อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17/2 วันที่ 28 ก.ค. 57
นทีเดินเข้าไปดู พอเข้าไปก็เห็นศพคนถูกวางอยู่กับพื้น โดยมีผ้าคลุมอยู่ นวัชเดินเข้ามาคุยกับนทีนวัชพูดหน้าเครียด “พี่กับพี่ฐาเห็นเค้าเดินออกจากบ้านเราตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว ลองดูสิ ว่าใช่เพื่อนเรามั้ย”
นทีใจคอไม่ดีแต่ก็แข็งใจเดินไปเปิดผ้าออกดู พอผ้าเปิดออก เขาก็เห็นศพภาณุวัฒน์นอนอยู่ นทีช็อกสุดขีดก่อนจะรีบเบือนหน้าหนีทันที วิญญาณภาณุวัฒน์ยืนค้ำหัวนทีอยู่ด้านหลัง เขาก้มมองนทีด้วยความเสียใจมากจนน้ำตาไหลซึมออกมา
นวัชคุยหารือเป็นการภายในกับลาภิณ เจติยา นที และภาณุอยู่ในห้องทำงานหลังจากสอบปากคำ
ทุกคนเรียบร้อยแล้ว
ภาณุหน้านิ่งไม่บ่งบอกอารมณ์ ส่วนนทีเสียใจมาก “เป็นเพราะผมแท้ๆเลย ตอนนั้นผมตกใจมากที่วัฒน์มาหอมแก้ม ผมก็เลยเผลอชกเข้าให้ ผมไม่น่าทำรุนแรงแบบนั้นเลย”
ภาณุขบกรามแน่นด้วยความอับอายปนเจ็บใจ
นทีน้ำตาคลอๆ ด้วยความเสียใจว่าตนไม่น่าใจร้อน “วัฒน์คงเสียใจมาก แต่ผมไม่คิดเลยว่าวัฒน์มันจะฆ่าตัวตาย” นทีก้มหน้านิ่งเสียใจ สะกดอารมณ์เอาไว้
เจติยาบีบไหล่นทีเพื่อให้กำลังใจ
ภาณุมีสีหน้าเจ็บช้ำ “ตอนอยู่ มันก็ไม่เคยทำอะไรให้ภูมิใจ ตายแล้วยังทำให้ต้องอับอายอีก”
นทีลุกขึ้นโวยเพราะโกรธแทน “คนตายคือลูกคุณนะครับ ที่วัฒน์เครียดจนฆ่าตัวตายก็เพราะคุณนั่นแหละ”
เจติยารีบห้ามนที “นที”
ภาณุชี้หน้านที “ผู้กองสอบปากคำคู่ขามันให้ละเอียดเลยนะ ผมไม่ไว้ใจมันนี่แหละ”
นทีโกรธมาก “ไอ้...” นทีจะเข้าไปเอาเรื่อง
ลาภิณต้องมาช่วยจับนทีเอาไว้
“ไม่ต้องห่วงครับคุณภาณุ ผมสอบปากคำนทีเรียบร้อยแล้ว ถ้ามีพยานหลักฐานอะไรเชื่อมโยงถึงนที ผมต้องเรียกตัวมาสอบปากคำเพิ่มเติมแน่นอนครับ”
ภาณุจ้องหน้านทีก่อนเดินออกไปจากห้องนวัชอย่างไม่แยแส
เจติยาดุ “ปากหาเรื่องจริงๆ เลยแกนี่ อยากเป็นผู้ต้องสงสัยนักใช่มั้ย”
นทียังมีสีหน้าฮึดฮัดฉุนเฉียว
เจติยาบอกลาภิณกับนวัช “ฝากนทีด้วยนะคะ ...” เจติยารีบออกไปจากห้อง “เดี๋ยวค่ะคุณภาณุ”
เจติยาเปิดประตูออกไปจากห้องแล้วก็ต้องผวาร้องตกใจขึ้นมาทันที เมื่อเห็นวิญญาณภาณุวัฒน์ยืนขวางหน้าอยู่ด้วยใบหน้าถมึงทึง
“บอกความจริง!!”
เจติยากำลังคุยกับวิญญาณของภาณุวัฒน์อยู่ที่มุมหนึ่งในบ้าน
ภาณุวัฒน์หน้าเศร้าๆ “เรื่องการตาย ผมไม่ติดใจอะไรหรอกครับ เพราะผมเป็นคนผูกคอตายเอง”
“งั้นวัฒน์อยากให้พี่ช่วยอะไรล่ะ”
ภาณุวัฒน์นิ่งไปไม่รู้จะพูดยังไง
เจติยายิ้มบางๆ “บอกมาเถอะจ้ะ ถ้าพี่ช่วยได้ พี่ก็จะช่วย เพราะมันเป็นหน้าที่ของพี่อยู่แล้ว”
“ผมอยากให้พี่คุยกับพ่อผมให้หน่อยครับ”
“คุยเรื่องอะไรคะ” เจติยาหน้าขรึมลง “หรือว่าเรื่อง...”
ภาณุวัฒน์ตัดบท “ไม่ใช่เรื่องที่ผมเป็นเกย์หรอกครับ เรื่องนั้น ผมรู้ว่ายังไงพ่อก็ไม่มีวันยกโทษให้ผม แต่ผม อยากให้พี่บอกพ่อเรื่องอื่นมากกว่าครับ”
เจติยาตั้งใจฟังเพราะอยากรู้ว่าภาณุวัฒน์ต้องการให้ช่วยเรื่องอะไร
เช้าวันใหม่ ภาณุเดินเข้ามาในโถงบ้านด้วยความโกรธ โดยมีลาภิณ เจติยาตามเข้ามา
ภาณุโมโห “พวกคุณจะจองเวรผมไปถึงไหน ลูกผมก็ตายไปแล้ว เมื่อไหร่จะจบๆซะที”
เจติยาเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เราไม่ได้รบกวนอะไรคุณมากเลยนะคะ เพียงแค่อยากให้คุณไปกับเราเท่านั้นเอง เสียเวลาไม่นานหรอกค่ะ”
ภาณุตะคอก “ไม่ไป ผมไม่ไปไหนกับพวกคุณทั้งนั้นแหละ”
“แล้วถ้ามันเป็นความต้องการของลูกชายคุณล่ะคะ”
“คุณไม่ต้องเอาคนตายมาอ้างหรอก สำหรับผม จบก็คือจบ ผมไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับไอ้ลูกผิดเพศของผมอีกแล้ว”
“แต่...”
ลาภิณพูดสวนขึ้น “ช่างเถอะเจ” ลาภิณหันไปพูดกับภาณุ “คุณภาณุเค้าไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับลูกเค้าแล้ว เราจะไปยุ่งกับเค้าทำไม ถือซะว่าคุณภาณุวัฒน์โชคไม่ดี ตอนอยู่ก็อยู่ลำบาก ตายแล้วก็ยังตายตาไม่หลับอีก”
ภาณุชะงักไปเล็กน้อย “อย่ามาพูดให้ผมรู้สึกผิดหน่อยเลย ผมไม่หลงกลพวกคุณหรอก กลับไปได้แล้ว แล้วก็อย่ามายุ่งกับผมอีก”
ลาภิณและเจติยายังคงไม่ไปจึงยืนมองหน้าภาณุอยู่แบบนั้น ภาณุจ้องหน้าทั้งคู่แล้วก็ถอนใจออกมา
ลาภิณกับเจติยาเดินมาที่ตึกคณะวิศวะที่ภาณุวัฒน์เรียนอยู่ ขณะที่ภาณุเดินหน้าหงิกงอตามหลังมา
ภาณุหงุดหงิด “พวกคุณจะพาผมมาที่นี่ทำไม ไหนบอกมีอะไรให้ผมดูไงล่ะ”
“ใช่ครับ เพราะสิ่งที่เราอยากให้คุณดู อยู่ที่นี่” ลาภิณบอก
“วัฒน์เรียนอยู่คณะนี้ แล้วก็เป็นคณะเดียวกับที่คุณเคยเรียนมาก่อนใช่มั้ยคะ”
ภาณุแปลกใจ “คุณรู้ได้ยังไง”
ทันใดนั้นก็มีอาจารย์คนหนึ่งเดินผ่านมา อาจารย์เหลือบเห็นภาณุก็รีบเข้าไปหา
“อ้าว ณุ มาได้ไงวะ เออ เสียใจเรื่องลูกชายด้วยนะ”
ภาณุหน้าบึ้งตึง “ขอบใจ”
อาจารย์ เศร้าใจ “หลานมันไม่น่าด่วนคิดสั้นเล๊ย เรียนก็เก่ง เพิ่งสอบได้ทุนของมหาวิทยาลัยแท้ๆ”
ภาณุแปลกใจเพราะไม่รู้เรื่องมาก่อน “ทุนอะไรวะ”
ภาณุกำลังอ่านเอกสารยืนยันการได้รับทุนแล้วก็สีหน้านิ่งขรึมไป ภาณุพับจดหมายใส่ซองยัดใส่กระเป๋าเสื้อลาภิณ โดยที่เจติยายืนมองอยู่ใกล้ๆ
“นี่ล่ะค่ะที่เราอยากให้คุณเห็น คุณวัฒน์สอบได้ทุนเดียวกับที่คุณอยากได้เมื่อสมัยเรียน แต่คุณสอบชิงทุนไม่ผ่านไงคะ”
ภาณุตกใจมาก “นี่คุณชักจะรู้เรื่องผมมากเกินไปแล้วนะ”
เจติยายิ้มบางๆ โดยไม่ตอบคำถาม “แล้วคุณรู้มั้ยคะ ว่าทำไมคุณวัฒน์ถึงได้พยายามสอบชิงทุนนี้ให้ได้ เพราะเค้าอยากทำความฝันของคุณให้เป็นจริงยังไงล่ะคะ”
ภาณุอึ้งไปครู่นึงแล้วก็พูดอะไรไม่ออก
ลาภิณถอนใจแล้วก็หน้าขรึมลง “ผมเข้าใจความรู้สึกของลูกชายคุณนะครับ แม่ผมก็มองผมว่าเป็นเด็กเสมอ แล้วก็ไม่เคยไว้ใจให้ผมทำอะไรสำคัญๆ เลย แต่นั่นก็ยิ่งเป็นแรงผลักดันให้ผมอยากพิสูจน์ตัวเองมากขึ้น วัฒน์เองก็คงคิดแบบเดียวกัน”
เจติยามองไปที่บริเวณร่มไม้ก็เห็นภาณุวัฒน์ยืนมองมาที่พ่อด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย
ภาณุหน้าขรึมลง “แล้วทำไม เจ้าวัฒน์ถึงไม่ยอมบอกผม”
ภาณุวัฒน์หน้าเศร้า “เพราะผมกลัวว่าจะสอบไม่ได้ แล้วจะทำให้พ่อผิดหวังอีกน่ะสิครับ...”
“เค้ากลัวสอบไม่ได้ จะทำให้คุณผิดหวัง ก็เลยปิดทุกอย่างไว้ รอจนเค้าสอบได้แล้วค่อยบอกคุณไงคะ” เจติยาบอก
ภาณุวัฒน์หน้าเศร้า “ผมรู้ ว่าชีวิตผมมันไม่มีอะไรดี แต่อย่างน้อย การสอบชิงทุนนี้ได้ ก็คงทำให้พ่อภูมิใจในตัวผมขึ้นมาบ้าง...”
เหตุการณ์ในอดีต ภาณุวัฒน์กำลังอ่านจดหมายตอบรับด้วยความดีใจ โดยมีอาจารย์อยู่ใกล้ๆ
อาจารย์ยิ้มแย้ม “ดีใจล่ะสิ”
ภาณุวัฒน์ดีใจมาก “ที่สุดเลยครับอาจารย์ ผมเพิ่งก่อเรื่องจนขึ้นโรงพักทุนนี้คงทำให้ผมเข้าหน้าพ่อติดซะที”
“ไม่ใช่แค่เข้าหน้าติด แต่จะหายโกรธเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ สมัยเรียนพ่อเราเค้าหวังกับทุนนี้ไว้มาก เพราะเค้าเป็นคนเรียน เก่ง แต่พอสอบไม่ได้ เค้าก็เฮิร์ตไปพักใหญ่ เราแก้ตัวแทนพ่อได้แบบนี้ รับรองพ่อเรายิ้มหน้าบานไป3วัน7วัน”
ภาณุวัฒน์ยิ้มแย้ม “ผมพอทราบเรื่องนี้ครับ ผมเอง ก็อยากให้พ่อภูมิใจในตัวผมเหมือนกันครับ”
ภาณุวัฒน์เดินขึ้นบันไดมาอย่างอารมณ์ดีตอนหัวค่ำ พอขึ้นมาเขาก็เห็นพ่อยืนอยู่หน้าห้องนอนของเขา
ภาณุวัฒน์ยิ้มแย้ม “ทำไมวันนี้กลับเร็วล่ะครับ”
ภาณุดันประตูห้องนอนภาณุวัฒน์ให้เปิดออกจนเห็นตู้เก็บของส่วนตัวของภาณุวัฒน์ที่ถูกรื้อกระจายออกมา
ภาณุวัฒน์หน้าซีดเพราะตกใจสุดๆ
ภาณุมองหน้าภาณุวัฒน์เขม็ง “ฉันสงสัยมานานแล้ว ก็เลยเข้าไปค้นในห้องแก แล้วฉันก็เจอทั้งหนังสือทั้งซีดีผิดเพศเต็มไปหมด มีอะไรจะแก้ตัวอีกมั้ย”
ภาณุวัฒน์กลัวสุดๆ “ผมขอโทษ”
ภาณุกระชากคอเสื้อภาณุวัฒน์อย่างโมโหสุดขีด “ขอโทษเหรอ แกพูดได้แค่ขอโทษเหรอ ฉันมีลูกเป็นผู้ชาย” ภาณุกระชากคอเสื้อลูกเขย่า “เป็นผู้ชาย เข้าใจมั้ย เข้าใจมั้ยไอ้วัฒน์”
ภาณุผลักภาณุวัฒน์เข้าไปในห้องนอนจนภาณุวัฒน์สะดุดข้าวของหกล้ม ภาณุโกรธมากจึงตามเข้าไปคว้าหนังสือและข้าวของตรงหน้าทั้งปาใส่ทั้งฟาดไม่ยั้งอย่างคุมอารมณ์ไม่อยู่
“ฉันต้องเอาเลือดหัวแกออก แกถึงจะหายใช่มั้ย”
ภาณุวัฒน์ได้แต่ยกมือปกป้องแล้วก็ร้องไห้
ภาณุยิ่งโกรธ จึงตวาดและเอาหนังสือเกย์ของลูกม้วนแล้วฟาด “สู้สิวะไอ้วัฒน์ สู้ฉันอย่างลูกผู้ชาย ไม่ใช่ร้องไห้เป็นตัวเมียยังงี้”
ภาณุวัฒน์ยังคงร้องไห้ไม่สู้พ่อ เขายกมือกันอย่างเดียว ภาณุเหลืออดจึงกระชากคอเสื้อลูกชายขึ้นมาแล้วชกจนล้มคว่ำไปอย่างบันดาลโทสะ
เหตุการณ์ปัจจุบัน วิญญาณภาณุวัฒน์กำลังร้องไห้ด้วยความเสียใจ
“ผมไม่อยากทำให้พ่อเสียใจเลยจริงๆ แต่ผม...”
เจติยากำลังถ่ายทอดคำพูดของภาณุวัฒน์ให้ภาณุฟัง โดยมีลาภิณยืนอยู่ใกล้ๆ
“คุณวัฒน์เปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้ แต่เค้าก็พยายามที่สุดแล้ว ที่จะให้คุณภูมิใจที่มีเค้าเป็นลูก” เจติยาบอก
ลาภิณหน้าขรึมลง “เค้าอาจจะไม่สมบูรณ์แบบอย่างที่คุณต้องการ แต่วัฒน์เป็นลูกที่ดีมากคนนึงเลยนะครับ”
ภาณุน้ำตาคลอเบ้าแล้วก็พูดออกมาสั้นๆ “วัฒน์คือความภูมิใจของผม”
ภาณุวัฒน์มองพ่ออย่างไม่อยากเชื่อเพราะที่ผ่านมาพ่อไม่เคยพูดกับเขาแบบนี้เลย
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17/2 วันที่ 28 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ