อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 15/4 วันที่ 26 ก.ค. 57

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 15/4 วันที่ 26 ก.ค. 57

ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น นวัชก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง ตามด้วยเจติยาและนิษฐาก่อนที่ธีรัชจะเดินหน้าตาตื่นตามเข้ามาเป็นคนสุดท้าย นิษฐารีบเปิดไฟในห้องทันที พอไฟสว่าง ทุกคนก็เห็นว่าภายในห้องมีน้องกิ๊บนอนอยู่คนเดียว แต่หน้าต่างถูกเปิดทิ้งเอาไว้ นวัชรีบตามไปดูที่หน้าต่าง

นวัชเจ็บใจ “มันหนีลงไปข้างล่างแล้ว พี่ตามไปดูก่อน”
“ระวังตัวนะคะ” นิษฐาเตือน
นวัชรีบออกจากห้องไปทันที
ทันใดนั้น กิ๊บก็งัวเงียตื่นขึ้นมา
“คุณพ่อ มีอะไรเหรอคะ”
ธีรัชรีบเข้าไปปลอบลูกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ไม่มีอะไรจ้ะ น้องกิ๊บนอนต่อนะคะ” ธีรัชห่มผ้าให้ กิ๊บงัวเงียแล้วก็นอนต่อไป ธีรัชมองไปที่เจติยากับนิษฐาด้วยสายตาตั้งคำถาม ตอนแรกเขาก็ไม่ไว้ใจ แต่พอเห็นคนเข้ามาในห้องนอนลูกสาวแล้วหนีไปก็สับสนไปหมด
ธีรัชงงมาก “นี่มันมีเรื่องอะไรกันแน่ครับ”
เจติยาเห็นท่าทางธีรัชก็พอจะเข้าใจ “เรื่องทั้งหมดฉันอธิบายได้ค่ะ แต่ว่ามันอาจจะดูเหลือเชื่อไปหน่อยนะคะ” เจติยาฝืนยิ้มให้

ธีรัชกำลังงงและสับสนไปหมด
“คุณมาถึงที่นี่ เพราะความฝันเนี่ยนะ”
ธีรัชกำลังคุยกับเจติยา นวัช และนิษฐาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
นิษฐายิ้มแหยๆ “มันอาจจะก็ฟังดูแปลกๆ แต่เพื่อนฉันก็ฝันแม่นมากนะคะ ไม่อย่างงั้นป่านนี้ น้องกิ๊บมีอันตรายไปแล้ว”
ธีรัชมีสีหน้าที่ยังคาใจจึงพูดเคืองๆ “ก็เพราะคุณช่วยน้องกิ๊บไว้ได้ยังไงครับผมถึงยังไม่แจ้งตำรวจจับพวกคุณข้อหาบุกรุก”
นวัชยิ้มสู้ “ผมนี่ล่ะครับตำรวจ” นวัชโชว์บัตรประจำตัว “ขอโทษด้วยนะครับ ที่บุกเข้ามาโดยพลการ”
ธีรัชถอนใจ “แล้วตกลงคุณเห็นไอ้คนที่บุกเข้ามาบ้านผมรึเปล่า”
“ไม่เห็นครับ ผมตามไปไม่ทัน แต่พอจะสันนิษฐานได้ ว่าเค้าปีนหนีออกทางหน้าต่าง แล้วก็ทิ้งตัวลงบนกันสาด ก่อนจะกระโดดจากกันสาดลงไปที่ถนนด้านหลังแล้วก็หนีไป”
ธีรัชแปลกใจ “ทิ้งตัวลงบนกันสาดเนี่ยนะ กันสาดข้างนั้นผมทำไว้สวยๆ ไม่ได้แข็งแรงเลยนะคุณ แสดงว่าคงเป็นผู้ชายที่ตัวเล็ก”
“หรือไม่ก็เป็นผู้หญิง” นวัชพูด
เจติยาฉุกคิดขึ้น “เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณรู้จักคนที่ชื่อพลอยชมพู หรือชื่อคล้ายๆกันบ้างมั้ยคะ”
ธีรัชคิดทบทวน “ไม่นะครับ ผมไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย ทำไมเหรอครับ”
เจติยาชำเลืองมองหาไปรอบๆตัว
เจติยามองหาวิญญาณน้องกอล์ฟแต่ก็ไม่เห็น นิษฐาขยับตัวชิดนวัชเล็กน้อยเพราะเดาอาการเพื่อนได้ว่ามองหาวิญญาณแน่ๆ
“มองหาอะไรครับ” ธีรัชถาม
เจติยาสะดุ้งเล็กน้อย “ไม่มีอะไรค่ะ..เอ่อ คือ” เจติยาจำเป็นต้องโกหกว่าฝัน “ในฝัน น้องกอล์ฟบอกว่าผู้หญิงที่ชื่อพลอยชมพูเป็นคนฆ่าน้องเค้า แล้วก็กำลังจะทำร้ายน้องกิ๊บด้วย ฉันเลยต้องตามมาช่วยไงคะ”
ธีรัชสงสัย “แต่ตำรวจก็จับตัวชมพูนุชไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ”
“พูดแบบนี้ แสดงว่าคุณเองก็เชื่อว่าคุณชมพูนุชฆ่าลูกตัวเองเหรอคะ”
ธีรัชเครียดมาก “ผมก็ไม่อยากจะคิดแบบนั้นหรอกนะครับ แต่...” ธีรัชถอนใจออกมาแล้วตัดสินใจพูด “ผมก็ไม่เข้าใจเค้าเท่าไหร่ ปกตินุชเค้าเป็นคนดีมากนะ อ่อนโยนน่ารัก แต่บางครั้งเค้าก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนไปจนผมกลัว ผมถึงต้องขอหย่ากับเค้าไงครับ”
นิษฐา เจติยาและนวัชหันมาสบตากันไปมา
ธีรัชรู้สึกผิดสุดๆ “ผมไม่ควรหย่ากับเค้าเลย ไม่อย่างงั้น น้องกอล์ฟก็คงไม่ต้องตายยังงี้หรอกครับ” ธีรัชน้ำตารื้น
“แสดงว่าคุณรู้เรื่องที่เค้าชอบทำร้ายลูกเหรอคะ” นิษฐาถาม
“ผมก็รู้จากปากคนอื่น ไม่เคยเห็นกับตาตัวเองหรอกครับ แต่ตามตัวน้องกอล์ฟก็มีร่องรอยถูกทำร้ายจริงๆ แต่พอผมถามว่าใช่ฝีมือแม่มั้ย เค้าก็ปฏิเสธตลอด ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง จะเอาเค้ามาเลี้ยง ผมก็กลัวเลี้ยงเค้าได้ไม่ดี เพราะลำพังตัวเอง ก็แทบจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว”
เจติยามีสีหน้าเคร่งเครียดเพราะเก็บข้อมูลเต็มที่ เธอรู้สึกว่าคดีนี้มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ แต่เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคืออะไร

พระอาทิตย์ค่อยๆโผล่พ้นขอบฟ้า เจติยากำลังนั่งหลับอยู่ที่โซฟาโถงบ้านลาภิณ ทันใดนั้นก็มีมือหนึ่งเอื้อมมือมาปลุกเจติยา ซึ่งเป็นมือของลาภิณนั่นเอง
“เจ ขึ้นไปนอนข้างบนเถอะ”
เจติยารู้สึกตัวตื่น “อ้าวคุณต้น” เจติยากวาดตามอง “นี่เช้าแล้วเหรอคะ”
ลาภิณยิ้มบางๆ “นี่คุณนั่งหลับรอผมทั้งคืนเลยเหรอ”
เจติยาหน้าเครียดขึ้นมาเพราะเป็นห่วง “งานมีปัญหามากเหรอคะ”
ลาภิณหน้าเคร่งขรึมก่อนจะนั่งลง “ที่จริงงานของนิราลัยมันลงตัวหมดแล้วล่ะ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่คนที่สร้างปัญหา คือผมมากกว่า”
เจติยาหน้าเครียด “มีปัญหาอะไรกันแน่คะ”
ลาภิณเล่าให้ฟังด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “เจ้าสิทธิมันหมุนเงินไม่ทัน มันก็เลยขอให้ผมค้ำประกันเงินกู้ให้ พอมันตาย งานทุกอย่างก็เลยรวนไปหมด”
เจติยารู้สึกว่าเรื่องไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้นจึงเลื่อนมือไปจับกุมมือลาภิณเอาไว้ให้กำลังใจ
ลาภิณชำเลืองมองเจติยา “อีกไม่นานธนาคารก็คงเรียกเก็บหนี้จากผมแทน”
เจติยาเป็นห่วงมาก “แล้วมันเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่คะ เรามีพอจ่ายเค้าไหวมั้ยคะ”
ลาภิณนิ่งอยู่ครู่นึงก่อนจะส่ายหน้า
เจติยาตกใจเพราะคิดไม่ถึงว่าจะร้ายแรงขนาดนี้
ลาภิณบีบมือเจติยาไว้พร้อมกับมองเธอนิ่ง “เจ... เราหย่ากันเถอะนะ”
เจติยาใจหายวูบไปเลย เธอพูดไม่ออก
ลาภิณน้ำตารื้นเพราะเป็นห่วงมาก “อย่างน้อยคุณจะได้มีอะไรเหลือติดตัวบ้าง”
เจติยาตกใจสุดๆ เพราะไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าลาภิณจะขอหย่า “คุณต้น” เจติยาน้ำตาท่วมขึ้นมาทันที
ลาภิณสวมกอดเจติยาเอาไว้ เจติยาน้ำตาร่วงผลอย เธอยังอึ้งปนงงจนตอนนี้คิดอะไรต่อไม่ออก
เจติยานั่งซึมเศร้าอยู่ในห้องแต่งศพ แม้จะรู้ว่ายังอยู่ด้วยกันและสามีทำเพราะปกป้องเธอแต่เธอก็อดใจหายไม่ได้อยู่ดี ทันใดนั้น เจติยาก็ได้ยินเสียงคนกระโดดอยู่ข้างหลัง เจติยาหันกลับไปมองก็เห็นกอล์ฟกำลังกระโดดกระต่ายขาเดียวเล่นอยู่คนเดียว เจติยายิ้มบางๆ แล้วเอามือขึ้นมาจับท้องตัวเองเพราะเธอก็กำลังท้องอยู่พอเห็นเด็กน่ารักก็อดนึกถึงลูกไม่ได้ ทันใดนั้น อยุทธ์ก็เปิดประตูห้องแต่งศพแล้วเข็นศพผู้ชายศพหนึ่งเข้ามา
“ฆ่าตัวตายครับ ญาติเพิ่งส่งศพมาเมื่อกี๊นี้เอง” อยุทธ์ส่งเอกสารให้เจติยา “นี่เป็นใบยืนยันจากทางนิติเวช แล้วก็ใบเซ็นยินยอมของญาติครับ”
เจติยารับเอกสารมาตรวจดูเพื่อความถูกต้อง “งั้นก็เริ่มงานกันเลยค่ะ”
อยุทธ์เข็นศพมาแล้วเปิดผ้าคลุมศพออก กอล์ฟชะโงกหน้ามาดูแล้วก็ตกใจกลัว
เจติยาหันไปบอกกอล์ฟ “กอล์ฟไปที่อื่นก่อนไป”
อยุทธ์งงเล็กน้อย ก่อนจะนึกขึ้นได้แล้วมองไปรอบๆ “มีวิญญาณอื่นอยู่ในห้องนี้เหรอครับ”
“ค่ะ” เจติยายิ้มขำ “วิญญาณเด็กซนน่ะค่ะ อย่าสนใจเลย”
กอล์ฟถอยห่าง
“คนตายเอายาไปทิ้ง ไม่ยอมกิน อาการทางจิตก็เลยกำเริบ” อยุทธ์เล่า
กอล์ฟพูดแทรกขึ้นมา “ป้าพลอยชมพูก็ชอบเอายาแม่ไปทิ้ง”
เจติยาหันขวับไปมองกอล์ฟ
“ยาอะไรเหรอ” เจติยาถาม
กอล์ฟส่ายหน้า “ไม่รู้ แม่ต้องกินประจำ แต่ป้าพลอยชมพูชอบเอายาไปทิ้ง ไม่ยอมให้แม่กินครับ”
เจติยาคิดตามและเริ่มจะได้เงื่อนงำเพิ่มขึ้น

นวัชเดินคุยโทรศัพท์มือถือเข้ามาในโรงพัก
“พี่เช็คได้แค่ยาที่คุณชมพูนุชกินประจำ มันเป็นมันเป็นยาด้านจิตเวช คนที่จะสั่งยาแบบนี้ได้ มีแต่จิตแพทย์เท่านั้น”
เจติยาคุยจากปลายสาย “พี่พอจะหาประวัติการรักษามาได้รึเปล่าคะ เราจะได้รู้ว่าเค้าป่วยเป็นอะไรกันแน่”
นวัชคุยมือถือ “น่าจะยากนะเจ หมอเค้าต้องปกปิดความลับของคนไข้อยู่แล้ว” นวัชนึกได้ “เอ้อ ลองถามอดีตสามีเค้าดูสิ เค้าน่าจะรู้อะไรบ้างแหละ”

ธีรัชในชุดข้าราชการกำลังเดินคุยกับเจติยาในหน่วยราชการ
“ผมไม่รู้หรอกคุณ นุชเค้าไม่เคยเล่าอะไรให้ผมฟัง”
“สามีภรรยากัน จะไม่เล่าอะไรให้กันฟังบ้างเลยเหรอคะ”
ธีรัชหน้าเศร้า “พูดไปมันก็น่าอายนะ แต่ไหนๆคุณก็ช่วยชีวิตลูกสาวผมเอาไว้ ผมจะเล่าให้ฟังก็ได้” ธีรัชถอนใจ
เจติยาเข้าใจและเห็นใจ “เล่าเท่าที่เล่าได้เถอะค่ะ”
“นุชเค้าไม่ได้เต็มใจแต่งงานกับผมหรอก” ธีรัชมีสีหน้าเจียมตัว “เค้าดีกว่าผมทุกด้าน จะมาสนใจคนอย่างผมทำไม พอดีช่วงนั้นเค้าอกหัก แล้ววันนั้นเราก็...เมา”
เจติยาพอเข้าใจได้จึงไม่อยากซักต่อ “แต่คุณก็อยู่กันจนมีลูกน่ารักๆตั้งสองคน ก็น่าจะมีความผูกพันกันบ้างนะคะ”
ธีรัชมีสีหน้าเหนื่อยใจ “นุชเค้าชอบโทษว่าผมกับลูก ทำให้ชีวิตเค้าไปได้ไม่ไกล” ธีรัชถอนใจอย่างเศร้าๆ “เราก็เลยไม่ได้คุยเรื่องส่วนตัวอะไรกันมากนักหรอก ขี้เกียจทะเลาะ”
“ขอโทษนะคะ นี่คือสาเหตุที่ทำให้คุณกับคุณชมพูนุชหย่ากันเหรอคะ” เจติยาถาม
“เปล่า ผมทนอารมณ์เค้าไม่ได้มากกว่า นุชเค้าเป็นคนอารมณ์แปรปรวนง่าย ยิ่งเวลาเครียดเรื่องงานหรือต้องอยู่ในที่แคบๆมืดๆ เค้าจะอารมณ์เสียมาก บางครั้ง มันน่ากลัวจนเหมือนไม่ใช่ตัวเค้าเลย” ธีรัชมีสีหน้าแววตาที่มีความเกรงกลัวซ่อนอยู่
เจติยาชะงักแล้วเก็บข้อมูลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เจติยาเดินตามคุยกับชมพูนุช โดยที่ชมพูนุชมีสีหน้าเคร่งเครียดตลอดเวลา
ชมพูนุชเครียดมากจึงเดินหนีและโวยวาย “คุณจะเอาอะไรกับฉันอีก ฉันเสียลูกไปทั้งคน แล้วยังตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าลูกตัวเองอีก แค่นี้ยังไม่พอรึไง”
“แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวกับการตายของน้องกอล์ฟนะคะ คุณไม่อยากรู้เหรอคะ ว่าใครฆ่าลูกคุณ” เจติยาถาม
“ฉันจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ในศาลเองค่ะ ส่วนเรื่องหาตัวฆาตกรเป็นหน้าที่ของตำรวจ จบนะคะ ฉันต้องรีบไปประชุม ขอโทษด้วยค่ะ”
ชมพูนุชเดินเลี่ยงไป
เจติยาพูดตามหลัง “พลอยชมพู”
ชมพูนุชตกใจสุดๆ จึงหันกลับมามองเจติยาทันที
“คุณเคยได้ยินชื่อนี้มั้ยคะ”
ชมพูนุชรีบหลบตาด้วยท่าทางกลัวๆ “ไม่ ฉันไม่เคยได้ยิน”
ชมพูนุชรีบเดินหนีไปทันที
ชมพูนุชเดินเข้าไปในลิฟท์แต่เจติยารีบเดินตามเข้าไปขวางลิฟท์เอาไว้
ชมพูนุชเริ่มเครียดหนัก “นี่คุณ จะตามมาทำไมอีก ฉันต้องรีบไปประชุมไม่เข้าใจรึไง”
เจติยาได้ทีก็ยิ่งถามจี้ “คุณบอกมาเถอะค่ะ ว่าคนชื่อพลอยชมพูเป็นใครกันแน่”
ชมพูนุชเครียดหนักจึงตวาด “ไม่รู้ ฉันบอกแล้วไงว่าไม่รู้ ไม่รู้ ออกไปนะ ฉันต้องรีบเข้าประชุม”
เจติยายังยื้ออยู่ “คุณจะไม่รู้ได้ยังไงคะ พอฉันพูดชื่อนี้คุณก็หน้าเปลี่ยนสีทันทีเลย คุณรู้มั้ยคะว่าเค้าฆ่าลูกชายคุณ แล้วก็อาจจะเป็นคนเดียวกับที่พยายามจะฆ่าลูกสาวคุณด้วย”
ชมพูนุชตกใจสุดๆ “ไม่จริง เค้าจะทำไปทำไม”
เจติยายิ้มเล็กน้อย เพราะถ้าชมพูนุชพูดอย่างงี้แสดงว่ารู้จักแน่จึงรีบจี้ต่อ “จริงค่ะ คุณไม่รักลูกคุณรึไงคะ ถึงไม่ยอมพูดความจริง”

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 15/4 วันที่ 26 ก.ค. 57

ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณี
ละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ