อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 13 วันที่ 26 ก.ค. 57
“ผมไม่หิว”“ไอโกะให้คนไปซื้อของโปรดทาเคชิมาเยอะแยะ ทานสักหน่อยสิคะ”
ทาเคชิส่ายหน้า หงุดหงิด ไม่อยากทาน พยาบาลเลี่ยงออกจากห้อง สวนกับทาโร่เปิดประตูให้แพรวดาวเข้ามาพอดี ที่มือแพรวดาวถือปิ่นโตอาหารมาด้วย ทาเคชิหันไปเห็นแพรวดาว สีหน้าหงุดหงิดแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มชื่นขึ้นทันที
“เซโกะ”
แพรวดาวยิ้มให้ทาเคชิ แต่พอเหลือบไปเห็นไอโกะจ้องเขม็งด้วยสายตาขุ่นเคือง จึงรีบบอกจุดประสงค์ของตน
“ฉันเอาข้าวต้มหมูมาให้ค่ะ”
ไอโกะสวนทันที
“ทาเคชิมีของกินอร่อยเยอะแล้ว เอาข้าวต้มจืดชืดของหล่อนกลับไปเถอะ”
ทาเคชิแทรกขึ้น
“เอ่อ...คือฉัน...”
แพรวดาวกำลังจะปฏิเสธว่าไม่ใช่ฝีมือตน ทาโร่รีบแทรก
“โอคุซังตื่นแต่เช้า ตั้งใจทำให้โซเรียวเป็นพิเศษเลยครับ”
แพรวดาวหันไปหาทาโร่จะค้าน แต่เขาส่งสายตาบอกประมาณว่าให้เล่นไปตามน้ำ
“งั้น...ทานเลยนะคะ”
แพรวดาวจัดแจงเปิดปิ่นโต ตักข้าวต้มใส่ถ้วยและช้อนที่เตรียมมา ทาเคชิยิ้มรอ ไอโกะหมั่นไส้ที่ทาเคชิเข้าข้างแพรวดาวอย่างออกนอกหน้า จึงถลาเข้าไปแย่งถ้วยข้าวต้มจากมือแพรวดาว
“ให้ไอโกะป้อนนะคะ”
ทาเคชิจะไม่ยอม
“ไอโกะ”
“คุณพ่อสั่งให้ไอโกะคอยดูแลทาเคชิในฐานะว่าที่คู่หมั้น และว่าที่เมียหลวง...โอะคะมิซังของโอะนิซึกะ ถ้าไอโกะดูแลไม่ดีคุณพ่อจะตำหนิได้”
ทาเคชินิ่ง เถียงไม่ออก ได้แต่สบตาแพรวดาว ขอความเห็นใจ ไอโกะตักข้าวต้มมาเป่า ก่อนป้อนทาเคชิอย่างเอาใจ
“ระวังร้อนนะคะ”
ทาเคชิจำใจทานข้าวต้มที่ไอโกะป้อน อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก แพรวดาวมองทาเคชิทานข้าวต้มที่ไอโกะป้อน ดีใจที่อย่างน้อยทาเคชิก็ทานได้ ทาโร่เห็นสีหน้าหมองของแพรวดาว รู้สึกสงสารและอึดอัดใจแทน ไอโกะแอบยิ้มกริ่ม สะใจที่ถือไพ่เหนือกว่าทาเคชิกับแพรวดาว
ในห้องน้ำ...แพรวดาวก้มหน้าก้มตาล้างมือตรงอ่างล้างหน้า พอเงยหน้าขึ้นมามองกระจก ต้องตกใจเมื่อเห็นไอโกะยืนจ้องอยู่ทางด้านหลังของเธอ แพรวดาวหันขวับไป
“คุณไอโกะ”
ไอโกะยื่นมือไปปิดประตูที่แง้มอยู่ให้ปิดลง เบา ๆ แพรวดาวใจคอไม่ดี ไม่รู้ว่าไอโกะจะทำอะไร
“เธอไม่ควรมาที่นี่”
ไอโกะพูดกับแพรวดาว น้ำเสียงเย็น ร้ายลึก
“ฉันแค่มาเยี่ยมทาเคชิ”
“ทาเคชิมีฉันดูแลเป็นอย่างดี ไม่จำเป็นต้องมีเธอ”
“คนที่สั่งฉันได้ คือโอะนิซึกะโซเรียวเท่านั้น”
ไอโกะผลักตัวแพรวดาวให้หันกลับไปมองกระจกเงา จ้องมองแพรวดาวด้วยสายตาเย้ยหยัน และเหนือกว่า
“เห็นความแตกต่างระหว่างผู้หญิงสองคนในกระจกมั้ย”
แพรวดาวนิ่วหน้าไม่เข้าใจ
“เรายืนเสมอกัน...แต่ศักดิ์ศรีของฉันเหนือกว่าเธอทุกด้าน ทั้งชาติตระกูลและตำแหน่งเมียหลวงของทาเคชิ ฐานะเมียรองอย่างเธอไม่มีสิทธิ์เทียบเท่าฉัน ความต่ำต้อยของเธอจะสืบทอดไปยังสายเลือดชั่วลูกหลาน”
แพรวดาวจะขยับตัวหนีไม่อยากฟัง แต่ถูกไอโกะล็อคตัวให้นิ่งไว้
“ไอโกะแปลว่าลูกสาวอันเป็นที่รักพระอาทิตย์ คู่ควรกับนักรบแห่งพระอาทิตย์มากกว่าเศษดาวกระจอกอย่างเธอ”
ไอโกะยิ้มร้ายเยาะเย้ยแพรวดาว ก่อนเปิดประตูเดินออกไป แพรวดาวอึ้ง เครียด
ทาเคชิถามแพรวดาวด้วยความแปลกใจ
“คุณเพิ่งมา จะรีบกลับทำไม”
แพรวดาวชำเลืองมองเห็นสายตาร้าย เยาะเย้ยของไอโกะ ก่อนตอบทาเคชิ
“หมอบอกให้คุณพักผ่อนเยอะ ๆ จะได้หายเร็ว ๆ”
“คุณไม่ได้รบกวนอะไรผม”
“ฉันรับปากป้าอายะโกะไว้ว่าจะรีบกลับไปช่วยงานที่บ้าน”
“โอคุซังของผมไม่จำเป็นต้องทำ”
ไอโกะขัดขึ้น
“แม่บ้านที่ดีของสามี ก็ต้องคอยดูแลบ้านสิคะ โอคุซังทำถูกแล้วที่รู้หน้าที่ของตัวเอง”
ทาเคชิจ้องไอโกะ สายตาดุไม่พอใจ ไอโกะเชิดหน้าใส่ อย่างไม่ยอมแพ้ แพรวดาวไม่อยากให้เกิดเรื่องทะเลาะกัน จึงรีบโค้งตัวลาทาเคชิ
“แล้วฉันจะมาเยี่ยมใหม่นะคะ”
ทาโร่โค้งตัวลาทาเคชิ ก่อนเปิดประตูให้แพรวดาว พร้อมกับเดินออกไปด้วยกัน ทาเคชิมองตามด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ ยังไม่อยากให้แพวดาวกลับ
แพรวดาวเดินซึมออกมาจากโรงพยาบาล ทาโร่พูดด้วยอย่างรู้ทัน
“คุณหนูไอโกะคงพูดอะไรที่ทำให้โอคุซังไม่สบายใจ นอกจากแย่งข้าวต้มไปป้อนโซเรียว”
“ขอแค่ทาเคชิทานได้ ใครจะป้อนก็ไม่สำคัญ”
แพรวดาวพลางนึกขึ้นได้
“คุณทาโร่ไม่น่าบอกทาเคชิว่าฉันเป็นคนทำข้าวต้ม”
“คนป่วยจะหายเร็วขึ้น ถ้าได้กำลังใจจากคนรัก...อย่าคิดมากเลยครับ”
“นอกจากทาเคชิก็มีคุณทาโร่ที่ดีกับฉันมาตลอด ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณยังไง”
“ขอบคุณด้วยรอยยิ้มสิครับ...แค่เห็นโอคุซังยิ้ม โลกใบนี้ก็งดงามที่สุด”
แพรวดาวเงยหน้ามองทาโร่ ค่อย ๆ คลี่ยิ้มให้ ทาโร่ยิ้มตอบ อิ่มเอิบใจที่ได้เห็นรอยยิ้มของแพรวดาว
ในห้องนอน...แพรวดาวจัดโต๊ะทำงานของทาเคชิ เพื่อหาอะไรทำให้ตัวเองไม่เหงา หน้าตาของเธอสดใสขึ้น ไม่เศร้าเหมือนก่อนหน้านี้ มือแพรวดาวปัดโดนหนังสือเล่มหนึ่งของทาเคชิตกลงพื้น เธอก้มลงเก็บหนังสือ ชะงัก เมื่อเห็นรูปของเธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นซากุระ กับดอกซากุระแห้ง สอดอยู่ในหนังสือเล่มนั้น
“รูปฉัน”
แพรวดาวมองรูปและดอกซากุระอย่างไม่แน่ใจ ว่าเป็นดอกซากุระของเธอที่ให้ริวหรือเปล่า ก่อนมองไปที่ลิ้นชักโต๊ะทาเคชิด้วยความสงสัย แต่ลังเลที่จะจะลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของเขา ในที่สุด แพรวดาวตัดสินใจตรงเข้าไปเปิดลิ้นชักโต๊ะเห็นดาวกระดาษหลายสีหลายขนาด ถูกเก็บไว้ในลิ้นชัก แพรวดาวอึ้ง น้ำตาคลอ ไม่คาดคิด
“ทาเคชิ...คุณคือเจ้าของดาวกระดาษ”
แพรวดาวยิ้มทั้งน้ำตา ดีใจที่ได้รู้ความจริง
ค่ำนั้น ทาเคชินั่งเหม่อมองแสงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า คิดถึงแพรวดาว ไอโกะวางหนังสือแฟชั่นที่อ่านอยู่ ลุกเข้ามาต่อว่าทาเคชิอย่างหมดความอดทน
“มัวแต่คิดถึงนังนั่น จนไม่คุยกับไอโกะเลย”
ทาเคชิหันกลับมามองไอโกะ ถอนใจออกมาเบา ๆ
“เราอยู่ด้วยกันทั้งวัน จะให้พูดอะไรอีก”
ทาเคชิพลิกตัวหันหลังให้ไอโกะ ไม่อยากต่อล้อต่อเถียง ไอโกะไม่ยอม ก้าวฉับ ๆ อ้อมไปเผชิญหน้ากับทาเคชิ
“ฉันพยายามเรียนทุกอย่างที่เมียหลวงต้องทำ รักและเอาใจคุณสารพัดแต่คุณกลับทำท่าทางรังเกียจฉัน ไม่เคยมีใจให้ฉัน”
ไอโกะพูดด้วยความปวดร้าว น้ำตาแห่งความน้อยใจรินไหล ทาเคชินิ่งงัน เป็นสุภาพบุรุษเกินกว่าจะวิจารณ์ไอโกะตรง ๆ
“ฉันด้อยกว่านังเซโกะตรงไหน คุณถึงได้รักหลงมัน จนมองไม่เห็นความรักที่ฉันมีให้คุณ”
“เซโกะไม่เกี่ยว”
“มันแย่งหัวใจคุณไปจากฉัน ฉันเกลียดมัน”
“ผมยอมรับว่าสนใจเซโกะ แต่เซโกะขอร้องให้ผมเลิกยุ่งกับเธอหลังงานแต่งลูกสาวท่านโอะซะมุ เราตกลงจะไม่เจอกันอีก...จนเคนอิจิจับตัวเซโกะไป”
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 13 วันที่ 26 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ