆหลับตาลงแล้วก็หมดสติไป
เจติยากับนิษฐาวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในโรงพยาบาลแล้วรีบตรงไปที่เจ้าหน้าที่ทันที
นิษฐาร้อนใจสุดๆ “มีตำรวจถูกยิง ชื่อร้อยตำรวจเอกนวัช ถูกส่งมาที่นี่รึยังคะ”
เจ้าหน้าที่ตรวจดูคอมพิวเตอร์ “เราส่งรถพยาบาลไปรับแล้วนะคะ แต่ยังมาไม่ถึงค่ะ”
นิษฐาเครียดมากเพราะเป็นห่วงนวัชสุดๆ
นิษฐาร้อนใจสุดๆ “เอาไงดีแก มาถึงช้าอย่างงี้ พี่ผู้กองจะเป็นอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้” นิษฐาน้ำตารื้นท่วมตาเพราะเป็นห่วงมาก
เจติยาปลอบใจเพื่อน “ใจเย็นๆ ก่อนแก พี่ผู้กองอยู่กับรถพยาบาลแล้ว ไม่เป็นอะไรหรอกน่า”
นิษฐายังมีสีหน้าเคร่งเครียดร้อนใจเพราะเป็นห่วงนวัชมาก เจติยาปลอบเพื่อนแต่ก็มีสีหน้ากังวลอยู่เหมือนกัน
รถพยาบาลกำลังวิ่งด้วยความเร็ว เสียงหวอดังลั่น นวัชที่กำลังอาการโคม่าอยู่ในรถพยาบาล โดยมีพยาบาลกับบุรุษพยาบาลคอยช่วยชีวิต อยุทธ์นั่งอยู่ใกล้ๆด้วยความเป็นห่วง
เส้นกราฟแสดงสัญญาณชีพที่มอนิเตอร์ค่อยๆ อ่อนลงก่อนจะกลายเป็นเส้นตรงในที่สุด
พยาบาลตกใจสุดๆ “ปั๊มหัวใจเร็ว”
บุรุษพยาบาลรีบปั๊มหัวใจนวัชทันที อยุทธ์ตกใจและเครียดหนักเพราะไม่คิดว่าจะเห็นนวัชหัวใจหยุดเต้นคาตาแบบนี้
รถพยาบาลเลี้ยวมาจอดหน้าโรงพยาบาล เจติยากับนิษฐารีบวิ่งมาดูทันที ประตูรถเปิดออก อยุทธ์กับพยาบาลก้าวลงจากรถ
เจติยาร้อนใจสุดๆ “คุณอยุทธ์ แล้วพี่ผู้กองล่ะคะ”
อยุทธ์อึกๆอักๆ
นิษฐาร้อนใจสุดๆ น้ำตาของเธอรื้นขึ้นมาท่วมตา “อาการพี่เค้าหนักมากใช่มั้ย” นิษฐาจะเข้าไปในรถพยาบาล
“เดี๋ยวก่อนค่ะ เข้าไม่ได้นะคะ” พยาบาลบอก
นิษฐาโวยวาย “ฉันจะขึ้นไปดูแฟนฉัน มาห้ามฉันทำไม”
พยาบาลอึกๆอักๆ เพราะไม่รู้จะตอบยังไง
ทันใดนั้น นวัชก็ลงมาจากรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นิษฐาและเจติยาต่างก็อึ้ง
“พี่ไม่เป็นอะไรแล้วฐา ปลอดภัยดี”
นิษฐารู้สึกว่าเหลือเชื่อโดยน้ำตายังอาบแก้มเธออยู่เลย “พี่ถูกยิงไม่ใช่เหรอคะ”
“พี่ถูกยิงจริงๆ แต่...” นวัชงงไปหมด “อยู่ๆมันก็หายของมันเอง พี่ก็งงเหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
เจติยาหันไปมองอยุทธ์ทันทีเพราะรู้ว่าทุกอย่างเป็นฝีมือของอยุทธ์ อยุทธ์รีบหลบสายตาเพราะไม่กล้าสู้หน้าเจติยา
เหตุการณ์ที่ผ่านมา เหรียญของอยุทธ์กำลังลอยอยู่กลางอากาศ สีของเหรียญดำคล้ำกว่าเดิมค่อนข้างมาก เจติยากับอยุทธ์กำลังดูเหรียญด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
เจติยาหน้าเครียดเพราะหนักใจ “เหรียญดำคล้ำกว่าเดิมเยอะเลยนะคะคุณอยุทธ์”
อยุทธ์หยิบเหรียญกลับมาด้วยสีหน้าเครียดๆ “ทุกครั้งที่ผมขอพร ผมขอเพื่อช่วยคนอื่นตลอดเลยนะครับ ไม่เคยขอเพื่อตัวเองเลยซักครั้งเดียว”
“เจเชื่อคุณค่ะ” เจติยามีสีหน้าหนักใจ “แต่ครั้งแรกที่เจขอพรจากกล่องรากบุญ เจก็ขอเพื่อช่วยแม่เหมือนกัน แต่หลังจากนั้น ก็มีเหตุให้เจต้องขอพรมากขึ้นเรื่อยๆ ถึงไม่อยากขอก็ต้องขอ หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะเราตกอยู่ในอำนาจของมันแล้วไงคะ”
อยุทธ์หน้าเครียด “ผมรู้ว่าคุณเจไม่เห็นด้วย แต่ถ้าผมไม่ขอพร ผู้กองอาจจะไม่รอดก็ได้นะครับ”
“นั่นล่ะค่ะ อำนาจของมัน เริ่มต้นด้วยความจำเป็น ทำให้เราไม่รู้สึกผิด แล้วก็จะมากขึ้นเรื่อยๆ จนท้ายที่สุด ถ้าเราไม่ตายก็ต้องตกเป็นทาสของมัน ถ้าไม่อยากให้สิ่งพวกนี้เกิดขึ้น ก็ ต้องไม่ขอพรตั้งแต่แรกหรือ ทำลายมันทิ้งซะ”
อยุทธ์เถียงไม่ออกเพราะทั้งเครียดทั้งสับสนไปหมด ขณะนั้น นิษฐาก็เดินเข้ามาหาเจติยา
“เจ...”
เจติยาหันไปมองนิษฐา
“ฉันอยากคุยด้วย ฉันว่าเรื่องที่เกิดขึ้น มันไม่ปกติแล้วนะเจ” นิษฐามองหน้าเจติยานิ่ง “แกมีเรื่องปิดบังฉันอยู่ใช่มั้ย”
เจติยาเหลือบตามองอยุทธ์เล็กน้อยก่อนจะถอนใจออกมา เขาคิดว่าคงต้องบอกความจริงทั้งหมดกับเพื่อนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
นทีกำลังคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ที่หน้าวิทยาลัย
“เพิ่งเรียนเสร็จพี่”
เสียงเจติยาดังจากปลายสาย “รีบกลับบ้านเลยนะ มากินข้าวด้วยกัน เหงา...พี่อยู่บ้านคนเดียว”
นทีคุยมือถือ “อยู่คนเดียวซะเมื่อไหร่ คุยกะลูกในท้องไปสิ”
“พูดงี้จะเถลไถลใช่มั้ย”
ใครคนหนึ่งกำลังมองนทีที่กำลังคุยโทรศัพท์มือถืออ้อนพี่สาวอยู่
นทีคุยอ้อนๆ “วันนี้มีบอลน่ะพี่ ผมขอไปดูบอลกับเพื่อนนะ” นทีฟัง “ร้านแถวๆวิทยาลัยนี่แหละ รับรองว่าไม่กินเหล้า ไม่เล่นพนันเด็ดขาด แต่คงกลับดึกหน่อยนะ” นทีฟังแล้วยิ้มพอใจ “คร๊าบคุณแม่ อย่านอนดึกล่ะ บาย” นทีกดตัดสาย
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 16/3 วันที่ 27 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ