อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 11/3 วันที่ 22 ก.ค. 57
“เค้ายังโกรธเธออยู่ เอาไว้อารมณ์เย็นลงแล้วค่อยไปคุยกับเค้า เออ...ทำไมเธอถึงได้คิดจะทำลายเหรียญล่ะ”ชาครหน้าขรึมลง “ผมก็คิดเหมือนคุณท่านล่ะครับ ไม่อยากให้คุณอรต้องตกเป็นทาสมัน พอคุณท่านบอกว่าไอ้ปิศาจนั่นมันอ่อนแอลง ผมก็เลยคิดว่าอาจจะทำลายมันได้ ไม่คิดเลยว่า... “
วนันต์ตบบ่าชาคร “ขอบใจนะที่เป็นห่วงลูกอร แต่ทีหลังอย่าทำเรื่องเสี่ยงอันตรายยังงี้อีก ไม่มีอะไรหยุดมันได้หรอก” ชายสูงวัยมีสีหน้าท้อแท้ “ตอนนี้ฉันก็ได้แต่หวังว่าความตายของฉัน จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เรียกสติลูกอรกลับมาได้”
ชาครหน้าเครียดขึ้นมา ไม่อยากให้ถึงเวลานั้นเลย
อยุทธ์นั่งอยู่เบาะหลัง แต่ชะโงกมาเปิดจีพีเอสในมือถือให้เจติยาที่นั่งเบาะหน้าดู “เดี๋ยวผ่านตรงนี้ไปเลี้ยวซ้าย แล้วก็ตรงยาวเลย แต่จากนั้นไปผมไม่รู้แล้วนะครับ ว่าหมู่บ้านที่คุณฐาไปอยู่ตรงไหนกันแน่”
“เดี๋ยวค่อยวนหาเอาก็ได้ค่ะ ถึงตรงนั้นแล้ว คงไม่ยากหรอก”
ลาภิณขับรถไป ก็เหล่มองทั้งคู่ไป ยิ่งมองก็ยิ่งหงุดหงิด แต่ต้องทนเอาไว้ อยู่ดีๆ รถของลาภิณก็เริ่มมีปัญหา เครื่องสะดุด
“รถเป็นอะไรคะ “
ลาภิณรู้สึกหึงๆ เลยทำตัวขวางโลก ตอบอย่างห้วนๆ “ฉันจะรู้มั้ยล่ะ”
ลาภิณค่อยๆขับรถไปจอดข้างทาง เพื่อดูว่ารถเป็นอะไร
อยุทธ์กำลังส่องไฟฉายดูเครื่องยนต์รถ โดยมีลาภิณและเจติยาอยู่ใกล้ๆ
อยุทธ์ปิดฝากระโปรงรถ แล้วหันไปพูดกับพวกลาภิณ “ไม่มีอะไรเสียครับ”
ลาภิณเขม่น กวนๆ “ไม่เสียแล้วทำไมรถผมถึงวิ่งไม่ได้ล่ะ”
“น้ำมันหมดรึเปล่า คุณต้นลองไปเช็คดูสิครับ”
ลาภิณผงะไปเล็กน้อยตนลืมน้ำมันจริงๆ เดินไปเช็คที่รถ หน้าเจื่อนๆ “ก็มันรีบ ไม่ทันนึก”
“ไม่เป็นไรครับ ผมดูจากจีพีเอสแล้ว มีปั๊มน้ำมันอยู่ใกล้ๆนี่เอง เดี๋ยวผมเดินไปซื้อน้ำมันมาเติมพอให้ขับไปที่ปั๊มได้ก็แล้วกัน”
ลาภิณหน้าหงิกงอไม่พอใจ
“ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ยคะ”
“ไม่เป็นไรครับ ใกล้ๆ แค่นี้เอง”
เจติยามองตามอยุทธ์ไป ลาภิณมองแล้วโมโหหึงขึ้นมาทันที “ห่วงมากนักก็ตามไปสิ มาทำดีกับฉัน แต่ก็ห่วงใยคุณอยุทธ์ ชอบบริหารเสน่ห์มากรึไง”
“เป็นอะไรของคุณ เหวี่ยงใส่ฉันตลอด” เจติยาพยายามจะเดินหนี
ลาภิณโมโหหึง กระชากแขนเจติยา “เลิกตีหน้าซื่อซะทีเถอะ เธอมันก็พวกจับปลาสองมือ นึกว่าฉันอ่านเกมเธอไม่ออกเหรอะ ถ้าฉันหลงกลเชื่อว่าเธอเป็นเมียฉัน เธอก็เลือกฉัน แต่ถ้าฉันไม่เชื่อเธอก็คว้ามันแทน ใช่มั้ยนะ”
ลาภิณจับต้นแขนอย่างรุนแรง เจติยารู้สึกหงุดหงิด เครียดเรื่องนิษฐาเป็นทุน เลยรำคาญความงี่เง่าของลาภิณได้ง่ายๆ เจติยาผลักดันลาภิณออกไปแรงๆ พร้อมจะดึงแขนออกจากการจับกุม ลาภิณก็หึงจนโกรธรวบตัวเจติยามากอดเอาไว้จะจูบซ้ำ
เจติยาร้องเสียงดัง ขัดขืน “จะบ้าเหรอคุณต้น ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ”
อยุทธ์ได้ยินเสียงร้องเจติยารีบวิ่งกลับมา “มีเรื่องอะไรกันครับ”
ลาภิณค่อยยอมปล่อยตัวเจติยา เจติยาผลักลาภิณออกไปแล้วเดินเลี่ยงไปอย่างหัวเสีย
อยุทธ์มีสีหน้าไม่พอใจ ต่อว่าลาภิณ “ตอนนี้แค่เรื่องคุณฐา คุณเจก็เครียดมากพอแล้ว ขอร้องเถอะ คุณอย่าเพิ่งทำเรื่องไม่เป็นเรื่องให้เป็นปัญหาหน่อยเลย... “ อยุทธ์จ้องหน้าลาภิณ “ช่วยไปเอาน้ำมันด้วย”
อยุทธ์พูดจบพร้อมกับถอนใจส่ายหน้าเดินตามเจติยาไป ลาภิณโกรธจนปากกระตุกยกเท้าเตะไล่ส่งตามอยุทธ์ไปอย่างหัวเสีย
เจติยาเดินน้ำตาคลอทั้งเครียดเรื่องนิษฐา ทั้งผิดหวังกับพฤติกรรมของลาภิณ เหนื่อยล้าที่จะทำให้ลาภิณคืนความทรงจำ หลายเรื่องประเดประดังเข้ามา
อยุทธ์รีบเดินตามเจติยามา“คุณเจครับ”
เจติยาพยายามกลั้นอารมณ์ ยกมือขึ้นซับน้ำตาออกก่อนจะไหล ปรับสีหน้าและอารมณ์หันไปคุย
กับอยุทธ์
“ที่จริงคุณเจไม่ต้องทนขนาดนี้ก็ได้นะครับ คุณเจไม่ต้องการขอพรจากเหรียญ แต่ผมขอแทนได้ ผมจะใช้เหรียญของผมช่วยคุณเจกับคุณต้นเอง”
เจติยารีห้าม “อย่าค่ะ คุณไม่ขอพรเป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้ว”
อยุทธ์มองเจติยาด้วยความสงสารจับใจ “แล้วคุณจะต้องทนทุกข์ใจแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนล่ะครับ”
เจติยาอึ้งไป น้ำตาท่วมตาขึ้นมาอย่างกลั้นไม่อยู่จากความอัดอั้นตันใจ ตอบไม่ได้เหมือนกัน เจติยาก้มหน้างุด พยายามจะกลั้นความรู้สึกแต่มันล้นขึ้นมาซะแล้ว เจติยาตัวสั่นสะท้านจากแรงสะอื้น
อยุทธ์สงสารจับใจจนต้องเข้าไปสวมกอดเจติยาเอาไว้ เจติยาอึ้งไป รู้สึกได้ว่าอ้อมกอดของอยุทธ์ไม่ใช่แค่ปลอบใจเท่านั้น ตกใจ และรีบผลักอยุทธ์ออกไปทันที อยุทธ์หน้าเสีย อึกๆอักๆทำอะไรไม่ถูก ขณะนั้นเองก็มีลมมาปะทะหน้าเจติยา จนเจติยาต้องใช้มือบังใบหน้า แต่พอมองมือตัวเอง เจติยาก็ต้องตกใจ เมื่อมือของตนเต็มไปด้วยเลือด เจติยาตกใจรีบสะบัดมือ แต่พอลดมือลงต้องช็อคยิ่งกว่าเมื่อเห็นอยุทธ์หน้าอาบเลือด จ้องเขม็งมาที่ตน
อยุทธ์พูดด้วยเสียงของฟาง “รีบไปช่วยเพื่อนพี่ก่อนจะเป็นแบบฉัน”
เจติยาตกใจมั่นใจว่านิษฐากำลังตกอยู่ในอันตราย
เช้าวันต่อมา นิษฐากำลังเดินออกมาจากบ้านชาวบ้านที่นิษฐามาอาศัยพักค้างคืน
ครูประจำหมู่บ้านเดินเข้ามาหานิษฐา “หลับสบายดีมั้ยคะคุณ”
“ค่ะครู เออ แล้วนี่เจ้าหน้าที่มูลนิธิที่มากับฉัน ไปไหนกันหมดคะ”
“เห็นไปเดินเล่นแถวๆนี้ล่ะค่ะ เอ่อ คุณคะ เรื่องที่ทางมูลนิธิจะมอบอุปกรณ์การเรียนการสอน ต้องขอเลื่อนไปตอนบ่ายนะคะ เพราะท่านนายอำเภออยากมารับมอบด้วยตัวเอง จะได้คุยปัญหาเรื่องเด็กๆของที่นี่ด้วย”
“ได้ค่ะครู”
“ขอบคุณค่ะ งั้นตามสบายนะคะคุณ”
นิษฐามองไปรอบๆ บ่นๆ “จะทำอะไรดีเนี่ย”
มุมหนึ่งในหมู่บ้าน แก๊งค้ายากำลังขนยาบ้าใส่รถตู้ของมูลนิธิ โดยประสิทธิคนขับรถกำลังนับเงินจ่ายให้หัวหน้าแก๊ง ประสิทธินับเงินเสร็จก็ยื่นให้
คนในแก๊งรับเงินมายิ้มพอใจ “ขอบใจโว้ย อย่าลืมมาอุดหนุนกันอีกแล้วกัน”
“แหงอยู่แล้ว พวกเราคงต้องค้าขายกันไปอีกนาน”
“แกนี่มันฉลาดจริงๆ ใช้มูลนิธิการกุศลบังหน้า ใครจะคิด ว่ารถของมูลนิธิจะมียาบ้าซุกอยู่”
ประสิทธิหัวเราะชอบใจ นิษฐาที่แอบฟังอยู่หลังต้นไม้ ด้วยความตกใจกลัวไม่คิดมาก่อนว่าคนขับรถของมูลนิธิจะแอบค้ายา
นิษฐารีบวิ่งหนีไป แต่ด้วยความที่ไม่ทันระวัง เลยเผลอเหยียบกิ่งไม้แห้งจนมีเสียงดัง ประสิทธิได้ยินเสียงเหยียบกิ่งไม้แห้งก็ตกใจ รีบหันไปมองตามทันที ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
นิษฐาวิ่งหนีสุดฝีเท้าอยู่ในป่าโปร่งใกล้หมู่บ้าน กะต้องหนีออกมาแล้วหาทางแจ้งตำรวจให้เร็วที่สุด ขณะนั้นเอง เอ๋เด็กสาวที่ทำงานกับมูลนิธิ ก็เดินออกมาจากพุ่มไม้ ชนเข้ากับนิษฐาที่วิ่งมาพอดีจนล้มลงไปทั้งคู่
“โอ๊ย พี่ฐา วิ่งหนีอะไรมาคะเนี่ย”
“เอ๋ เร็วเข้า รีบหนีเร็ว”
เอ๋งง “หนีอะไรคะ”
นิษฐาเล่าอย่างร้อนใจ “ประสิทธิแอบขนยาบ้าใช้งานมูลนิธิเราบังหน้า เราต้องรีบไปแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้เลย”
“ทำไมพี่ไม่บอกผู้ใหญ่บ้านล่ะคะ”
ทันใดนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงเจติยาดังขึ้น “ฐา”
นิษฐาหันไปมองตาม เห็นเจติยาอยู่ห่างจากตนไปไม่มากนัก “เจ”
เจติยาร้อนใจสุดๆ ตะโกนเรียกเสียงดัง “มานี่เร็ว”
นิษฐางงๆ ยังไม่ทันขยับตัว เอ๋ก็เข้ามาล็อกคอนิษฐาไว้ทันที
“เอ๋ จะทำอะไร”
เอ๋ตะคอก “หุบปาก ไม่งั้นฉันเชือดคอแกแน่” เอ๋ชักมีดพกออกมา
นิษฐาตกใจสุดๆ ไม่คิดว่าเอ๋จะกลายเป็นแบบนี้ไปได้
เอ๋หันไปจ้องเจติยาเขม็ง “พวกแกเป็นใคร ตำรวจเหรอ”
“ไม่ใช่ แต่ฉันรู้เรื่องที่เธอค้ายา แล้วก็เรื่องที่เธอเป็นคนฆ่าฟางด้วย”
นิษฐาได้ฟังเจติยาพูดก็ตกใจมาก ขณะนั้นเอง ประสิทธิก็เดินถือปืนเล็งขู่ออกมา “รู้มากขนาดนี้ ฉันคงปล่อยแกไปไม่ได้แล้ว”
“เดี๋ยว แกรู้เรื่องนังฟางได้ยังไง ไม่มีทางที่ใครจะนึกถึงว่าเป็นฝีมือฉัน”
นิษฐาอึ้งไปเหลือบตามองเอ๋ นึกไม่ถึงจริงๆ
เจติยาจ้องหน้าเอ๋ด้วยสีหน้าชิงชัง
ย้อนกลับไปคืนเกิดเหตุ หลังจากสงบสติอารมณ์ได้ นิษฐาก็ให้สิทธิพรขับรถมาส่งแถวๆ อพาร์ทเม้นท์ของฟาง เพื่อมาเอารถที่จอดไว้
นิษฐาลงจากรถของสิทธิพร “ขอบคุณนะคะ”
“ถึงบ้านแล้ว อย่าลืมไลน์หาผมนะครับ ผมเป็นห่วง”
“ค่ะ”
สิทธิพรยิ้มกริ่ม ก่อนจะขับรถจากไป
นิษฐาถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปที่รถของตนที่จอดอยู่ นิษฐากดรีโมทปลดล็อก ขณะกำลังจะเปิดประตู ฟางก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาจับมือนิษฐา “พี่ฐา ช่วยหนูด้วยค่ะ”
นิษฐาทั้งตกใจ ทั้งโกรธ “ปล่อยฉันนะ”
แม่ค้าคนหนึ่งกำลังเข็นรถเข็นผ่านมา หลังจากขายของหมดแล้ว แม่ค้ามองมาอย่างสนใจ แม้แต่เข็นรถเข็นผ่านไปแล้ว ก็ยังเหลียวมองมาเป็นระยะๆ
ฟางขอร้องด้วยความกลัว “พี่ฐา อย่าทิ้งหนู ช่วยหนูก่อน”
นิษฐาพยายามผลักฟางออกไป ยังโกรธไม่หาย “เธอจะมาไม้ไหนอีก อย่ามายุ่งกับฉัน” นิษฐารวบรวมแรงผลักฟางออกไปจนได้แล้วรีบเปิดประตูรถแล้วขับออกไป
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 11/3 วันที่ 22 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ