อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17/4 วันที่ 28 ก.ค. 57
ลาภิณหน้าเครียดเพราะเป็นห่วง “เห็นเจมั้ย บอกจะรอข้างนอกก็ไม่เห็นมี”ทวีแปลกใจ “หนูเจออกไปซักพักแล้วนี่ครับ เอ๊ะ รึว่าเข้าห้องน้ำอยู่”
“ถ้าเข้าห้องน้ำ ก็น่าจะรับสายผมได้นี่ครับ นี่ผมโทรตั้งหลายครั้งแล้ว เจก็ไม่ยอมรับเลย”
ทันใดนั้น อยุทธ์ก็เดินหน้าเครียดเข้ามาหา
“คุณต้นครับ คุณเจอยู่รึเปล่าครับ”
“ทำไมเหรอครับ” ลาภิณถาม
อยุทธ์เคร่งเครียด “พี่อรโทรมาหาผมแล้วพูดแปลกๆ ผมติดต่อกลับไม่ได้เลย คิดไปคิดมา ก็เลยระแวงกลัวเกิดเรื่องไม่ดีกับคุณเจ ก็เลยรีบมาที่นี่”
“ครับคุณต้น”
โอ้เอ้รีบเดินเลี่ยงไปทันที
“งั้นเดี๋ยวผมลองหาข้างในตึกดูอีกทีนะครับเผื่อจะเป็นล้มเป็นแล้งไปไม่มีใครเห็น” ทวีรีบเดินตามหาอย่างร้อนใจ
“ฝากด้วยนะครับลุง”
ทวีเดินเลี่ยงไปอีกคน
“รอด้วยครับลุง” อยุทธ์ตามทวีไปช่วยตามหาเจติยา
ลาภิณหยิบโทรศัพท์โทรหาเจติยาทันที เขาคิดว่าเผื่อเจติยาจะรับสาย
โทรศัพท์มือถือของเจติยากำลังส่งเสียงเรียกเข้าแต่โทรศัพท์มือถือของเจติยาถูกวางทิ้งอยู่ที่เบาะหลัง โดยเจติยานั่งคู่อยู่กับพิมพ์อรที่เบาะหน้า พิมพ์อรเป็นคนขับรถ ส่วนเจติยาถูกมัดมือไพล่หลังเอาไว้ด้วย
เจติยาเหล่ไปที่มือถือแต่ก็รับไม่ได้
พิมพ์อรพูดไปขับรถไป “น้องต้นเค้าห่วงเธอมากเลยนะ”
“คุณทำยังงี้ทำไม ต่อให้คุณจับฉันมา ฉันก็ไม่มีวันยกเหรียญให้คุณหรอก” เจติยาว่า
“ฉันก็ไม่หวังว่าเธอจะทำยังงั้นหรอก ที่ฉันจับเธอมา ก็เพื่อที่จะไม่ให้เธอมีโอกาสได้ชำระเหรียญอีกต่างหาก”
เจติยาหน้าเครียดขึ้นมา “คุณก็รู้เงื่อนไขดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ ถ้าคุณฆ่าฉัน คุณจะไม่มีวันได้เป็นเจ้าของเหรียญ และก็จะไม่สามารถเป็นเจ้าของกล่องรากบุญได้ด้วย ก็เท่ากับคุณช่วยคุณพ่อคุณไม่ได้อยู่ดี”
“เรื่องนั้น อยุทธ์จะเป็นคนสานต่อเอง ถ้าฉันกับเธอตาย อยุทธ์ก็จะไม่เหลือใครนอกจากคุณพ่อ เค้าต้องช่วยคุณพ่อแน่”
เจติยาตกใจสุดๆ “นี่คุณคิดจะฆ่าตัวตายด้วยเหรอ”
พิมพ์อรขำ “ตกใจมากเหรอะ ถ้าเธอรู้ ว่าฉันโตมาได้ยังไง เธอจะไม่แปลกใจเลย” พิมพ์อรหน้าขรึมลง “นับแต่ที่แม่ทิ้งพวกเราไป มีคุณพ่อคนเดียวเท่านั้นที่ดูแลพวกเรามาตลอด ไม่ว่าจะลำบากยังไง คุณพ่อก็ไม่เคยปริปากบ่น เพราะฉะนั้น คนที่ฉันรักมากที่สุด ก็คือคุณพ่อ ถึงต้องตาย ฉันก็ต้องช่วยคุณพ่อให้ได้”
“แล้วคุณคิดเหรอคะ ว่าทำแบบนี้แล้ว คุณพ่อคุณจะดีใจ”
“ถึงคุณพ่อจะไม่พอใจ แต่ท่านต้องเข้าใจว่าฉันทำเพื่อท่าน เธอไม่ต้องมากล่อมฉันหรอก เพราะถึงยังไง” พิมพ์อรทำหน้าถมึงทึงเอาจริง “ฉันก็ไม่เปลี่ยนใจแน่”
เจติยาเห็นสีหน้าแววตาของพิมพ์อรแล้วก็อดหวั่นใจขึ้นมาไม่ได้
ลาภิณ อยุทธ์ ทวี และโอ้เอ้กำลังดูภาพจากกล้องวงจรปิดผ่านจอคอมพิวเตอร์อยู่ ทุกคนเห็นภาพเจติยายืนอยู่หน้าตึกนิราลัย ชั่วอึดใจ พิมพ์อรก็เข้ามาจี้เจติยาจากทางด้านหลังก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกไปด้วยกัน
“ชัดซะยิ่งกว่าชัด ไม่ต้องคิดอย่างอื่นแล้ว” โอ้เอ้ว่า
ลาภิณตบโต๊ะเสียงดังด้วยความเจ็บใจ “โอ้เอ้ โทรแจ้งความให้ด้วย”
“ครับคุณต้น”
โอ้เอ้รีบเดินออกจากห้อง
ทวีเครียดหนัก “คุณพิมพ์อรคิดอะไรของเค้าเนี่ย จะจับตัวหนูเจไปทำไมกัน”
“เจชำระเหรียญจนเกือบสำเร็จแล้ว อีกครั้งเดียว ก็จะทำลายเหรียญไปได้หนึ่งเหรียญ พี่อรถึงต้องทำแบบนี้ เพราะเค้ายอมเสียกล่องรากบุญไปไม่ได้”
อยุทธ์นึกขึ้นได้ “ถ้ามือถือคุณเจยังอยู่ เราอาจจะตามหาตัวคุณเจจากจีพีเอสได้นะครับคุณต้น”
“ผมลองดูแล้ว แต่ไม่ได้ผลอะไรเลย”
“คุณพิมพ์อรอาจจะใช้อำนาจของเหรียญ ทำให้หาที่อยู่หนูเจไม่เจอก็ได้นะครับ”
อยุทธ์หยิบไปที่สร้อยคอที่แขวนเหรียญของตนเอาไว้ “งั้นก็เหลือทางสุดท้ายแล้ว”
ทวีตกใจ “คุณจะขอพรจากเหรียญอีกแล้วเหรอ”
“ก็ดีกว่าปล่อยให้คุณเจตกอยู่ในอันตรายล่ะครับ แล้วผมก็ต้องการรู้แค่ที่อยู่ของคุณเจ เพื่อที่เราจะได้ไปช่วยทันเท่า นั้นเอง” อยุทธ์ว่า
ลาภิณดึงแขนอยุทธ์ไว้ “แต่เจไม่ต้องการให้คุณทำแบบนั้นนะ”
อยุทธ์ดึงมือลาภิณออกก่อนจะกำเหรียญแน่นแล้วหลับตาลงเพื่ออธิษฐาน ทันใดนั้นก็มีแสงสีดำพุ่งออกมาจากมือที่กำเหรียญของอยุทธ์ เพียงครู่เดียวแสงก็หายไปพร้อมกับตัวอยุทธ์ที่ผงะออกมาเล็กน้อย ลาภิณถอนใจส่ายหน้าที่ในที่สุดอยุทธ์ก็ขอพรอีกจนได้ อยุทธ์มีสีหน้าแววตาเครียดขรึมหลังจากรู้แล้วว่าพิมพ์อรจะพาเจติยาไปที่ไหน
พิมพ์อรกำลังขับรถพาเจติยาไปสถานที่หนึ่งจนถึงเวลาค่ำ เจติยามองไปรอบๆ ก็เห็นป้ายโฆษณาบางอย่างติดอยู่บริเวณข้างทาง
เจติยามองไปรอบๆ “เมื่อกี๊เราผ่านตรงนี้มาแล้วนะคะ ตกลงคุณจะพาฉันไปไหนกันแน่ ทำไมถึงต้องขับรถวนไปวนมาอย่างงี้ด้วย”
พิมพ์อรทำหน้าบึ้งตึง “ช่างสังเกตเหลือเกินนะ ใช่ ฉันขับวนไปมา เพราะฉันไม่ต้องการใครตามรอยมาได้ยังไงล่ะ”
เจติยานิ่งคิดอย่างงงๆ แล้วค่อยๆเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ
“นี่เป็นครั้งแรก ที่เราได้คุยกันนานๆ ฉันเองก็เพิ่งสังเกตเหมือนกันนะว่าในเวลาคับขันแบบนี้ เธอนิ่งกว่าที่คิดเยอะ”
“ถ้าฉันฟูมฟายหรืออ้อนวอนขอร้องไป คุณก็คงไม่ปล่อยฉันอยู่ดี ไม่ใช่เหรอคะ”
“แล้วเธอไม่คิดหนีบ้างเหรอ”
“คิดค่ะ แต่ยังไม่ได้โอกาส”
พิมพ์อรยิ้มๆ “ห่วงลูกในท้องล่ะมั้ง อย่างว่า เป็นแม่คนแล้วนี่ จะเสี่ยงมากก็ไม่ได้ จะทำอะไรก็ต้องคิดมากหน่อย”
เจติยาตกใจ “นี่คุณรู้ขนาดนี้ได้ยังไง”
“มันเป็นอำนาจอย่างนึงของกสิณ แค่ฉันจับมือกสิณ ฉันก็เห็นความเป็นไปของคนที่ฉันต้องการรู้ได้ทุกเรื่อง” พิมพ์อรมีสีหน้าสะใจ
เจติยาทำหน้าบึ้งตึงเพราะไม่พอใจ “นี่ฉันถูกแอบดูมานานแค่ไหนแล้ว”
พิมพ์อรยิ้มขำแล้วพูดด้วยแววตาเกลียดชัง “ฉันไม่อยากเห็นเธอมีความสุขกับน้องต้น ฉันยอมรับว่าฉันอิจฉา เธอมีคนดีอย่างน้องต้นอยู่ข้างๆ ส่วนฉันไม่มีใครเลย” พิมพ์อรมีสีหน้าแววตาเจ็บช้ำ
เจติยามองดูพิมพ์อรด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและเริ่มรู้สึกว่าพิมพ์อรก็มีมุมน่าสงสารอยู่ไม่น้อยเช่นกัน
อยุทธ์กำลังขับรถพาลาภิณกับนวัชไปช่วยเจติยา โดยนวัชคุยโทรศัพท์มือถือไปด้วย
นวัชคุยมือถือ “กำลังจะถึงจุดนัดพบแล้ว จ่าถึงไหนแล้ว” นวัชฟัง “โอเค” นวัชกดวางสายหน้าเครียด “กว่าจะขอกำลังมาได้ เสียเวลาน่าดู ไม่รู้ว่าจะสายเกินไปรึเปล่า”
ลาภิณเครียดหนัก “ผมมั่นใจว่าเจต้องปลอดภัย เพราะตั้งแต่เจได้กล่องรากบุญมา เจก็เจอเหตุการณ์แบบนี้มาหลายครั้งแล้ว เจก็เอาตัวรอดได้ทุกที” ลาภิณมีสีหน้าติดใจสงสัย “แต่ผมแปลกใจ ทำไมพี่อรต้องทำแบบนี้ด้วย”
“แปลกตรงไหนเหรอครับคุณต้น พี่อรจะทำร้ายคุณเจ ก็เพราะกลัวคุณเจจะชำระเหรียญสำเร็จน่ะสิครับ” อยุทธ์บอก
ลาภิณมีสีหน้าครุ่นคิดเพราะรู้สึกติดใจอะไรบางอย่างอยู่
ลาภิณ นวัช อยุทธ์ และพวกตำรวจซุ่มอยู่ข้างทางเพื่อรอช่วยเหลือเจติยา
นวัชรอนานจนหงุดหงิด “รอเป็นชั่วโมงแล้วนะ เจจะถูกจับมาที่นี่จริงๆเหรอ”
ลาภิณร้อนใจจึงหันไปพูดกับอยุทธ์ “มีอะไรผิดพลาดรึเปล่าครับคุณอยุทธ์”
อยุทธ์เครียด “ไม่น่าพลาดนะครับ”
กสิณยืนมองทั้งสามคนอยู่จากด้านหลัง กสิณยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่ตนวางไว้
เกลียวคลื่นกำลังซัดเข้าหาชายหาด พิมพ์อรใช้ปืนขู่พาเจติยาเดินมาจนถึงชายหาด
“หยุดตรงนี้แหละ” พิมพ์อรสั่ง
เจติยาหันไปมองพิมพ์อร “ตรงนี้เหรอ ที่คุณจะฆ่าฉัน”
“แล้วก็เป็นที่ตายของฉันด้วย” พิมพ์อรเสริม
เจติยาขำ “ถ้าคุณคิดจะฆ่าฉันแล้วฆ่าตัวตายจริงๆ คุณไม่จำเป็นต้องจับตัวฉันมาถึงนี่ ยิงฉันที่หน้านิราลัยแล้วยิงตัวตายเลยก็ได้ จริงมั้ยคะ”
พิมพ์อรหน้าเสียเพราะไม่คิดว่าเจติยาจะอ่านออกทั้งหมด
“คุณต้องการขู่ เพื่อให้ฉันขอพรจากเหรียญเพื่อช่วยเหลือ ตัวเองให้รอดจากคุณ ฉันจะได้ไม่มีอำนาจในการชำระเหรียญอีก หรือถ้าฉันกลัวจนยกเหรียญให้คุณได้ก็ยิ่งดี” เจติยาพูด
พิมพ์อรหน้าเครียด “เธอคิดว่าฉันแค่ขู่เหรอ ถ้าจำเป็น ฉันฆ่าเธอตรงนี้ก็ยังได้”
“ฉันเชื่อว่าคุณทำได้ แต่คุณไม่ทำหรอก เพราะสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับคุณ คือการเป็นเจ้าของกล่องรากบุญมากกว่า”
พิมพ์อรโมโหมาก “ไม่จริง คุณพ่อต่างหากที่สำคัญที่สุดสำหรับฉัน”
“คนที่ตกเป็นทาสกิเลสแล้ว มันแยกไม่ออกหรอกค่ะว่าอะไรสำคัญที่สุด รู้แต่ว่าเมื่อได้สิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว ก็จะอยากได้สิ่งอื่นต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีสิ้นสุด และกล่องรากบุญก็เป็นสิ่งเดียวที่สนองความต้องการนั้นได้”
พิมพ์อรโมโหมาก “ฉันต้องการกล่องรากบุญ ก็เพื่อช่วยเหลือคุณพ่อเท่านั้น”
“งั้นหลังจากช่วยเหลือคุณลุงวนันต์แล้ว คุณยอมให้ฉันทำลายกล่องมั้ยล่ะคะ ถ้าคุณยอม ฉันอาจจะยอมช่วยคุณสร้างกล่องรากบุญขึ้นมาใหม่ก็ได้”
พิมพ์อรอึกๆอักๆ ไม่กล้าตอบรับ
“คุณตอบไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ นี่ต่างหาก คือความต้องการที่แท้จริงของคุณ” เจติยาว่า
พิมพ์อรโมโหที่ถูกไล่ต้อนเลยยิงปืนไปที่พื้นบริเวณที่ห่างจากที่เจติยายืนอยู่เล็กน้อยเป็นการขู่ เจติยาสะดุ้งตกใจ
พิมพ์อรยกปืนเล็งไปที่เจติยาด้วยสีหน้าถมึงทึง “เธอดูถูกฉันมากไปแล้ว เพื่อคุณพ่อฉันทำได้ทุกอย่าง อย่าว่าแต่กล่องรากบุญเลย ชีวิตฉัน ฉันก็ให้ได้”
พิมพ์อรกำลังจะเหนี่ยวไก ทันใดนั้น เจติยาก็พุ่งตัวเข้าไปหาพิมพ์อรแล้วแย่งปืนทันที ทั้งคู่แย่งปืนกันอย่างไม่มีใครยอมใครก่อนที่เจติยาจะจับมือพิมพ์อรบิดจนปืนหลุดมือ แต่พิมพ์อรก็ผลักเจติยาเต็มแรงจนเจติยาเสียหลักตัวปลิวล้มลงกระแทกกับพื้นเต็มๆ
เจติยาปวดท้องขึ้นมาทันที “โอ้ย”
พิมพ์อรรีบหยิบปืนขึ้นมาแล้วเล็งไปที่เจติยา
พิมพ์อรพูดด้วยสีหน้าชิงชัง “ตายซะเถอะแก”
ภาพอดีตชาติที่เจติยาฝันติดต่อกันมาตลอดแวบเข้ามาในหัวของเธอ คือภาพจันจิราสะดุ้งเฮือกมีสีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดสุดๆ
เจติยามีสีหน้าหวาดกลัวและกุมท้องตัวเองแน่น
ภาพในหัวของเจติยาคือภาพจันจิราที่ค่อยๆก้มหน้าลงมองที่ท้องตัวเอง ทำให้เห็นว่าอุษาแทงมีดเข้าที่ท้องของตนอย่างโหดเหี้ยม
พิมพ์อรมีหน้าตาโหดเหี้ยม เธอเหนี่ยวไกปืนกะฆ่าเจติยาให้ตาย ทันใดนั้นก็มีเสียงปืนดังขึ้น พิมพ์อรสะดุ้งเฮือก พิมพ์อรถูกยิงจนเลือดแดงฉาน เธอค่อยๆ ล้มลงนอนกับพื้น นวัชเป็นคนยิงพิมพ์อร โดยมีลาภิณ อยุทธ์ และพวกตำรวจยืนอยู่ด้วย นวัชตกใจแล้วมองปืนในมือของตนเองอย่างงุนงง เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจยิงพิมพ์อรเลย
ลาภิณกับอยุทธ์พูดพร้อมกัน “เจ / พี่อร”
ลาภิณรีบเข้าไปดูเจติยา ส่วนอยุทธ์เข้าไปดูพิมพ์อรทันที
ลาภิณเป็นห่วงภรรยาสุดๆ “เจ เป็นยังไงบ้างเจ”
เจติยาปวดท้อง ลาภิณตกใจมากรีบอุ้มเจติยาไปหาหมอก่อนไม่ได้สนใจพิมพ์อรเลยแม้แต่นิดเดียว
อยุทธ์เป็นห่วงพี่สาวสุดๆ “พี่อร”
พิมพ์อรจับมืออยุทธ์แน่น “ฝากคุณพ่อด้วย อย่าให้คุณพ่อเป็นอะไรไปเด็ดขาด”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17/4 วันที่ 28 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ