อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 8/3 วันที่ 21 ก.ค. 57
แพรวดาวชะงัก เงยหน้าขึ้นสบตาทาเคชิ ทั้งสองประสานสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักซึ่งกันและกัน ทาเคชิโน้มหน้าเข้าหาแพรวดาว เหมือนต้องมนต์ กำลังจะจูบ ริวเลื่อนประตูเปิดเข้ามาท่าทางงัวเงียเหมือนเพิ่งตื่นนอน ชะงัก ตาโต เมื่อเห็นทาเคชิกับแพรวดาวกำลังจะจูบกัน“โอ๊ะโอ...หน้าตาดี มีเสน่ห์ แต่ผิดคิวว่ะไอ้ริว”
แพรวดาวรีบผละตัวจากทาเคชิ ก้มหน้าก้มตาเดินเลี่ยงออกไปด้วยความอาย ทาเคชิจ้องริวอย่างอารมณ์เสีย ที่เข้ามาขัดจังหวะ ริวยิ้มแหยๆ
“แหะ ๆ ปรกติฉันก็เข้าออกห้องแกทุกวัน”
“ปรับตัวซะ จะได้ไม่โผล่มาเป็นก้าง”
ทาเคชิรีบเดินตามแพรวดาวออกไป
“คร้าบ...โซเรียว ฉันไม่มีเมียมั่งให้มันรู้ไป”
“เมีย พูดแล้วคันปาก ยิก ๆ หรือจะเป็นคำอาถรรพ์ของเรา บรื๋อ...”
ริวเกาปากตัวเองไป ขนลุกไป
แพรวดาวเดินชมบริเวณบ้านโอะนิซึกะด้วยความแปลกตา และชื่นชอบ คัตสึกับเซกิ เดินสวนมา หยุดก้มศีรษะทักทาย แพรวดาวรีบก้มศีรษะรับ เดินมาได้อีกนิด เจอลูกน้องโอะนิซึกะอีก 3 คนยืนอยู่ ลูกน้องทั้งสามรีบก้มศีรษะแสดงความเคารพ แพรวดาวก็ก้มศีรษะตอบ เธอเดินมาหยุดมองสวนสวย ยังคงไม่สบายใจ
“ทำใจให้สบาย อีกสักพักคุณก็ชิน”
ทาเคชิเข้ามายืนเคียงข้างมองสวนสวยเบื้องหน้า
“ผมให้จัดเสื้อผ้าข้าวของคุณไว้ในห้องผม”
“คุณป้ามาซาโกะรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ คนทั้งเมืองก็คงรู้แล้วว่าฉันเป็นภรรยารองของคุณ”
“คุณไม่สบายใจเรื่องนี้”
“วัฒนธรรมบ้านฉัน ไม่สนับสนุนให้แย่งคนรักของคนอื่นค่ะ”
“ผมเต็มใจรักคุณหมดหัวใจเอง”
แพรวดาวเศร้า ยังคงรู้สึกผิด ทาเคชิจึงตัดบทเปลี่ยนเรื่อง
“ต่อไปนี้จะมีครูมาสอนมารยาท จัดดอกไม้ ชงชา และศิลปะฟ้อนรำให้กับคุณ”
แพรวดาวตกใจ
“ฉันต้องเรียนหมดเลยเหรอคะ”
“โอคุซังต้องรู้ทุกอย่าง โดยเฉพาะการเปลี่ยนเสื้อผ้า...และคอยถูหลังให้ผมเวลาอาบน้ำ” ทาเคชิอมยิ้มพูดนิ่งๆ
“ถูหลังให้คุณ” แพรวดาวชะงัก
ทาเคชิพยักหน้าขรึม
“สามีภรรยาก็ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กัน ถูหลังให้กันเวลาอาบน้ำ”
“ไม่เคยได้ยินว่าผู้ชายก็ต้องทำให้ผู้หญิง” แพรวดาวงง
“ผมยินดีบริการคุณเป็นพิเศษ”
ทาเคชิอมยิ้ม ขำที่แกล้งอำเธอได้ แพรวดาวค้อนตามองเขาด้วยความหมั่นไส้
หน้าบ้านพักโคจิ...ทาโร่ถือดาบไม้ซ้อมเคนโด้กับต้นไผ่หน้าบ้าน ครั้งแรกฟาดเต็มน้ำหนักจนต้นไผ่สะเทือน เขาพยายามสลัดภาพแพรวดาวออกไป ด้วยการหมุนตัว ตวัดดาบไม้ฟาดกับต้นไผ่อีกครั้ง เขาหมุนตัวหันหลัง ควงดาบไม้ตวัดฟาดต้นไผ่สามต้นที่อยู่ด้านหลัง ด้วยความสับสนในความรู้สึกตัวเอง จนต้นไม้เอนเอียงตามแรงฟาด เสียงดังสนั่น ทาโร่เอาดาบไม้ยันกับพื้น หยุดยืนอย่างเหนื่อยหอบ พยายามตัดใจ โคจินิ่งมองลูกชาย ถอนใจด้วยความเป็นห่วง
ห้องทานอาหารบ้านโอะนิซึกะ...ทาเคชิพาแพรวดาวนั่งอยู่ที่โต๊ะทานอาหาร สักพักริวก็เดินเข้ามาในสภาพที่เพิ่งตื่นนอนเหมือนเมื่อครู่ ยังไม่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แพรวดาวหันมองริว งง ๆ ไม่อยากเชื่อสายตา
“ไม่ต้องแปลกใจ ริวมันหล่อแค่ตอนอยู่ต่อหน้าสาว ๆ”
“ถ้าสาวสวยตรงนี้ไม่มีเจ้าของก็ไม่แน่” ริวยิ้มเย้าแหย่
ทาเคชิรีบโอบเอวแพรวดาว เป็นเชิงหวง
“อ๊ะ ข้าวใหม่ปลามัน กอดกันไม่ห่าง” ริวแซว
แพรวดาวจะแก้ตัว
“ไม่ใช่ค่ะ เราแค่...”
“รักมากหวงมาก ไม่อยากห่างกันสักวินาที”
ทาเคชิแทรก ดึงตัวแพรวดาวเข้ามาโอบกอดและหอมแก้ม ริวตาโต
“โหย... อิ่มรักขนาดนี้ ไม่ต้องกงต้องกินกันแล้วข้าว”
แพรวดาวสะดุ้ง จะขัดขืน แต่ทาเคชิแอบกระซิบบอกแพรวดาวเบา ๆ ย้ำเรื่องตบตาทุกคน
“อย่าลืมสิ...ต่อหน้าทุกคน คุณคือโอคุซังของผม”
แพรวดาวชะงัก จำใจยอมให้ทาเคชิกอดอยู่อย่างนั้น ไอโกะปราดเข้ามาเห็นทาเคชิกอดแพรวดาวอยู่ ไอโกะถึงกับเลือดขึ้นหน้า กรีดร้องลั่นบ้าน
“อ๊าย....นังหน้าด้าน”
ไอโกะปรี่เข้าไปกระชากดึงตัวทาเคชิกับริวออกจากแพรวดาว โดยที่ทั้งคู่ไม่ทันตั้งตัว ก่อนเงื้อฝ่ามือตบหน้าแพรวดาวด้วยความโมโห สุดแรง จนคว่ำไปทางหนึ่ง
“โอ๊ย”
“เซโกะ” ทาเคชิตกใจ
“นังผู้หญิงชั้นต่ำ”
ไอโกะตามไปจิกกระชากผมแพรวดาวขึ้นมา แล้วตบอีก
“แกแย่งทาเคชิของฉัน”
แพรวดาวล้มไป ไอโกะตามไปบีบคอแพรวดาว กระชากลากทึ้งด้วยด้วยพิษรักแรงหึงสุด ๆ
“ฉันจะฆ่าแก”
ไอโกะบีบคอแพรวดาวแน่น จนแพรวดาวสำลัก หายใจไม่ออก ทาเคชิกับริวรีบพุ่งเข้าไปช่วยกันกระชากตัวไอโกะกับแพรวดาวแยกจากกัน ยื้อกันไปมา
“หยุดนะไอโกะ”
“ไม่”
“ผมบอกให้หยุด”
ทาเคชิคว้าข้อมือไอโกะแล้วบีบแน่นด้วยความโกรธ ไอโกะร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด
“อ๊าย...ไอโกะเจ็บนะ”
ริวกับทาโร่วิ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี ริวช่วยประคองแพรวดาวที่มีสีหน้าตื่นตระหนก ลุกขึ้น ทาเคชิสั่งทาโร่
“ดูแลโอคุซังด้วย อย่าให้ใครทำร้ายเธอได้เด็ดขาด”
“ครับ โซเรียว”
ทาโร่รับคำ แล้วรีบเข้าไปช่วยประคองแพรวดาวออกไป ไอโกะโวยวาย
“ทาเคชิเรียกนังนั่นว่าโอคุซัง ไอโกะไม่ยอมนะ อ๊าย...”
“เลิกบ้าสักที อย่ามาแสดงมารยาทแย่ ๆ ที่นี่” ทาเคชิตะคอก
ทันใดนั้นเสียงริกิดังขึ้น
“แล้วการรับผู้หญิงอื่นเข้ามาอยู่ในบ้าน เป็นมารยาทที่ดีแล้วเหรอ”
ทาเคชิชะงัก หันไปเห็นริกิกับซาโตชิตามเข้ามา ริกิ ซาโตชิ จ้องทาเคชิด้วยสายตาเดือดดาลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
สวนหลังบ้านโอะนิซึกะ...แพรวดาวนั่งน้ำตาคลอ ทั้งตกใจและรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทาโร่เอาน้ำชามายื่นให้
“จิบสักนิด เผื่อจะดีขึ้นครับ”
“ไม่มีอะไรล้างความรู้สึกผิดในใจฉันได้หรอกค่ะ ฉันเหมือนเป็นผู้หญิงไม่ดี แย่งคู่หมั้นคู่หมายคนอื่น”
ทาโร่วางถ้วยน้ำชา แล้วล้วงผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อยื่นให้แพรวดาว
“อย่างน้อยผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ก็เช็ดน้ำตาให้โอคุซังได้”
ทาโร่ยิ้มให้แพรวดาวอย่างห่วงใย แพรวดาวมองผ้าเช็ดหน้า ก่อนรับไป
“ขอบคุณค่ะ”
“ไม่ต้องกลัวนะครับ โซเรียวไม่ยอมให้ใครทำร้ายโอคุซังแน่นอน”
แพรวดาวมองเข้าไปในบ้าน สีหน้าไม่สบายใจ
ในห้องรับแขก บ้านโอะนิซึกะ...ทาเคชิและริวนั่งอยู่ด้านที่นั่งของเจ้าของบ้าน ริกินั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ส่วนโคจินั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง
“บอกว่าจะไม่มีงานแต่งจนกว่าจะแก้แค้นให้อิจิโร่ แต่ไม่ทันไรก็มีเมียเก็บแล้ว” ริกิต่อว่า
“เซโกะเป็นแค่โอคุซัง ส่วนตำแหน่งนายหญิงยังเป็นของไอโกะเหมือนเดิม” ทาเคชิเสียงเข้ม
“ทำแบบนี้เท่ากับหยามเกียรติมิซาว่า”
“ผู้หญิงของผมถูกเคนอิจิรังแก ผมปกป้องเธออย่างที่ลูกผู้ชายต้องทำ”
“ช่วยแล้วก็ส่งกลับไทยสิ จะเอามาเป็นเมียรองทำไม”
“เธอได้ทุนมาเรียนที่นี่ อีกหนึ่งปีถึงจะจบ ไม่มีที่ไหนปลอดภัยสำหรับเธอนอกจากที่นี่”
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 8/3 วันที่ 21 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ