อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 14/5 วันที่ 26 ก.ค. 57
“ได้ แต่ขอเป็นตอนบ่ายๆ นะ ฝ่ายบัญชีเค้ากำลังปิดงบอยู่ ขอดูนิดนึงว่าจะโยกเงินส่วนไหนให้แกยืมได้มั่ง” ลาภิณบอก“ขอบใจมากเพื่อน”
“งั้นเย็นๆ ฉันเอาไปให้ที่คอนโดแกแล้วกัน ฉันต้องไปธุระแถวนั้นอยู่แล้ว”
“ได้เลยเพื่อน จะเปิดแชมเปญไว้รอเลย”
ลาภิณยิ้ม “ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก”
สิทธิพรทำหน้าขรึมลง “ขอบใจแกมากนะต้น ถ้าไม่ได้แกช่วย งานนี้ฉันไม่รอดแน่”
ลาภิณตบบ่าสิทธิพร “เราเป็นเพื่อนกัน ไม่ช่วยแกแล้วฉันจะไปช่วยใครวะ”
สิทธิพรยิ้มรับอย่างซึ้งในน้ำใจเพื่อน
“ฟอร์มาลีนล็อตใหม่มาแล้วครับพี่เจ”
“โอเค เดี๋ยวพี่ตรวจนับก่อนนะ”
เจติยาเข้ามาตรวจนับถังใส่ฟอร์มาลีน
“โอ้เอ้ ช่วยเอาไปเติมขวดเก่าด้วย”
“ครับพี่” โอ้เอ้รับคำ
โอ้เอ้ยกขวดฟอร์มาลีนไปเทใส่ขวดที่ใช้งานประจำ เจติยาตรวจนับของอยู่ก็รู้สึกกลิ่นฟอร์มาลีนฉุนเข้าจมูก
เธอรู้สึกมึนๆจากกลิ่นฟอร์มาลีนแต่ก็ฝืนใจนับต่อ แต่นับไปได้นิดเดียว ก็ทนไม่ไหวเพราะเวียนหัวจะอ้วก
อยุทธ์สังเกตเห็นเจติยา “คุณเจ เป็นอะไรรึเปล่าครับ”
เจติยาทนไม่ไหวจึงรีบปิดปากแล้ววิ่งออกไปจากห้องทันที
ทวีมีสีหน้าเป็นห่วง “สงสัยจะไม่ค่อยสบาย” ทวีส่ายหน้าเห็นใจ “ช่วงนี้มีแต่เรื่องเครียดๆ... คุณอยุทธ์ช่วยตามออกไปดูหน่อยสิครับ”
“ครับลุง”
เจติยาหยุดยืนด้วยสีหน้าท่าทางผะอืดผะอม เธอรู้สึกจะอ้วกจึงรีบยกมือขึ้นปิดปากแล้ววิ่งไปทางห้องน้ำทันที
อยุทธ์มารอเจติยาที่หน้าห้องน้ำด้วยสีหน้าท่าทางเป็นห่วง เจติยาเดินดมยาดมออกมาด้วยสีหน้าซีดเผือดรู้สึกเวียนหัวอย่างบอกไม่ถูก อยุทธ์รับเดินเข้าไปหาเจติยา
“เป็นยังไงบ้างครับคุณเจ”
เจติยาเวียนหัวมาก “ได้กลิ่นฟอร์มาลีนก็เลยเวียนหัวน่ะค่ะ แปลกนะคะปกติได้กลิ่นทุกวัน ไม่เห็นเป็นอะไรเลย”
อยุทธ์เป็นห่วง “ดื่มน้ำซะหน่อยดีมั้ยครับ เดี๋ยวผมไปเอาให้”
“ขอบคุณค่ะ”
“งั้นคุณเจนั่งพักแถวนี้ก่อนนะ”
อยุทธ์ช่วยประคองเจติยามานั่งแล้วรีบเดินไปเอาน้ำมาให้ดื่ม เจติยานั่งดมยาดมหลับตาพักแล้วสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ขณะนั้น เจติยาก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินเข้ามาหาเธอ เจติยาลืมตาขึ้นมาก็เห็นเป็นสิทธิพรยืนอยู่ตรงหน้า
เจติยาแปลกใจ “อ้าว คุณสิทธิพร นัดเจอกับคุณต้นที่คอนโดไม่ใช่เหรอคะ คุณต้นออกไปแล้วนะ”
สิทธิพรหน้านิ่ง “ผมทราบครับว่าต้นออกไปแล้ว แต่ผมมีธุระที่ต้องคุยกับคุณเจน่ะครับ ผมก็เลยมาหาคุณเจก่อน แล้วค่อยไปหาต้น”
“เรื่องอะไรคะ”
สิทธิพรอึกๆอักๆ เพราะไม่รู้จะพูดยังไงดี “เอ่อ มันพูดยากน่ะครับ เอาเป็นว่าคุณเจช่วยมองตาผมได้มั้ยครับ”
เจติยาแปลกใจมาก “มองตาคุณ”
สิทธิพรมองตาเจติยานิ่ง “ครับ มองลึกเข้าไปในดวงตาของผม”
เจติยางงแต่ก็ยอมจ้องเข้าไปในดวงตาของสิทธิพรจนเห็นแก้วตาข้างในดวงตาของสิทธิพร
ลาภิณเดินเข้ามาในห้องคอนโดสิทธิพรด้วยสีหน้างงๆ เพราะประตูห้องเปิดทิ้งไว้
“เปิดประตูทิ้งไว้ทำไมวะ”
ลาภิณมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นสิทธิพร แต่พอเดินเข้าไปก็ต้องตกใจสุดๆ เมื่อเห็นสิทธิพรนอนจมกองเลือดตาเหลือกค้างอยู่
ลาภิณตกใจสุดขีด “ไอ้สิทธิ!!”
ทันใดนั้นก็มีลมเบาๆ โชยมาปะทะใบหน้าลาภิณ ลาภิณสิ้นสติล้มลงกับพื้นทันที ทันทีที่ลาภิณล้มกองลงไปกับพื้นก็เห็นกสิณแสยะยิ้มร้ายอยู่ด้านหลังสีหน้าแววตาโหดเหี้ยมน่าสะพรึงกลัว
เจติยาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจสุดๆ
เจติยาตกใจมาก “นี่คุณ...”
ใบหน้าสิทธิพรเปลี่ยนเป็นขาวซีดไร้สีเลือด ดวงตาซีดขาวเหมือนปลาตาย
“ช่วยต้นด้วย!!”
ทันใดนั้น เสียงอยุทธ์ก็ดังขึ้นด้วยความร้อนใจสุดๆ “คุณเจครับ”
เจติยาหันไปมองตามก็เห็นอยุทธ์วิ่งเข้ามาหาเธอด้วยความร้อนใจ
อยุทธ์ร้อนใจสุดๆ “มีข่าวไม่ค่อยดีนะครับ”
“เกี่ยวกับคุณต้นใช่มั้ยคะ”
“คุณเจรู้แล้วเหรอครับ”
เจติยาเหลือบตามองสิทธิพรเล็กน้อยหน้าซีด “อยากฟังจากปากคุณอยุทธ์อีกทีมากกว่า” เจติยารู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องชอบกล
“มีข่าวออกมาว่าคุณต้นฆ่าคุณสิทธิพรตายครับ”
เจติยาหน้าเครียดสุดๆ ที่เห็นภาพนิมิตของสิทธิพรก็ไม่ตกใจแต่ก็เครียดหนักขึ้นว่ามันคือความจริง เจติยาหันกลับไปมองสิทธิพรอีกครั้งแต่วิญญาณของสิทธิพรก็หายไปแล้ว เจติยาเครียดสุดๆ ไม่รู้ว่าตอนนี้ลาภิณเป็นยังไงบ้าง
ตำรวจแต่ละคนกำลังแยกย้ายกันทำงานที่ห้องพักคอนโดสิทธิพร บางคนก็ถ่ายรูป บางคนก็เก็บรอยนิ้วมือ ฯลฯ นวัชกำลังดูอาการลาภิณที่นั่งมึนงงอยู่
นวัชเครียดหนัก “เป็นยังไงบ้างครับคุณต้น”
ลาภิณมึนมาก “ผู้กอง มาได้ยังไงครับ”
นวัชเครียดหนัก “มีคนแจ้งไปว่ามีการฆ่ากันตายน่ะครับ ผมก็เลยรีบมาดู”
ลาภิณคิดทบทวน “ฆ่ากันตาย” ลาภิณฉุกคิดขึ้นได้จึงพูดอย่างร้อนรนและตกใจ “ใช่แล้วครับ ไอ้สิทธิถูกทำร้าย ผู้กองช่วยพามันส่งโรงพยาบาลด้วยนะครับ”
“ช้าไปแล้วล่ะครับ คุณสิทธิพรตายแล้ว”
ลาภิณตกใจมาก “ตายแล้ว”
“ครับ” นวัชหน้าเครียด “แล้วในที่เกิดเหตุก็มีคุณต้นอยู่คนเดียว แถมในมือคุณต้น ยังถือมีดที่ใช้ฆ่าผู้ตายด้วย” นวัชถอนใจออกมาด้วยความหนักใจ
ลาภิณส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ ผมจะไปฆ่าสิทธิพรทำไม เราเป็นเพื่อนสนิทกันนะครับ”
นวัชรับฟังหน้าเครียด
“ผู้กองก็รู้จักผมดี คนอย่างผมจะไปฆ่าใครได้ ที่ผมมานี่ก็ตั้งใจจะเอาเงินมาให้มันยืมด้วยซ้ำ”
นวัชเครียดสุดๆ “ผมต้องขอโทษด้วยนะครับคุณต้น ผมจำเป็นต้องทำตามหน้าที่ครับ” นวัชมีสีหน้าหนักใจไม่อยากทำ “ตามผมไปที่โรงพักด้วยครับ”
ลาภิณตกใจสุดๆ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นฆาตกรฆ่าคนตายไปได้
เจติยาหน้าตาตื่นขณะเข้ามาหาลาภิณที่ถูกขังอยู่ในห้องขัง โดยมีนวัชเดินตามมา
เจติยาเป็นห่วงสามีสุดๆ “คุณต้น”
ลาภิณเครียดสุดๆ แต่ก็ดีใจที่เห็นเจติยา “เจ ผมไม่ได้ทำจริงๆนะ ผมจะฆ่าไอ้สิทธิ์ทำไม”
เจติยาน้ำตาคลอสงสารสามีสุดๆ “เจเชื่อค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะคุณต้น เจมั่นใจว่ามีคนจงใจสร้างสถานการณ์ใส่ร้ายคุณ” เจติยาสีหน้าหนักแน่นก่อนจะยืนยัน “เจจะหาทางช่วยคุณให้ได้ค่ะ”
ลาภิณหน้าเครียด “ผมจำอะไรได้ไม่ค่อยปะติดปะต่อเลยเจ ความจำมันขาดๆหายๆ เป็นช่วงๆ ยังไงก็ไม่รู้”
เจติยาคิดตามแล้วก็รู้สึกเริ่มมั่นใจว่าจะเกี่ยวข้องกับกสิณ
“ผมจำได้แค่ว่าจะเอาแคชเชียร์เช็คไปให้สิทธิคอนโด แต่พอเข้าไป ก็เห็นไอ้สิทธิมันตายแล้ว หลังจากนั้น ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย แคชเชียร์เช็คก็ยังอยู่ที่ผมเลยนะเจ ของมีค่าในตัวผมก็อยู่ครบ”
เจติยาเสริม “แสดงว่ามันไม่ได้ต้องการของมีค่าอะไรเลย” เจติยามีสีหน้ามั่นใจ “มันต้องการใส่ร้ายคุณต้น”
ลาภิณถอนใจยาวออกมาอย่างหนักใจ
เจติยาหน้าเครียดเอาจริง “แต่เจไม่มีทางยอมแพ้มันหรอกค่ะ เจต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณต้นให้ได้”
“เจรู้อะไร ก็บอกตำรวจที่สอบปากคำให้หมดนะ ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่ก็อาจจะช่วยคุณต้นได้”
“อ้าว พี่ผู้กองไม่ได้เป็นคนสอบปากคำเหรอคะ”
นวัชส่ายหน้า “เพื่อความเป็นธรรม พี่ถูกสั่งห้ามไม่ให้ทำคดีนี้แล้ว แล้วพี่ก็ไม่เชื่อด้วย ว่าคนอย่างคุณต้นจะฆ่าใครได้ ขืนให้พี่ทำคดี มีหวังกลายเป็นหาหลักฐานช่วยคุณต้นซะมากกว่า”
“แล้วถ้าเจอยากจะทราบผลการตรวจลายนิ้วมือ พี่ผู้กองพอจะช่วยเจได้มั้ยคะ”
“ถ้าเรื่องแค่นี้ก็พอช่วยได้ แต่...” นวัชหน้าเครียด “ในห้อง มีแต่ลายนิ้วมือของคุณสิทธิพรกับคุณต้นเท่านั้นเอง แล้วมีดที่ใช้ฆ่า ก็มีแต่ลายนิ้วมือของคุณต้นคนเดียว”
เจติยากับลาภิณสบตากันหน้าเครียดขึ้นมาทันที หลักฐานสำคัญก็ไม่เข้าข้างตนเลย
เจติยาเดินเข้ามาในโถงบ้านด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ร่างกายก็อ่อนเพลียสุดๆ นทีรีบเข้ามาหาเจติยาทันที
นทีร้อนใจสุดๆ “พี่ต้นเป็นยังไงบ้างพี่”
เจติยาเครียดหนัก “ตำรวจยังไม่ให้ประกันตัว มันเป็นคดีอุจฉกรรจ์ก็เลยลำบากหน่อย”
“งั้นคืนนี้พี่ต้นก็ต้องนอนห้องขังน่ะสิ” นทีสงสาร “โธ่ พี่ต้น ไม่น่าเล๊ย”
เจติยาทั้งเครียด ทั้งห่วงสามี แถมอาการเวียนหัวยังกลับมาอีกจนหน้ามืดจะเป็นลม
นทีรีบเข้าไปประคองไว้ “เป็นอะไร พี่เจ”
เจติยาเวียนหัวมาก “พี่เวียนหัวมากเลยนที”
“นั่งพักก่อนพี่”
นทีประคองเจติยามานั่งพัก
“พี่ไม่เคยเวียนหัวแบบนี้มาก่อนเลยนะ”
พูดจบเจติยาก็รู้สึกอยากจะอ้วกเลยรีบปิดปากแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
นทีเป็นห่วง “พี่เจ” นทีรีบตามไปทันที
นทีวิ่งตามเข้ามาในห้องน้ำก็เห็นเจติยาโก่งคออาเจียนอยู่ นทีผะอืดผะอมจะอ้วกตามต้องเข้าไปช่วยลูบหลังให้พี่สาวห่างๆ เล็กน้อยก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น เจติยาบ้วนน้ำไปมา นทีไปดึงทิชชู่มาให้เจติยาเช็ดปาก
“เป็นไงบ้างพี่”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 14/5 วันที่ 26 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ