อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 14 วันที่ 27 ก.ค. 57
“ใครทำร้ายคุณ ก็เหมือนทำร้ายหัวใจผม...ผมจะสืบให้รู้ความจริง ถ้าเป็นฝีมือไอโกะ การหมั้นจะถูกยกเลิกทันที”“แต่คุณต้องทำตามสัญญา เพื่อรักษาเกียรติให้โอะนิซึกะนะคะ”
ทาเคชิอึ้งไปนิด ขบกรามแน่นอย่างตัดสินใจเด็ดขาด
“คำพูดของโซเรียวคือคำศักดิ์สิทธิ์ แต่ถ้าไอโกะร่วมมือกับเคนอิจิจับตัวคุณ โอะนิซึกะกับมิซาว่าจะต้องขาดกัน”
แพรวดาวไม่สบายใจ แต่ก็ไม่กล้าคัดค้านความตั้งใจของทาเคชิ
โกดังเก็บสินค้าของมิซาว่ายามค่ำคืน...ประตูโกดังเปิดออก จูโร่เดินนำชายคนหนึ่งเข้ามาภายใน เคนอิจิหยุดยืนอยู่ด้านหลังจูโร่หน้าโต๊ะทำงานที่มีริกินั่งอยู่ จูโร่รีบเลี่ยงออกไปอย่างรู้หน้าที่ ริกิเงยหน้าสบตาเคนอิจิ แววตาแค้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าเรียบ นิ่งมาก เคนอิจิจ้องตอบก่อนก้าวไปประจันกับริกิ เอ่ยด้วยน้ำเสียงยียวน กวนประสาท
“ฝีมือลูกน้องมิซาว่าคงทำให้ผิดหวัง ถึงต้องเรียกใช้ผม”
“ผมแค่รับคำสั่ง แต่คนบงการทั้งหมดคือท่าน”
ริกิตบโต๊ะปัง ยกนิ้วชี้หน้าหน้าเคนอิจิ โกรธสุดขีด
“อย่าบังอาจพูดกับฉันแบบนี้ ถ้าฉันไม่เก็บแกมาเลี้ยง แกก็คงเป็นแค่ขอทานหรืออันธพาลข้างถนน”
เคนอิจิหน้าตึง ไม่พอใจที่ถูกลำเลิกบุญคุณ
“ท่านสร้างผมขึ้นมาเพื่อทำลายโอะนิซึกะ สั่งให้ผมลอบฆ่าท่านอิจิโร่จนพ่อแม่ของริวรับเคราะห์ตายแทนเมื่อสิบสามปีก่อน ให้ผมลอบวางระเบิดฆ่าท่านอิจิโร่กับครอบครัว ให้ผมออกนอกหน้าค้าสิ่งผิดกฎหมายในเมืองนี้แล้วมาเอาส่วนแบ่งไปสบาย ๆ ที่ผมยอมทำทั้งหมดนี่...ไม่ใช่เพราะเห็นแก่บุญคุณของท่านเหรอ”
“ไอ้ขี้ครอกอย่างแก ต้องเป็นหนี้บุญคุณฉันจนวันตาย”
เคนอิจิหรี่ตามองริกิ พยายามข่มความไม่พอใจ ก่อนเป็นฝ่ายยั่วยุอารมณ์ริกิบ้าง
“คุณหนูไอโกะสุดที่รักของผมสบายดีไหมครับ”
ริกิเดือดพล่าน
“อย่าพูดถึงลูกสาวฉัน”
“ผมกับคุณหนูไอโกะลึกซึ้งเกินกว่าจะพูดกันแล้วครับ”
ริกิสั่งเสียงเหี้ยม
“หุบปากของแกเดี๋ยวนี้”
“ยอมรับความจริงเถอะครับ...ป่านนี้คุณหนูไอโกะอาจกำลังตั้งท้องลูกผมแล้วก็ได้”
ริกิหมดความอดทน ปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อเคนอิจิ แล้วชกเปรี้ยงไปหนึ่งที
“ไอ้สารเลว แกหลอกลูกฉัน”
“ผู้หญิงมาเสนอตัวให้ถึงที่ ใครจะกล้าปฏิเสธ” เคนอิจิแอ่นอกรับอย่างไม่สะท้าน “ถ้าอยากให้ผมรับผิดชอบ ผมก็ยินดีแต่งงานกับคุณหนูไอโกะ”
“ฉันจะถือว่ามันเป็นความโง่ของลูกสาวฉันเอง”
ริกิปล่อยมือจากเคนอิจิด้วยการผลักออกไป จ้องมองด้วยความเกลียดชัง เคนอิจิกระหยิ่มยิ้มอย่างไม่รู้สึกรู้สา ดวงตาฉายแววสะใจ
ริกินั่งนิ่งอยู่เบาะหลังรถหน้าเคร่งขรึมเต็มไปด้วยความแค้นที่คุกรุ่นในใจ จูโร่ขับรถ มองริกิผ่านกระจกมองหลัง
“เคนอิจิแข็งข้อกับท่านมากขึ้นเรื่อย ๆ”
“สุนัขรับใช้...เลี้ยงให้ดียังไงมันก็เป็นได้แค่สุนัข”
ริกิเงยหน้าขึ้นสบตาจูโร่ น้ำเสียงเย็น
“กำจัดโอะนิซึกะได้เมื่อไหร่ ฉันไม่เก็บมันไว้เป็นเสี้ยนตำเท้าตัวเองหรอก”
ริกิหน้าอำมหิต
วันใหม่...ทาเคชิพาแพรวดาวมาเที่ยวชมปราสาทหรือที่ท่องเที่ยวอื่นๆ โดยมีทาโร่ คัตสึ เซกิ คอยติดตามไม่ห่าง...แพรวดาวอ่านแผ่นพับที่ได้รับแจก แล้วหยุดชมประตูป้อมปราการ โดยมีทาเคชิคอยอธิบายรายละเอียดของสถานที่นี้ แพรวดาวพยักหน้า รับฟังด้วยความสนใจ
ทาเคชิประคองมือแพรวดาว เดินชมความสวยงามของหมู่บ้าน เธอชมความสวยงามในตัวบ้านด้วยความทึ่ง โดยมีทาเคชิประคองกอดเดินคู่ไปด้วยกัน แพรวดาวเริ่มเมื่อยขา ทำท่าล้า ๆ เดินไม่ไหว ทาเคชิจึงช่วยประคองหาที่นั่ง แล้วเขาจึงก้มลงนวดขาให้อย่างนิ่มนวล แพรวดาวซาบซึ้งและมีความสุขมาก คัตสึกับเซกิสะกิดกันมองเจ้านายทั้งสองด้วยความอิจฉา ทาโร่นิ่งมองแพรวดาวกับทาเคชิด้วยความสับสน...ดีใจที่เห็นความรักของทั้งคู่เบ่งบาน แต่ก็ใจหายเมื่อรู้ว่าแพรวดาวกำลังจะจากไป
ในร้านขายผ้าตัดชุดกิโมโน...ทาเคชิพาแพรวดาวมาดูการย้อมผ้าแบบโบราณ และการเพนต์บนผืนผ้า เธอเดินดูผ้าสวย ๆ แต่ละชิ้นที่ตั้งโชว์ด้วยความชื่นชม แต่ก็นึกขยาดเมื่อเห็นราคาผ้าผืนหนึ่งมี
ราคาสูงมาก ทาเคชิเดินเข้ามาเคียงข้าง
“ชอบผ้าผืนไหนเป็นพิเศษ ผมจะซื้อให้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ชุดกิโมโนของคุณแม่คุณสวย ๆ มากมาย ใส่ออกงานได้อีกอีกเยอะ”
แพรวดาวชะงัก เมื่อเจ้าของร้านนำผ้าใส่กล่องมายื่นให้ทาเคชิ ก้มศีรษะอย่างนอบน้อม แล้วถอยตัวออกไป ทาเคชิยื่นกล่องผ้าสีส้มเพนท์รูปดอกไม้สีสด ให้ แพรวดาวถอนใจเอือมที่ห้ามทาเคชิไม่ได้แต่ก็ถูกใจผ้าที่เขาเลือกให้
“ให้ของขวัญฉันเนื่องในโอกาสอะไรคะ”
“สำหรับคนน่ารักที่จะมาอาบน้ำกับผมเย็นนี้”
แพรวดาวเขินๆ
“ใครบอกว่าฉันจะอาบน้ำกับคุณ”
“โธ่...คิมิที่รักจ๋า...ผมสัญญาว่าจะไม่ดื้อไม่ซนนะจ๊ะ”
แพรวดาวทำหูทวนไม่สนใจเดินหนี แกล้งเขา ทาเคชิตามไปออดอ้อน ทั้งสองมีความสุขและอบอุ่น
ในตลาดคึกคักด้วยผู้คนที่เดินจับจ่ายซื้อของกันมากมาย ริวกับโคจิเดินตรวจความเรียบร้อยในตลาดตามลำพัง โดยไม่ได้ให้ลูกน้องติดตามมาด้วย
“ท่านโอะซะมุได้ข้อมูลมาว่าคนร้ายสองคนที่ลอบยิงโซเรียว เป็นมือปืนรับจ้างมาจากเมืองอื่น”
“ถ้างั้นคนร้ายตัวจริงก็เป็นคนในเมืองนี้”
“และพวกซะโต้น่าสงสัยที่สุด”
“ตราบใดที่ท่านโอะซะมุยังหาหลักฐานจัดการคนบงการไม่ได้ เราต้องไม่ประมาทเด็ดขาด”
โคจิพยักหน้ารับรู้
เคนอิจิอยู่ในบ่อนรับถ้วยสาเกที่ยามะรินให้ ยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด หน้าตาเคนอิจิเต็มไปด้วยความคั่งแค้น เมื่อนึกถึงคำพูดของริกิ
“อย่าบังอาจพูดกับฉันแบบนี้ ถ้าฉันไม่เก็บแกมาเลี้ยง แกก็คงเป็นแค่ขอทานหรืออันธพาลข้างถนน”
เคนอิจิหน้าตึง ไม่พอใจที่ถูกลำเลิกบุญคุณ
“ไอ้ขี้ครอกอย่างแก ต้องเป็นหนี้บุญคุณฉันจนวันตาย”
เคนอิจิยิ่งคิดถึงยิ่งแค้น กำถ้วยสาเกแน่น ยามะกับโคเฮ เห็นท่าทางเจ้านายหันมาสบตากันเริ่มร้อน ๆ หนาว ๆ กลัวอารมณ์เจ้านาย ชินอิจิพรวดพราดเปิดประตูเข้ามา ไม่ทันได้สังเกตอาการเคนอิจิ
“ไนท์คลับปรับปรุงเสร็จแล้วครับ ผู้รับเหมานัดส่งมอบงานวันมะรืน”
“ตรวจงานรึยัง”
“ผมจะเข้าไปจัดการพรุ่งนี้ครับ”
เคนอิจิตัดบท
“ต้องเดี๋ยวนี้”
“แต่ผมต้องรีบไปรับลูก เมื่อวานผมขออนุญาตนายแล้ว”
เคนอิจิเขวี้ยงแก้วใส่ชินอิจิ จนเฉี่ยวโดนหางคิ้วเลือดซึมออกมา เคนอิจิตวาดใส่
“สั่งแล้วไม่ทำ ฉันจะเลี้ยงแกไว้ทำไม”
ชินอิจิเอามือแตะหางคิ้วมาดู เห็นว่ามีเลือดซึมออกมา พยายามข่มความไม่พอใจ เคนอิจิประกาศกร้าว
“จัดการงานฉันให้เสร็จ แล้วแกจะไสหัวไปไหนก็เชิญ”
ชินอิจิก้มศีรษะรับคำ สายตาเต็มไปด้วยความคับแค้นใจและอึดอัดสุด ๆ
หน้าตลาดที่มีผู้คนเดินไปมาขวักไขว่ รถแล่นผ่านไปมาดูวุ่นวายมาก ชินคุงยืนชะเง้อมองหาชินอิจิ กังวลใจ ที่ไม่เห็นพ่อมาสักที พ่อค้าเข็นรถเข็นขายแป้งกลมๆ ปิ้งผ่านมา ชินคุงหันมองตามกลิ่นหอม กลืนน้ำลายด้วยความหิว เคลิ้ม ๆ อยากกินมาก เท้าชินคุงเสียหลัก จนล้มกลิ้งไปบนถนน
“โอ๊ย”
รถกระบะส่งของในตลาดคันหนึ่ง แล่นมาด้วยความเร็ว ริวกับโคจิ เดินออกมาจากตลาด หันมาเห็นรถกำลังวิ่งมาทางชินคุง ริวตะโกนลั่น
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 14 วันที่ 27 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ