อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 13/5 วันที่ 24 ก.ค. 57
พัดชากลัวมากเลยรีบแก้ตัว “เราไม่ได้ทำจริงๆค่ะ ตอนเกิดเรื่อง แป้งเมามาก แล้วก็ตกลงไปในสระว่ายน้ำเอง แป้งว่ายน้ำไม่ เป็นอยู่แล้ว แถมเมาขนาดนั้นก็เลยจมน้ำตาย พวกเราก็พยายามช่วยแล้วนะคะ แต่มันไม่ทันจริงๆ” พัดชาน้ำตาคลอ “เราสองคนก็ไม่ได้ว่ายน้ำเก่งอะไรนักหนา”“งั้นพอจะเล่าเหตุการณ์อย่างละเอียดให้ฟังอีกทีได้มั้ยครับ ผมอยากทราบ ว่าก่อนเกิดเหตุ พวกคุณทำอะไรอยู่ที่ไหน”
“ได้สิครับ ผมยอมเล่าทุกอย่าง มันขึ้นอยู่กับคุณตำรวจว่าจะยอมเชื่อคำพูดของผมมั้ย”
จุมพลมีสีหน้าย้อนนึกเตรียมจะเล่าความจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ภาพเหตุการณ์ในอดีตย้อนกลับมา
จุมพลกำลังเดินหนีพัดชาที่ตามวีนไม่ยอมเลิก
พัดชาโมโห “มาคุยกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้เลยนะคุณจุมพล อย่ามาเดินหนีกันแบบนี้นะ ฉันไม่ชอบ”
จุมพลหงุดหงิด “จะต้องคุยอะไรอีก แม่เล็กจะทำพินัยกรรมให้แป้งซะอย่าง ใครจะไปขวางได้ล่ะ”
จุมพลเครียดหนัก “มันอาจจะไม่ตกเป็นของแป้งหมดก็ได้ เราก็เห็นแค่แม่เล็กเรียกทนายความมาเท่านั้นเอง ข้อความในพินัยกรรมจะเป็นยังไง เราก็ยังไม่รู้”
แป้งเดินเมาแอ๋มาตามทางแบบเป๋ไปเป๋มา ห่างจากจุมพลกับพัดชาพอสมควร แต่ทั้งคู่ไม่ได้มอง
“นังแป้งเป็นลูกแท้ๆ ยังไงเค้าก็ต้องยกให้กันหมดอยู่แล้ว คุณต้องไปคุยกับแม่เล็กให้รู้เรื่องเร็วๆเลยนะ จะมาทำใจเย็น อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้เกิดแบบนี้ไม่ได้” พัดชาว่า
จุมพลเครียดหนัก “แม่เล็กไม่สบาย ขนาดเดินยังต้องใช้ไม้เท้าเลย ผมพูดไม่ออกหรอก คุณไปพูดเองละกัน”
พัดชาตวาดใส่ “พูดง่ายๆ ฉันไม่ใช่ลูกเค้านี่ เค้ายิ่งไม่ค่อยชอบขี้หน้าฉันอยู่ ขืนให้ฉันออกหน้า พอดีได้ชวดกันหมด” พัดชากอดอกพร้อมถอนใจทำหน้าเซ็ง
ทันใดนั้น แป้งก็เมาตกลงไปในสระว่ายน้ำเสียงดังลั่น ทั้งคู่หันกลับไปมองตามเสียงแล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นแป้งตกน้ำ
พัดชางง “อ้าว นั่นนังแป้งนี่ นึกอะไรมาเล่นน้ำกลางดึก บ้ารึเปล่า”
จุมพลตกใจมาก “แป้งว่ายน้ำไม่เป็นนี่คุณ รีบไปช่วยกันเร็ว”
ทั้งคู่ตาลีตาเหลือกช่วยแป้งทันที
ศรีจันทร์ได้ฟังก็โกรธจัด
“ไม่จริง แป้งไม่เคยกินเหล้า แล้วจะเมาจนตกน้ำตายได้ยังไง พวกมันโกหก”
ลาภิณ เจติยา นวัช ทวี โอ้เอ้ และป้าจวงกำลังฟังจุมพลกับพัดชาเล่าเหตุการณ์ให้ฟังอยู่
ป้าจวงโมโหมาก “โกหก คุณแป้งกินเหล้าไม่เป็น พวกคุณโกงเงินโรงงานไปเลยฆ่าคุณแป้งปิดปากต่างหาก”
“พวกเราไม่ได้ฆ่าแป้งจริงๆ จะให้ไปสาบานที่ไหนก็ได้”
“ไม่ต้องสาบานหรอกครับ ผลการชันสูตรศพออกมาแล้วว่า ผู้ตายตายเพราะจมน้ำจริงๆ แล้วก็ไม่มีร่องรอยของการถูกทำร้ายด้วย”
ศรีจันทร์กับป้าจวงตกใจนึกไม่ถึง
“เห็นมั้ยล่ะ เราไม่ได้ทำ บอกแล้วว่าไม่ได้ทำ” จุมพลรีบบอก
“แล้วเรื่องโกงเงินโรงงานล่ะ เรื่องจริงรึเปล่า” โอ้เอ้ถาม
จุมพลหน้าเสีย “โอเค เรื่องนั้นพวกผมทำจริง แต่ทำไงได้ล่ะ ทุกวันนี้ทำงานเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่ต้องเข้ากงสีทุกบาททุกสตางค์ คนเรามันก็อยากรวยเหมือนกันนะคุณ”
พัดชาน้ำตาคลอ “จะว่าไป ปัญหาทั้งหมดมันก็เป็นเพราะแม่เล็กไม่ยุติธรรมนั่นล่ะ พวกเราเป็นคนทำงาน แต่แม่เล็กกลับเรียกทนายมาทำพินัยกรรมยกทุกอย่างให้แป้งคนเดียว ทำแบบนี้มันถูกแล้วเหรอคะ”
ป้าจวงส่ายหน้า “พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว คุณศรีจันทร์ไม่ได้เรียกทนายมาทำพินัยกรรม แต่เรียกมาโอนสมบัติให้พวกคุณต่างหาก”
จุมพลกับพัดชาตกใจมากจนคิดไม่ถึง
พัดชาไม่อยากเชื่อ “ไม่จริง อยู่ๆแม่เล็กจะมาโอนสมบัติให้พวกฉันทำไม”
“คุณศรีจันทร์ไม่อยากให้พี่น้องต้องทะเลาะกันเพราะเรื่องมรดก ก็เลยจัดการทรัพย์สมบัติทุกอย่างให้เรียบร้อย รู้มั้ย ว่าพวกคุณยังได้มากกว่าคุณแป้งซะอีก”
จุมพลกับพัดชาอึ้งจนพูดไม่ออก
ลาภิณฉุกใจขึ้นมา “เอ๊ะ เดี๋ยว ผมว่ามันแปลกๆนะ ในเมื่อคุณเข้าใจผิดว่ามีพินัยกรรม แต่เมื่อคุณแป้งเสียไปแล้ว พินัยกรรมส่วนของคุณแป้งก็ต้องเป็นโมฆะไป แล้วพวกคุณจะหาพินัยกรรมไปอีกทำไม” ลาภิณทำสีหน้าสงสัย
“เออจริง คุณต้นพูดถูก ทำไมล่ะ” ทวีว่า
จุมพลกับพัดชาอึกๆอักๆ เพราะไม่รู้จะตอบยังไง
“นั่นล่ะค่ะ คือสาเหตุอีกข้อที่เจมาที่นี่” เจติยาหันไปมองศรีจันทร์ “ขึ้นไปที่ห้องนอนของคุณศรีจันทร์สิคะ แล้วจะเข้าใจทุกอย่างเอง”
เจติยาเปิดประตูห้องนอนศรีจันทร์ ลาภิณ นวัช และศรีจันทร์เข้ามาในห้องที่เปิดแอร์ที่เร่งความเย็นไว้เต็มที่
ลาภิณหนาวมาก “โอ้ย ทำไมเปิดแอร์เย็นขนาดนี้เนี่ย”
“ต้องเย็นสิคะ เพราะมันทำให้ศพเน่าช้าลง”
เจติยาเดินนำทุกคนมาที่เตียงแล้วก็ต้องตกใจสุดๆ เมื่อเห็นศพศรีจันทร์นอนตายอยู่บนเตียง วิญญาณศรีจันทร์ยืนมองดูศพตัวเองบนเตียงด้วยสีหน้าช็อค
ศรีจันทร์ตกใจสุดขีดที่เห็นศพของตนนอนตายอยู่บนเตียง
นวัชตกใจมาก “เค้าตายแล้วนี่เจ นี่ใครเหรอ”
เจติยามองไปที่ศรีจันทร์ “คุณศรีจันทร์ค่ะ เธอตายในวันเดียวกับที่คุณแป้งลูกสาวเธอตาย ลองนึกดูดีๆสิคะ”
ศรีจันทร์ช็อกสุดๆที่ตนตายไปแล้ว “ไม่จริง ฉัน” ศรีจันทร์ส่ายหน้า “ฉัน...”
ศรีจันทร์เหลือบไปเห็นแป้ง ลูกสาวของตนยืนมองตนอยู่
แป้งน้ำตาคลอด้วยความเสียใจมาก “แม่ขา หนูขอโทษ หนูอกหัก ก็เลยกินเหล้าจนเมา ทำให้ตัวเองต้องตาย แล้วยังทำให้แม่ต้องหัวใจวายตายตามไปด้วย หนูขอโทษ”
ศรีจันทร์ช็อกสุดๆ จนพูดอะไรไม่ออก แล้วความทรงจำบางอย่างก็ค่อยๆเด่นชัดขึ้นมา
ภาพเหตุการณ์ในอดีต ศรีจันทร์กำลังตกใจสุดขีด
“ไม่จริง ยัยแป้งจะตายได้ยังไง”
จุมพลกับพัดชามาสารภาพเรื่องการจมน้ำตายของแป้งกับศรีจันทร์
“พวกเราพยายามเต็มที่แล้วครับแม่เล็ก แต่กว่าเราจะช่วยขึ้นมาได้ แป้งก็ตายแล้วครับ” จุมพลเสียใจ
“พาฉันไปหาลูกเดี๋ยวนี้เลย” ศรีจันทร์ลุกขึ้นแล้วก็เจ็บหน้าอกขึ้นทันทีจากการตกใจสุดขีดเลยหัวใจหาย “โอ้ย โอ้ย”
พัดชารีบเข้าไปประคอง “แม่เล็ก เป็นอะไรไปคะ แม่เล็ก”
ศรีจันทร์เอามือจับที่หัวใจแล้วกระตุกสองสามทีเหมือนพยายามจะพูดอะไรซักอย่างแต่ก็พูดอะไรไม่ออก ก่อนจะคอตกพับห้อยเสียชีวิตไปทั้งๆที่ตายังเหลือกค้างอยู่
พัดชาตกใจสุดขีด “แม่เล็ก” พัดชาหันไปพูดกับสามี “เอาไงดีคุณ แม่เล็กตายแล้ว โทรแจ้งตำรวจเลยดีมั้ย”
จุมพลตกใจมากแต่ก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “เดี๋ยว อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ บอกแค่ว่าแป้งตายแล้วก็พอ”
พัดชาแปลกใจ “ทำไมล่ะ”
“สมบัติทุกอย่างเป็นชื่อแม่เล็ก ถ้าแม่เล็กตาย ก็ต้องตกเป็นของทายาท แป้งมันตายไปแล้ว ทุกอย่างก็ต้องตกไปเป็นของญาติๆแม่เล็กไม่มีทางตกถึงเราแม้แต่บาทเดียว เพราะฉะนั้นเราจะให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด”
“แต่คุณก็เป็นลูกไม่ใช่เหรอ”
“ผมมันแค่ลูกเลี้ยง แม่เล็กไม่เคยจดทะเบียนรับผมเป็นลูก ไม่มีผลทางกฎหมายหรอก เราต้องอาศัยช่วงที่ยังไม่มีใครรู้ว่าแม่เล็กตาย หาพินัยกรรมให้เจอ และแก้พินัยกรรมให้ยกทุกอย่างให้เรา เรื่องที่เราโกงเงินโรงงาน ก็จะได้จบไปด้วย”
พัดชาคิดตามสามี แม้จะกลัวแต่ก็ค่อยๆคล้อยตาม
จุมพลอุ้มศพศรีจันทร์วางลงบนเตียง ในขณะที่พัดชากำลังเร่งแอร์ให้เย็นสุดๆ จุมพลเห็นศรีจันทร์ตายตาค้างก็ไม่สบายใจเลยเอื้อมมือไปปิดเปลือกตาให้ศรีจันทร์
พัดชากลัวๆกล้าๆ “ฉันเร่งแอร์เต็มที่แล้ว แต่คุณว่าวิธีนี้มันจะได้ผลจริงๆ เหรอ”
จุมพลเครียดหนัก “ไม่รู้ แต่เราไม่มีทางเลือกแล้ว ถ้าไม่ทำแบบนี้ พินัยกรรมก็ต้องเป็นโมฆะ แล้วสมบัติทั้งหมดจะตกเป็นของใครก็ไม่รู้ คุณจะเอาอย่างงั้นเหรอ”
พัดชาเครียดหนัก แต่ก็ไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ศพของศรีจันทร์นอนนิ่งๆหลับตาแต่ดูน่ากลัว
เหตุการณ์ปัจจุบัน ศรีจันทร์จำเรื่องทั้งหมดได้ก็ค่อยๆตั้งสติกลับมา
“ใช่ ฉันตายแล้ว ตายแล้วจริงๆด้วย”
แป้งร้องไห้ “แม่ไม่รู้ตัวว่าตาย ทำให้แม่ยังวนเวียนอยู่ที่นี่” แป้งเข้าไปกอดแม่ “แม่ขา ไปกับหนูนะคะ ที่นี่ไม่มีอะไรที่เราต้องห่วงอีกแล้ว”
ศรีจันทร์กอดลูกแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น เจติยามองสองแม่ลูกด้วยความเศร้าใจ
“มีวิญญาณอยู่แถวนี้อีกแล้วเหรอเจ”
“ค่ะ วิญญาณของคุณศรีจันทร์กับคุณแป้ง”
นวัชพยักหน้ารับก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรออก “จ่า ขึ้นมาข้างบนหน่อย เราเจอศพอีกศพ เดี๋ยวคงต้องสอบปากคำผู้ต้องหาเพิ่มด้วย”
นวัชเดินคุยมือถือออกจากห้องไป วิญญาณศรีจันทร์กับแป้งหันกลับมามองเจติยา
ศรีจันทร์สะอึกสะอื้น “ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยให้ฉันรู้ตัว”
เจติยายิ้มรับ “ไม่เป็นไรค่ะ”
“หนูกับแม่คงต้องไปแล้ว ถ้ามีโอกาส หนูคงได้ตอบแทนพี่บ้าง ขอให้พี่โชคดีนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ”
ทันใดนั้น วิญญาณของศรีจันทร์กับแป้งก็เลือนหายไป
“ไปแล้วเหรอเจ”
“ค่ะ”
“งานคราวนี้แปลกดีนะ ไม่ได้หาว่าใครฆ่า แต่แค่ให้วิญญาณรู้ตัวว่าตายแล้ว”
เจติยายิ้มรับ “แต่ถ้ามีแต่งานแบบนี้ก็ดีนะคะ เจเองก็ไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมเท่าไหร่หรอกค่ะ”
ทันใดนั้น มือถือของลาภิณก็ดังขึ้น
ลาภิณดูเบอร์แล้วก็กดรับ “ครับแม่” ลาภิณฟังก่อนตอบ “เจทำงานอยู่น่ะครับ แม่เป็นอะไรรึเปล่าครับ” ลาภิณฟังแล้วก็ตกใจ “นทียังไม่ถึงบ้านอีกเหรอครับ”
เจติยาตกใจทันทีที่รู้ว่านทียังไม่กลับบ้าน
เช้าวันใหม่ เจติยาและนิษฐาช่วยกันประคองมยุรีลงนั่ง มยุรีอิดโรยมากจากการไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะเป็นห่วงนที
เจติยาเป็นห่วงแม่มาก “แม่ไม่ได้นอนทั้งคืน เดี๋ยวจะทรุดลงไปอีกนะคะ เจว่าแม่กินยาแล้วนอนพักซักตื่นดีกว่า”
มยุรีเป็นห่วงนทีมาก “แม่นอนไม่หลับหรอกเจ น้องไม่กลับบ้านทั้งคืน จะให้แม่หลับลงได้ยังไง”
“แต่เราก็เช็คหมดแล้วนะคะ ทั้งทางโรงพยาบาล โรงพัก ก็ไม่มีใครแจ้งเรื่องนทีเข้ามาเลย” นิษฐาพยายามปลอบใจ “นทีน่าจะปลอดภัยดีนะคะคุณแม่”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 13/5 วันที่ 24 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ