อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 18/5 วันที่ 29 ก.ค. 57
ตำรวจเข้าควบคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ แต่แม่นิษฐาตกใจสุดขีดจึงกรี๊ดไม่หยุดด้วยความหวาดกลัวพ่อรีบเข้าไปหาแม่ “ม๊า เป็นไงบ้าง”
แม่ตกใจสุดๆ จนสติแตกจึงกรีดร้องสนั่นก่อนจะช็อกด้วยความกลัวแล้วหมดสติไป
นวัชตกใจมากจึงรีบเข้าไปดู “ม๊าครับ ม๊า”
พ่อนวัชตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
นวัชหันไปสั่งลูกน้อง “เรียกรถพยาบาลเร็ว”
นวัชรีบหันมาดูอาการแม่นิษฐาด้วยความเป็นห่วงเพราะไม่คิดว่าจัดการโจรได้แล้ว
จะเกิดเรื่องนี้ขึ้นแทน
นิษฐาที่สวมผ้าคลุมหัวกำลังตกใจสุดๆ
“แล้วป๊ากับม๊าฉันเป็นยังไงบ้าง”
เจติยากำลังคุยกับนิษฐาด้วยสีหน้าเคร่งเคียด
“ใจเย็นๆแก ป๊าแกปลอดภัยดี ส่วนม๊าตกใจมากก็เลยเป็นลมไป แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว”
นิษฐาเป็นห่วงแม่สุดๆ “ฉันอยากไปเยี่ยมม๊า ตอนนี้ม๊าอยู่ไหน” นิษฐาพยายามจะลงจากเตียง
เจติยาเป็นห่วงเพื่อน “แกยังไม่หายดีเลยนะ อย่าเพิ่งไปเลยฐา”
“ฉันห่วงม๊า ฉันทนอยู่เฉยๆ ยังงี้ไม่ได้หรอกเจ”
นิษฐาจะออกจากห้อง ทันใดนั้นเธอก็เวียนหัวจนเซจะล้ม เจติยาตกใจจึงรีบเข้าไปประคองนิษฐาไว้ไม่ให้ล้ม “ฐา”
นิษฐาเหนื่อยหอบเพราะร่างกายของเธออ่อนแอจนช่วยเหลือตนเองยังไม่ได้
เจติยาเดินมานั่งที่โซฟาด้วยความเหนื่อยอ่อนเพราะระยะหลังมีแต่เรื่องจนเธอรู้สึกอ่อนล้าสุดๆ ทันใดนั้น ลาภิณก็เดินมาที่ด้านหลังแล้วก็นวดขมับให้เจติยา
“อย่าเครียดมากนักนะเจ รักษาสุขภาพด้วย”
เจติยายิ้มบางๆ “ขอบคุณค่ะ คุณต้นเองก็เหมือนกันนะคะ เจเห็นพักนี้คุณต้นไม่ค่อยได้นอนเลย”
ลาภิณพูดหน้าเศร้า “มันจำเป็นน่ะเจ ผมอยากให้เจเดือดร้อนน้อยที่สุด”
เจติยาหน้าเศร้าลง “เจตะหาก ที่ทำให้คุณเดือดร้อน” เจติยาถอนใจออกมา “รวมถึงคนอื่นๆ รอบๆตัวเจด้วย” เจติยารู้สึกผิด “เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเจพยายามขัดขวางไม่ให้เกิดกล่องรากบุญ”
ลาภิณหน้าขรึมลง “ผมเดือดร้อน ไม่เป็นไรหรอกเจ ห่วงแต่คนที่เค้าไม่เกี่ยวข้องด้วยเท่านั้นล่ะ”
เจติยารู้สึกแปร่งๆ กับคำพูดของลาภิณเล็กน้อย
“มันไม่ใช่ทุกคนหรอกนะที่จะคิดถึงความถูกต้องมาก่อนเหมือนกับเรา”
เจติยาหน้าขรึมลงแล้วคิดตามที่ลาภิณพูด
“เจว่าเราสองคนจะทำอะไรเพื่อช่วยพวกเค้าได้บ้างล่ะ”
เจติยาหน้าเครียดก่อนจะหันไปมองลาภิณนิ่ง “ช่วยกำจัดเธอยังไงล่ะกสิณ กำจัดเธอไปซะ ก็จะไม่มีใครต้องเดือดร้อนอีก”
ลาภิณมองเจติยานิ่งอยู่ครู่นึงก่อนจะหัวเราะออกมา ลาภิณหัวเราะชอบใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกลายร่างเป็นกสิณ
กสิณยิ้มแย้ม “ฉลาดมาก เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน”
“ฉันรู้นิสัยคุณต้นดี ไม่ว่าจะเผชิญปัญหาหนักแค่ไหน เค้าจะไม่พูดอะไร ที่ทำให้ฉันเสียกำลังใจเด็ดขาด” เจติยาว่า
กสิณยิ้ม “สรุปว่า ฉันพ่ายแพ้ความรักของพวกเธออีกแล้วสินะ แต่ที่ฉันพูดเมื่อกี๊ ฉันพูดจริงนะ ลองกลับไปคิดดูก็แล้วกัน ว่าเธอจะทนเห็นคนอื่นเดือดร้อนเพราะเธอไปได้อีกนานแค่ไหน ทั้งๆที่เธอสามารถจบปัญหาทุกอย่างได้”
“จบปัญหาตอนนี้ เพื่อรอรับปัญหาใหม่ที่ร้ายแรงยิ่งกว่าน่ะเหรอ”
“รึว่าเธอจะรอให้ทุกคนตายหมดเพราะทิฐิของเธอก็ตามใจนะ” กสิณจ้องหน้าข่มขู่ “เธอเหลือเวลาคิดอีกไม่มากแล้วล่ะเจติยา”
กสิณกลายร่างเป็นควันแล้วก็เลือนหายไป เจติยาหน้าเครียดขรึมพลางคิดถึงสิ่งที่กสิณพูดแล้วทบทวนกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัวเพื่อแก้ปัญหา
เช้าวันใหม่ อยุทธ์เดินมาที่ห้องไอซียู เขากำลังจะเข้าไปเยี่ยมพ่อที่อยู่ในห้อง ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงชาครดังขึ้น
“ถ้าเป็นผม ผมจะไม่เปิดประตูเข้าไปหรอกนะ”
อยุทธ์หันไปตามเสียงก็เห็นชาครยืนห่างเขาไปเล็กน้อย
อยุทธ์ไม่พอใจ “ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้”
“คุณท่านคงไม่อยากช้ำใจกับการกระทำของลูกอย่างคุณอีกแล้ว”
อยุทธ์โมโห “นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้เที่ยวมาคิดแทนพ่อของฉัน”
“ผมพูดความจริง ถ้าคุณจะโกรธแล้วส่งไอ้ผีนั่นมาฆ่าผมอีกก็เชิญเลย”
อยุทธ์นึกไม่ถึง “นี่นายก็ถูกทำร้ายด้วยเหรอ”
ชาครยิ้มเยาะ “อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลย ผมไม่หลงกลลูกไม่ตื้นๆ ของคุณหรอก”
อยุทธ์โมโห “ฉันไม่ได้ส่งกสิณไปทำร้ายใครทั้งนั้น นายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม..”
อยุทธ์ยังพูดไม่จบ ชาครก็เห็นวนันต์ที่นอนอยู่ในห้องไอซียูพลิกตัว
ชาครรู้สึกเหลือเชื่อ “คุณท่าน”
อยุทธ์หันไปมองตามก็เห็นพ่อขยับตัวได้ เขาเลยรีบเข้าไปในห้องทันที โดยมีชาครรีบตามเข้าไปเช่นกัน
อยุทธ์รีบเข้าไปจับมือพ่อ “คุณพ่อครับ ได้ยินที่ผมมั้ยครับ”
วนันต์ค่อยๆลืมตาขึ้น
วนันต์อ่อนเพลียสุดๆ “อยุทธ์”
อยุทธ์ดีใจมาก “ครับ ผมเองครับคุณพ่อ”
วนันต์อ่อนเพลียสุดๆ “ปล่อย ปล่อยพ่อ”
อยุทธ์ได้ยินไม่ถนัดจึงเข้าไปฟังใกล้ๆ “อะไรนะครับ คุณพ่อต้องการอะไรครับ”
วนันต์รวบรวมแรงเต็มที่ “ปล่อยพ่อไป อย่าให้พ่อต้องอยู่ ทนเห็น” วนันต์น้ำตารื้นท่วมตา “ลูก ลูกต้องทำเลวเพื่อพ่ออีกเลย”
อยุทธ์หน้าซีดเผือดเพราะไม่คิดว่าพ่อจะพูดกับตนแบบนี้
ชาครถอนใจหน้าเศร้า “ผมบอกคุณแล้ว”
อยุทธ์ลังเลสับสนไปหมดเพราะแม้จะให้เหตุผลกับตัวเองแค่ไหนแต่ก็ไม่แน่ใจซะแล้วว่าตนกำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง
อยุทธ์เดินเครียดมาถึงล็อบบี้โรงพยาบาลเพราะคิดไม่ตกกับสิ่งที่พ่อพูดและสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ อยุทธ์เดินสวนกับเจติยาที่เพิ่งเข้ามาในโรงพยาบาล แต่อยุทธ์กลับไม่เห็นเจติยาแม้แต่น้อยเพราะมัวแต่คิดเรื่องพ่อ
เจติยาเหลือบเห็นอยุทธ์ “คุณอยุทธ์คะ”
อยุทธ์หันไปมองตามเสียง
“มาเยี่ยมคุณพ่อเหรอคะ”
อยุทธ์หน้าเครียด “ครับ”
เจติยายิ้มบางๆ “โชคดีจริงๆที่เจเจอคุณที่นี่ ขอเจคุยอะไรด้วยหน่อยสิ”
อยุทธ์ถอนใจออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
เจติยาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เจสงสัยอะไรบางอย่างค่ะ ก็เลยจะมาไขข้อข้องใจ ถ้าคุณว่าง เจก็ขอเชิญนะคะ เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับคุณด้วย”
อยุทธ์งงมากว่าเจติยาพูดเรื่องอะไรกันแน่
พยาบาลลึกลับคนเดิมกำลังเดินมาด้วยสีหน้าเครียดๆ พยาบาลเปิดประตูเข้าไปในห้องไอซียูที่วนันต์อยู่
พอเข้าไปดูวนันต์ใกล้ๆ ปรากฏว่ามีเพียงเตียงว่างๆเท่านั้น พยาบาลตกใจจะรีบออกจากห้องไอซียู แต่ไม่ทันแล้วเพราะลาภิณ เจติยา ชาคร อยุทธ์ ที่ซุ่มอยู่เดินล้อมกรอบกันเข้ามา พยาบาลต้องถอยกลับเข้าไปในห้องไอซียู ชาครยืนขวางประตูไม่ให้มีคนเข้าออก
พยาบาลตกใจมากแต่ก็รีบปรับสีหน้าทำเป็นไม่รู้เรื่อง “มีอะไรรึเปล่าคะ”
เจติยายิ้มบางๆ “มีนิดหน่อยค่ะ แต่ฉันว่าเราคุยกันอย่างนี้ดูไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่” เจติยาจ้องหน้าพยาบาลด้วยสีหน้าแววตาจับผิด “เหมือนกำลังใส่หน้ากากหลอกลวงกันอยู่”
พยาบาลรู้สึกเอะใจ ทันใดนั้นเอง เจติยาก็ปราดมาจับมือพยาบาลไว้ทันที พยาบาลตกใจและพยายามจะดึงมือออก ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างขึ้นที่มือของเจติยา ร่างของพยาบาลค่อยๆเปลี่ยนไปจนกลายเป็นพิมพ์อรในที่สุด ทุกคนตกใจ
เจติยาปล่อยมือออกแล้วฉากออกมา “คุยกันแบบนี้ น่าจะดีกว่านะคะคุณพิมพ์อร”
พิมพ์อรหน้าซีดเผือดที่ถูกจับได้ก่อนจะค่อยๆตั้งสติ
ชาครดีใจสุดๆ “คุณอร คุณยังไม่ตายจริงๆ ด้วย”
อยุทธ์ผลักชาครออกไปด้วยความโมโหมาก “พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง ทำไมพี่ต้องหลอกผมด้วย”
พิมพ์อรตั้งสติได้ก็ทำหน้าตาถมึงทึง “ถ้าไม่ทำแบบนี้ เธอก็ไม่ยอมช่วยพี่น่ะสิอยุทธ์ มัวแต่ละล้าละลัง แล้วเมื่อไหร่เราจะช่วยคุณพ่อได้ซะที”
“ไม่ใช่แค่นั้นมั้งครับพี่อร พี่หลอกคุณอยุทธ์ เพื่อดึงคุณอยุทธ์มาเป็นพวก ซึ่งมันก็เท่ากับว่าพี่ได้เหรียญมาตุนไว้ในมือแล้วถึง 2 เหรียญ”
เจติยาพูดเสริมลาภิณ “แล้วคุณยังยืมมือคุณอยุทธ์สู้กับฉันอีก ถ้าเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมาถึงขั้นที่ฉันต้องเสียชีวิต คนที่ฆ่าฉันก็คือคุณอยุทธ์ เจ้าของกล่องรากบุญคนใหม่ก็ยังเป็นคุณอยู่ดี”
พิมพ์อรเงียบกริบที่ถูกแฉจึงเถียงไม่ออก
พิมพ์อรจ้องหน้าเจติยาด้วยสีหน้าแววตาเจ็บแค้น “เธอรู้ได้ยังไง ว่าฉันยังไม่ตาย”
“มันมีพิรุธอยู่สองข้อค่ะ ข้อแรก พี่ผู้กองเป็นคนยิงปืนแม่นมาก ระยะแค่นั้น เค้าไม่น่าพลาด แล้วเค้าก็ยืนยัน ว่าวันนั้นเค้าไม่ได้เล็งไปที่คุณแน่ๆ จนถึงตอนนี้ เค้าก็ยังไม่เข้าใจ ว่ากระสุนปืนมันไปโดนคุณได้ยังไง”
พิมพ์อรถาม “ข้อสองล่ะ”
“วิญญาณคุณสิทธิพรค่ะ”
ภาพตอนที่วิญญาณสิทธฺพรพูดย้อนกลับมา
“วิญญาณผมจะไม่มีวันไปผุดไปเกิด จนกว่าพิมพ์อรกับไอ้ผนรกนั่นจะรับกรรม เพราะฉะนั้น ผมจะสัมผัสได้ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคู่นี้ แต่นี่กลับไม่มีความเปลี่ยนแปลงอะไรเลย คุณเจว่าผิดปกติมั้ยล่ะครับ”
เหตุการณ์ปัจจุบัน พิมพ์อรรู้สึกเกลียดมาก “ขนาดตายแล้วยังสอดไม่เข้าเรื่อง”
“แสดงว่าคนที่เป็นเจ้านายกสิณตัวจริง ยังคงเป็นพี่อร ไม่ใช่คุณอยุทธ์” ลาภิณสรุป
“มันเกือบจะแนบเนียนแล้วนะคะถ้าคุณอรไม่ใจอ่อนมาช่วยคุณชาครให้เป็นพิรุธหลายต่อหลายครั้ง”
ชาครหันไปมองพิมพ์อรด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ
“แต่ผมไม่เข้าใจ ทำไมกสิณถึงได้ช่วยอำพรางพี่อรในคราบนางพยาบาลทั้งๆ ที่พี่ขัดขวางมันกำจัดชาคร”
ทุกคนมองไปที่พิมพ์อร พิมพ์อรนิ่งเงียบไปโดยแอบคิดอยู่ในใจคนเดียว
ภาพในความคิดของพิมพ์อร เธอคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต
พิมพ์อรกำลังคุยกับกสิณอยู่
พิมพ์อรไม่พอใจ “จะให้ฉันหลบไปอยู่เงียบๆอย่างงั้นเหรอะ ทำไมฉันต้องทำถึงขนาดนั้นด้วย แค่แกล้งตายก็มากพอแล้วนะ”
“แต่ถ้าเธอใช้ชีวิตปกติ อยุทธ์ก็ต้องจับได้น่ะสิจ๊ะ ว่าเธอยังไม่ตายจริง” กสิณบอก
พิมพ์อรคิดอยู่นิดนึง “งั้นทำไงก็ได้ ให้ฉันสามารถอยู่ใกล้คุณพ่อได้ ฉันปรากฏตัวไม่ได้นานๆอย่างงี้ ฉันห่วงคุณพ่อ”
กสิณยิ้มบางๆ ทันใดนั้นร่างกายของพิมพ์อรก็เปลี่ยนเป็นพยาบาลทันที
“ฉันจะทำให้ทุกคนเห็นเธอในสภาพนางพยาบาล เธอก็สามารถไปเยี่ยมพ่อเธอได้ตามใจชอบ พอใจแล้วใช่มั้ยจ๊ะ” กสิณยิ้มเย็นๆ
พิมพ์อรในคราบพยาบาลมองดูร่างกายตนด้วยความพอใจ
เหตุการณ์ปัจจุบัน พิมพ์อรหน้านิ่งแล้วพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ฉันไม่จำเป็นต้องบอกแก ฉันไม่ใช่จำเลยของใคร”
ชาครสงสัย “แล้วกสิณจะฆ่าผมทำไม”
“ก็เพราะสิ่งที่เธอพูดกับอยุทธ์น่ะสิ”
ชาครคิดทบทวน “สิ่งที่ผมพูดกับคุณอยุทธ์” ชาครฉุกคิดขึ้น “เรื่องประวัติของผมน่ะเหรอครับ”
“คำพูดของเธอ ทำให้อยุทธ์สับสนมาก กสิณกลัวว่าอยุทธ์จะเปลี่ยนใจก็เลยต้องกำจัดเธอทิ้ง หรือไม่ก็ให้เธอโกรธแค้นอยุทธ์ไปเลย”
อยุทธ์หน้าเครียดขึ้นมา เพราะเขาก็เกือบเปลี่ยนใจเพราะสิ่งที่ชาครเล่าจริงๆ
ลาภิณสงสัย “แต่ที่คุณชาครเล่า มันเหมือนกับว่าคุณชาครโดนปองร้ายหลายครั้งไม่ใช่เหรอครับ ถ้ากสิณยังอยู่ในอำนาจของพี่อร พี่อรก็น่าจะสั่งห้ามกสิณ ไม่ให้ทำร้ายคุณชาครได้นี่ครับ”
พิมพ์อรหน้าเครียดและมีท่าทางกลัวๆ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้
“กสิณไม่ได้อยู่ในอำนาจของคุณพิมพ์อรตั้งแต่ต้นแล้วล่ะค่ะ แล้วเค้าก็ไม่ได้อยู่ในอำนาจของใครด้วย ไม่มีมนุษย์ที่ไหนเป็นนายกิเลส มีแต่กิเลสเท่านั้นที่เป็นนายของมนุษย์” เจติยาหันไปพูดกับพิมพ์อร “ฉันพูดถูกมั้ยคะคุณพิมพ์อร”
พิมพ์อรมีท่าทางกลัวๆ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 18/5 วันที่ 29 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ