อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 16/4 วันที่ 27 ก.ค. 57
นทีคุยอ้อนๆ “วันนี้มีบอลน่ะพี่ ผมขอไปดูบอลกับเพื่อนนะ” นทีฟัง “ร้านแถวๆวิทยาลัยนี่แหละ รับรองว่าไม่กินเหล้า ไม่เล่นพนันเด็ดขาด แต่คงกลับดึกหน่อยนะ” นทีฟังแล้วยิ้มพอใจ “คร๊าบคุณแม่ อย่านอนดึกล่ะ บาย” นทีกดตัดสายนทีหันไปมองภาณุวัฒน์ที่ยืนยิ้มมองเขาอยู่ไม่ห่างนัก
“รายงานตัวผู้ปกครองเรียบร้อยแล้ว”
ภาณุวัฒน์ถามด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อย “เราไปด้วยเพื่อนทีจะไม่หมดหนุกแน่นะ”
“ไม่หรอก สาวกปิศาจเหมือนกัน แมทช์นี้มากับเพื่อนเราก่อนแมทช์หน้าไปกับเพื่อนนายมั่ง”
ภาณุวัฒน์ยิ้มรับ
ภาณุวัฒน์ยิ้มๆ อย่างมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับนที
ลาภิณกำลังกินอาหารพร้อมกับคุยเรื่องงานกับบุญช่วยไปด้วย
“ผมเห็นใจคุณนะ” บุญช่วยว่า “เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้รองนั่ง แต่ต้องเอากระดูกมาแขวนคอแท้ๆ ใช้หนีแทนมหาศาล”
“เพราะยังงี้ล่ะครับ ผมถึงอยากขอความเห็นใจจากท่าน ไม่ทราบว่าท่าน พอจะเลื่อนเวลาส่งมอบโครงการออกไปได้มั้ยครับ ผมจะพยายามหาคนมาทำโครงการของท่านต่อให้เสร็จให้ได้เร็วที่สุด” ลาภิณบอก
บุญช่วยคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ผมอยากช่วยคุณนะ เพราะคุณกับภรรยาคุณช่วยผมเรื่องหลินเอาไว้มาก” บุญช่วยมีสีหน้าหนักใจ “แต่ผมคงขยายเวลาให้ได้เดือนเดียวเท่านั้นแหละ”
ลาภิณหน้าเสีย “เดือนเดียว”
“ผมช่วยได้แค่นี้จริงๆ โครงการนี้มันใหญ่มาก ถ้าเสียหายไป มันไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่จะเดือดร้อน”
ลาภิณซึมลงไปทันที “ครับ ผมเข้าใจครับ”
จอโทรทัศน์ขนาดใหญ่ฉายภาพการแข่งฟุตบอลของแมนยูฯ กับทีมอื่น โดยเป็นจังหวะที่แมนยูฯ เสียประตูแรก นที ภาณุวัฒน์ กับเพื่อนๆ หน้าเจื่อนและจ๋อยไปตามๆกัน ลูกค้าที่กำลังเมาอีกโต๊ะยืนเฮกันลั่นและส่งสายตาเย้ยและถากถางมาทางโต๊ะนที นที ภาณุวัฒน์ กับเพื่อนๆ เหล่มองไปทางโต๊ะนั้นเล็กน้อย
ลาภิณเดินซึมๆ แบบหมดอาลัยตายอยากเข้ามาในบ้าน ขณะเดินผ่านห้องน้ำชั้นล่างเขาก็ได้ยินเสียงคนกำลังอาเจียนอยู่ในห้องน้ำที่ไม่ได้ปิดประตู ลาภิณมองเข้าไปเห็นเจติยากำลังอาเจียนอยู่เลยเดินเข้าไปลูบหลังให้
เจติยาบ้วนน้ำ ลาภิณส่งกระดาษทิชชูให้
“ขอบคุณค่ะ”
ลาภิณเป็นห่วง “ไม่สบายเหรอเจ ไปหาหมอมั้ย”
เจติยายิ้มบางๆ “เจไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ” เจติยาเดินนำออกไปจากห้องน้ำ
ลาภิณเดินตามพร้อมกับพูด “ไม่เป็นไร แล้วจะอ้วกแบบนี้ได้ยังไง” ลาภิณไม่สบายใจและเป็นห่วง “เครียดเรื่องผมรึเปล่า”
เจติยาส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอกค่ะ”เจติยาอึกๆอักๆ เพราะไม่รู้จะบอกตอนนี้ดีมั้ย “คือเจ...”
ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์มือถือของเจติยาที่วางไว้อยู่ตรงเคาน์เตอร์ก็ดังขัดขึ้นขัดจังหวะพอดี เจติยาเลี่ยงไปรับสายแทนเพราะยังลังเลว่าจะบอกตอนนี้ดีหรือไม่
เจติยารับมือถือ “ว่าไง จะกลับรึยัง” เจติยาฟังอีกฝ่ายแล้วก็ตกใจมาก “โดนตำรวจจับ” เจติยาร้อนใจเพราะเป็นห่วงน้องชายมาก “เกิดเรื่องอะไรเหรอนที”
นที ภาณุวัฒน์ และกลุ่มเพื่อน รวมทั้งกลุ่มลูกค้าที่เมานั่งเรียงกันจ๋อยๆ แต่ละคนมีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวกันไปไม่น้อยจากการทะเลาะวิวาทชกต่อยกัน ลาภิณกับเจติยารีบเข้ามาในโรงพักด้วยความร้อนใจ แล้วจึงรีบเข้าไปหานทีทันที
เจติยาเป็นห่วง “นที เป็นยังไงบ้าง”
นทีรีบแก้ตัว “แต่ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มก่อนนะพี่เจ”
คู่กรณีโวยวาย “เชียร์บอลกวนตีนขนาดนั้น ยังบอกไม่ได้เริ่มอีกเหรอ”
นทีโวยสวน “ใครกันแน่วะ”
ทั้งสองฝ่ายเริ่มโวยวายกันขึ้นมาอีก
ตำรวจปรามเสียงดัง “เงียบๆหน่อย อยู่นอกกรงดีๆไม่ชอบใช่มั้ย จะได้ส่งกลับเข้าไปอยู่ข้างใน”
ทุกคนพากันจ๋อยไปหมดโดยไม่มีใครกล้าหืออีก
พอน้องปลอดภัยเจติยาก็ดุทันที “ไหนบอกว่าดูบอลเฉยๆไง แล้วนี่อะไร ตกลงกินเหล้าใช่มั้ย”
นทีเซ็ง “ผมไม่ได้กินนะพี่เจ เป่าวัดแอลกอฮอล์ได้เลย”
ลาภิณหันไปพูดกับตำรวจ “น้องผมยังเป็นผู้เยาว์อยู่ ผมขอเสียค่าปรับแล้วพากลับเลยได้มั้ยครับคุณตำรวจ”
“ได้ครับ” ตำรวจบอก
ลาภิณกำลังจะเดินตามตำรวจไป ทันใดนั้น ภาณุก็เดินหน้าเครียดขึ้นมาที่โรงพักก่อนจะตรงมาที่ภาณุวัฒน์ทันที
ภาณุวัฒน์ลุกขึ้นยืนหน้าเสีย “พ่อ...”
ภาณุตบหน้าภาณุวัฒน์จนหน้าหันทันทีด้วยความโกรธจัด ทุกคนพากันเงียบกริบเพราะไม่คิดว่าภาณุจะทำกับลูกขนาดนี้ ภาณุวัฒน์หันไปมองพ่อน้ำตาคลอด้วยความเสียใจและอับอาย แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรแม้แต่คำเดียว นทีชำเลืองมองหน้าภาณุวัฒน์ด้วยความรู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ
นทีเดินนำลาภิณกับเจติยากลับเข้ามาในบ้าน
นทีสยดสยอง “พ่อไอ้วัฒน์นี่โหดชะมัดเลย พี่เจเลยดูเป็นนางฟ้าไปเลย”
เจติยาทำหน้าดุใส่ “นึกว่าพี่ไม่อยากตีเรารึไง” เจติยาหมั่นไส้ “ไม่กินเหล้า ไม่พนัน แต่ไปชกต่อยแทน” เจติยาเงื้อมือจะตี “มันน่าฟาดมั้ยเนี่ย”
นทีรีบฉากหลบเพื่อหนีไปห่างๆ “มันไม่ใช่ความผิดผมนะพี่ ไอ้พวกนั้นมันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน”
“เค้าเริ่ม แล้วเราต้องตอบโต้รึไง อยู่เฉยๆ ก็ได้” เจติยาว่า
“ผมก็ไม่ได้ตอบโต้นะพี่ คนที่โต้คือไอ้วัฒน์ตะหาก”
เจติยาไม่อยากจะเชื่อ “ภาณุวัฒน์เนี่ยนะ โยนความผิดให้เพื่อนรึเปล่า”
นทีโวยวาย “เห็นผมเป็นยังไงเนี่ยพี่เจ ผมเคยทำนิสัยอย่างงั้นเหรอ”
ลาภิณรีบเข้ามาช่วยห้ามทัพ “ดึกแล้ว อย่าทะเลาะกันเลย แยกย้ายไปนอนดีกว่า ง่วงแล้ว”
เจติยาทำหน้าบึ้งตึง “คุณต้นก็ชอบเข้าข้างนทีตลอด อีกไม่นานหรอกเดี๋ยวได้กลับไปเล่นพนันบอลอีก”
นทีไม่พอใจ “ผมบอกว่าเลิกก็เลิกสิพี่เจ ผมรู้ว่าพวกพี่กำลังมีปัญหา พี่ต้นก็เครียดเรื่องงาน” นทีหลุดปาก “พี่เจก็ท้อง แล้วผมจะไปก่อเรื่องเพิ่มอีกได้ไง”
เจติยาถลึงตาดุใส่นที ส่วนนทีตกใจมากที่หลุดปากออกไป
ลาภิณอึ้งๆ แล้วหันไปมองเจติยาแบบไม่อยากจะเชื่อ “เจท้องเหรอ”
เจติยาหน้าเจื่อนไปเพราะพูดอะไรไม่ออก ในขณะที่นทีหน้าเสียที่พลั้งปากพูดออกไปจนได้
ลาภิณกำลังคุยกับเจติยาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
เจติยาหน้าจ๋อย “เจเห็นคุณกำลังเครียดน่ะค่ะ แล้วคุณก็เคยพูดว่าไม่มีลูกตอนนี้ก็ดี เพราะไม่รู้อนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง”
ลาภิณหน้าเครียด “เจก็เลยไม่บอกผมว่าท้อง”
“ไม่ใช่ไม่บอกค่ะ แต่เจกำลังหาเวลาที่เหมาะสม” เจติยาหน้าเศร้าลง “ถ้าเจบอกไปแล้วคุณต้นไม่ดีใจ เจคง...”
ลาภิณพูดเสริมขัดขึ้นมาทันที “ผมจะไม่ดีใจได้ยังไง” ลาภิณจับมือเจติยาไว้ “เค้าเป็นลูกของเรานะเจ” ลาภิณสวมกอดเจติยาเอาไว้ “เค้าจะเป็นกำลังใจสำคัญ ที่ช่วยเราให้มีแรงสู้ ผ่านเวลาแย่ๆ ตอนนี้ไปได้”
เจติยาสวมกอดลาภิณ “เจขอโทษค่ะ เจคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้”
ลาภิณปลอบใจ “คนท้องก็เงี้ย ผมให้อภัย ฮอร์โมนมันเปลี่ยน”
เจติยาหมั่นไส้จึงผละตัวออกมา “ทำมารู้ดี”
ลาภิณยิ้มแย้มก่อนจะก้มมองท้องเจติยา “ไหนขอผมจับลูกดิ้นหน่อยสิ”
เจติยาขำๆ “ยังไม่เดือนเลยคุณ”
“ทำไมท้องแห้งงี้ล่ะ กินเยอะๆ หน่อยสิ เดี๋ยวลูกผมไม่แข็งแรง” ลาภิณนึกสนุก “ฟังเสียงเค้าก็ได้”
ลาภิณแนบหูกับท้องเจติยา
เจติยาขำๆ ปนจั๊กจี้ “ไม่เอาค่ะคุณต้น จั๊กจี๋” เจติยาขำๆ แล้วจะหลบ
ลาภิณยิ่งแกล้งจะเอาหูแนบท้องเจติยาให้ได้
พิมพ์อรจับมือกสิณเพื่อมองดูเหตุการณ์ต่างๆของลาภิณกับเจติยา
พิมพ์อรปล่อยมือจากกสิณแล้วก็ซึมลงไปเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเจติยาท้อง เธอเหยียดปากหมั่นไส้ “คลื่นไส้”
กสิณยิ้มบางๆ “เมื่อเธอตัดใจสละลาภิณเพื่อคุณพ่อของเธอแล้ว เค้าจะมีลูกหรือไม่ ก็ไม่สำคัญแล้วนี่จ๊ะ”
พิมพ์อรเชิดหน้านิ่ง “ใช่ ขอแค่คุณพ่ออยู่กับฉัน ต่อให้ฉันต้องสูญเสียทุกคนไป ฉันก็ไม่สนใจ”
“ดีแล้วล่ะจ้ะที่เธอคิดได้อย่างนี้ ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยชีวิตพ่อเธอให้ได้” กสิณบอก
ขณะนั้น ชาครก็เดินเข้ามาในห้อง
“แล้วจะต้องแลกเปลี่ยนกับอะไรบ้างล่ะ ที่สำคัญ คุณท่านจะอยู่ได้อีกกี่ปี เพราะถึงยังไงทุกคนก็ต้องตายอยู่ดี”
กสิณยิ้มบางๆ “สงสัยฉันจะลืมตัวไปหน่อย เธอถึงเห็นแล้วก็ได้ยินเสียงฉันได้นะชาคร”
ชาครหัวเราะเล็กน้อย “ไม่ใช่ลืมตัวหรอก แต่เป็นเพราะเจติยาชำระเหรียญจนพลังเธอเหลือน้อยแล้วตะหาก ถึงไม่สามารถควบคุมทุกอย่างได้เหมือนเมื่อก่อน”
กสิณจ้องหน้าชาครด้วยความเกลียดชังและไม่พอใจที่ชาครรู้ทันตนแบบนี้
พิมพ์อรไม่พอใจ “พูดมากไปแล้วนะชาคร แล้วนี่ทำไมถึงยังไม่กลับบ้านเธออีก”
“นับแต่วันนี้ คุณท่านให้ผมพักอยู่ที่นี่ครับ” ชาครมองหน้ากสิณ “เผื่อมีอะไร จะได้ช่วยเหลือกันทัน”
กสิณยิ้มเหี้ยมเพราะถึงพลังตนจะลดน้อยลงแต่ก็ไม่เคยเห็นชาครอยู่ในสายตา
พิมพ์อรหงุดหงิด “คนอื่นขัดขวางฉัน ฉันพอเข้าใจ แต่ฉันไม่เคยเข้าใจเลย ว่าทำไมคุณพ่อถึงต้องขวางฉันด้วย ทั้งๆที่ฉันทำทุกอย่างไปก็เพื่อช่วยท่านแท้ๆ”
“ผมว่าคุณอรเข้าใจนะครับว่าทำไม เพียงแต่คุณอรไม่ยอมรับมากกว่า”
พิมพ์อรหงุดหงิด “ถึงสิ่งที่ฉันทำ มันจะไม่ถูกใจคุณพ่อ แต่ฉันก็ทำไปเพราะรักคุณพ่อ ต้องการให้คุณพ่ออยู่กับฉัน มันผิดมากนักรึไง”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 16/4 วันที่ 27 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ