อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17 วันที่ 28 ก.ค. 57
“ดีครับ ทั้งช่องระบายน้ำระบายอากาศ รวมทั้งห้องฆ่าเชื้อก็เรียบร้อยดีครับ” ทวีบอกลาภิณพยักหน้ารับ “ก็สมกับเป็นมืออาชีพดี เร่งงาน แต่ก็ไม่มีอะไรพลาด”
ทวีไม่สบายใจ “เอ่อ คุณต้นจะไม่เลื่อนการจ่ายเงินงวดสุดท้ายไปก่อนจริงๆ เหรอครับ”
ลาภิณหน้าเศร้าลง “ถึงเก็บเงินก้อนนี้ไว้ก็เท่านั้นล่ะลุง ไม่พอให้ผมใช้หนี้แทนอยู่ดี จบไปซักทางจะได้ไม่มีปัญหาหลายด้าน”
โอ้เอ้กลัว “คุณต้นจะล้มละลายจริงๆเหรอครับ”
“ฉันก็ห่วงคุณต้นเหมือนกันนะลุง”
“เอ็งห่วงกลัวจะตกงานมากกว่า”
“ก็ด้วยแหละ”
ลาภิณตัดบท “อย่าไปว่าโอ้เอ้เลยครับลุง” ลาภิณมองทวีแบบรู้กันลึกๆ “เรากำลังสู้กับพลังเหนือธรรมชาติ ความเป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ไม่มีทางเอาชนะมันได้หรอกครับ”
ทวีเข้าใจขณะที่โอ้เอ้ทำหน้างง
ลาภิณหันไปพูดกับโอ้เอ้ “งานนี้ฉันคงหมดตัวจริงๆ คงต้องขายกิจการแน่ๆ”
โอ้เอ้หน้าเหวอไป
“แต่เรื่องงานไม่ต้องห่วงนะ ผมจะขายกิจการให้กับคนที่จะทำนิราลัยต่อ พวกอยากได้ที่อยากได้ตึกผมจะเอาไว้เป็นช๊อยส์สุดท้าย ลุง โอ้เอ้ แล้วก็พนักงานทุกคนต้องมีงานทำเหมือนเดิม หุ้นในส่วนของลุงก็ยังอยู่แน่นอนครับ”
ทวีทำหน้านิ่ง ในขณะที่โอ้เอ้แอบยิ้มสบายใจขึ้น
“ที่จะเปลี่ยนแปลงก็คือตัวผู้บริหาร คงไม่ใช่ผมอีกแล้วล่ะ” ลาภิณหน้าเครียดไป เพราะลึกๆ เขาเสียใจมากที่ไม่สามารถรักษาธุรกิจครอบครัวเอาไว้ได้
ทวีและโอ้เอ้ทำหน้าเศร้าๆ ขณะเดินตามลาภิณไป ลาภิณถอนใจยาวออกมาแล้วกวาดตามองไปรอบๆ เห็นตึกใหม่ที่อุตส่าห์ขายการลงทุนแต่ก็ต้องมาขายกิจการทิ้ง ลาภิณค่อยๆ เดินออกไปจากตึกด้วยสีหน้าท้อแท้สิ้นหวัง
นทีเดินกลับเข้ามาในบ้าน
“เฮ้ย วัฒน์ กลับมาแล้วโว้ย...”
นทีชะงักไปเมื่อเห็นขวดเหล้า กระป๋องเบียร์วางเกลื่อนเต็มไปหมด
“โห จัดหนักยังงี้เลยเหรอวะ”
นทีเดินหาภาณุวัฒน์ เขาเห็นภาณุวัฒน์นั่งเมาอยู่บนพื้นเลยเดินเข้าไปหา
นทีเขย่าตัวภาณุวัฒน์ “เฮ้ย เป็นไงบ้างวะ”
ภาณุวัฒน์เมามาก เขาหันไปมองนที “นที เราไม่อยากอยู่แล้ว พ่อเกลียดเรา พ่ออยากให้เราตาย”
“จะบ้าเหรอะ แค่สอบได้เกรดบีตัวเดียวเนี่ยนะ เลอะเทอะ”
ภาณุวัฒน์อึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะออกมา
นทีงง “อ้าว หัวเราะซะงั้น”
ภาณุวัฒน์หัวเราะอยู่อึดใจแล้วก็หยุด เขาหน้าเศร้าลงเมื่อนึกถึงเรื่องจริงที่เกิดขึ้น
เหตุการณ์ในอดีต ภาณุต่อยลูกชายจนล้มคว่ำเลือดกลบปาก
ภาณุโมโหสุดขีด “แกเป็นลูกชายคนโตของฉัน แกทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง”
ภาณุวัฒน์พูดทั้งน้ำตา “ไหนพ่อบอกกับป้าว่ารับได้ไงครับ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว”
ภาณุตวาดสวน “ฉันก็พูดให้ทุกคนสบายใจไปยังงั้นแหละ ไม่มีพ่อคนไหนภูมิใจหรอกที่ลูกชายเป็นพวกผิดเพศ”
ภาณุวัฒน์ร้องไห้ “ผมก็ไม่ได้อยากทำให้พ่อผิดหวัง ผมก็พยายามทำทุกอย่างแล้ว มีเรื่องนี้เรื่องเดียวที่ผมฝืนตัวเองไม่ได้จริงๆ”
ภาณุโมโหสุดขีด เขากระชากคอเสื้อลูกชายขึ้นมา “ฝืนไม่ได้เหรอ ฝืนไม่ได้ใช่มั้ย กูจะเตะให้มึงหายเองไอ้วัฒน์”
ภาณุผลักลูกชายไปกระแทกผนังแล้วตามเข้าไปทำร้ายด้วยสีหน้าแววตาโกรธจัด
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต ภาณุวัฒน์ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาด้วยความเสียใจ เขารู้สึกผิดที่ทำให้พ่อผิดหวังและรู้สึกแย่ที่พ่อรุนแรงกับตน
นทีถอนใจแล้วตบบ่า “แกเมามากแล้ว ไปนอนพักดีกว่า”
นทีพยายามจะประคองภาณุวัฒน์ลุกขึ้น แต่ภาณุวัฒน์โผเข้ากอดนทีไว้แล้วร้องไห้ไม่ยอมหยุด เขาซบอกนทีเป็นที่ปลอบใจ นทีชะงักไปเล็กน้อยเพราะรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เขาได้แต่ตบบ่าเพื่อนเป็นการปลอบโยน
นทีประคองภาณุวัฒน์มานอนบนเตียงที่ห้องนอนเก่าของเขา
“ทีหลังรู้ว่าคออ่อน ก็อย่าซัดเข้าไปขนาดนี้สิวะ” นทีว่า
“ร้อนจังเลย ขอผ้าชุบน้ำหน่อยสิ” ภานุวัฒน์บอก
“รอเดี๋ยว”
นทีลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ ภาณุวัฒน์ร้อนและรำคาญจึงเสยผม ปลดกระดุมเสื้อ นทีกลับมาพร้อมผ้าขนหนูชุบน้ำผืนเล็ก
“ได้แล้ว..” นทีเห็นก็ตกใจ “เฮ้ยๆ จะทำอะไร”
“มันร้อน” ภานุวัฒน์บอก
“ใจเย็นๆ ผ้าชุบน้ำมาแล้ว..อ้ะ” นทีโยนให้
ภาณุวัฒน์เอาผ้าขนหนูชุบน้ำไปคลี่แล้วปิดหน้านอนทันที
“มีอะไรก็เรียกแล้วกัน” นทีจะเดินออกไปจากห้อง
นทีหันไปมองทางภาณุวัฒน์ที่นอนนิ่งไปแล้วก็ชักห่วง
นทีบ่น “มันจะหายใจไม่ออกตายมั้ยเนี่ย กลายเป็นฆาตกรอีกกู”
นทีเดินกลับไปหาภาณุวัฒน์แล้วเอาผ้าขนหนูชุบน้ำออกจากหน้า เขามองดูเพื่อนที่นอนหมดสภาพ หน้าตาบอบช้ำแล้วก็อดสงสารไม่ได้ นทีนั่งลงข้างๆ เตียงก่อนจะเอาผ้าขนหนูพับเป็นแนวยาวแล้ววางตรงหน้าผากให้ แล้วนทีก็หันหน้าจะลุกเดินออกไป ภาณุวัฒน์เหลือบตามองนที นทีตั้งท่าจะลุก ภาณุวัฒน์จับมือนทีเอาไว้ไม่ให้ลุกพร้อมกับลุกขึ้นมานั่ง นทีหันไปมอง
“ลุกขึ้นมาทำไม นอนไปสิวะ” นทีว่า
โดยไม่คาดคิดภาณุวัฒน์ยื่นหน้ามาหอมแก้มนทีทันที นทีตกใจจึงผละตัวออกแล้วชกหน้าภาณุวัฒน์จนคว่ำไปอย่างลืมตัว ภาณุวัฒน์หันมามองหน้านทีด้วยความรู้สึกเจ็บช้ำและเสียใจที่สุด นทีรู้สึกผิด แต่ก็ตั้งตัวไม่ทัน และไม่ชอบแบบนี้ เขาผุนผันเดินออกไปจากห้องทันที
เจติยากำลังคุยมือถืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นบ้านลาภิณ
“ตกลงลูกชายเค้าอยู่กับเราใช่มั้ย” เจติยาถาม
นทีตกใจ “พี่เจรู้ได้ไง”
เจติยาคุยมือถือ “เราเคยหลอกอะไรพี่ได้บ้าง”
นทีกำลังคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ที่ห้องนอนเก่าเจติยา
“พี่เจอย่าเพิ่งบอกพ่อวัฒน์มันนะ ถ้าให้เจอพ่อมันตอนนี้ บ้านแตกแน่นอน”
เจติยาเข้าใจ “พี่ก็พอเดาได้แหละ เอาเป็นว่า เราไปกล่อมเพื่อนเราก็แล้วกัน พี่จะเช็คอารมณ์ทางพ่อเค้าให้ว่าเย็นขึ้นรึยัง”
นทีมีสีหน้าหนักใจก่อนจะคุยมือถือ “คงยากแหละพี่ ผมว่าที่พ่อเค้าโกรธขนาดนี้ ผมเดาว่าอาจจะไม่ใช่แค่สอบได้เกรด บี ตัวเดียวหรอก” นทีมีสีหน้าหนักใจแทน
เจติยาอยากรู้ “แกสงสัยอะไรเหรอ”
นทีมีสีหน้าไม่สบายใจก่อนจะเล่าให้พี่สาวฟัง
นวัชกับนิษฐาเดินจูงมือคุยกันกระหนุงกระหนิง ทันใดนั้นภาณุวัฒน์ที่สวมแว่นตาดำก็เดินก้มหน้างุดออกมาจากในบ้านเจติยาก่อนจะเดินเลี้ยวไปอีกทาง
นิษฐาเหลือบเห็นภาณุวัฒน์ก็ตกใจปนงง “นั่นใครน่ะ ออกมาจากบ้านเจได้ไง”
นวัชมองไปที่บ้าน “ประตูหน้าต่างในบ้านก็เปิดหมด สงสัยจะเป็นเพื่อนนทีมั้ง ไม่มีอะไรหรอก”
ทั้งคู่ได้แต่มองตามภาณุวัฒน์ไปเล็กน้อยก่อนจะเดินเลี้ยวเข้าไปในบ้านนวัช
ลาภิณเดินซึมๆอยู่คนเดียวในนิราลัย เขามองไปรอบๆ แล้วก็ยิ่งหดหู่ใจที่อีกไม่นาน บริษัทที่สร้างมาตั้งแต่รุ่นปู่ก็จะไม่มีอีกแล้ว ทันใดนั้น ลาภิณก็เหลือบไปเห็นโอ้เอ้เข็นศพเข้าไปในห้องแต่งศพ ลาภิณเดินไปดูก็เห็นทวีกับโอ้เอ้กำลังช่วยกันทำงาน โดยทำไปเถียงกันไปในบรรยากาศที่ดูครึกครื้น ลาภิณยิ้มบางๆ เพราะดูคนพวกนี้ทำงานก็มีความสุขดี แต่ซักพักเขาก็ซึมลง เพราะอาจจะไม่ได้เห็นภาพแบบนี้อีกแล้ว
เสียงเจติยาดังขึ้น “คุณต้นคะ”
ลาภิณหันไปมอง พอเห็นเจติยาก็รีบเดินเข้าไปหาทันที
“อ้าวเจ ผมบอกให้พักอยู่บ้านไง”
เจติยาเป็นห่วง “ก็เจโทรหาคุณต้นแล้วคุณไม่รับสาย เจเป็นห่วง ก็เลยตามมาดู”
ลาภิณยิ้มเข้าใจแล้วก็เข้าไปสวมกอดเอวภรรยาเอาไว้ “ผมลืมมือถือไว้ที่ห้องทำงานน่ะครับ...ขอโทษนะ เจกำลังท้องอยู่ ผมไม่น่าทำให้เจต้องเป็นห่วงเลย”
เจติยายิ้มบางๆ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” เจติยามีสีหน้าร้อนใจ “ตกลงภาณุวัฒน์อยู่กับนทีที่บ้านเจนะคะ” เจติยาหนักใจ “แต่ปัญหาน่าจะมากกว่าที่เรารู้ค่ะ” เจติยาถอนใจออกมา
นทีเดินออกมาหานิษฐาที่บริเวณละแวกบ้าน พอเห็นนิษฐาเขาก็รีบเดินเร็วเข้าไปหา
“มีอะไรครับพี่ฐา” นทีถาม
นิษฐาหน้าเครียด “เรารู้จักคนชื่อภาณุวัฒน์รึเปล่า”
นทีถอนใจ “รู้จักครับ เพื่อนผมเอง เมาหลับอยู่ในห้องนอนผมโน่นแน่ะ”
นิษฐาหันไปมองทางไทยมุง นทีเลยมองตามสายตานิษฐาไปก็เห็นไทยมุงกลุ่มหนึ่งกำลังมุงอะไรบางอย่างอยู่ โดยมีนวัชและตำรวจกลุ่มหนึ่ง กำลังเคลียร์พื้นที่
นทีงง “มีอะไรเหรอพี่ฐา”
“เข้าไปดูสิ”
นทีเดินเข้าไปดู พอเข้าไปก็เห็นศพคนถูกวางอยู่กับพื้น โดยมีผ้าคลุมอยู่ นวัชเดินเข้ามาคุยกับนที
นวัชพูดหน้าเครียด “พี่กับพี่ฐาเห็นเค้าเดินออกจากบ้านเราตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว ลองดูสิ ว่าใช่เพื่อนเรามั้ย”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17 วันที่ 28 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ