อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 16 วันที่ 27 ก.ค. 57
ชมพูนุชบุคลิกชมพูนุชพูด “ฉันไม่ยอมให้เธอทำร้ายลูกฉันเด็ดขาด”ทุกคนพากันตกใจ เมื่อเห็นบุคลิกทั้งสองกำลังสู้กัน
ชมพูนุชบุคลิกพลอยชมพูว่า “ฉันทำเพื่อปกป้องเธอนะ เธอควรจะไปได้ไกลกว่านี้ ถ้าเธอไม่โง่แต่งงานกับ” เธอจ้องหน้าธีรัช “ไอ้คนไร้อนาคตอย่างมัน” เธอทำสีหน้าเกลียดชัง “แล้วก็มีไอ้เด็กเปรตพวกนี้คอยเกะกะขวางทาง”
ชมพูนุชบุคลิกชมพูนุชร้องไห้ “ไม่จริง ทั้งหมดเป็นความผิดฉันเอง ถึงธีจะด้อยกว่าฉัน แต่เค้าก็เป็นสามีที่ดี ฉันรักเค้า แล้วก็รักลูกของฉันทุกคน”
ชมพูนุชบุคลิกพลอยชมพูตะคอก “ไม่จริง พวกมันทำลายชีวิตเธอ แต่เธอมันอ่อนแอ ไม่กล้ายอมรับความจริง ฉันถึงต้องช่วยเธออยู่นี่ไงล่ะ”
ชมพูนุชบุคลิกชมพูนุชร้องไห้ “พอได้แล้ว เธอไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว” เธอหันไปพูดกับธีรัช “ฝากลูกด้วยนะคะคุณ กอล์ฟ แม่ขอโทษ”
พูดจบชมพูนุชก็ทำท่ากระชากขัดขืนอยู่คนเดียวแล้วผลักน้องกิ๊บออกไป ธีรัชรีบเข้าไปรับตัวลูกทันที
ทุกคนตกใจเพราะนึกไม่ถึง ธีรัชรีบปิดตาลูกไว้ทันทีเพื่อไม่ให้เห็นภาพที่น่าหวาดกลัว
เจติยานั่งอยู่กับนิษฐาและน้องกิ๊บ ชั่วอึดใจ นวัชกับธีรัชก็เดินออกมามาจากข้างใน
“กิ๊บ กลับบ้านได้แล้วลูก” ธีรัชบอก
“แล้วแม่ล่ะคะ แม่ไม่กลับด้วยเหรอ” กิ๊บถาม
ทุกคนอึ้งๆไปเพราะไม่รู้จะตอบยังไง
เจติยายิ้มบางๆ แล้วคุยกับกิ๊บ “แม่หนูไม่ได้กลับไปด้วยหรอกค่ะ แต่กำลังรอหนูอยู่บนสวรรค์ น้องกิ๊บต้องเป็นเด็กดีนะคะ เพราะคุณแม่กำลังมองดูน้องกิ๊บอยู่จากข้างบนโน้น” เจติยาชี้นิ้วขึ้นไปข้างบน
กิ๊บมีสีหน้าคิดตาม
“ใช่ค่ะ แล้วน้องกิ๊บก็ต้องภูมิใจให้มากๆนะคะ เพราะคุณแม่ยอมทำ ทุกอย่าง เพื่อปกป้องน้องกิ๊บไว้ คุณแม่รักน้องกิ๊บมากนะคะ”
กิ๊บพยักหน้ารับ
ธีรัชถอนใจแล้วหันไปพูดกับนวัช “ขอบคุณพวกคุณทุกคนมากนะครับ”
นวัชหน้าเศร้าลงเพราะรู้สึกผิดเหมือนกัน “ความจริง ผมน่าจะทำได้ดีกว่านี้ ถ้าผมจับตัวคุณชมพูนุชไว้ทัน เธอก็คงไม่ต้องตาย”
“แต่ผมว่านุชเค้าเลือกทางนี้มากกว่าครับ ในเมื่อพลอยชมพูเป็นส่วนหนึ่งของเค้า แล้วเค้าก็ไม่มีทางกำจัดเธอไปได้ ก็มีแต่ต้องตายไปพร้อมกันเท่านั้นล่ะครับ” ธีรัชถอนใจออกมา
เจติยาหน้าขรึมไปเพราะตนเองก็หดหู่ใจกับเรื่องนี้เช่นกัน
ชมพูนุชจูงมือน้องกอล์ฟคุยกับเจติยาอยู่ที่มุมหนึ่ง
ชมพูนุชยิ้มแย้ม “ธีเค้าพูดถูกแล้วล่ะค่ะ มันเป็นความต้องการของฉันเอง”
“แต่คุณไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้นะคะ อาการของคุณอาจจะรักษาหายก็ได้” เจติยาบอก
“ไม่มีทางหรอกค่ะ ฉันรู้ดี เพราะเค้าก็คือด้านมืดของฉัน มีแต่วิธีนี้เท่านั้น ที่กำจัดเค้าไปได้” ชมพูนุชหันไปมองลูกหน้าเศร้าๆ “แล้วฉันก็อยากไถ่โทษเรื่องกอล์ฟด้วย”
กอล์ฟเงยหน้ามองแม่แล้วถามอย่างกลัวๆ “ต่อไปนี้ จะไม่มีป้าพลอยชมพูอีกแล้วใช่มั้ยครับแม่”
ชมพูนุชยิ้มบางๆ “ไม่มีแล้วจ้ะ จะมีแค่ลูกกับแม่เท่านั้น” ชมพูนุชหันไปพูดกับเจติยา “ฉันต้องไปก่อนนะคะ ขอบคุณมาก สำหรับทุกอย่าง”
เจติยายิ้มรับ “โชคดีค่ะ”
ชมพูนุชทำท่าจะเดินจากไปแต่กอล์ฟรีบดึงมือแม่ไว้
กอล์ฟมองหน้าเจติยานิ่ง “อีกสองครั้ง พี่ก็จะชำระเหรียญจนหมด ระวังตัวนะครับ เค้าไม่ยอมพี่ง่ายๆ แน่”
เจติยาอึ้งไป กอล์ฟกับชมพูนุชเดินจูงมือกันก่อนจะเลือนหายไป โดยก่อนจะเลือนหายกอล์ฟก็ยังหันมองเจติยาด้วยความเป็นห่วง เจติยามีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาเพราะรู้ว่ากสิณกับพิมพ์อรไม่ปล่อยตนไว้แน่
ใบหน้าสวยงามของกสิณค่อยๆเปลี่ยนเป็นเหี่ยวย่น ผมขาวหงอกโพลน หน้าย่นดูน่าสะพรึงกลัว กสิณทรุดร่วงลงคุกเข่ากับพื้นเหมือนคนแก่ที่หมดแรง ท่ามกลางความตกใจของพิมพ์อร
พิมพ์อรตกใจมาก “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ”
กสิณพูดเป็นเสียงคนแก่ “นี่คือผลจากการชำระเหรียญของเจติยา อีกสองครั้งเท่านั้น เหรียญของเจติยาก็จะหมดสิ้นพลัง ใช้สร้างกล่องรากบุญอีกไม่ได้”
พิมพ์อรมีสีหน้าตกใจมาก
กสิณเงยหน้ามองพิมพ์อร “ถึงฉันจะยังอยู่กับเธอ แต่ก็อ่อนแอเกินกว่าจะรับใช้เธอได้อีกแล้ว”
พิมพ์อรร้อนใจมาก “แต่ฉันก็ขอพรเพิ่มพลังให้เธอแล้วนี่”
“มันไม่พออีกแล้วพิมพ์อร เว้นแต่...”
พิมพ์อรร้อนใจ “เว้นแต่อะไร”
“อยุทธ์จะขอพรเหรียญของเค้ามากกว่านี้ ถึงจะช่วยเสริมพลังให้ฉันได้”
พิมพ์อรมีสีหน้าใช้ความคิดก่อนจะมีสีหน้ามั่นใจ “ฉันจะต้องช่วยเธอให้ได้ เธอไม่ต้องกลัวนะกสิณ”
พิมพ์อรมีสีหน้าแววตาแข็งกร้าวว่าถึงยังไงก็ต้องช่วยรักษากสิณเอาไว้ให้ได้
เช้าวันใหม่ พิมพ์อรเปิดประตูเดินนำอยุทธ์เข้ามาในห้องนอนของวนันต์ พอเข้ามาก็เห็นวนันต์นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
“คุณพ่อยังไม่ตื่นเลย พี่อรจะพาผมเข้ามาทำไม” อยุทธ์ถาม
“เพราะพี่อยากให้เธอเห็นสภาพคุณพ่อน่ะสิ” พิมพ์อรจับมือพ่อไว้ด้วยสีหน้าเศร้าๆ “อยุทธ์ คุณพ่อจะอยู่กับเราได้อีกไม่นานแล้วนะ”
อยุทธ์ตกใจมากจึงมองพ่อด้วยความเป็นห่วง
พิมพ์อรหันมาจ้องหน้าอยุทธ์ “เธอรู้มั้ยที่พี่เกลียดเธอ ก็เพราะเธอทิ้งพวกเราไป ในเวลาที่พี่ต้องการเธอที่สุด”
อยุทธ์รู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน
พิมพ์อรลุกขึ้นยืนมาเผชิญหน้ากับอยุทธ์ “เธอเป็นต้นเหตุทำให้พี่ต้องเจอกับเรื่องเลวร้าย” พิมพ์อรมีสีหน้าเจ็บช้ำและน้ำตารื้น “แต่แทนที่คุณพ่อจะโกรธเธอ คุณพ่อกลับคิดถึงเธออยู่ทุกวัน ทุกเวลา” พิมพ์อรน้ำตาเอ่อขึ้นมาท่วมตา “นั่นแหละ คือสิ่งที่ทำให้พี่เกลียดเธอมากที่สุด”
อยุทธ์สีหน้าเศร้าลง “ผมยอมรับผิดทั้งหมดครับ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ วันนั้นผมจะไม่เดินออกไปจากบ้านเด็ดขาด”
พิมพ์อรพูดทั้งน้ำตา “ถ้าเธอสำนึกผิดจริง พี่ขอเธออย่างเดียวก็พอ”
พิมพ์อรทำท่าเหมือนจะคุกเข่าลง
อยุทธ์ตกใจจึงรีบประคองพิมพ์อรไว้ไม่ให้คุกเข่า “พี่อรจะทำอะไร”
พิมพ์อรพูดทั้งน้ำตา “พี่จะกราบขอร้องเธอ พี่ยอมทำทุกอย่าง ขอแค่เธอยอมช่วยชีวิตคุณพ่อเท่านั้น”?พิมพ์อรน้ำตาไหลออกมา
อยุทธ์มีสีหน้าลำบากใจ
พิมพ์อรมองหน้าน้องชายนิ่ง “อยุทธ์ มีแต่กล่องรากบุญเท่านั้นที่จะช่วยคุณพ่อได้ แล้วก็มีแต่เธอเท่านั้น ที่จะช่วยพี่รวบรวมเหรียญได้”
“แต่ผม...”
พิมพ์อรพูดสวนขึ้น “อย่าพูดเหมือนเจติยาอีกคนนะอยุทธ์ ดูคุณพ่อสิดูให้ชัดๆ แล้วถามใจตัวเอง ว่าเธอทนเห็นคุณพ่อต้องตายต่อหน้าต่อตา ทั้งๆที่เธอสามารถช่วยได้ จริงรึเปล่า”
อยุทธ์ค่อยๆหันไปมองวนันต์ อยุทธ์เห็นวนันต์หลับสนิท แม้กระทั่งพวกตนคุยกันขนาดนี้ วนันต์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะฟื้น อยุทธ์มีสีหน้าเคร่งเครียดและลังเลสุดๆ เพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี พิมพ์อรจับตามองอยุทธ์ด้วยสีหน้าลุ้นๆ อย่างแอบมีความหวังว่าจะโน้มน้าวน้องชายได้
อยุทธ์ยืนอยู่ที่ระเบียงด้วยท่าทางกระสับกระส่าย เขาคิดถึงสิ่งที่พี่สาวพูดแล้วก็อดลังเลไม่ได้ ขณะนั้น ชาครก็เดินเข้ามาหาอยุทธ์
“คุณจะกลับเลยรึเปล่า ผมจะให้คนไปส่ง” ชาครถาม
“ไม่ ฉันจะรอคุณพ่อตื่นก่อนแล้วค่อยกลับ” อยุทธ์บอก
ชาครพยักหน้ารับแล้วจะเดินกลับไป
อยุทธ์พูดตามหลัง “พี่อรบอกว่านายหันไปอยู่ข้างคุณเจแล้วเหรอ”
ชาครหันกลับมาคุย “ผมไม่มีทางอยู่ข้างใครทั้งนั้น นอกจากข้างคุณท่านกับคุณอร แต่ที่ผมทำไป เพราะเป็นความต้องการ ของคุณท่าน คุณท่านต้องการจากไปอย่างสงบ โดยไม่ ต้องการให้คุณอรตกเป็นทาสเหรียญอีก”
“แปลก” อยุทธ์ว่า “ฉันเห็นนายทำตามคำสั่งพี่อรทุกอย่างเหมือนหุ่นยนต์ ไม่คิดเลย ว่าจะมีวันที่นายกล้าขัดคำสั่งพี่อรได้”
“ผมทำเพื่อคุณอร ถ้าเราหวังดีกับใครซักคนนึงจริงๆ เราต้องอยากเห็นเค้าทำในสิ่งที่ถูกที่ควร ไม่ใช่ตามใจทุกเรื่อง คุณมีอะไรจะคุยกับผมอีกมั้ย”
อยุทธ์คิดตามที่ชาครพูดก่อนตอบหน้านิ่งๆ “ไม่มี”
ชาครเดินเลี่ยงไป อยุทธ์ถอนหายใจหนักๆ เพราะไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เขาได้แต่ดึงสร้อยที่ห้องเหรียญออกมาจากคอแล้วจับเหรียญที่ห้อยคอตนไว้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
เจติยากำลังคุยโทรศัพท์มือถือด้วยสีหน้าดีอกดีใจ โดยมีนทีนั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ๆ
เจติยาดีใจมาก “จริงเหรอคะคุณต้น มีคนสนใจจริงๆเหรอคะ”
ลาภิณคุยมือถือด้วยความดีใจเช่นกัน
ลาภิณดีใจสุดๆ “จริงสิเจ บริษัทของคุณภาณุเค้ายังไม่ใหญ่มาก เลยต้องการชื่อเสียงเพื่อต่อยอดมากกว่ากำไร เค้าก็เลยสนใจจะรับงานต่อ เออเจ วันนี้คุณภาณุเค้าจะมาคุยรายละเอียดที่บ้าน เจช่วยบอกเด็กให้ทำอาหารเลี้ยงเค้าหน่อยสิ”
เจติยาดีใจมาก “ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวเจลงมือเองดีกว่า จะมากี่โมงคะ” เจติยาฟังอีกฝ่าย “ได้ค่ะ เจจะทำสุดฝีมือเลย” เจติยาฟัง “ค่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ”
เจติยากดวางสาย
“ใครจะมาเหรอพี่เจ” นทีถาม
เจติยาดีใจมาก “คุณต้นหาคนที่จะมารับงานต่อได้แล้ว เดี๋ยวเค้าจะมาคุยงานกันที่บ้านตอนทุ่มนึง”
นทีดีใจมาก “งั้นพี่ต้นก็รอดแล้วสิพี่เจ” นทีนึกขึ้นได้ “เอ้อ แต่วันนี้หมอนัดพี่ไม่ใช่เหรอ”
เจติยาชะงักไปเพราะลืมสนิท แต่เธอก็ตัดใจ “ไม่เป็นไร เลื่อนออกไปก่อนก็ได้ ช่วยคุณต้นรับแขกสำคัญกว่า”
“ผมช่วยพี่เอง”
“งั้นรีบตามมาเลยเดี๋ยวไม่ทัน”
เจติยาและนทียิ้มแย้มสบายใจขึ้นก่อนจะเดินกอดคอกันเข้าครัว
อยุทธ์กำลังเข็นรถพาวนันต์เดินเล่นในสวนช้าๆ โดยมีชาครเดินตามมา
“ช่วงนี้ดูคุณพ่ออ่อนเพลียมากเลยนะครับ นอนวันนึงตั้งหลายชั่วโมง ตื่นแป๊บเดียวแล้วก็นอนต่ออีกแล้ว” อยุทธ์ว่า
วนันต์ยิ้มบางๆ “เวลาของพ่อคงใกล้หมดแล้วล่ะ ร่างกายคงกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการหลับยาว”
อยุทธ์หน้าเสีย “อย่าพูดแบบนี้สิครับพ่อ พวกเราใจเสียหมด”
วนันต์ยิ้มๆ “ใจเสียทำไม ทำใจดีกว่า...” วนันต์ถอนใจออกมาด้วยความหนักใจ “ไม่มีพ่อซักคน ก็คงแยกพี่เราจากไอ้ผีนรกนั่นได้ง่ายขึ้น”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 16 วันที่ 27 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ